entrevistas entroido documental deporte festival

Número 9
R DAND
Asociación de familias de persoas con parálise cerebral e discapacidades afíns
RESIDENCIA DE NAVIA
ENTREVISTAS
ENTROIDO
DOCUMENTAL
DEPORTE
FESTIVAL
...
2
ÍNDICE
Entrevistas
Conchi
Maaike
Lucía
Paz
José Varela
Marlen
Entroido
Elaboración da Taíña
Formación
Auditoría
Deporte:
Boccia
Equipo de familias
Festival do humor
Visitas
Documental “ el desorden de los sentidos”
Novas incorporacións
Pasatempos
3
CONCHI
xA
ME
COMProu
GERENTE DE APAMP
ASÍ
Hai que transmitir que somos unha
organización onde o primeiro tedes
que ser vos
Cando xurdiu a idea de facer unha residencia
¿ que pasou pola túa mente?
A ver, foi hai 15 anos a idea da residencia,
exactamente non me lembro que é o que pasou,
¿De
como xurdiu. Seguramente porque María Garrido,
preocupaciones da
que é a maior das que están aquí e, naquel
familiar?
momento, igual xa falecera o seu pai, ademais
(Risas) Ás veces na casa bótanme na cara esas
estaba Sita que quedara sen familia, porque había
cousas. Cando mas botan na cara os fillos dóeme
usuarios de APAMP que empezaban a quedar sen
un pouco máis, cando mas bota na cara Sócrates
familia ao facerse moi maiores, entón empezamos
dígolle que xa me comprou así, que xa me
a ver que había realmente necesidade de atender
coñeceu así, non me coñeceu doutra maneira. Son
a estas persoas.
poucas veces, creo que xa están acostumados e
qué
xa non
ESTOu
maneira
lles afecta.
che
afectaron
as
residencia no teu entorno
Aféctalles en
momentos
puntuais cando programan ou organizan unhas
MoitAS
vacacións e non poden contar conmigo.
NOiteS SeN
DuRMIR
Son
moi
¿Cantas noites estiveches sin durmir pensando se
realista
che darían subvencións ou non?
Estiven e estou moitas noites sen durmir, moitísimas.
Sempre penso que sodes un montón de xente da
que me fago responsabel tanto de profesionais
¿Consultando coa almofada, nalgún momento
coma de usuarios, entón ás veces si que me
estiveches tentada a tirar da toalla?
preocupa e cando o penso asústame e digo “ a
Iso si que pasa ás veces, poucas veces. Creo que
ver se isto vai poder seguir adiante ou non” ou “a
vai facer 26 anos que estou nesta entidade e si
ver se vai haber calquera problema”, etc.
que é verdade que algunha vez sénteste moi soa,
¿Cando che dicían que tiñas subvencións
e
logo non, como o afrontabas?
pero si que ás veces tes esa sensación que estas
moi soa, e éntrache un pouco de frustración e dis,
Son moi realista, ou creo que o son, entón aínda
por qué estarei metida nesta historia e por que non
non me desanimo e sigo pelexando, tampouco é
me dedico a pasar de ter responsabilidades, exer-
que bote as campás ó voo e ata que algo non o
zo de psicólago, que era a miña profesión, e vivo
teño moi pechado non o dou como bo. Se me
máis
dicían que tiña unha
esquéceme axiña.
subvención ata que vía o
papel firmado non o cría
4
seguro que non é así, que me apoia moita xente,
tranquila.
Iso
pasa
poucas
veces
e
 ¿Sentichéste arroupada polas familias?
Que OS
Síntome arroupada polas familias, polos usuarios,
rapaces SE
polos profesionais… sempre, sempre. Estou moi
encontren
orgullosa da organización na que estou.
¿Qué calidades valoras máis á
máis a gusto.
hora
TEñAN MÁiS
de
contratar ao persoal?
ACTIVIDADES
Esta é unha moi boa pregunta, e que ás veces
cuestiono moito. Cando se
contrata a alguén
sempre teño en conta a parte persoal en canto a
motivación, interese, etc… ¿Qué pasa? que cada
vez prestamos máis servizos e somos unha
O IMPOTANTE
É o CONTiDO
e ESE CONTIDO
SON AS PERSOAS
organización que temos un perfil profesional máis
alto,
queres profesionais que teñan unha boa
formación e compaxinar esas dúas cousas resulta
complicado e inclinarse máis pola parte persoal ou
pola parte profesional é complicado. Intentas
buscar un equilibrio entre as dúas partes. Creo que
cando teño dúbida pésame máis a parte persoal
cá profesional, non sei se acerto sempre, pero creo
que debería ser así.
¿Qué valores pretendes transmitir a todas as
familias, rapaces,
traballadores, voluntarios,
etc?
¡Caramba! Son unhas preguntas complicadas de
coidado.
ESTOu Moi
ORGULLOSA
transmitir
Hai
que
que
somos
¿Cómo te sentes agora despois de todo o que
levas loitado e como cres que están indo estes
primeiros meses?
unha organización onde
Non teño tempo de pararme nin me pasa pola
o primeiro, en todo, tedes
da
cabeza disfrutar e dicir cantas cousas conseguimos
que ser vos e logo que
entre todos porque penso: “ todo o que falta por
ORGANIZACIÓN
sexa unha organización
facer…”, que o persoal, os rapaces se encontren
participativa a todos os
máis a gusto, teñan máis actividades… ¡Hai tanto
niveis, tanto a nivel de
traballo que facer para que todo funcione ben! Para
familias,
rapaces,
que as persoas que están dentro se sintan a gusto. O
profesionais… que sexa
importante é o contido e ese contido son as persoas.
unha organización aberta, que non teñamos nada
Cando todo isto esté ben podré pararme e estar
que agachar, esconder e que demos exemplo coa
contenta, non o sei.
na QUE
ESTOu
nosa forma de actuar ou de facer.
5
¿Tal e como van as cousas dache medo que
Agora, nestes momentos, ¿Qué inquedanzas,
falten ingresos de tipo económico?
dúbidas,
Eu espero que non falten, intentamos buscar
proxecto?
recursos por todas as vías, pero sí que me da
Este novo proxecto é a resi. Eu teño moitos
medo. Estamos medrando moito en un momento
proxectos na cabeza. A resi xa está en marcha, a
económico moi complicado, é un momento de
preocupación que teño é que funcione como ten
grandes oportunidades porque acabamos de abrir
que funcionar, que todas as persoas que estan
un centro novo, porque estamos acabando o
dentro se sintan super a gusto. Agora estou con
outro centro de día… pero ao mesmo tempo dis: “
novos proxectos, o centro de día que se está
a ver se por medrar tanto en un momento tan dificil
acabando, o centro de tratamentos, pelexarme
imos ter algún problema”. ¡Claro que me da medo!
porque as persoas que non teñen unha praza en
Dame ¡moitísimo medo! , estou “ co cu apretado “
ningún dos nosos centros e están esperándoa que
pero non me rindo.
a consegan. Está o proxecto do centro “Hoy por
preocupacións
tes
ante
este
novo
mañana” , hai nenos pequenos con parálise
Teño
Moitos
cerebral que están sen atender e que haberá que
sacar adiante un proxecto na liña da atención
temperá.
Sempre estou cun montón de proxectos na
Proxectos
cabeza.
Estamos
na
medrando
cabeza
6
moito
MAAIKE
¿Qué
DIRECTORA DE LA RESIDENCIA
¡Menudas preguntas!, ¡mi madre! Están muy bien
objetivos te planteas para que se logre un
buen funcionamiento de la residencia?
pensadas. Los objetivos para que esto funcione,
creo que es hacer todas las cosas con mucho
interés,
mucho
cariño
y
mucho
amor.
Estar
pendiente de los chicos, de sus familias, del
personal, e intentar dar
respuesta a cualquier de
Me parece un
sus demandas. Y creo
proyecto
que si esto encaja bien
puede
funcionar
INTERESANTE
el
proyecto para que esto
sea una casa para los
chicos.
¿Qué
aptitudes crees que valoraron de ti para
que te incorporaras a este puesto?
Espero tener una buena colaboración
De verdad, eso no lo sé, creo que porque nadie
mas se ofreció para el puesto y,
¿Por
qué aceptaste el cargo de directora de la
residencia?
Ay!!! esta es una pregunta difícil. Primero porque
me gusta trabajar en APAMP, porque estoy muy a
gusto y,
segundo
proyecto
interesante. Me gusta el tema de
también
porque
Camelias,
algo
estuve
así,
en
estuve
vivienda. La verdad no lo sé
la
a lo mejor
vivienda
de
organizando
en
¿Os vale esta
respuesta?
porque me parece un
organizar, y aquí en la residencia llevas al personal,
llevas a los usuarios… y tener esa responsabilidad
me motiva. Un proyecto nuevo siempre da muchas
ganas de
trabajar.
¿Qué sientes al ter tanta responsabilidad?
Ja,ja,ja,
dolor de cabeza. ¡No, no…! dolor de
cabeza no, estas preocupada, y más al principio
porque todo este comienzo cuesta un poco. Pero
la responsabilidad es algo que me gusta, me hace
sentir bien porque esperan algo de ti.
Hacer las
¿Cuál
es la sensación que tienes ahora como
directora?
Por ahora no tengo sensación de directora, por
ahora estamos resolviendo el día a día, y tampoco
Cosas con
sé como es la sensación de directora. Sé que el día
Mucho
no tiene las suficientes horas para hacer todo lo
cariño
que tenemos que hacer, pero yo creo que esta
cogiendo
forma.
Entonces
sentirme
como
directora no lo sé y, no sé si algún día lo sabré.
7
¿Cómo te sientes ahora
con tantos trabajadores
¿Que es lo que más te gusta y lo que menos?
a tu cargo?
Pues me gusta todo, la verdad. Todo lo que sea
¡Menudas preguntas!, de verdad, yo no estaba
sanidad y todo lo que envuelve me encanta ya
preparada para esto. Pues, la verdad es que aún
sea de parálisis cerebral, oncología, etc.
no
me
doy
cuenta
trabajadores bajo
de
mi
que
son
muchos
responsabilidad. Bueno,
espero tener una buena colaboración de todos.
¿Crees que hay suficiente personal para atender
a los usuarios/as?
No, soy completamente sincera. Somos poco
¿Duermes
mejor o peor que antes de ser
personal para muchos usuarios.
directora?
Como la niña ya la tuve antes, eso de dormir poco
ya… pero, Sí que duermo poco, no es por ser
responsable de la residencia, es porque tengo una
niña activa por la noche.
LUCÍA
Esther, Sonia y Lupe
TRABAJADORA DE LA RESIDENCIA
Durante estos primeros meses ¿Qué mejorarías?
Ante todo contratar un cuidador o dos, porque a
mayor personal mejor cuidado de los usuarios y sus
demandas se podrían atender muchísimo mejor.
Se
podría
dedicar
mucho
mas
tiempo
a
actividades, a las comidas con mas calma y en
todo lo que requieran sus cuidados.
¿Qué
tal
te
llevas
con
tus
compañeros
y
usuarios/as?
¿Cómo te enteraste de la oferta de trabajo?
Mediante una compañera que tuve en otro
trabajo. Me dijo que se iba a abrir esta residencia
y entregue el currículo en Miguel Hernández. Tuve
la suerte de que al poco tiempo me llamaron para
una entrevista y después me cogieron .
¿Como
te
enteraste
de
que
estabas
contratada?
Me llamaron por teléfono y me dijeron que había
sido admitida.
Con los usuarios muy bien. He tenido algún
pequeño roce con alguno pero siempre se ha
solucionado, es lo normal en una convivencia de
tantas horas. Con mis compañeros, pues hombre,
me llevo mejor con unos que con otros, sobre todo
con los que coincidas en el turno.
Para finalizar, esta última pregunta que te voy a
hacer si no quieres no la contestes, no estás
“obligada”
Si uno de los usuarios necesita ayuda para que lo
acompañen a una mujer de compañía para
¿Alguna vez trabajaste con este colectivo?
8
satisfacer sus necesidad sexuales, ¿lo llevarías?
Con parálisis cerebral no. Trabaje con pacientes
Si. Fuera de la residencia si. Llevarlo y ayudarlo,
psiquiátricos y en residencias de ancianos pero
dejarlo preparado si, siempre fuera de este
con parálisis cerebral no.
entorno, es decir la residencia.
PAZ
Paz, madre de Gonzalo
MADRE DE GONZALO
SIEMPRE HA CONTADO LA
OPINIÓN DE GONZALO
¿Cómo surgió la decisión de que Gonzalo fuese
para la residencia?
Bueno, yo no estaba muy convencida pero
después de las dos entrevistas que tuve con
Conchi ella me convenció.
Mi salud es un poco delicada,
a raíz de un
tratamiento que me hicieron me dan crisis y me
cuesta manejarme con Gonzalo y, la otra razón es
que mi padre tiene 92 años y está padeciendo
demencia senil, entonces Conchi me hizo ver que
eran dos razones poderosas para que tomara la
decisión y no esperara más adelante.
ahora cada vez esta mas ilusionado
porque se siente más ocupado. Gonzalo dentro de
sus posibilidades es muy activo, es muy organizado,
en madrugar en acostarse… Al principio había un
cierto
desorden
ya
que
mientras
actividades al principio
nosotros
Gonzalo es el fundamento de mi vida, es
decir
todo. Tengo mi hija pero ella tiene su familia en
entonces la veo de vez en cuando.
no
tenían
ES EL
se aburría pero ahora
FUNDAMENTO
DE MI VIDA
Parece que están más
vivimos los tres con papá y Gonzalo y para mi
Oporto
Muy bien
ya está más animado.
¿Fue difícil tomar esa decisión?
Muy difícil, muy difícil, porque bueno,
¿Cómo ves a tu hijo de ánimo?
organizados. Lo que más le cuesta a Gonzalo son
ustedes lo pasó bastante mal porque una parte
importante de sus
compañeros se quedaban
en Miguel Hernández. A ustedes los echa mucho
de menos.
¿Estás
contenta
con
los
¿Se ha tenido en cuenta su
servicios y la atención que
opinión?
recibe Gonzalo?
Sí,
siempre
ha
contado
la
Si, muy contenta, el personal es
opinión de Gonzalo. Para mí es
encantador muy buena gente.
muy importante y él desde un
Hay
primer momento quiso ir a la
mejor
residencia, eso también peso en
dedicados a esta especializad
la
sin embargo ponen voluntad y
decisión porque si él no
hubiese querido ir no me habría animado, hubiese
trabajadores
no
que
estaban
a
lo
tan
se van adaptando muy bien.
seguido luchando como fuera.
¿Has usado muchos clínex echando de menos a
Gonzalo?
Bueno no, porque lo voy a ver todos los días,
martes, miércoles, jueves y el viernes ya viene a
casa.
¿Cómo ves a Gonzalo ante esta nueva etapa de su
vida?
Lo veo encaminado en la misma decisión que
podía haber tomado cualquier persona que no
tuviera ninguna limitación como la que tienen
ustedes. Para él fue una independencia y en eso se
PARA ÉL FUE UNA
aferró y luchaba cuando yo no quería que fuera a
INDEPENDENCIA
la residencia, en defender que era una manera de
independizarse y lo tuve que aceptar.
9
A
JOSÉ VARELA
nivel
afectivo
¿Qué
gañaches?¿E
que
perdiches?
Perder non perdín nada e gañar gañei moito.
USUARIO DA RESIDENCIA
Gañei o cariño de moita xente que non trataba
con ela, monitores que non coñecía e desde o
primeiro momento houbo sintonía entre eles e mais
eu.
 ¿ Como ves a túa habitación?
Ben, a miña habitación véxoa ben, deixáronnos
persoalizala, podemos decorala ao noso modo.
Teño fotografías,
un aparato de
 ¿ Como xurdiu a decisión de irte para a
residencia?
música…dentro
do
que
téñoa
Xurdiu porque chegou un momento que eu non
á
cabe
Todos os
monitores
son
miña
maneira.
maraBillosos
podía estar só, porque as veces caía, tiña febre de
noite e tiña que chamar ao meu irmán. Entón
pensei que a mellor maneira de non molestalo e
 ¿Qué tal a convivencia cos teus compañeiros?
que estivera tranquilo era ir a un sitio onde estivera
En xeral boa, que hai problemas ás veces, si, sen
atendido.
dúbida, non o vou negar.
CHEGOU un
 ¿Foi
difícil
tomar
esa
momento
decisión?
que noN
Penseino
moito,
mediteino
podía estar
bastante, falei co meu irmán
e
chegamos
a
esta
sÓ
conclusión. Non foi dificil.
 ¿Que diferencia encontras entre
vivir na casa e na residencia?
Bastantes diferencias para o bo e
para o malo e explico. Para o bo,
no sentido de que estou mellor
atendido, teño servizos que antes
non tiña, estou con xente e teño
mellor calidade de vida. Para o
malo
porque
perdín
a
miña
independencia, facer o que me
apeteza,
agora
teño
someterme a unha normas.
10
que
 ¿Qué destacarías do persoal da residencia?
Pois do persoal só podo falar ben, porque todos os
monitores que hai na residencia son encantadores,
non podo dicir que ningún sexa mellor có outro,
todos marabillosos.
MARLEN
 Si estás a gusto con nós, ¿por que te queres ir de
voluntaria á residencia de Navia?
Como
VOLUNTARIA
vengo
a
coller
experiencia
como
psicóloga e o centro de Navia é un centro
totalmente
 ¿Cómo coñeciches Apamp?
Coñecino a través dunha persoa que coñecía
os centros de discapacidade e como quería
facer prácticas recomendoumo.
novo,
onde
se
farán
test,
avaliacións… interésame empezar nun centro
de cero para ver cómo é todo o proceso. Entón
como
coñecementos
e
como
experiencia
apórtame máis irme a Navia que quedarme
 ¿Traballaches algunha vez neste colectivo?
aquí que está todo feito porque leva moitos
anos aberto.
Non. Traballei con Autismo, Síndrome
de Down pero con Parálise Cerebral
non
traballara nunca, é a primeira
vez.
 ¿Cal foi a túa primeira impresión
cando entraches en Apamp?
Pois moi boa,
Patricia
ensinoume o centro
Caamaño
e
foi
moi
agradabel. A impresión foi moi boa
porque
a
xente
pareceume
moi
simpática y amabel.
 ¿Qué che aportamos?
Principalmente
colectivo
sobre
e
coñecer
aprender
un
este
pouco
terapia con persoas con
parálise cerebral.
11
ENTROIDO...
O venres 8 de febreiro tivo lugar en Navia a Festa
A Festa do Entroido na residencia de Navia
do entroido que resultou moi amena e divertida.
gustoume moito porque puidemos vernos outra vez
Pola mañá chegaron os nosos compañeiros de
todos os compañeiros. Cando saímos dar una volta
Miguel Hernandez e xunto cos alumnos do colexio
facía un vento de narices, a min case se me
Rodriguez Castelao e os usuarios de Alento, demos
conxela o nariz, pero non o meu, o nariz do disfraz.
unha volta polo barrio. A continuación fixemos
Fun de lobo.
unas fotos na escola de Arte Dramática.
Os rapaces da residencia foron todos de pingüíns,
Comemos todos xuntos e á tarde tivo lugar o
e sacar tanto pingüín da Antártida e traelos a Vigo,
tradicional desfile, durante o cal o público puido
é un risco.
contemplar os diferentes disfraces.
Despois fomos xantar, tíñannos preparada unha
En resumo, foi unha festa moi divertida. Esperemos
lacoada recén feita. As sobremesas estaban
que o vindeiro ano sexa moito mellor.
¡¡ boísimas ¡! O desfile foi moi divertido. O disfraz de
Eva, personaxe da serie de televisión “V “, que
José Varela Lago
gañou o primeiro premio, era moi chulo, pero so
pensar en lagartos que comen ratos dame un
pouco de repelús. Logo apareceu un toureiro un
pouco raro, era máis pequeño cá o touro. Debeu
ser o touro o que nos rompeu unha tubería que veu
un un fontaneiro moi especial, Mario Bross. Paseino
xenial.
Sandra Ballesteros Carrera
O noso xurado
12
2º Premio:
PREMIOS:
Ana Soage Sas, polo seu disfraz
1º Premio:
Eva Gil Carballido, polo seu
disfraz da serie de televisión “ V
de vampira. Agasallada cunha
cacheira.
“. Levou de agasallo un lacón.
3º Premio:
Grupo da Residencia de Navia,
polo seu disfraz de pingüíns.
Agasallados cunha restra de
chourizos.
ELABORACIÓN DA TAÍÑA
Como en anos anteriores o Concello de Goián encargounos a realización dunha peza en
cartón-pedra para o enterro da sardiña (Taíña). Xa levamos tres anos facendo a Taíña e
esperamos continuar. Moitas grazas ao Concello de Goián.
Jose Ignacio Fernández Méndez
13
FORMACIÓN
AUDITORÍA
Os cursos que se están levando a cabo dende o
Os días 31 de xaneiro e 1 de febreiro, no Centro de
Programa de Emprego e Formación da Federación
Miguel
ASPACE-Galicia no que participamos son:
Recertificación
Hernandez,
do
tivemos
sistema
a
Auditoría
de
de
calidade,
dos
servizos do centro de día e ocupacional, realizada

CURSO: Educación Básica para adultos
por Bureau Veritas.
LUGAR: Asociación Cristo da Victoria.
ORGANIZA: Asociación de mulleres progresistas de
Vigo
DURACIÓN: Novembro 2012 a Maio 2013
CONTIDOS: lectoescritura, matemáticas, inglés e
coñecemento do entorno.
Realizouno: Anita Pérez e Eduardo Barreiro

CURSO: Tratamento de textos
LUGAR: Vigo
ORGANIZA: Concellería de Xuventude do Concello
O resultado foi moi satisfactorio xa que non se
de Vigo
detectou
ninguna
non
conformidade,
conseguindo así renovar o certificado por tres anos
DURACIÓN: 45 horas
máis.
CONTIDOS: Word 2003, Open office writer
A auditora felicitounos ademáis pola diversidade
Realizouno: Marta Núñez
de servizos aofertados aos nosos clientes e familias,
a boa coordinación entre os profesionais para
traballar os obxectivos dos clientes e pola correcta
xestión das incidencias.
Amalia Novoa
Responsabel de Calidade

CURSO: Operacións básicas de cociña
LUGAR: Vigo
ORGANIZA: Confederación de empresarios de
Pontevedra
DURACIÓN: 368 horas
CONTIDOS: aprovisionamento, pre elaboración e
conservación
culinarios.
Elaboración
culinaria
básica. Módulo de prácticas profesionais non
laborais de Operacións básicas de cociña.
Realizouno: Marta Núñez
Marta Núñez Ramiro
14
Anita
BOCCIA
O pasado día 3 de marzo, celebrouse en Esteriro
(Ferrol) a 1ª xornada da liga galega de boccia.
A Boccia é un deporte paralímpico parecido ou
similar á petanca pero adaptado a persoas con
dispapacidade, no que participaron os nosos
deportistas do club TAMIAR.
Este ano temos varias incorporacións novas:
Sandra Ballesteros na categoría BC1 e Raquel del
Río na categoría BC3. Continúan os deportistas:
Francisco Díaz, Sergio Viúdez, Ana Soage, Javier
Fernández e Gonzalo Jorge. Os nosos adestradores
seguen
sendo
Paco
Bello
e
Bianca
García.
Ademais segue como árbitro Vanesa Sieiro e como
auxiliar Belén Lopez Grado
Este ano contamos con novos auxiliares, Nacho
Gago, Natalia e Carme. Dende aquí queremos
agradecerlles o seu tempo e dedicación xa que sin
eles nada sería posibel.
A xornada no meramente deportivo foi bastante
boa, gañaron partidos case todos os nosos
deportistas e lográronse moi bos resultados.
Fran Díaz Fontenla
15
EQUIPO DE FAMILIAS
FINA ROZAS (hermana de Pepe)
O
equipo
familias
consiste
de
As veces plantexamos algunha actividade pero
en
non todas as familias se implican e sénteste un
pouco desanimada.
organizar
actividades
coma
lúdicas,
saídas,
comida
do
SERIA
a
IMPORTANTE
monte,
QUE SE
cea do entroido, fin
de
curso…e
tamén
AMPLIASE o
organizamos eventos.
GRUPO
Buscamos presupostos,
mándanselle
cartas ás familias para todas
aquelas que queiran participar para coñecernos
un pouco a todos.
nacemento
ou
Tamén
casamento
cando hai algún
dos
encargámonos de mercarlle un
monitores
agasallo, é
dicir, temos unha reunión e falamos da cantidade
que imos pór cada familia.
 Xantar no monte
 Intentar facer unha excursión cos rapaces/
rapazas
 O primeiro fin de semana de outubro
A primeiros de ano reunímonos para planificar o
que queremos facer durante o ano. Realizamos
unha serie de reunións ao ano para xuntarnos e
valorar o que podemos facer. Se se nos pode
axudar, todo aquel que queira formar parte deste
grupo pode facelo, é máis, precísase xente que se
implique, non é só dar unha opinión, tamén é
apoiar, formar unha piña e que cada un aporte
realizarase un campionato de petanca para
acadar diñeiro. Sortearanse balóns firmados
polos
xogadores
do
Celta,
Madrid
e
Barcelona. Ademais, faranse mandís, roupa
de bebé, venderemos a lotería… Esta idea
aportouna a nai de Ana Soage que, ainda
que non pertence ao grupo de pais, deu a
idea e pareceunos interesante.
ideas, porque nos xa imos un pouco maiores e
Por último, comentar que estou na xunta directiva
convértese nunha rutina. Non sei que máis che
e se hai xente que queira involucrarse nas
podería dicir, algúns festivais benéficos, o primeiro
actividades da asociación, sairía do grupo de
o
familias, pero entendo que hai xente que non
houbo
pode porque ten que traballar. Sería importante
agora no mes
que se ampliase o grupo. Gustaríanos que houbese
non,
pero
que
de
febreiro
organizouse
desde o grupo
de
Equipo de familias
pais
para
recadar fondos
para
APAMP.
Todo isto é un pouco o que vimos facendo.
gustaríame QUE houbese máis
xente que apoiase
16
Próximas actividades:
Comida organizada polo grupo de familias
FESTIVAL DO HUMOR
O pasado día 16 de febreiro, tivo lugar no auditorio
de
Baiona,
un
festival de humor
organizado
polo
equipo
de
familias
cun
dobre obxectivo,
por
unha parte
recaudar fondos
para a Asociación e, por outro lado e quizais o
máis importante, darnos a coñecer á sociedade.
O local era amplo e espacioso e aínda que non
chegou a encherse, a xente divertiuse moito e foi
unha velada bastante amena.
En xeral os humoristas responderon ao que se
esperaba deles.
Temos que destacar a actuación dunha parella de
regueifeiros,
que
cos
Paseino moi ben no Festival do Humor. Rin moito.
seus versos
Encantáronme as actuacións e a presentadora,
satíricos
que estivo á altura.
fixeron
as
delicias do
público.
En resumo, foi un día do humor que difícilmente se
Estela Simón Costas
Un grupo de rapaces e as súas familias fomos a
Baiona
ao
festival
organizado
polas
familias. Pasámolo xenial.
poderá esquecer.
Carlos Rivas
Soamente nos queda agradecer aos artistas e a
presentadora a súa colaboración e esperar que
eventos coa este se repitan con frecuencia.
José Varela Lago
Por último, agradecer a nosa compañeira AROA
pola suá participación co seu grupo de gaitas.
Moitas grazas.
17
VISITAS
Os colectivos de persoas que nos visitan poden
facelo a través de :
. A nosa páxina Web: apamp.org
. O noso Facebook
. Boca a boca
. Chamando
Grupo de Ocio inclusi-
Visita Colegio Mendiño
Colegio C. M. Atención a Personas
en situación de dependencia de Rianxo
18
Obradoiro de emprego “VIGO ATENDE”
EL DESORDEN DE LOS
SENTIDOS
Este documental, coido que o que propón, é un
O pasado 8 de marzo proxectouse no Centro de
paralelismo
entre
a
Miguel Hernandez unha curtametraxe sobre dous
preadolescente
mozos dispapacitados que fixeron o Camiño de
discapacitados; de aí parte o paralelismo; pero
Santiago en bicicleta.
mais ben, o neno é moito máis ledo co rapaz
e
vida
un
cotiá
adulto.
dun
Ambos
neno
son
maduro, pese a estar máis afectado na súa
discapacidade ca el; o futuro de ámbolos dous é
incerto.
Serían precisas moitas axudas técnicas, moito
esforzo por parte da Administración, colexios,
profesorado e familias para que non quedaramos
na metade do camiño ou nas “folcloradas” de
sempre,
en
entendendo
materia
por
isto
educacional
último
o
e
cultural,
acervo
de
información que cada persoa vai adquirindo
desde que nace.
A aprendizaxe desta bagaxe cultural vese moi a
miúdo tronzado pola contorna demasiado branda
e
protectora
que
impide
á
persoa
con
discapacidade pasar polas fases normais dun
Gerardo, un
dos
protagonistas
con
Javier
Pitillas.
neno, cousa que non lles ocorría aos protagonistas
desta historia, mais ben al contrario.
Foran máis esixentes con eles (entre comiñas) e por
iso a súa psicoloxía era case normal.
E é que as veces atopámonos con casos de
discapacitados que o son moito máis pola súa
ineducación que polas súas limitacións físicas a
pesar de ser moi graves.
Pilar Álvarez
19
NOVAS INCORPORACIÓNS
Pili
Pili no seu taller de papel
Laura que traballa no taller de textil
¡¡BENVIDAS!!
Montse que traballa no taller de papel
Andrea no seu taller de textil
20
PASATEMPOS
Encontra os nosos talleres e servizos
A
A
I
G
O
L
O
C
I
S
P
J
E
F
A
T
J
N
U
G
D
R
F
S
H
K
L
O
U
I
T
D
F
G
W
K
Ñ
P
L
J
P
A
Q
R
P
E
A
O
A
L
U
A
M
M
A
B
V
D
S
A
ENCUADERNACIÓN
X
S
R
S
A
D
X
T
P
J
K
E
L
S
R
T
F
M
A
Q
E
K
N
B
W
I
R
Y
A
E
I
T
A
G
Y
I
L
O
P
P
R
D
B
I
T
L
E
T
S
E
D
T
U
N
N
B
X
I
D
O
U
T
I
D
F
G
Y
O
E
F
C
S
L
E
I
P
R
C
R
P
O
T
I
Y
N
V
Q
J
P
S
L
O
A
I
Ñ
R
E
S
P
I
R
O
S
O
I
E
P
S
D
A
G
N
M
Ñ
P
U
A
F
G
F
W
E
N
C
U
A
D
E
R
N
A
C
I
O
N
G
D
F
Y
O
S
F
H
N
D
L
I
Y
L
O
J
N
O
I
C
A
T
A
N
S
T
E
T
Y
U
A
S
I
S
T
E
N
C
I
A
L
S
N
P
O
PAPEL
CARTÓNPIEDRA
TEXTIL
AULA
PSICOLOGÍA
NATACIÓN
ASISTENCIAL
DEPORTE
RESPIROS
INFORMATICA
LOGOPEDIA
FISIOTERAPIA
Camilo Cid Vázquez
21
Agradecimientos:
 A todo el equipo de Rodando por el interés que
ha mostrado y por el trabajo que han realizado.
Forman este equipo:
Alberta Pérez Rodríguez
Camilo Cid Vázquez
Javier Fernández Martínez
Francisco Díaz Fontenla
Marta Núñez Ramiro
Paula Pereiro Piay
Sandra Ballesteros Carrera
José Ignacio Fernández Méndez
 A los compañeros por aportar su granito de arena: Carlos, Estela, Pilar y José Varela
 A los entrevistados por darnos un poco de su
tiempo y contestar a todas las preguntas.
 A todas las personas que nos han aportado
sugerencias, ideas…
 En especial a Chelo, madre de Nacho, por su
colaboración traduciendo textos al Gallego.
22
23
APAMP
ASOCIACION DE FAMILIAS DE PERSOAS
CON PARALISE CEREBRAL
R/MIGUEL HERNANDEZ 1 - 36210 VIGO
Tlf: (986) 294422 – Fax: 98611 93 25
E-mail: [email protected]
www.apamp.org
24