Guilt and shame conceptualizations updated - Lirias

KATHOLIEKE UNIVERSITEIT LEUVEN
Faculteit Psychologie en Pedagogische Wetenschappen
Centrum voor Psychoanalyse en Psychodynamische Psychologie
Guilt and shame conceptualizations updated:
Involvement versus detachment
in failure and transgression situations
Proefschrift aangeboden tot het verkrijgen van de graad van
Doctor in de Psychologie door Catherine Estas
Promotoren: Prof. Dr. J. Corveleyn, Prof. Dr. Y. H. Poortinga
Copromotor: Prof. Dr. J. R. J. Fontaine
CATHERINE ESTAS. Guilt and shame conceptualizations updated: Involvement versus
detachment in failure and transgression situations.
Proefschrift aangeboden tot het verkrijgen van de graad van Doctor in de Psychologische
Wetenschappen, 2008.
Promotoren: Prof. Dr. Jozef Corveleyn, Prof. Dr. Ype Poortinga
Co-promotor: Prof. Dr. Johnny Fontaine
This dissertation aims at understanding guilt and shame emotional processes. We study guilt
and shame components in adult, non-clinical samples. The studies in Part two are cross-cultural.
Part one studies individual differences to guilt and shame events using a recently constructed
measure, the Leuven Guilt and Shame Scale (LEGSS; Fontaine et al., 2006). This scenario instrument
empirically probes existing conceptualizations of guilt and shame, and its main advantage in
comparison to other measures is that it covers a broad range of situations and responses. Chapter 1
provides additional evidence for the underlying structure of the LEGSS in two related but distinct
factors ‘action-orientedness’ (reminiscent of Tangney’s guilt proneness) and ‘self-devaluation’
(reminiscent of Tangney’s shame proneness). Chapter 2 confirms the existence of two separate
tendencies, which show differential relationships with external variables. In Chapter 3 we report on a
shortened version of the LEGSS (construction, internal structure, validation). From Part one, we
concluded that it is not justified to equate the factors found in (our and other) studies with scenario
instruments to ‘guilt’ and ‘shame’ (as has been done before, Tangney & Dearing, 2002): it is ‘actionorientedness’ but not guilt that is related to constructive indices (empathy) and ‘self-devaluation’ but
not shame that is related to non-constructive indices (depression, anxiety, psychological symptoms, trait
anger, anger turned inwards, ruminative guilt).
Part two aims at investigating the role of anger within guilt and shame episodes, using a
conceptual model based on earlier work with the LEGSS (Fontaine, 2002). The core prediction of this
model is that while some guilt and shame episodes are related to anger experiences, others are not
(depending on how one appraises the role of others in the situation). Chapter 4 reports on a subtest of
this model in Belgium and in Peru, where we collected written descriptions of guilt and shame events
(with varying appraisal perspectives), and ratings of each event on emotion terms. Chapter 5 builds
further on the studies in Chapter 4, constructing a new scenario instrument (the LEGSS-2) including
anger-related types of guilt and shame situations, and anger responses (Kuppens, 2004; Van Coillie,
2005). In essence, the results in Part two reject the conceptual model. They suggest that both guilt and
shame emotions (which occur in response to failures and transgressions) operate as suppressors of anger
and aggression. Additionally, they provide evidence for the above-mentioned tendencies (which both
can be considered as involvement) but also indicate proneness to emotional detachment.
TABLE OF CONTENTS
General introduction
1
Part one
Assessing guilt and shame proneness with the Leuven Guilt and Shame Scale
Chapter 1
29
Internal structure of the Leuven Guilt and Shame Scale: Evidence for a single guilt and
shame component underlying two separable entities.
Chapter 2
47
Validating individual differences to guilt and shame situations with a new scenario
instrument (the Leuven Guilt and Shame Scale).
Chapter 3
75
Validation of the short version of the Leuven Guilt and Shame Scale.
Part two
The role of anger in guilt and shame experiences
Chapter 4
103
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives.
Chapter 5
149
Anger experiences within guilt and shame episodes: Findings with a new scenario
instrument (the Leuven Guilt and Shame Scale-2).
General discussion and conclusions
199
Appendices
238
ACKNOWLEDGEMENTS
Writing a doctoral thesis does not come without experiencing emotions. Many people
have supported me through the PhD process, I am grateful to them all.
To my advisors, for accompanying me through the growing process (and pains)
involved in writing a dissertation. I know I gave you guys a really a hard time (i.e., neverending to do lists and ever postponed deadlines). Against all expectations, it looks like we
managed not to drive each other crazy (on a permanent basis). Heartfelt thanks for your
input, each their own.
Dr. Jozef Corveleyn:
For letting me find my own way (at all costs). For getting me to Peru. Since our
‘first’ talk at the Bohemia in Lima, I concluded that sometimes there is more room (for
improvement) in a Fiat than in a Mercedes. Thank you for remaining steady at times
when my emotions got to me. For breakfast at 7 a.m., one morning when you were the
Dean of the Psychology Faculty and I worked through the night to get my questionnaires
ready for ‘collective research’. Thank you for sharing your immense knowledge of
psychodynamic psychology. For being so resourceful and socially engaged. For knowing
when to let go.
Acknowledgements
Dr. Ype Poortinga:
For getting out the best available researcher in me. I think you got the ball got rolling
when you told me that it is okay to set goals for oneself (‘Ambitie mag’, 12/4/1999).
Thank you for listening to what I have to say, for reading what I had to write and trying
to make sense out of it (even when I could not do so myself). For your honesty and your
being straightforward, even if it was sometimes difficult to hear. For valuing and
stimulating independence, autonomy, and horizontal relationships, and making me see
that it comes at a price, quite linearly related to one’s amount of work. For teaching me
Dutch sayings (‘De korenmolen over de kandelaar’?). For step-by-step guidance through
the doctoral separation process (‘How to use the delete button’). For trusting that I know
what is best for me. For enabling me to get over myself and ‘just do it’. For knowing
when not to let go.
Dr. Johnny Fontaine:
For the inheritance of your model, despite some mutual difficulties in the adoption
process. Our cooperation made me realize how much easier it is to comment on someone
else’s work than to create something yourself. Thank you for your ‘statistical eye’ and
your research enthusiasm.
Thank you very much to all the people who participated in Belgian and Peruvian
studies: I could not have done it without you. Thanks for reading the ‘final’ drafts of my
chapters: Rafael Gargurevich, Lennia Matos, Sandra Inurritegui, Jessie Dezutter, Netje
Dirikx and Nicole Vliegen.
ii
Acknowledgements
The Peru-Belgium cooperation:
Drs. Lennia Matos, Rafael Gargurevich, and Sandra Inurritegui: for lots of work, but also
shared life events and many, many laughs.
Dr. Dora Herrera for ‘no fuss’ practical help, for being so efficient and constructive.
Dr. Cecilia Chau for letting me stay over in Lima at the worst of times for you.
Dr. Luis ‘Lucho’ Ramirez for legendary stories about the pioneers of the Peru-Belgium
cooperation (A. Vergote and J. Schotte).
Dr. Manuel Fernandez for moving heaven and earth to get our ‘participant descriptions’,
especially in Pamplona Alta.
Dr. Cecilia Thorne for mobilizing troops at the Pontificia Universidad Católica del Perú.
Dr. Rosario Quesada for access to the hearts of students at the Universidad Nacional
Mayor de San Marcos (an eye-opening experience).
Doris Argumedo and Lourdes Ruda for your organization and other talents (and our
memorable night out in Barranco!).
Liliana Casuso for spirituality.
The García-Belaúnde family, the Gargurevich-Liberti family and the Matos mother-andsisterhood.
iii
Acknowledgements
To my colleagues at the Research Group on Psychotherapy and Psychodynamic
Psychology for being their fantastic selves, day in, day out.
Dr. Patrick Luyten: for your optimism and sense of humor, for your clinical sensitivity in
research and outside it, for your willingness to make things work. For ‘don’t forget to
rest’ (I actually heard that).
Dr. Nicole Vliegen: to help find a balance between ‘good enough’ (Winnicott) and ‘as
good as it gets’ (Nicholson).
Dr. Benedicte Lowyck: for regularly getting me down to earth. As Coluche said, ‘La
bonne longueur pour les jambes, c’est quand les pieds touchent bien le sol’.
Dr. Greet Geenen and Dr. Lieve Vanhee for their resilience and empowerment.
Dr. Joost Hutsebaut: seeing you finish your PhD (on trauma, dissociation and personality)
when I started mine, gave me hope.
Eugene Jones for mega-research on priesthood in India.
Sara Casalin, Stefan Kempke and Eileen Tang, the next generation at the Center for
Psychoanalysis and Psychodynamic Psychology: good luck to you, go get it!
Marleen Devijver for coffee breaks with and without cigarettes.
Els Vloebergen for letting me bug her with my Word problems, for being so positive.
Dr. Patrick Meurs for your work on ambivalence and giving young parents a headstart.
Barbara Lavrysen for harmony (sorry I could not keep your plant alive).
Monica Gundrum for combining wise words with a colorful note.
iv
Acknowledgements
To my other colleagues at K.U. Leuven and other universities.
Dr. Paul De Boeck for his contribution to former phases of this research.
Pieter Walinga for assistance in unpeeling the guilt and shame onion. For our parallel
searches somewhere between elementary particles (Houellebecq) and deliverance.
Dr. Hermina van Coillie and Dr. Peter Kuppens to be such a big help in the ‘sea of anger
literature’. For their open-mindedness and readiness to cooperate.
Dr. Rob Stroobants for ‘angel patience’ at dealing with complex statistical issues (e.g.,
Can one really construct orthogonal contrasts with three variables?).
Dr. Koen Luyckx and Dr. Filip Raes for sharing data (to be analyzed ‘any day now’).
Dr. Francis Tuerlinckx for friendly and calm help with randomizing my ‘participant
descriptions’ and for a revealing doctoral course on statistics.
For useful comments at my doctoral commission: Dr. Norbert Vanbeselaere, Dr. Karen
Phalet, Dr. Dirk Hutsebaut, Dr. Luyten, Dr. Kuppens, Dr. Breugelmans.
Dr. Bart Soenens for your ever-available help and your work on perfectionism (and how
to overcome it). As you said, we all have our reasons.
Jean-François Fils: For Cronbach’s original article, I keep it under my pillow - in case the
Post-Doctoral Stress Disorder kicks in!
Dr. Netje Dirikx for going through this and former challenges, for encouraging notes and
postcards, for the ‘doctoral survival kit’ and anxiety management in the final phase.
Dr. Valerie Marescau for how much you love your work.
Barbara Depreeuw for putting things into perspective (Oh, you’re in that phase already!).
Bart Neyrinck for a text from Baltimore (1692?), dinners at Alma and walks in the park.
Dr. Bart ‘the knife’ Duriez for answering research and other questions.
v
Acknowledgements
My colleagues at social psychology: Sara Demuzere and Judith Maier for sharing the lab,
Joke Meeus for fun times in Spetses (Greece).
The IT people at the Faculty of Psychology (DIEM), Johan Hendrickx and Noël Bovens:
For taming the computer with a smile.
Dr. Willy Lens for his patience at many doctoral occasions, for showing how to stop
procrastinating, for organizing captivating doctoral seminars (Alien abduction fantasies!).
Dr. Doris Peham for your work on facial expressions and emotion regulation and for such
a great answer on the question ‘does it make sense to be a researcher?’.
Dr. Phoebe Ellsworth for writing about emotions with ‘sense and sensitivity’, for an open
invitation.
Dr. Andy Field for writing such a great book on statistics ‘Discovering statistics using
SPSS (and sex, drugs and rock ‘n’ roll)’.
Dr. Roy Baumeister for provocative insights on guilt (induction).
Dr. John Braithwaite for restorative justice and a ‘warm and fuzzy worldview’ (2008).
To the following professors who particularly influenced me as a student (other than my
advisors): Dr. Alfons Marcoen for the three ‘basic needs’ of a psychologist: read books,
travel, and know ‘real’ people (1995). Dr. Frans Loosen for his esteem for empirical
observation and methods. Thank you for an inspiring tour in anthropology: Dr. Eugeen
Roosens, Dr. Marie-Claire Foblets, Dr. Filip De Boeck, Dr. Jogchum Vrielinck and Tom
Devriendt.
vi
Acknowledgements
To my colleagues in cross-cultural psychology:
Dr. Patricia Mosquera and Dr. Prishnee Datta: your works on honor cultures (Paticia) and
filial piety (Prishnee) were my first introduction to cross-cultural psychology.
Dr. Dianne Van Hemert, for warning me that ‘at the end of a doctorate one just wants to
do it all over again’ (Budapest, 2003).
Dr. Seger Breugelmans, for promising me ‘the book will be there in a year, but this
thought will not help you in practice’.
Dr. Symen Brouwers for encouraging emails and your views on Indian society.
Dr. Fons van de Vijver for writing ‘the bible’ (van de Vijver & Leung, 1997).
To my office mates through the years, with whom I lived together (sometimes
quite literally): Jutta Schnellbacher, Sus Weytens, Mathias Dekeyser, Auke Nagels,
Liesbet Nysens and Jessie Dezutter. May life treat you as kindly as it treated me in
random office distribution.
vii
Acknowledgements
Thanks to my friends:
Shifuo Lo ‘little Buddha’, and my early morning practice brothers and sisters.
Domien Symens for constructive resistance to norms and obligations, for ‘the Secret’.
Reinhilde Buys for showing me the way to ‘La Borie’ and its non-violence.
Annie García and her husband Florentino, for opening their homes and their hearts (much
like in the Brassens song).
Filip Van Gool, for our first readings of ‘Laplanche and Pontalis’ and ‘Ethiek en
Sublimatie’ (Moyaert et al., 1994).
Steve Van Laere ‘On se comprend’, in whatever language.
Eran Shayshon and Adi Simon: Gracias a la beca (Madrid, 2000).
Maja Meerten, Lindsy Goddé, and Marine de Braconier (and her parents).
Nieka Heyligen and Geert Dieu for making life light and easy.
Special thanks to the very close ones, sorry for not putting in practice (positive)
psychological theories. I hope you will forgive me for my lack of emotional availability.
My mom for caring, for wanting to make people happy always (particularly when it is not
possible). For your pantheism, for telling me Biblical stories about talents, for ‘tomorrow
is another day’, for your courage (‘the ability to do something that frightens one’, Oxford
Dictionary).
Roland Beyen for your radical version of the truth, for living the life you choose. For
your generosity, vitality and creativity. For believing that I can do whatever I want.
Piet Nijs for his exceptional empathic qualities.
Tom De Block for good times in and around Amsterdam, ‘totally and utterly at random’.
viii
Acknowledgements
The people at the Giraudstraat (Tessy Troubleyn, Sara Coessens, Alain Beernens, Niek
Van Lissum) for living with my crazy self the past year (it has not been the best one, I
know). Tessy: thank you for painting.
Wim Deprez for ‘Sarcastic Wednesday’, for your belief in social projects all over the
world (from Antwerp to Ghana), and for shared heartbeats.
Thanks to little Arthur and Victor Estas and their parents Philippe and Catherine, for love
and patience. Thanks to my brother Michel ‘Sugus’ Estas.
My grandma for trust.
Thanks to everybody who ever had the courage to put their ideas on paper.
Se sienta a la mesa y escribe/ con este poema no tomarás el poder dice/ con estos versos
no harás la Revolución dice/ ni con miles de versos harás la Revolución dice/ y más: esos
versos no han de servirle para/ que peones maestros hacheros vivan mejor/ coman mejor
o él mismo coma viva mejor/ ni para enamorar a una le servirán/ no ganará plata con
ellos/ no entrará al cine gratis con ellos/ no le darán ropa por ellos/ no conseguirá
tabaco o vino por ellos/ ni papagayos ni bufandas ni barcos/ ni toros ni paraguas
conseguirá por ellos/ si por ellos fuera la lluvia lo mojará/ no alcanzará perdón o gracia
por ellos/ con este poema no tomarás el poder dice con estos versos no harás la
Revolución dice/ ni con miles de versos harás la Revolución dice/ se sienta a la mesa y
escribe. (Juan Cervantes, Argentina).
ix
General introduction
This dissertation consists of two parts. The first part concerns the assessment of guilt and
shame proneness with a recently developed instrument, the Leuven Guilt and Shame
Scale (LEGSS; Fontaine et al., 2006). The second part is about the role of anger within
guilt and shame episodes. All our studies are conducted on adult, non-clinical
populations, the studies in Part two are carried out in Belgium and in Peru.
In this introduction, we will present the rationale for our studies (Why did we
study emotions? Why guilt and shame? Why anger in guilt and shame episodes?), a short
overview of the relevant literature, a summary of the studies that are the building blocks
of the research reported here, our own assumptions (the parameters of the research
reported here), and an overview of the chapters.
Emotions are, mostly internal, responses to situations that are relevant to us as
human beings. Developed through evolution, they enable us to deal with and adapt to our
environment (Frijda, 1986; Scherer, 1982). In their precise manifestations they depend on
the historical period we live in (place and time) and the situations that trigger them. They
have a signal function (implying that action must be undertaken). Fear, for example, often
signals danger. Often, they have a rapid onset and a short duration. Two (Yik, Russell, &
Feldman-Barrett, 1999), three (Osgood, May, & Miron, 1975) or four (Fontaine, Scherer,
Roesch, & Ellsworth, 2007) bipolar dimensions have been thought to constitute each
affect: pleasantness (valence), arousal (activation), dominance (potency), and
(un)predictability. An approach in terms of dimensions represents one approach to
1
General Introduction
emotions research. The main alternative is the analysis of emotional entities, as
represented in emotion terms like ‘happiness’, ‘fear’, ‘anxiety’, etc. In the studies
reported, this second alternative is being followed.
How to study emotions? Why?
Emotional episodes are challenging to study. In laboratories there are problems of
ecological validity and ethical concerns; in natural contexts the complexity and diversity
of emotions complicates each systematic study. Direct observation, other-reports and
self-reports are available to study emotional experiences. Although most emotions
involve social interactions (Averill, 1982), emotions are internal states which refer in
essence to what we feel. If one is interested in this experiential (private) aspect of
emotions, then self-report (what people can tell us about their own emotion experiences)
is the most interesting approach (Wallbott & Scherer, 1989; Scherer, 2005).
The access to emotions was greatly broadened when researchers began to look at
emotions as complex events in which various elements and phases can be distinguished.
This was the beginning of the development of the componential approach (Frijda, 1986;
Scherer, 1982). In our research we have adopted this componential approach (Mesquita,
Frijda, & Scherer, 1997; Scherer, 2001), because it allows us to decompose these
experiences in more concrete entities which can be investigated. This componential
approach postulates that emotions are elicited by specific situations, and consist of
several reaction components: cognitive appraisals, psycho-physiological changes,
subjective experiences, action (readiness), regulations (e.g., defense mechanisms), and
cognitive reappraisals (Mesquita et al., 1997). Additionally, this approach enables us to
2
distinguish between different sources of variation: antecedent events, responses, and
persons. At the different stages of the emotion process, differences between individuals
(at levels of personality, gender, or culture) may play a role. For example, shame-prone
persons may more readily interpret situations as humiliating (Tangney & Dearing, 2002),
females may feel more often depressed than their male counterparts (Nolen-Hoeksema,
2001), and Asians may be more inclined to repress their anger expression (Bedford &
Hwang, 2003). Many factors influence whether or not an emotion is acted upon or not.
Perhaps this is most clearly elucidated in the notion of ‘display rules’ (Ekman & Friesen,
1969), socio-cultural codes prescribing which expressions of emotions are proper or
improper in certain situations (see also Matsumoto, Yoo, Hirayama, & Petrova, 2005).
We will concentrate on three components that are most accessible to self-report
research while still covering the main phases of the emotion process (Kuppens, 2004):
cognitive appraisals, subjective experiences, and action tendencies. Personality variables
will be used to investigate variation at the individual level (in Part one). Antecedent
situations will be explored in each studied cultural context, in order to ensure the cultural
relevance for all (in Part two). In cultural studies of emotion, one can focus on differences
(in extremis, this leads to cultural relativism or social constructionism) or similarities
(leading eventually to neuro-biologically based universalism). Nowadays, most
researchers agree that it is most fruitful to adopt a central position between these extreme
poles (Ellsworth, 1994; Mesquita & Frijda, 1992), assuming a universal basis for
emotional experiences that may be colored by cultural variations. We will adopt this view
in our studies.
3
General Introduction
The study of emotions is informative for understanding not only basic human
functioning but also psychopathology. Good examples of this assertion are: lack of guilt
in psychopathy (Blair et al., 1995), paralyzing shame after child abuse (and therapyavoidance; e.g. Horne, 1999), and uncontrolled anger in Borderline Personality Disorders
(Linehan, 1993).
Guilt and shame
Guilt and shame signal when something goes off course in social interactions: often, a
moral or social norm has been violated. The associated emotional experiences of shame
and guilt are unpleasant, one feels submissive rather than dominant, arousal is medium,
and predictability is rather high (Fontaine et al., 2007).
Researchers have been struggling with definitions of guilt and shame a lot. We
can identify two main theoretical positions, which we can retrace to psychoanalysis.
Freud (in Laplanche & Pontalis, 1967) related shame to exhibitionistic tendencies and
guilt to conscience. He neglected shame in favor of guilt and proposed guilt as the
cornerstone of the development of neuroses. Melanie Klein (1975) focused on reparation
and love in guilt. The discussion on whether guilt is maladaptive or rather adaptive goes
on in the current literature.
A first group of researchers has continued to focus on guilt and its negative
interpersonal consequences (O’Connor, Berry, Weiss, Bush, & Sampson, 1997; Kugler &
Jones, 1992). Other researchers have put shame to the foreground as the main
psychopathological emotion while considering guilt as a fundamentally constructive
4
emotion, with positive consequences for society (Tangney & Dearing, 2002; Baumeister,
Stillwell, & Heatherton 1994).
The theorizing of H. B. Lewis (1963, 1971) has been very influential. In this
approach guilt is related to conscience (obligations and interdictions) and shame to the
ego-ideal (dreams and wishes about the self) (but see also Piers & Singer, 1971;
Creighton, 1990). Lewis' ideas have been at the basis of the work of Tangney (e.g., 1990)
and that of Harder (e.g., Harder & Lewis, 1987). Both of these researchers reinterpreted
Lewis’ theory but did find contradicting results (Tangney versus Harder, 1995).
Perhaps the main difficulty in guilt and shame research is that there are many
theoretical approaches, many methods, and many results that are difficult to reconcile
with each other. Moreover, guilt and shame, though felt as being different in our
subjective experience, tend to be closely related. For example, as we shall see later in this
report, scales for guilt-proneness and shame-proneness are highly correlated, suggesting
that the same people who are prone to guilt also are prone to shame.
Guilt and shame share common features. Variably termed as ‘moral’, ‘social’ and
‘self-conscious’ (self-referential) emotions, according to Tangney and Dearing (2002):
(a) they are most often experienced in an interpersonal context, (b) they involve internal
attributions and (c) the situations that lead to them are similar (involving failures or
transgressions).
Whether or not situational antecedents of guilt and shame are similar is a topic of
discussion. According to H. B. Lewis (1963), shame situations (‘competitive defeat,
sexual rebuff, social snub, invasion of personal privacy and being ridiculed’, p. 427) can
be both moral and non-moral, whereas guilt situations (‘moral lapses or transgressions’)
5
General Introduction
are mainly moral. Evidence for this hypothesis has been proposed by Tangney et al. (e.g.,
Tangney, Miller, Flicker, Barlow, 1996b). Numerous findings indicate that participants
who are asked to describe guilt and shame often report similar events (Baumeister et al.,
1995; Leith & Baumeister, 1998; Tangney et al., 1996b). However, this fact does not
preclude the possibility that such differences do exist (Luyten, 2002); recent empirical
evidence has been found in support of this view (Keltner & Buswell, 1996; Smith,
Webster, Parrott, & Eyre, 2002; Fontaine et al., 2006). For example, Keltner and Buswell
(1996), reported distinguishable but overlapping antecedents: there are pure forms of
guilt but no pure forms of shame (which are mixed with either guilt or embarrassment).
In Keltner and Buswell’s (1996) study, shame was associated with ‘failures to meet
important personal standards’ (e.g., poor performance, hurt others emotionally, failure to
meet others’ expectations, disappointment in self, role-inappropriate behavior), guilt with
‘actions that harm others or violate duties’ (e.g., failure at duties, lying, neglecting
another, breaking a diet/physical regime, cheating), and embarrassment (which some see
as similar to shame, e.g., Izard, 1977) with ‘transgressions of conventions that govern
public interactions’ (e.g., fall down, cognitive shortcomings, loss of control over the
body, shortcomings in physical appearance, failures at privacy regulation). In a similar
vein, Smith et al. (2002) reported that shame is more strongly associated with public
exposure and with ‘non-moral experiences of inferiority’; and guilt is more related to
moral transgressions (followed by remorse, self-blame and ‘private feelings associated
with a troubled conscience’).
The main guilt and shame reactions have been classified according to several
emotion components by Luyten (2002). We briefly summarize this view.
6
Appraisals of guilt include the violation of moral-ethical or religious codes (Izard,
1977), personal responsibility (Weiner, 1985), a focus on one’s victim (Baumeister et al.,
1994), and self-punishment (Freud in Laplanche & Pontalis, 1967). Shame appraisals
involve perceiving oneself or one’s actions as unfit to the situation (but not necessarily
morally wrong, see Izard, 1977), a focus on the (defective) self which is perceived as
being at the center of attention of a (criticizing) audience (Lewis, 1971), and
(defensively) externalizing the blame (Lewis, 1971).
Subjective experiences of guilt involve feeling like a bad and reprehensible person
(e.g., Lindsay-Hartz, 1984), experiencing regret for what happened, and empathizing with
one’s victim (Baumeister et al., 1994). In shame, one feels small and powerless and
(simultaneously) judged by others; anger may follow this (real or imagined) negative
evaluation (Lewis, 1971). Shame has been situated earlier in human development than
guilt: shame is possibly a more primitive emotion and guilt a more articulate and
cognitively elaborated emotion (Lewis, 1971; Mills, 2005). Shame might also be the
more painful emotion (causing one to feel humiliated, powerless, paralyzed and ‘sucked
into the moment’) (Lewis, 1971; but see Luyten, 2002).
Action tendencies that have been reported for guilt include atonement
(recognizing one’s wrongdoing, apologizing, or repairing; e.g., Baumeister et al., 1994),
self-improvement (Lindsay-Hartz, 1984), rumination (e.g., Blatt, 1974; Bybee & Zigler,
1996), and a desire to be punished (or to punish oneself) (Freud in Laplanche & Pontalis,
1967). Action tendencies reported for shame include wanting to disappear from the
situation (from hiding to breaking off relational ties) and lashing out aggressively at
another person (Lewis, 1971; Tangney, Wagner, Fletcher, & Gramzow, 1992; Tangney
7
General Introduction
et al., 1996a; Tangney, Wagner, Barlow, Marschall, & Gramzow, 1996c). Self-reproach
and counterfactual thinking (mentally undoing events) are found to co-occur with guilt
and shame (Lewis, 1971; Niedenthal, Tangney, & Gavanski, 1994).
Culture and gender differences in guilt and shame. Early anthropologists discriminated
between guilt and shame cultures (Benedict, 1946). But like in early psychoanalysis, this
dichotomy contained a strong evaluative (ethnocentric) component: Western guilt-prone
cultures were ranked at a higher level of moral evolution than non-Western shame-prone
cultures. Another popular dichotomy regards individualism-collectivism. Like others
(e.g., Breugelmans & Poortinga, 2006), we try to avoid such broad dichotomies. We
share their concern that these distinctions may be too broad and be determined by yet
more general underlying causes (e.g., national income and education).
How cultural differences affect guilt and shame experiences is unclear, not in the
least because definitions of guilt and shame are not well-delineated. Using an empirical
approach (avoiding a-priori theoretical assumptions), Wallbott & Scherer (1995) argued
that guilt and shame experiences are more alike in Western parts of the world than in
non-Western parts. Evidence for the basic (structural) similarity of guilt and shame
experiences studied was put forward by Fontaine et al. (2006) and Breugelmans (e.g.,
2004); these findings do not necessarily imply equivalence at higher levels (intensity
differences, measurement on the same scale with the same origin and the same distances
between scale points).
The findings on gender differences in guilt and shame are mixed. We will
elaborate on this point in Chapter 5.
8
Anger
Unlike guilt and shame, anger was identified as a basic emotion by Ekman (1972) on the
basis of facial expressions uniquely distinguishing this emotion from others in all
cultures. Emotional experiences of anger are unpleasant, dominant rather than submissive
(highly ‘potent’), highly arousing, and medium on predictability (Fontaine et al., 2007).
Cognitive, affective, and expression components of anger can be distinguished (Buss &
Perry, 1992). Cognitive aspects (appraisals) of anger mainly include: goal-blocking (the
perception that someone or something prohibited one from reaching one’s goal), other
accountability (seeing another person or thing - outside the self - as responsible for the
events), controllability (the perceived ability to control the antecedent), unfairness
(having the impression to be treated in an unjust manner), being disadvantaged, ascribing
bad intentions to others, and finding the situation important for oneself (Berkowitz &
Harmon-Jones, 2004; Kuppens, 2004; Kuppens, Van Mechelen, Smits, & De Boeck,
2003). Affective aspects mainly include hostile feelings towards others. However, angry
feelings are also reported by people in arousing circumstances not involving others (e.g.,
physical pain, Berkowitz & Harmon-Jones, 2004). The expression of anger can be
aggressive or non-aggressive (Averill, 1982; Van Coillie, 2005; Van Coillie & Van
Mechelen, 2006a, 2006b; Van Coillie, Van Mechelen, & Ceulemans, 2006; Spielberger,
Krasner & Solomon, 1988): physical, verbal, and auto-aggression, communicate about
one’s feelings (to one’s aggressor or to outsiders), turn away (flee, leave, not speak),
show non-aggressively that one is affected (cry, weep, sigh), and detachment (do nothing
and/or put things into perspective).
9
General Introduction
A lot of disagreement exists in the literature regarding all of above-mentioned
components of anger and we do not intend at resolving these issues. Rather, we aim at
studying anger (cognitions, affects, and expressions) in so far they occur within guilt and
shame emotional experiences (in Part two of this dissertation).
Why study anger experiences in guilt and shame emotional episodes?
Why study anger in relationship to guilt and shame? Scholars have ascribed an important
but different place to anger and aggression in the field of guilt and shame. According to
early psychoanalysis, feelings of guilt are developed as a defense against destructive
feelings of hostility (Freud in Laplanche & Pontalis, 1967; Klein, 1975; O’Connor et al.,
1997). In turn, experimentalists found that feelings of guilt at times are aggressively
externalized. Directed towards others, hostility is then a reaction to intense guilt. For
instance, Lerner and Simmons (1966) showed that participants who were convinced to be
responsible for another person receiving electric shocks are inclined to blame and
denigrate their victim. In contrast, persons who were led to believe not to be responsible
for the other person’s suffering, comforted the injured party. In the former case, it is as if
the guilt and responsibility for own wrongdoing is too heavy and has to be unloaded on
the victim. The reverse relationship, namely feelings of guilt occurring as a consequence
of an aggressive outburst, has also often been reported (Zahn-Waxler & Robinson, 1995).
Moreover, Baumeister, Stillwell, and Heatherton (1994, 1995) have described guilt
inducted by a close other and its frequent consequences of anger and resentment. In
contrast, restorative justice principles (Braithwaite, 1989) build upon the idea of
‘reintegrative shaming’ to ward off (aggressive) recidivism (but see Tangney & Dearing,
10
2002, p. 192, who argue that Braithwaite’s shame is in fact guilt). A strong relatedness of
guilt with empathy (Hoffman, 1982), suppressing a relationship between guilt and anger,
has been investigated by numerous researchers (for an overview, see Tangney & Dearing,
2002). ‘Humiliated fury’, or the anger following an episode of shame or humiliation, has
also been described in the literature (Lewis, 1971; Tangney, 1995). Finally, both shame
and a lack of guilt have been associated with a wide range of anger-related disorders
(antisocial personality, conduct disorders, delinquency and violence) (Harder, 1995;
Kugler & Jones, 1992; O’Connor, Berry, & Weiss, 1999; O’Connor et al., 1997).
Although there can be no doubt that guilt and shame are related to anger, there is
not much clarity concerning the nature of these relationships. Except for the work of J. P.
Tangney and her colleagues (Tangney et al. 1992, 1996a, 1996c), little empirical research
has directly addressed this issue. Anger, hostility and aggression have mostly been
studied as side-phenomena to the experiences of guilt and shame (e.g., to validate guilt
and shame measures). The empirical findings are mixed and unsystematic. This is
illustrated in Table 1, which shows the main results from a number of self-report studies
on guilt and shame, using various measures of anger and/or hostility.
11
General Introduction
Table 1
Relationships of guilt and shame with anger
Shame
Buss & Durkee (1957)
Guilt
+
Harder & Lewis (1987)
-
+
Harder, Cutler, & Rockart (1992)
0
+
Kugler & Jones (1992)
+
O’Connor et al. (1997; 1999)
+
Tangney et al. (1992, 1996a, 1996c)
+/0
-
Triandis (1995)
+
Eid & Diener (2001)
-
Markus & Kitayama (1991)
-
Looking at the signs of the relationships, one can conclude that all possible
relationships between guilt, shame and anger, have been reported. Several possible
explanations for these contradicting results can be suggested. (a) Different researchers
use different definitions of guilt and shame. (b) Different researchers use different
instruments for measuring guilt and shame. (c) There is no consensus about to which
extent guilt and shame are separate entities, i.e., should they be defined to form one or
two concepts? In addition, the study of anger brings about its own complications, like (e)
the (lack of) distinction between anger and aggression, (f) the (lack of) distinction
between repressed and overt anger (or how to identify repressed anger) and (g) social
12
desirability problems that are present in all emotion research, but that are exacerbated in
the domain of anger. We will set out some of these issues in more detail.
A first complication in the study of guilt and shame is that there is the question of
differing definitions. An initial difficulty is the (lack of) linguistic equivalence of emotion
terms across different languages. From the literature, one gains the impression that the
use of the English term ‘shame’ is not fully overlapping with, and maybe broader than, its
usual translation equivalents in other languages (e.g., for Spanish, Hurtado de Mendoza
Fernandez-Dols, & Molina, 2006; Russell, 1991). One needs clarity on this point from the
outset, not only in cross-cultural research, but for any research not carried out in native
English-speaking nations.
Disagreement on definitions reaches further than linguistic barriers. In the guilt
and shame domain, several historical shifts appear to have shaped both the attention
devoted to these emotions, as well as their meaning. For example, O’Connor et al. (1997)
have described a shift in the consideration of guilt as being the central negative affect in
psychopathology (in early psychoanalysis) to shame (e.g., Lewis, 1971). Others have
disputed this allocation of a lesser role to guilt in psychopathology (Harder, 1995;
Fontaine, Luyten, De Boeck, & Corveleyn, 2001; O’Connor et al., 1999).
A factor further complicating definitional issues, is that researchers of a broad
array of domains within psychology have been interested in the study of guilt and shame,
including clinical psychologists (e.g., Harder, Cutler, & Rockart, 1992; O’Connor et al.,
1997), emotion psychologists (e.g., Frijda, 1986; Lazarus, 1991), cross-cultural
psychologists (e.g., Triandis, 1995; Markus & Kitayama, 1991; Eid & Diener, 2001), and
social psychologists (e.g., Lerner & Simmons, 1966; Iyer, Leach, & Crosby, 2003). The
13
General Introduction
theoretical assumptions underlying these domains, as well as differing interests in
practical implications, influence the definitions of guilt and shame. From a clinical
perspective, attention is paid to pathological variants of guilt and shame and their
consequences for the individual. Social psychology studies less extreme (and even
adaptive) forms of these emotions, as in their capacity to regulate social interactions.
Cross-cultural psychologists mainly look at differences between societies in the definition
or in the salience of these emotions.
A second complication in the study of guilt and shame is that diverging theoretical
viewpoints have led to the development of different measurement instruments. Three
basic categories of self-report instruments can be distinguished. First, one can work with
scenario instruments or vignettes of situation descriptions followed by possible reaction
alternatives (e.g., Test of Self-Conscious Affect: Tangney, Wagner, & Gramzow, 1989;
Leuven Guilt and Shame Scale: Fontaine et al., 2006). The second category are checklists
or lists of emotion terms to be rated on frequency of occurrence in one’s own life (e.g.,
Personal Feelings Questionnaire-2: Harder & Zalma, 1990; Leuven Emotion Scale:
Fontaine, Poortinga, Setiadi, & Markam, 2002). The third category consists of traditional
questionnaires of which the items or statements are meant to represent certain welldefined aspects of guilt or shame (Guilt Inventory: Kugler, & Jones, 1992; Interpersonal
Guilt Questionnaire-67: O’Connor et al., 1997). The choice for the use of specific
instruments, has a decisive impact on what is found (for an overview of the relative
advantages and disadvantages of the different types of instruments, see Tangney, 1996).
A third issue is whether guilt and shame are conceptualized best as a single entity
or as two separate concepts (see Chapter 1). Again, we believe this issue to be multi-
14
layered and different researchers will respond differently to this question. Affect theorists
often see the two as one entity, whereas clinical psychologists will emphasize the
separate phenomenological aspects.
Taking these three issues together, of multiple definitions, instruments, and
conceptualizations, one conclusion might be that the best option for the study of guilt and
shame in relation to anger is to take all different perspectives into account and to use
multiple methods. Because of the complexity of that enterprise, the next best solution is
to realize that all choices are, to a certain extent, arbitrary and that it is crucial to be
mindful of which approach is being chosen. This implies that each of the approaches is
seen as potentially contributing to a thorough understanding.
The goal of the studies in Chapters 4 and 5 is to integrate findings from previous
research on the relationship between guilt, shame, and anger, building upon an extended
body of empirical evidence. In doing so, we have tried to maximally take into account the
issues outlined above.
Previous research leading to the development of the Leuven Guilt and Shame Scales
There are three prior studies at the basis of the studies presented in this dissertation. First,
a thorough literature study of the guilt and shame literature was carried out (Luyten,
2002, see before) and it was empirically demonstrated that several measurement
instruments showed poor psychometric qualities. Especially the Test of Self-Conscious
Affect (TOSCA; Tangney et al., 1989), which is the most widely used instrument of
guilt-proneness and shame-proneness, showed construct-underrepresentation (Fontaine et
al., 2001), i.e., assessing only part of the range of phenomena usually reckoned to belong
15
General Introduction
to the domain of guilt and the domain of shame. According to Luyten et al. (Luyten,
Fontaine, & Corveleyn, 2002, see also Fontaine et al., 2001), TOSCA guilt-proneness
primarily measures reparative behavior and TOSCA shame-proneness primarily measures
negative self-evaluation. Second, scenario (i.e., the TOSCA) and frequency measures of
guilt and shame (PFQ-2; Harder & Zalma, 1990) yield ‘unique and irreducible
information’ (Fontaine, Luyten, Estas, & Corveleyn, 2004). It is not surprising, if indeed
construct representation is problematic, that other methods add essential information.
Third, Fontaine et al. (2006) found evidence that different theoretical relationships apply,
depending on the source of variation considered (situations versus persons). The most
tangible outcome of these prior studies is a new questionnaire, the Leuven Guilt and
Shame Scale (LEGSS; Fontaine et al., 2006), which is the main instrument reported on in
this thesis (especially in Part one). The LEGSS distinguishes itself from earlier
instruments in a systematic approach to item selection and response selection, in all
probability, this has led to much better representation of the domain of guilt and shame.
Overview of the chapters
The first part of this dissertation reports on the assessment of guilt and shame proneness
with the LEGSS (Fontaine et al., 2006). Chapter 1 aims at providing an answer to the
existing debate whether or not (individual differences to) guilt and shame form two
separate entities. In Chapter 2 the validation of the LEGSS guilt-proneness (GP) and
shame-proneness (SP) scales with clinically relevant personality correlates is reported. In
Chapter 3, we report on the construction and validation of a short form of the LEGSS.
16
In the second part of this thesis, we explore the role of anger in guilt and shame
episodes. In Chapter 4 we first introduce several theoretical issues and present the model
proposed by Fontaine (2002) devised to study the role of anger in guilt and shame
experiences. Three types of guilt and shame are considered, according to how the actor
perceives the role of self and others in the situation. A person may focus on (a) his or her
own position towards the other person (self-to-other), (b) how he or she relates to herself
or himself (self-to-self), (c) the reactions of others towards himself or herself (other-toself). In the self-other case, anger is counteracted, in the other-self case, it is facilitated, in
the self-self case, both can occur. In Chapter 4, we present a first test of this model. In
Peru and in Belgium, we collected written situation descriptions of (self-other, self-self,
and other-self) guilt and shame as well as ratings of these descriptions on a list of 30
emotions terms. In Chapter 5, we report on the construction of an improved scenario
instrument, the Leuven Guilt and Shame Questionnaire-2. The construction process was
based on the results of the study in Chapter 4. The most adequate 12 Belgian and 12
Peruvian situations were selected for the instrument. Sixty reactions were sampled from
the LEGSS, Fontaine’s model (2002), and the literature on anger. This instrument was
applied to Peruvian and Belgian students. In the conclusive chapter we present a
summary of our findings and propose directions for future research.
17
General Introduction
Averill, J. R. (1982). Anger and aggression. New York: Springer-Verlag.
Baumeister, R. F., Stillwell, A. M., & Heatherton, T. F. (1994). Guilt: An
interpersonal approach. Psychological Bulletin, 115, 243-267.
Baumeister, R. F., Stillwell, A. M., & Heatherton, T. F. (1995). Interpersonal
aspects of guilt: Evidence from narrative studies. In J. P. Tangney & K. W. Fischer
(Eds.), Self-conscious emotions: The psychology of shame, guilt, embarrassment, and
pride (pp. 255-273). New York: Guilford Press.
Bedford, O. & Hwang, K. K. (2003). Guilt and Shame in Chinese Culture: A
Cross-cultural Framework from the Perspective of Morality and Identity. Journal for the
Theory of Social Behaviour, 33, 127-144.
Benedict, R. (1946). The chrysanthemum and the sword. Boston: Houghton
Mifflin.
Berkowitz, L. & Harmon-Jones, E. (2004). Toward an understanding of the
determinants of anger. Emotion, 4, 107-130.
Blair, R. J. R., Sellars, C., Strickland, I., Clark, F., Williams, A. O., Smith, M., &
Jones, L. (1995). Emotion attributions in the psychopath. Personality and Individual
Differences, 19, 431-437.
Blatt, S. J. (1974). Levels of object representation in anaclitic and introjective
depression. Psychoanalytic Study of the Child, 29, 107-152.
Braithwaite, J. (1989). Crime, shame, and reintegration. Cambridge, Cambridge
University Press.
Breugelmans, S. M. (2004). Cross-Cultural (Non)Equivalence in Emotions:
Studies of Shame and Guilt. Ridderkerk: Ridderprint.
18
Breugelmans, S. M. & Poortinga, Y. H. (2006). Emotion without a word: shame
and guilt among Raramuri Indians and rural Javanese. Journal of Personality and Social
Psychology, 91, 1111-1122.
Buss, A. H., & Durkee, A. (1957). An inventory for assessing different kinds of
hostility in clinical situations. Journal of Consulting Psychology, 21, 343-348.
Buss, A. H., & Perry, M. (1992). The aggression questionnaire. Journal of
personality and social psychology, 63, 452-459.
Bybee, J. & Zigler, E. (1996). Guilt, guilt-evoking events, depression, and eating
disorders. Current Psychology, 15, 113-128.
Creighton, M. R. (1990). Revisiting shame and guilt cultures: A forty-year
pilgrimage. Ethos, 18, 279-307.
Eid, M. & Diener, E. (2001). Norms for experiencing emotions in different
cultures: Inter- and intranational differences. Journal of Personality and Social
Psychology, 81, 869-885.
Ekman, P. (1972). Universals and cultural differences in facial expressions of
emotions. In J. Cole (Ed.), Nebraska Symposium on Motivation (pp. 207-283). Lincoln:
University of Nebraska Press.
Ekman, P. & Friesen, W. (1969). The repertoire of nonverbal behavior:
Categories, origins, usage, and coding. Semiotica, 1, 49-98.
Ellsworth, P. C. (1994). Sense, culture, and sensibility. In S. Kitayama & H. R.
Markus (Eds.), Emotion and culture: Empirical studies of mutual influence (pp. 23-50).
Washington, DC: American Psychological Association.
Fontaine, J. R. J. (2002). The paradoxical relationships of guilt and shame with
19
General Introduction
anger. Belgium: University of Leuven, Unpublished manuscript.
Fontaine, J. R. J., Luyten, P., De Boeck, P., & Corveleyn, J. (2001). The Test of
Self-Conscious Affect: Internal structure, differential scales and relationships with longterm affects. European Journal of Personality, 15, 449-463.
Fontaine, J. R. J., Luyten, P., De Boeck, P., Corveleyn, J., Fernandez, M., Herrera,
D., et al. (2006). Untying the Gordian knot of guilt and shame: The structure of guilt and
shame reactions based on situation and person variation in Belgium, Hungary, and Peru.
Journal of Cross-Cultural Psychology, 37, 273-292.
Fontaine, J. R. J., Luyten, P., Estas, C., & Corveleyn, J. (2004). Scenario-based
and frequency-based approaches towards the measurement of guilt and shame: Empirical
evidence for unique contributions. In S. P. Shohov (Ed.), Advances in Psychology
Research (Vol. 30, pp. 141-154). New York: Nova Science Publishers.
Fontaine, J. R. J., Poortinga, Y. H., Setiadi, B. & Markam, S. S. (2002). Cognitive
structure of emotion terms in Indonesia and The Netherlands. Cognition and Emotion, 16,
61-86.
Fontaine, J. R. J., Scherer, K., Roesch, E. & Ellsworth, P. E. (2007). The world of
emotions is not two-dimensional. Psychological Science, 18, 1050-1057.
Frijda, N. (1986). The emotions. Cambridge University Press.
Harder, D. W. (1995). Shame and guilt assessment, and relationships of shameand guilt-proneness to psychopathology. In J. P. Tangney & K. W. Fischer (Eds.), Selfconscious emotions: The psychology of shame, guilt, embarrassment, and pride (pp. 368392). New York: The Guilford Press.
Harder, D. W., Cutler, L., & Rockart, L. (1992). Assessment of shame and guilt
20
and their relationships to psychopathology. Journal of Personality Assessment, 59, 584604.
Harder, D. W., & Lewis, S. J. (1987). The assessment of shame and guilt. In J. N.
Butcher & C. D. Spielberger (Eds.), Advances in personality assessment (Vol. 6, pp. 89114). Hillsdale, NJ: Erlbaum.
Harder, D. W., & Zalma, A. (1990). Two promising guilt and shame scales.
Journal of Personality Assessment, 55, 729-745.
Hoffman, M. (1982). Development of prosocial motivation: Empathy and guilt. In
N. Eisenberg (Ed.), Development of prosocial behavior (pp. 281-313). New York:
Academic Press.
Hurtado de Mendoza, A., Fernandez-Dols, J. M., & Molina, C. (2006). Toward an
encyclopaedic account of “emotion concepts”: A comparison between the concept of
shame in the USA and the concept of vergüenza in Spain. Poster presented at the 18th
International Congress of the International Association for Cross-Cultural Psychology,
Spetses Island, Greece.
Horne, A (1999). Sexual abuse and sexual abusing in childhood and adolescence.
In M. Lanyado & A. Horne (Eds), The handbook of child and adolescent psychotherapy:
Psychoanalytic approaches (pp. 347-367). London: Routledge.
Iyer, A., Leach, C. W., & Crosby, F. J. (2003). White guilt and racial
compensation: The benefits and limits of self-focus. Personality and Social Psychology
Bulletin, 29, 117-129.
Izard, C. E. (1977). Human emotions. New York, NY: Plenum Press.
Keltner, D., & Buswell, B. N. (1996). Evidence for the distinctness of
21
General Introduction
embarrassment, shame, and guilt: A study of recalled antecedents and facial expressions
of emotion. Cognition and Emotion, 10, 155-171.
Klein, M. (1975). Love, guilt, and reparation, and other works, 1921-1945.
London, Hogarth Press.
Kugler, K., & Jones, W. H. (1992). On conceptualizing and assessing guilt.
Journal of Personality and Social Psychology, 62, 799-806.
Kuppens, P. (2004). Components of anger. Unpublished doctoral dissertation,
University of Leuven, Belgium.
Kuppens, P., Van Mechelen, I., Smits, D. J. M., & De Boeck, P. (2003). The
appraisal basis of anger: Specificity, necessity and sufficiency of components. Emotion,
3, 254-269.
Laplanche, J., & Pontalis, J.-B. (1967). Vocabulaire de la psychanalyse [The
language of psycho-analysis]. Paris: Presses Universitaires de France.
Lazarus, R. S. (1991). Emotion and adaptation. New York: Oxford University
Press.
Leith, K. P., & Baumeister R. F. (1998). Empathy, shame, guilt, and narratives of
interpersonal conflicts: Guilt-prone people are better at perspective-taking. Journal of
Personality, 66, 1-37.
Lerner, M. J., & Simmons, C. H. (1966). Observer’s reaction to the “innocent
victim”: Compassion or rejection? Journal of Personality and Social Psychology, 4, 203210.
Lewis, H. B. (1963). Shame and guilt in neurosis. Psychoanalytic Review, 58,
419-483.
22
Lewis, H. B. (1971). Shame and guilt in neurosis. New York: International
Universities Press.
Lindsay-Hartz, J. (1984). Contrasting Experiences of Shame and Guilt. American
Behavioral Scientist, 27, 689-704.
Linehan, M. M. (1993), Cognitive-Behavioral treatment of Borderline Personality
Disorder. New York: Guilford Press.
Luyten, P. (2002). Normbesef en depressie: aanzet tot een integratief theoretisch
kader en een empirisch onderzoek aan de hand van de depressietheorie van S. J. Blatt
[Personal standards and depression: An integrative psychodynamic framework, and an
empirical investigation of S. J. Blatt's theory of depression]. Unpublished doctoral
dissertation, University of Leuven, Belgium.
Luyten, P., Fontaine, J. R. J., & Corveleyn, J. (2002). Does the Test of SelfConscious Affect (TOSCA) measure maladaptive aspects of guilt and adaptive aspects of
shame? An empirical investigation. Personality and Individual Differences, 33, 13731387.
Markus, H. R. & Kitayama, S. (1991). Culture and the self: Implications for
cognition, emotion, and motivation. Psychological Review, 98, 224-253.
Matsumoto, D., Yoo, S. H., Hirayama, S., & Petrova, G. (2005). Development
and validation of a measure of display rule knowledge: The Display Rule Assessment
Inventory. Emotion, 5, 23-40.
Mesquita, B., & Frijda, N. (1992). Cultural variations in emotions: A review.
Psychological Bulletin, 412, 179-204.
23
General Introduction
Mesquita, B., Frijda, N., & Scherer, K. R. (1997). Culture and emotion. In J. W.
Berry, P. R. Dasen, & T. S. Saraswathi (Eds.), Handbook of cross-cultural psychology
(2nd ed., Vol. 2., pp. 255-297). Boston: Allyn & Bacon.
Mills, R. S. L. (2005). Taking stock of the developmental literature on shame.
Developmental Review, 25, 26-63.
Niedenthal, P. M., Tangney, J. P., & Gavanski, I. (1994). ‘If only I weren't’ versus
‘If only I hadn't’: Distinguishing shame and guilt in counterfactual thinking. Journal of
Personality and Social Psychology, 67, 585-595.
Nolen-Hoeksema, S. (2001). Gender Differences in Depression. Current
Directions in Psychological Science, 10 , 173-177.
O’Connor, L. E., Berry, J. W., & Weiss, J. (1999). Interpersonal guilt, shame, and
psychological problems. Journal of Social and clinical Psychology, 18, 181-203.
O’Connor, L. E., Berry, J. W., Weiss, J., Bush, M., & Sampson, H. (1997).
Interpersonal guilt: The development of a new measure. Journal of Clinical Psychology,
53, 73- 89.
Osgood, C. E., May, W. H., & Miron, M. S. (1975). Cross-cultural universals in
affective meaning. Urbana: University of Illinois Press.
Piers, G. & Singer, M. B. (1971). Shame and guilt: a psychoanalytic and a
cultural study. New York: Norton.
Russell, J. A. (1991). Culture and the categorization of emotions. Psychological
Bulletin, 110, 426-450.
Scherer, K. R. (1982). Emotion as a process: Function, origin, and regulation.
Social Science Information, 21, 555-570.
24
Scherer, K. R. (2001). Appraisal considered as a process of multilevel sequential
checking. In K. R. Scherer, A. Schorr, & T. Johnstone (Eds.), Appraisal processes in
emotion: Theory, methods, research (pp. 92-120). New York: Oxford University Press.
Scherer, K. R. (2005). What are emotions? And how can they be measured?
Social Science Information, 44, 693-727.
Smith, R. H., Webster, J. M., Parrott, W. G., & Eyre, H. L. (2002). The role of
public exposure in moral and nonmoral shame and guilt. Journal of Personality and
Social Psychology, 83, 138-159.
Spielberger, C. D., Krasner, S. S., Solomon, E. P. (1988). The experience,
expression, and control of anger. In M. P. Janisse (Ed.), Health psychology: Individual
differences and stress (pp. 89-108). New York: Springer-Verlag.
Tangney, J. P. (1990). Assessing individual differences in proneness to shame and
guilt: Development of the Self-Conscious Affect and Attribution Inventory. Journal of
Personality and Social Psychology, 59, 102-111.
Tangney, J. P. (1995). Shame and guilt in interpersonal relationships. In J. P.
Tangney & K. W. Fischer (Eds.), Self-conscious emotions: The psychology of shame,
guilt, embarrassment, and pride (pp. 114-139). New York: The Guilford Press.
Tangney, J. P. (1996). Conceptual and methodological issues in the assessment of
shame and guilt. Behavior Research and Therapy, 34, 741-754.
Tangney, J. P., & Dearing, R. L. (2002). Shame and guilt. New York: Guilford
Press.
Tangney, J. P., Barlow, D., Wagner, P. E., Marschall, D. E., Borenstein, J. K.,
Sanftner et al.,
(1996a). Assessing individual differences in constructive versus
25
General Introduction
destructive responses to anger across the lifespan. Journal of Personality and Social
Psychology, 70, 780-796.
Tangney, J. P., Miller, R. S., Flicker, L., & Barlow, D. H. (1996b). Are shame,
guilt, and embarrassment distinct emotions? Journal of Personality and Social
Psychology, 70, 1256-1269.
Tangney, J. P., Wagner, P. E., Barlow D., Marschall, D. E., & Gramzow, R.
(1996c). The relation of shame and guilt to constructive versus destructive responses to
anger across the lifespan. Journal of Personality and Social Psychology, 70, 797-809.
Tangney, J. P., Wagner, P., Fletcher, C., & Gramzow, R. (1992). Shamed into
anger? The relation of shame and guilt to anger and self-reported aggression. Journal of
Personality and Social Psychology, 92, 669-675.
Tangney, J. P., Wagner, P. E., & Gramzow, R. (1989). The Test of Self-Conscious
Affect (TOSCA). George Mason University, Fairfax, VA.
Triandis, H. C. (1995). Individualism and collectivism. Boulder, CO: Westview.
Van Coillie, H. (2005). Behaviors associated with anger. Unpublished doctoral
dissertation, University of Leuven, Belgium.
Van Coillie, H., & Van Mechelen, I. (2006a). Expected consequences of angerrelated behaviors. European Journal of Personality, 20, 137-154.
Van Coillie, H., & Van Mechelen, I. (2006b). A taxonomy of anger-related
behaviors in young adults. Motivation and Emotion, 30, 57-74.
Van Coillie, H., Van Mechelen, I., & Ceulemans, E. (2006). Multidimensional
individual differences in anger-related behaviours. Personality and Individual
Differences, 41, 27-38.
26
Wallbott, H. G., & Scherer, K. R. (1989). Assessing emotion by questionnaire. In
R. Plutchik & H. Kellerman (Eds.), Emotion: Theory, research, and experience: The
measurement of emotions (Vol. 4, pp. 55–82). New York: Academic Press.
Wallbott, H. G., & Scherer, K. R. (1995). Cultural determinants in experiencing
shame and guilt. In J. P. Tangney & K. W. Fisher (Eds.), Self-conscious emotions: The
psychology of shame, guilt, embarrassment, and pride (pp. 465-487). New York: The
Guilford Press.
Weiner, B. (1985). An attributional theory of achievement motivation and
emotion. Psychological Review, 92, 548-573.
Yik, M. S. M., Russell, J. A., & Feldman-Barrett, L. (1999). Structure of selfreported current affect: Integration and beyond. Journal of Personality and Social
Psychology, 77, 600-619.
Zahn-Waxler, C., & Robinson, J. (1995). Empathy and guilt: Early origins of
feelings of responsibility. In J. P. Tangney & K. W. Fischer (Eds.), Self-conscious
emotions: The psychology of shame, guilt, embarrassment, and pride (pp. 143-173). New
York: Guilford Press.
27
Internal structure of the Leuven Guilt and Shame Scale:
Evidence for a single guilt and shame component underlying two separable entities
Part one
Assessing guilt and shame proneness with the Leuven Guilt and Shame Scale
Chapter 1
Internal structure of the Leuven Guilt and Shame Scale: Evidence for a single guilt and
shame component underlying two separable entities1.
Summary
Researchers disagree on the number of factors underlying interindividual differences in
proneness to guilt and shame. In clinical writings, two separate factors tend to be put
forward, while most emotion theorists report only one factor. Using a new measurement
instrument, the LEGSS, a massive first factor was found using Principal Component
Analysis of reactions to guilt and shame situations. Such a factor did not emerge with
Nonmetric Multidimensional Scaling. Rotated components reflected shame-guilt
distinctions also found with NMDS. Although psychometrically, guilt-shame differences
are best represented by a single continuum, a meaningful distinction can be made
between a shame-proneness scale and a guilt-proneness scale.
1
Estas, C., Fontaine, J. R. J., Poortinga, Y. H., & Corveleyn, J. (2008). Internal structure of the Leuven
Guilt and Shame Scale: Evidence for a single guilt and shame component underlying two separable
entities. Manuscript in preparation.
Many thanks to Patrick Luyten, Johnny Fontaine and Bart Duriez for collecting the data used in this
Chapter.
29
Chapter 1
Introduction
There is no straightforward answer to the question of whether or not guilt and
shame form two separate emotions. There is considerable disagreement about the
definitions of both emotions (Wallbott & Scherer, 1995), with researchers tending to
present their own conceptualization as the only valid one. Guilt and shame research has
also been hampered by measurement problems. The self-conscious emotions (guilt,
shame, embarrassment and pride) are difficult to manipulate experimentally and
participants asked to describe emotional episodes from their own lives often report blends
of such emotions. Here we are reporting on the use of a recently developed instrument,
the Leuven Guilt and Shame Scale (LEGSS; Fontaine et al., 2006) that can help to shed
light on the controversy over whether or not guilt and shame form separate emotions.
Are guilt and shame separate emotion entities?
Studies that put forward guilt and shame as a single entity predominantly stem
from basic emotion and appraisal theories (e.g. Ekman, 1972; Ellsworth & Tong, 2006;
Shaver, Schwartz, Kirson, & O’Connor, 1987; Smith & Ellsworth, 1985). Studies that
make a clear distinction between guilt and shame are mostly inspired by clinical theory
and practice (e.g. Harder & Lewis, 1987; Lewis, 1971; Tangney & Dearing, 2002). There
are exceptions to the first category (Keltner & Buswell, 1996; Manstead & Tetlock, 1989;
Frijda 1993; Wallbott & Scherer, 1995) as well as to the second (Carroll, 1985; Kugler &
Jones, 1992).
In theories on basic emotions, each of a limited set of emotions is seen as an
irreducible innate entity, developed by natural selection, and serving adaptive purposes.
30
Internal structure of the Leuven Guilt and Shame Scale:
Evidence for a single guilt and shame component underlying two separable entities
The main defining characteristic of a basic emotion is its unique and universal pattern of
non-verbal expression. The lack of this pattern in guilt and shame has led to their relative
neglect in research (but see Izard, 1977; Keltner & Buswell, 1996). Many basic emotion
theorists consider guilt as a (moral) subtype of shame (e.g. Nathanson, 1987; Tomkins,
1987), or both as subcategories of sadness (e.g. Ekman, 1993; Shaver et al., 1987).
Historically, appraisal theorists have concentrated on demonstrating that basic
emotions can be divided into emotion components. Although some authors have
explicitly included a social-moral dimension (for an overview, see Ellsworth & Scherer,
2003), they have not paid much attention to self-conscious emotions, much less to their
differentiation (Tracy & Robins, 2004).
Clinical and personality theorists have dedicated a great deal of effort to
uncovering subtle distinctions between guilt and shame. Nevertheless, evidence for the
existence of two separate entities is not as convincing as is sometimes portrayed. Studies
of the one emotion independently of the other often lack a clear conceptual differentiation
(tapping mixed forms). We have found only two measures that assess both guilt and
shame reliably, the Personal Feelings Questionnaire-2 (PFQ-2: Harder & Zalma, 1990)
and the Test of Self-Conscious Affect (TOSCA: Tangney, Wagner, & Gramzow, 1989;
for revisions see Tangney & Dearing, 2002). In both cases, the guilt and shame scales are
highly correlated (for reviews see Harder, 1995; Tangney & Dearing, 2002). In the first
case, there are severe discriminant validity problems (Harder, 1995). In the second case,
one-sided emphasis on the adaptive characteristics of guilt and the maladaptive
characteristics of shame leads to an artificially strong differentiation (Fontaine, Luyten,
De Boeck, & Corveleyn, 2001; Luyten, Fontaine, & Corveleyn, 2002).
31
Chapter 1
Another distinction is that between situational differences and individual
differences. Whereas basic emotion and appraisal theorists tend to focus on differences in
terms of antecedent situations and cognitive processes that generate a particular emotion
in everyone, personality and clinical theorists tend to focus on individual variations in the
emotion process (characteristic tendencies, or proneness to experience guilt and shame as
stable traits) (Ellsworth & Scherer, 2003).
An alternative measure: the Leuven Guilt and Shame Scale
Fontaine et al. (2006) developed the LEGSS to (a) enable separate investigation of
variability arising from situational and interindividual differences and (b) allow for
simultaneous testing of different theoretical conceptualizations. The LEGSS consists of
14 situations, each crossed with the same 24 reactions (see below). Using Nonmetric
Multidimensional Scaling (NMDS) Fontaine et al. (2006) provided evidence for the selfbehavior distinction first proposed by Lewis (1971) and later reported by Tangney and
colleagues (Tangney & Dearing, 2002). Averaging across situations, a dimension was
found with reactions reflecting global self-devaluation (similar to Tangney’s shameproneness, e.g.: “I would think: I am a bad and reprehensible person”) at the one extreme
and reactions reflecting a positive action focus (similar to Tangney’s guilt-proneness,
e.g.: “I would try to repair the damage I caused”) at the other. This dimension is
suggestive of a distinction between shame and guilt.
32
Internal structure of the Leuven Guilt and Shame Scale:
Evidence for a single guilt and shame component underlying two separable entities
The present study
Factor-analytic methods have been used in the majority of previous studies on
individual differences in self-reported shame and guilt reactions. Researchers inspired by
emotion theory have reported one main factor combining shame and guilt (Ellsworth &
Tong, 2006; Smith & Ellsworth, 1985; Shaver et al., 1987). Researchers inspired by
clinical theory have reported (Harder & Zalma, 1990) or implied the existence of two
factors (for an overview, see Tangney & Dearing, 2002). It is unclear how these solutions
are related to each other. Analyses comparing NMDS and a factor-analytic technique
such as Principal Components Analysis (PCA) should provide more clarity.
There are technical reasons why the results of both kinds of analyses may differ.
MDS does not take the absolute size of correlations between items into account, but only
the relative distances between items. MDS is therefore more parsimonious than PCA (see
Davison, 1985; Schlesinger & Guttman, 1969). In studying (dis)similarities between
MDS and PCA solutions, Davison (1983/1985; Davison & Srichantra, 1988; Davison &
Skay, 1991) has reported that a K-dimensional MDS solution is often similar to a K+1
componential solution, with the additional component representing a general factor. This
factor can be meaningful (e.g. general intelligence in a componential analysis of
intelligence scales) or a method artifact (e.g. response tendency).
We therefore expected a one-dimensional MDS solution to be equivalent to a twocomponential unrotated PCA solution. The first component should show positive
loadings on all items. The second unrotated component should be similar to the first
dimension found with MDS (Davison, 1985; Fontaine, Duriez & Hutsebaut, 2003). If a
strong first component were found with PCA, its interpretation should be evaluated; does
33
Chapter 1
it have a psychologically meaningful interpretation (e.g. one factor underlying guilt and
shame interindividual differences) or is it a bias factor (e.g. acquiescence)? Moreover,
factor solutions, whether orthogonal or oblique, should represent guilt-shame distinctions,
matching Tangney’s (Tangney and Dearing, 2002) and Harder’s (1995) findings. To
strengthen our findings, we not only reanalysed the data on which the original findings
obtained using the LEGSS were based, but also sought to replicate the findings using a
new sample.
Method
Participants
The LEGSS was administered to two samples of first-year psychology students
enrolled at the University of Leuven (in the Dutch-speaking part of Belgium), in two
consecutive years. The first sample consisted of 300 participants (17% male; mean age
18.5 years) (see Fontaine et al., 2006). The second sample consisted of 382 participants
(16% male; mean age 18.3 years). Students received a course credit for their
participation.
Measure
The 14 scenarios for the LEGSS (Fontaine et al., 2006) were selected from a large
pool of self-reported descriptions of guilt and shame events by college students (552
accounts in total). Other students sorted these events on semantic similarity. Cluster
analysis of these sortings revealed seven clusters: (a) embarrassing public situations, (b)
unintentional damage to others, (c) stealing, lying, and other explicit norm-violating
34
Internal structure of the Leuven Guilt and Shame Scale:
Evidence for a single guilt and shame component underlying two separable entities
behavior, (d) not living up to expectations, (e) conflict, quarrelling, and hurting, and (f)
problems involving romantic relationships (e.g. infidelity). These transgressions,
shortcomings and failures overlapped considerably with antecedents found in other
studies (Keltner & Buswell, 1996; Smith, Webster, Parrott, & Eyre, 2002). Two
situations from each cluster were selected for inclusion in the scale, to cover the domain
of antecedent events representatively. The 24 reactions (see Table 1) were selected from
influential guilt and shame theories (for a detailed rationale, see Fontaine et al., 2006).
They were categorized into emotion components accessible with self-report: appraisals
(or cognitive evaluations), subjective experiences (‘feelings’), and action tendencies
(drive or readiness to act) (e.g. Scherer, 1984).
Procedure
Participants were asked to rate the likelihood that they would experience each
reaction in every situation on five-point scales ranging from 1 (not likely at all) to 5 (very
likely). Anonymity was expressly guaranteed. Inventories with more than 1.5% (five
items) missing values were discarded, leaving 272 and 367 participants in the first and
second sample respectively. Other missing values were replaced by gender-specific item
means.
Estimates of individual internal consistency (Cronbach’s alpha) of the LEGSS
reactions, averaged over situations, ranged from .81 to .93 (with an average of .87) in the
first sample and from .76 to .92 (with an average of .86) in the second sample.
Intercorrelations between reactions ranged from .36 to .74 (with an average of .59) and
from .33 to .75 (with an average of .55), respectively.
35
Chapter 1
Results
Based on interpretability and on the proportion of variance accounted for, NMDS
on the first sample supported a configuration in two dimensions (the variance explained
was .79, .88, .96, .98 and .98 for configurations with one to five dimensions, see Fontaine
et al., 2006). We decided not to further investigate the second NMDS dimension
(opposing appraisals to subjective experiences and action tendencies) because it had
shown low cross-cultural stability (Fontaine et al., 2006). When we conducted PCA on
these data, a strong first component and another smaller component emerged, based on
the scree test. For components one to five, the eigenvalues were 14.01, 1.81, 1.08, .93,
and .70. A solution with two components explained 66% of the variance in sample 1. The
same pattern appeared in sample 2, where for NMDS the explained variance was .64, .80,
.87, .91, and .94 and for PCA the eigenvalues were 13.5, 1.49, 1.07, .95, and .76. A
solution with two components explained 63% of the variance in sample 2.
36
Internal structure of the Leuven Guilt and Shame Scale:
Evidence for a single guilt and shame component underlying two separable entities
Table 1
Scale values and component loadings
C1
D1
C2
O1
O2
s1 s2 s1
s2
s1
s2
s1
s2
s1
s2
Want to repair
.71 .66 -.47 -.46 -.49 -.42 .97 .89 -.19 -.17
Feel regret
.76 .74 -.38 -.27 -.42 -.35 .92 .85 -.09 -.05
Think: because of me
.80 .79 -.29 -.24 -.34 -.34 .85 .87 .03 -.01
Below personal expectations .80 .75 -.26 -.33 -.33 -.31 .85 .80 .03 .01
Think: others damaged
.77 .82 -.32 -.18 -.29 -.27 .78 .80 .07 .09
Feel guilt
.81 .81 -.25 -.18 -.27 -.22 .78 .74 .11 .15
Below others’ expectations
.75 .82 -.25 -.13 -.27 -.20 .74 .72 .09 .18
Want to improve self
.79 .66 -.24 -.33 -.18 -.20 .66 .62 .21 .10
Think: I violated a norm
.66 .79 -.09 -.18 -.05 -.17 .44 .66 .29 .20
Tendency to reproach self
.80 .80 -.12 -.11 -.04 -.07 .51 .55 .38 .33
Think: others reproaching
.82 .81 -.04 -.03 -.03 .00 .50 .46 .40 .42
Feel shame
.85 .83 .00 .03 .01 .06 .48 .41 .47 .50
Feel embarrassment
.79 .79 .02 .04 .07 .07 .38 .37 .50 .50
Tendency to ruminate
.81 .78 .02 .01 .08 .08 .37 .35 .53 .50
Feel sadness
.78 .78 .07 .08 .14 .11 .29 .32 .58 .53
Feel anger
.78 .72 .07 .01 .16 .13 .27 .26 .60 .53
Worry about reputation
.72 .62 .20 .24 .19 .19 .19 .13 .61 .55
Want to disappear
.82 .67 .13 .19 .24 .21 .19 .13 .72 .61
Think: I am a bad person
.71 .76 .38 .20 .28 .24 .09 .15 .71 .69
Feel powerless
.78 .77 .20 .15 .29 .28 .12 .10 .76 .75
Feel fear
.75 .72 .21 .30 .30 .30 .08 .05 .76 .75
Think: others looking at me .75 .77 .25 .20 .31 .30 .07 .08 .76 .77
Think: I am a weak person
.76 .78 .34 .20 .34 .32 .04 .06 .80 .80
Think: this happens to me
.48 .48 .83 .79 .54 .46 -.35 -.28 .89 .82
Cross-sample correlations
.86
.93
.97
.97
.96
Note. C = unrotated PCA component, D = NMDS dimension, O = obliquely rotated PCA
component, s1 = sample 1, s2 = sample 2
As expected, dimensional and componential solutions are largely equivalent.
Table 1 shows the item loadings for two first unrotated components from PCA and the
scale values for the first dimension with the NMDS analysis in each of the two samples.
Following Davison (1985), the original scale values have been rescaled to match the
corresponding component loadings, multiplying them by a factor of .25 in sample 1 and
reversing them and multiplying by a factor of .23 in sample 2. As can be seen, the first
37
Chapter 1
principal component has a relatively high, positive loading on all items. There is no
corresponding NMDS dimension. However, the second PCA component does show a
clear match with the NMDS scaling dimension.i
Table 2
Correlations between dimensions and components
C1
C1
D1
C2
O1
O2
-.48
-.33
.46
-.21
.93
-.94
.90
-.99
.99
D1
-.54
C2
-.35
.96
O1
.46
-.98
-.99
O2
-.24
.93
.99
-.97
-.97
Note. Below diagonal: sample 1; above diagonal: sample 2.
The correlations of the corresponding dimensions and components presented in
Table 2 are high for the (first) NMDS dimension and second PCA component (r = .96
and r = .93 in samples 1 and 2, respectively). In contrast, the first PCA component is only
moderately correlated to this NMDS dimension (r = -.54 and r = -.48, respectively).
As expected, on the NMDS dimension and second PCA component, shame–
proneness reactions are opposed to guilt-proneness reactions (e.g. Happens to me, Weak
person, Gazed at, Fear, Powerless, Bad person, Disappear versus Repair, Regret, Because
of me, Personal expectations). The meaning of the first general component is less evident.
At this point, it is unclear whether the general component has a meaningful interpretation
38
Internal structure of the Leuven Guilt and Shame Scale:
Evidence for a single guilt and shame component underlying two separable entities
or is an artifact of the measurement strategy. It could represent a joint guilt-shame
individual difference component, measuring “intensity of emotional excitement” in guilt
and shame situations. Alternatively, it could reflect a method artifact (e.g. acquiescence).
The patterns of findings become even clearer after oblique rotation of the first two
PCA components. Loadings on these two components, shown in the last four columns of
Table 1, together represent the NMDS dimension, including guilt-proneness and shameproneness. Moreover, all reactions with high positive loadings on the first oblique factor
(> .60) have high negative scale values on the NMDS dimension and the second
unrotated PCA component. Similarly, all reactions with high loadings on the second
oblique factor have high positive scale values on the NMDS dimension and PCA
component. This pattern of component loadings follows a simple structure: about 1/3 of
the reactions have cross-loadings, the remaining 2/3 load highly on the guilt-proneness or
the shame-proneness component. As may be expected, the two oblique components are
highly intercorrelated (inter-component r = .63 in sample 1 and .67 in sample 2).
Psychometrically, they are opposites, dividing the bipolar “guilt-shame” dimension of the
NMDS solution into two components. The second oblique component adds hardly any
further information. The correlations between solutions for the two samples are shown in
the bottom row of Table 1. All entries are high (ranging between .86 and .97), indicating
high cross-sectional stability.
Scales for shame-proneness and for guilt-proneness
The LEGSS clearly contains two separate scales. The scale for shame consists of
13 items (showing a positive sign on the NMDS dimension and the second PCA
39
Chapter 1
component in both samples): Happens to me, Weak person, Gazed at, Fear, Powerless,
Bad person, Disappear, Reputation, Anger, Sadness, Rumination, Embarrassment, and
Shame. Estimates of the internal consistency are very high in both samples: α = .95 and α
= .94, respectively. The scale for guilt consists of 11 items (with a negative sign for the
NMDS dimension and the second PCA component in both samples): Repair, Regret,
Because of me, Personal expectations, Damage, Guilt, Others’ expectations, Improve
self, Norm violation, Self-reproach, and Other reproaches. Estimates of the internal
consistency of this guilt scale are also very high in both samples: α = .95 and α =.94,
respectively.
Discussion
Should guilt and shame be seen as two separate entities or not? Firstly, the
definitions and operationalizations used in addressing this question have to be delineated.
Secondly, it is important to consider whether situational antecedents and/or individual
differences are being studied. Thirdly, the data-analytic technique used to address this
question can influence its outcome.
Firstly, the LEGSS is neutral with respect to theory; no specific theory has been
followed in the construction. This means that instead of testing one theory selected a
priori, several theories can be challenged. Secondly, the approach enables the study of
separate sources of variance; here, we focused on interindividual differences. The third
point represents the main focus of the present study. We aimed at using the LEGSS to
address the controversy in the literature concerning the one- versus two- factorial internal
structure of interindividual differences in guilt and shame (e.g. Harder, 1995).
40
Internal structure of the Leuven Guilt and Shame Scale:
Evidence for a single guilt and shame component underlying two separable entities
Our results were generally as expected. (a) NMDS yielded one dimension that
was stable within and across samples. (b) PCA resulted in two components according to
the scree test. The NMDS dimension matched the second unrotated PCA component. The
first unrotated PCA component was large, indicating substantial overlap of
interindividual differences in guilt-proneness and shame-proneness. The similarities in
reactions to guilt and shame scenarios could not be revealed using NMDS alone, because
NMDS reflects only relative differences in items. (c) A solution in two (unipolar)
obliquely rotated components is equivalent to the NMDS dimension (and the second
unrotated component). The first oblique PCA component showed high positive loadings
on guilt–proneness items in the LEGSS, the one end of the NMDS dimension (and the
corresponding pole of the second unrotated component). The second oblique component
showed high positive loadings on shame-proneness items, the other end of the NMDS
dimension (and the corresponding pole of the second unrotated component). Moreover,
the three solutions (NMDS, unrotated PCA, and PCA with oblique rotation) were found
to be stable over two cohorts of students. There is one issue that cannot be settled using
our data. The meaning of the first unrotated PCA component, which was very large in
both samples, remains unclear. It may reflect an artifact (e.g. acquiescence) or,
alternatively, a general tendency to react more strongly or less strongly to guilt and shame
situations.
To summarize, the results of the present study clarify how it is possible that the
literature includes studies of individual differences that emphasize a lack of distinction
between shame and guilt, as well as studies suggesting that the two should be seen as
separate emotions. If we had analyzed our data using PCA only, the massive first factor
41
Chapter 1
would have suggested strong evidence for the coherence of psychological experiences
that are labeled as guilt-proneness and shame-proneness. Patterns of factor loadings only
show clear differentiation when further analysis outcomes are considered. The first
dimension emerging from NMDS, results in a clear ordering of appraisals, subjective
experiences and action tendencies in terms of shame-proneness and guilt-proneness. The
third and fourth columns in Table 1 reflect a dimension from items associated with guiltproneness to items associated with shame-proneness. With PCA, the same findings
emerge after oblique rotation; the first and second oblique factor together lead to a very
similar ordering of the items as NMDS. Although we find a dominant first component
and a high correlation between the two obliquely rotated components, we find substantial
evidence to distinguish between a shame-proneness and a guilt-proneness scale in the
LEGSSii.
42
Internal structure of the Leuven Guilt and Shame Scale:
Evidence for a single guilt and shame component underlying two separable entities
Carroll, (1985). Guilt: The grey eminence behind character, history and culture.
London: Routledge.
Davison, M. L. (1983). Multidimensional scaling. New York: Wiley.
Davison, M. L. (1985). Multidimensional scaling versus components analysis of
test intercorrelations. Psychological Bulletin, 97, 94-105.
Davison, M. L., & Skay, C. L. (1991). Multidimensional scaling and factor
models of test and item responses (1991). Psychological Bulletin, 110, 551-556.
Davison, M. L., & Srichantra, N. (1988). Acquiescence in components analyses
and multidimensional scaling of self-rating items. Applied Psychological Measurement,
10, 247-264.
Ekman, P. (1972). Universals and cultural differences in facial expressions of
emotions. In J. Cole (Ed.), Nebraska Symposium on Motivation (pp. 207-283). Lincoln:
University of Nebraska Press.
Ekman, P. (1993). Facial expression and emotion. American Psychologist, 48,
384-392.
Ellsworth, P. C., & Scherer, K. R., (2003). Appraisal processes in emotions. In R.
J. Davidson, H. Goldsmith, & K. R. Scherer (Eds.), Handbook of affective sciences (pp.
572-595). New York: Oxford University Press.
Ellsworth, P. C. & Tong, E. M. W. (2006). What does it mean to be angry at
yourself? Categories, appraisals, and the problem of language. Emotion, 6, 572-586.
Fontaine, J. R. J., Duriez, B., & Hutsebaut, D. (2003). The internal structure of the
Post-Critical Belief Scale. Personality and Individual Differences, 35, 501-518.
Fontaine, J. R. J., Luyten, P., De Boeck, P., & Corveleyn, J. (2001). The Test of
43
Chapter 1
Self-Conscious Affect: Internal structure, differential scales and relationships with longterm affects. European Journal of Personality, 15, 449-463.
Fontaine, J. R. J., Luyten, P., De Boeck, P., Corveleyn, J., Fernandez, M., Herrera,
D., et al. (2006). Untying the Gordian knot of guilt and shame: The structure of guilt and
shame reactions based on situation and person variation in Belgium, Hungary, and Peru.
Journal of Cross-Cultural Psychology, 37, 273-292.
Frijda, N. (1993). The place of appraisal in emotion. Cognition and Emotion, 7,
357-387.
Harder, D. W. (1995). Shame and guilt assessment, and relationships of shameand guilt-proneness to psychopathology. In J. P. Tangney & K. W. Fischer (Eds.), Selfconscious emotions: The psychology of shame, guilt, embarrassment, and pride (pp. 368392). New York: The Guilford Press.
Harder, D. W., & Lewis, S. J. (1987). The assessment of shame and guilt. In J. N.
Butcher & C. D. Spielberger (Eds.), Advances in personality assessment (Vol. 6, pp. 89114). Hillsdale, NJ: Erlbaum.
Harder, D. W., & Zalma, A. (1990). Two promising guilt and shame scales.
Journal of Personality Assessment, 55, 729-745.
Izard, C. E. (1977). Human emotions. New York: Plenum.
Keltner, D., & Buswell, B. N. (1996). Evidence for the distinctness of
embarrassment, shame, and guilt: A study of recalled antecedents and facial expressions
of emotion. Cognition and Emotion, 10, 155-171.
Kugler, K., & Jones, W. H. (1992). On conceptualizing and assessing guilt.
Journal of Personality and Social Psychology, 62, 799-806.
44
Internal structure of the Leuven Guilt and Shame Scale:
Evidence for a single guilt and shame component underlying two separable entities
Lewis, H. B. (1971). Shame and Guilt in Neurosis. New York: International
Universities Press.
Luyten, P., Fontaine, J. R. J., & Corveleyn, J. (2002). Does the Test of SelfConscious Affect (TOSCA) measure maladaptive aspects of guilt and adaptive aspects of
shame? An empirical investigation. Personality and Individual Differences, 33, 13731387.
Manstead, A. S. R., & Tetlock, P. E. (1989). Cognitive appraisals and emotional
experience: Further evidence. Cognition and Emotion, 3, 225-240.
Nathanson, D. L. (1987). The many faces of shame. New York: Guilford Press.
Scherer, K. R., (1984). Emotion as a multicomponent process: A model and some
cross-cultural data. In P. Shaver (Ed), Review of personality and social psychology (Vol.
5, pp. 37-63). Beverly Hills, CA: Sage.
Schlesinger, I. M. & Guttman, L. (1969). Smallest space analysis of intelligence
and achievement tests. Psychological Bulletin, 71, 95-100.
Shaver, P., Schwartz, J., Kirson, D., & O'Connor, C. (1987). Emotion Knowledge:
Further Exploration of a Prototype Approach. Journal of Personality and Social
Psychology, 52, 1061-1086.
Smith, C. A., & Ellsworth, P. C. (1985). Patterns of cognitive appraisal in
emotion. Journal of Personality and Social psychology, 48, 813-838.
Smith, R. H., Webster, J. M., Parrott, W. G., & Eyre, H. L. (2002). The role of
public exposure in moral and nonmoral shame and guilt. Journal of Personality and
Social Psychology, 83, 138-159.
Tangney, J. P., & Dearing, R. L. (2002). Shame and guilt. New York: The
45
Chapter 1
Guilford Press.
Tangney, J. P., Wagner, P. E., & Gramzow, R. (1989). The Test of Self-Conscious
Affect (TOSCA). George Mason University, Fairfax, VA.
Tomkins, S. S. (1987). Shame. In D. L. Nathanson (Ed.), The many faces of
shame (pp. 133-161). New York: The Guilford Press.
Tracy, J. L., & Robins, R. W. (2004). Putting the self into self-conscious
emotions: A theoretical model. Psychological Inquiry, 15, 103-125.
Wallbott, H. G., & Scherer, K. R. (1995). Cultural determinants in experiencing
shame and guilt. In J. P. Tangney & K. W. Fisher (Eds.), Self-conscious emotions: The
psychology of shame, guilt, embarrassment, and pride (pp. 465-487). New York: The
Guilford Press.
i
The second NMDS dimension corresponded to the third PCA component, We will not
discuss this here, because the MDS solution was not stable (having different outliers in
both samples). This replicates a finding by Fontaine et al. (2006), who reported instability
of this second dimension across samples from different cultural contexts.
ii
At this point, we are not convinced that the labeling in terms of “guilt-proneness” and
“shame-proneness” is completely accurate. Respectively, these might reflect tendencies
to react in a way that is more ego-involved (feeling rejected as a person) or more agencyoriented (taking responsibility and actively trying to remedy the situation).
46
Validating individual differences to guilt and shame situations with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale)
Chapter 2
Validating individual differences to guilt and shame situations with a new scenario
instrument (the Leuven Guilt and Shame Scale).1
Introduction
Most researchers agree that experiences of both guilt and shame are unpleasant. In the
clinically-oriented literature, guilt and shame are believed to have almost exclusively
negative consequences (Harder, 1995; Kugler & Jones, 1992; O’Connor, Berry, Weiss,
Bush, & Sampson, 1997), which are especially unfortunate for oneself (e.g., rumination,
depression). An alternative view postulates equally negative consequences for shame, but
positive ones for guilt (Baumeister, Stillwell, & Heatherton, 1994; Tangney & Dearing,
2002). In this latter view, the negative consequences of shame are primarily intrapersonal,
although interpersonal elements are also sometimes reported (e.g., the person towards
whom one feels shame might also become the target of one’s anger). According to these
authors the consequences of guilt are beneficial to others, and even to the self, especially
in the long term. To them, guilt leads to perspective-taking, acknowledging one’s
responsibility and reparative action, which, on the ‘self-front’ help to diminish remorse
and other negative feelings concerning one’s wrongdoings, and on the ‘other-front’ lead
to enhanced relationships.
1
Estas, C., Fontaine, J. R. J., Poortinga, Y. H., & Corveleyn, J. (2008). Validating individual differences to
guilt and shame situations with a new scenario instrument (the Leuven Guilt and Shame Scale). Manuscript
in preparation.
Many thanks to Patrick Luyten, Johnny Fontaine and Bart Duriez who collected the data used in this study.
47
Chapter 2
To an important extent, perspectives on the consequences of guilt and shame depend on
how these emotions are defined. Although different researchers use the same emotion
terms, there is no consensus on their conceptualization. This has led to different
operationalizations, results, and implications for clinical and socialization practices. We
believe that the best way to deal with this problem is to avoid an a-priori choice for one
particular theory (Wallbott & Scherer, 1995). Here, we report on the validation of a
recently developed scenario instrument, the Leuven Guilt and Shame Scale (LEGSS,
Fontaine et al., 2006), that enables the simultaneous testing of several theoretical
perspectives (including both maladaptive and adaptive aspects of guilt).
The main strength of the LEGSS is that its situations and reactions were selected
in order to cover the whole domain of guilt and shame experiences in a representative
manner. College-aged students recalled and described ‘guilt’ and ‘shame’ events from
their daily lives. On these events, cluster analysis was performed and seven types of
situations were identified (see further). Two scenarios per cluster were rewritten by the
authors of the LEGSS and included in the instrument. The reactions were selected so as
to cover all major aspects in theories on guilt and shame (e.g., Baumeister et al., 1994;
Bybee, 1998; Harder & Lewis, 1987; Izard, 1977, Lewis, 1971, Lindsay-Hartz, 1984;
Tangney & Fisher, 1995; Weiner, 1985). The design of the LEGSS is fully crossed: the
same 24 reactions are probed in every of the 14 scenarios.
Internal structure analyses revealed that interindividual differences in the LEGSS
responses could be represented by two factors (see Chapter 1), reminiscent of Tangney’s
guilt proneness (GP) versus shame-proneness (SP) (for a review, see Tangney & Dearing,
2002). In Tangney’s view (which builds upon the theory of H. B. Lewis, 1971), guilt-
48
Validating individual differences to guilt and shame situations with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale)
proneness has to do with a primary focus on the behavior (the wrongdoing itself and what
could be done to remedy it) and shame-proneness with a primary focus on the self (global
negative self-evaluations). In several studies, Tangney found that shame-proneness is
related to psychological maladjustment (depression, anxiety, a tendency to externalize
blame, and anger) and (‘shame-free’) guilt-proneness is related to other-oriented empathy
(e.g., Tangney, Wagner, Fletcher, & Gramzow, 1992a; Tangney, Wagner, & Gramzow,
1992b; Tangney & Dearing, 2002). In Tangney’s view, the association between guilt and
psychological symptoms is due to the overlap of guilt with shame (ruminative,
maladaptive forms of guilt are in fact ‘shame-fused guilt’).
The objective of the present study is to further examine the validity of the LEGSS,
by relating it to several validated guilt and shame measures, as well as to indices of
psychological and social functioning. Because the LEGSS and Tangney’s measures of
guilt-proneness and shame-proneness (the TOSCA and the SCAAI, see further) are
supposed to measure essentially the same underlying concepts (action-oriented focus
versus negative self-focus), we expect similar associations with external variables. Hence,
we can summarize our predictions as follows: LEGSS ‘guilt-proneness’, as is TOSCA
guilt-proneness, will be associated with variables reflecting beneficial outcomes to self
and others (empathy and ‘adaptive’ guilt) and LEGSS ‘shame-proneness’, as is TOSCA
shame proneness, will be related to negative personal and social outcomes (‘maladaptive’
guilt, ‘maladaptive’ shame, indices of psychopathology, trait anger, trait anxiety, and
depression).
The guilt-proneness and shame-proneness scales of the LEGSS are highly
intercorrelated (see Chapter 1), as are Tangney’s guilt-proneness and shame-proneness
49
Chapter 2
scales. Following Tangney’s strategy (1990), we computed part correlations to eliminate
the overlap of the one scale with the other. For example, the part correlation between
guilt and depression controlling for shame is interpreted as an index of the variance in
depression accounted for by guilt and not by shame. Note that often the part correlation is
squared so that the index corresponds to the percentage of variance explained. The use of
part correlations possibly leads to the elimination of shared variance (Elison, 2000;
Harder, 1995), but misinterpretation due to confounding is usually a more serious threat
than misinterpretation due to unjustified elimination of shared variance components. In
formal terms, the squared part correlation of a dependent Y with X1 as independent
variable, controlling for variable X2 equals r²Y(X1.X2) = R²Y.X1X2 – R²Y.X2. A part
correlation thus represents the amount of variance accounted for by a predictor uniquely.
Our hypotheses are summarized in Table 1 (see Method section for a full
description of the instruments).
(a) Relationships with the Test of Self-Conscious Affect (TOSCA; Tangney, Wagner, &
Gramzow, 1989). We expected strong positive correlations between the corresponding
LEGSS and TOSCA scales because of the similarity in the domain covered by both
instruments. Considering the overlap between both scales within each instrument, we also
expected positive cross-relationships (i.e., between TOSCA shame and LEGSS guilt
proneness and between TOSCA guilt and LEGSS shame proneness). Furthermore, we
expected these cross-relationships to disappear when part correlations are computed (the
other relationships should remain after partialling, though reduced in magnitude).
50
Validating individual differences to guilt and shame situations with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale)
Table 1
Predicted bivariate and part correlations of LEGSS shame-proneness (SP) and guiltproneness (GP) with indicators of psychological and social functioning
LEGSS shame-proneness
LEGSS guilt-proneness
Bivariate
Part (not GP)
Bivariate
Part (not SP)
TOSCA Shame
++
++
++
0
TOSCA Guilt
++
0
++
++
PFQ-2 Shame
++
++
+
0
PFQ-2 Guilt
+
+
+
0
GI State Guilt
++
++
+
0
GI Trait Guilt
++
+
+
0
GI Moral Standards
+
0
+
+
Beck Depression
++
++
+
0
Trait Anxiety
++
++
+
0
Symptom Checklist
++
++
+
0
Trait Anger
+/0
+
+/0
0
IRI Perspective-Taking
+/0
-/0
+
++
IRI Empathic Concern
+/0
-/0
+
++
IRI Personal Distress
++
++
+
0
(b) Relationships with the Personal Feelings Questionnaire-2 (PFQ-2; Harder, Cutler, &
Rockart, 1992). Based on previous findings with the PFQ/PFQ-2 and the TOSCA or its
51
Chapter 2
precursor, the Self-Conscious Affect and Attribution Inventory (SCAAI: Tangney, 1990;
Harder et al., 1992), we expected both PFQ-2 shame and PFQ-2 guilt to be related to the
LEGSS scales in a similar way as TOSCA shame (see Table 1). PFQ guilt and PFQ
shame are conceptually similar to TOSCA shame because they measure global defective
perceptions of the self (in guilt and shame situations) (Tangney et al., 1992b). Harder
(1995) reported discriminant validity problems between PFQ-2 shame and guilt. Whereas
external validity findings with PFQ-2 shame are consistent, this is not so for PFQ-2 guilt,
which Harder found to behave in the same way as PFQ-2 shame.
(c) Relationships with the Guilt Inventory (GI; Jones, Schratter, & Kugler, 2000). Based
on previous findings regarding the relationship of the GI with Tangney’s SCAAI, we
expected the affective guilt scale of the GI (i.e., state and trait guilt) to show strong
positive correlations with LEGSS SP, and moderate correlations with LEGSS GP (Kugler
& Jones, 1992). On the same basis, we expected GI moral standards to show moderately
positive correlations with both LEGSS scales. Part correlations with the GI have not been
previously reported. However, one could argue that the previously found moderate
positive bivariate associations between GI affective guilt and SCAAI guilt (or LEGSS
GP) should disappear after controlling for SCAAI shame (or LEGSS SP). Because the GI
trait and state guilt scales contain mainly ‘unconstructive’ elements (in the literature
usually referred to as maladaptive elements), they should be unrelated to LEGSS GP after
partialling out effects of LEGSS SP (Tangney refers to this as ‘shame-free guilt’,
Tangney et al., 1992b). If the relationships remain positive after partialling, this provides
evidence that a relationship between GI guilt and LEGSS GP is valid. Eliminating the
overlap between both LEGSS scales should minimally affect the relationships of LEGSS
52
Validating individual differences to guilt and shame situations with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale)
SP with GI (state and trait) guilt.
A similar argument can be made for the GI moral standards scale. The authors of
the GI contend that the positive association found between their moral standards scale
and the SCAAI subscales is due to the use of scenarios in the SCAAI. Scenarios
supposedly induce confounding between affective guilt and standards that one holds
(Kugler & Jones, 1992; Tangney & Dearing, 2002). Accordingly, partialling should not
alter the value of the correlation. However, we expected that after partialling only LEGSS
GP and not LEGSS SP should remain correlated with moral standards. In other words,
participants reporting high LEGSS GP, which is characterized by a positive otherorientation, will also likely report high moral standards. Alternatively, those with high
scores on LEGSS SP, which is characterized by a negative self-orientation, should be less
receptive to (reporting) moral standards.
(d) Relationships with the Beck Depression Inventory (BDI; Beck, Steer, & Brown,
1960), the Symptom Checklist (SCL-90; Derogatis, Lipman, & Covi, 1973), the trait scale
of the State-Trait Anxiety Inventory (STAI; Spielberger, Gorsuch, & Lushene, 1970) and
the trait scale of the State-Trait Anger Scale (STAS; Spielberger, Jacobs, Russell, &
Crane, 1983). We expected these measures of psychopathology to be strongly positively
related to LEGSS SP, before and after partialling out the effect of LEGSS GP. We
expected the moderate positive associations of these variables with LEGSS GP to
disappear after eliminating the effect of LEGSS SP. Also following Tangney, we
expected this pattern to be weaker for the two anger-related indices (trait anger and SCL
hostility).
(e) Relationships with the Interpersonal Reactivity Index (IRI; Davis, 1983). We expected
53
Chapter 2
both forms of other-oriented empathy (perspective-taking or PT, and empathic concern or
EC) to be unrelated to LEGSS SP and positively related to LEGSS GP. We expected the
part relationships of PT and EC with LEGSS SP (without GP) to become negative and
those with LEGSS GP (without SP) to become more positive. We expected a strong
positive relationship between personal distress (a maladaptive form of empathy, see
Instruments) and LEGSS SP, as well as a moderately positive relationship between
personal distress and LEGSS GP. After partialling out the effect of SP, we expected the
positive relationship of LEGSS GP with personal distress to disappear.
Method
Participants and Procedure
Data were collected in two samples. The first sample consisted of 300 first-year
psychology students (17% male) enrolled at the University of Leuven, in the Dutchspeaking part of Belgium. Their age ranged from 17 to 38 years with a mean of 18.5
years. Participants in the first sample completed the LEGSS. The data were gathered in
one session of maximum 60 minutes.
The second sample consisted of 382 first-year psychology students (16% male) of
Leuven University. Their age ranged from 17 to 43 years with a mean of 18.3 years. Half
of these participants (N = 185, 19% male) completed the TOSCA and the other half
completed the GI (N = 182, 15 % male). All other instruments described below were
administered to all participants in sample 2. The data of sample 2 were gathered one year
later than those of sample 1, in several sessions. In both samples, students received credit
toward a course requirement in return for their participation. Anonymity was guaranteed
54
Validating individual differences to guilt and shame situations with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale)
explicitly. Inventories with more than the a priori defined maximum of missing values
(4.5%) were deleted from the analyses. Missing values in accepted protocols were
replaced by gender-specific item means.
Measures
1. The Leuven Guilt and Shame Scale (LEGSS; Fontaine et al., 2006; see Appendix A)
consists of 14 scenarios. These were selected from a large pool of student-generated
descriptions (552 accounts in total). Other students sorted these events on semantic
similarity. Cluster analysis on these sortings revealed seven clusters: (a) embarrassing
public situations, (b) unintentional damage to others, (c) stealing, lying, and other explicit
norm-violating behavior, (d) not living up to expectations, (e) conflict, quarreling, and
hurting, and (f) romantic relationship problems (e.g., infidelity). Two situations from
each cluster were selected for inclusion in the scale, in order to representatively cover the
domain of antecedent events. A sample of 24 reactions was selected from influential guilt
and shame theories (see Fontaine et al., 2006). They were categorized into emotion
components accessible with self-report: appraisals (or cognitive evaluations), subjective
experiences (‘feelings’), and action tendencies (drive or readiness to act) (e.g., Scherer,
1982). Participants rate how likely they would experience all reactions in every situation
on 5-point scales ranging from 1 (not likely at all) to 5 (very likely).
Previously, we identified two factors underlying interindividual differences in the
LEGSS (see Chapter 1). We used these results to empirically sort reactions in two scales:
a guilt-proneness scale and shame-proneness scale. The LEGSS shame-proneness (SP)
scale consists of 13 reaction scores (averaged over situations): Happens to me, Weak
55
Chapter 2
person, Gazed at, Fear, Powerless, Bad person, Disappear, Reputation, Anger, Sadness,
Rumination, Embarrassment, and Shame (see Chapter 1). Estimates of the internal
consistency of this SP scale were α = .95 and α = .94 in samples 1 and 2, respectively.
The LEGSS guilt-proneness (GP) scale consists of 11 reaction scores: Repair, Regret,
Because of me, Personal expectations, Damage, Guilt, Others expectations, Improve self,
Norm violation, Self-reproach, and Other reproaches. Estimates of the internal
consistency of this GP scale were α = .95 and α = .94 in samples 1 and 2, respectively.
2. The Test of Self-Conscious Affect (TOSCA; Tangney et al., 1989; Dutch version:
Luyten, Fontaine, & Corveleyn, 2002). The TOSCA measures proneness to shame and
proneness to guilt (it also measures Externalization and Detachment/unconcern, but we
do not consider these scales here). TOSCA guilt-proneness involves a focus on one’s
wrongdoing and how to repair it, TOSCA shame-proneness consists of global negative
self-evaluations and tendencies to hide or escape from the situation. Students and adults
generated guilt and shame descriptions and 15 of these were included in the TOSCA.
Reactions were selected from guilt and shame descriptions of another sample of
participants. Scenario-specific reactions were linked with each scenario. For more details
on the construction process of the TOSCA, see Tangney et al., 1992b.. Participants rate
how likely they would experience the situation-specific reactions on 5-point scales
ranging from 1 (not likely at all) to 5 (very likely). Cronbach’s alphas were .73 for shame
proneness and .66 for guilt proneness. These indices are similar to those reported by
Tangney (e.g., 1996).
3. The Personal Feelings Questionnaire-2 (PFQ-2; Harder & Zalma, 1990) was
translated into Dutch following the guidelines of the International Test Committee
56
Validating individual differences to guilt and shame situations with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale)
(Hambleton, 1994), and combining a translation-back translation procedure with a
committee approach (Van de Vijver & Leung, 1997). The PFQ-2 is an adjective checklist
measure of guilt- and shame- proneness. In answer to the question ‘How common is this
feeling for you’, items (six for guilt and 10 for shame) are rated on a 5-point scale
ranging from 0 (never) to 4 (almost continuously). The guilt scale consists of six terms
and the shame scale consists of ten terms. Cronbach alpha’s were .77 for shame and .75
for guilt. These indices are similar to those reported by Harder and Zalma (1990).
4. The Guilt Inventory (GI; Jones et al., 2000) was translated into Dutch (following the
same procedure as with the PFQ-2). It measures state guilt (affective guilt as a temporary
condition), trait guilt (affective guilt as a disposition), and moral standards (the strength
of abstract values and norms, without reference to situations or overly specific behaviors,
as the potential for experiencing guilt). The state guilt scale consists of 10 items. The trait
guilt scale consists of 20 items. The moral standards scale has 15 items. Items are
presented as statements and rated on a 5-point scale, ranging from 1 (totally disagree) to
5 (totally agree). Cronbach alpha’s were .87 for state guilt, .90 for trait guilt, and .72 for
moral standards.
5. The Beck Depression Inventory (BDI; Beck et al., 1996). We administered the Dutch
version (Bouman, Luteijn, Albersnagel, & Van der Ploeg, 1985). The BDI measures selfreported depression and consists of 21 symptoms, rated on a 4-point intensity scale
(higher scores indicating more symptoms). Cronbach’s alpha for BDI depression was .80.
6. The Symptom Checklist (SCL-90; Derogatis et al., 1973). The Dutch version of
Arrindell and Ettema (1986) was used. The SCL-90 is a self-report assessment tool for a
broad range of psychiatric symptoms and can be used with both clinical and non-clinical
57
Chapter 2
populations. It is a list of 90 symptoms rated on a 5-point scale ranging from 1 (not at all
applicable) to 5 (strongly applicable). The Dutch version yields a global measure of
neuroticism (α = .97), as well as specific measures of general anxiety (α = .85), phobic
anxiety (α = .77), depression (α = .91), somatization (α = .84), obsessivity and
compulsivity (α = .81), paranoid ideation and interpersonal sensitivity (α = .89), hostility
(α = .74), and sleeplessness (α = .75).
7. The Trait scale of the State-Trait Anxiety Inventory (STAI; Spielberger et al., 1970).
The Dutch version was used (Van der Ploeg, Defares, & Spielberger, 1980). The trait
anxiety scale comprises 20 self-report items, rated on a 4-point scale ranging from 1
(almost never) to 4 (almost continuously). Higher scores indicate more trait anxiety.
Cronbach’s alpha for trait anxiety was .92.
8. The Trait scale of the State-Trait Anger Scale (STAS; Spielberger et al., 1983; Dutch
version by Van der Ploeg, Defares, & Spielberger, 1980). The trait anger scale is
composed of 10 self-report items, which are rated on a 4-point scale ranging from 0
(almost never) to 3 (almost continuously). Higher scores indicate more trait anger. The
estimated internal consistency (Cronbach’s alpha) was .87.
9. The Interpersonal Reactivity Index (IRI; Davis, 1983; Dutch version by Duriez, 2004).
This 28-item self-report questionnaire measures different types of empathy. Perspectivetaking measures role-taking ability or the tendency to adopt the psychological viewpoint
of others. Empathic Concern assesses feelings of warmth, sympathy, concern and
compassion for others. Personal Distress assesses own feelings of unease, discomfort and
anxiety in reaction to emotions of others. Perspective-taking refers to a cognitive ability;
Empathic Concern and Personal Distress refer to emotional reactions. Each of the scales
58
Validating individual differences to guilt and shame situations with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale)
contains seven items (statements) which are rated on 5-point scales ranging from 1
(totally disagree) to 4 (totally agree). Cronbach's alphas were .71 for Perspective-taking,
.73 for Empathic concern, and .72 for Personal distress.
Results
A summary of the results is presented in Table 2.
(a) Relationships with the TOSCA. As expected, we found strong positive relationships
between LEGSS SP and TOSCA shame, and between LEGSS GP and TOSCA guilt.
These relationships remained strongly positive after removing LEGSS GP from the
relationship between LEGSS SP and TOSCA shame (r [LEGSS-SP, (TOSCAShame.LEGSS-GP)] = .38, p < .001) and after removing LEGSS SP from the relationship
between LEGSS GP and TOSCA guilt (r [LEGSS-GP, (TOSCA-Guilt.LEGSS-SP] = .46,
p < .001). As expected, the positive cross-relationship between LEGSS SP and TOSCA
guilt became insignificant after removing LEGSS GP. The positive cross-relationship
between LEGSS GP and TOSCA shame remained significant after removing the effect of
LEGSS SP from this relationship, although it did decrease in magnitude. The fact that
this relationship remained positive (r [LEGSS-GP, (TOSCA-Shame.LEGSS-SP)] = .21, p
< .01) may have been caused by the overlap between the TOSCA guilt and shame scales.
When we eliminated from the relationship between LEGSS GP and TOSCA shame not
only LEGSS SP but also TOSCA guilt, this relationship became insignificant (r [LEGSSGP, (TOSCA-Shame.LEGSS-SP TOSCA-Guilt)] = .01, p > .05).
59
Chapter 2
Table 2
Observed bivariate and part correlations of LEGSS shame-proneness (SP) and guiltproneness (GP) with indicators of psychological and social functioning
LEGSS shame-proneness
Bivariate
Part (not GP)
.38***
LEGSS guilt-proneness
Bivariate
Part (not SP)
TOSCA Shame
.70***
TOSCA Guilt
.52***
PFQ-2 Shame
.57***
.41***
.43***
PFQ-2 Guilt
.46***
.18***
.45***
GI State Guilt
.43***
.33***
.30***
-.10
GI Trait Guilt
.46***
.28***
.39***
.01
GI Moral Standards
.29***
.01
.34***
.19**
-.01
60
.65***
.21**
.65***
.46***
-.07
.14**
Validating individual differences to guilt and shame situations with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale)
Table 2 (continued)
LEGSS shame-proneness
Bivariate
Part
LEGSS guilt-proneness
Bivariate
Part
Beck Depression
.39***
.33***
.26***
-.12*
Trait anxiety
.46***
.39***
.29***
-.16**
neuroticism
.47***
.41***
.31***
-.17**
anxiety
.43***
.39***
.27***
-.17**
agoraphobia
.32***
.28***
.21***
-.11*
depression
.42***
.37***
.26***
-.17**
somatization
.31***
.23***
.22***
-.06
insufficiency
.42***
.33***
.29***
-.10
sensitivity
.43***
.35***
.29***
-.12*
.15**
.24***
.02
-.19***
sleeplessness
.27***
.23***
.17**
-.09
rest category
.36***
.32***
.23***
-.13*
Trait Anger
.08
.13*
.01
-.10
IRI Perspective-Taking
.06
-.13*
.16**
.19***
IRI Empathic Concern
.32***
-.05
.42***
.30***
IRI Personal Distress
.40***
Symptom Checklist
hostility
.31***
.28***
-.09
Notes. *** p < .001, ** p < .01, * p < .05. NTOSCA= 185, NPFQ-2 = 376, NGI = 177, NSCL =
375, N Trait Anger = 368, N IRI = 364.
61
Chapter 2
(b) Relationships with the PFQ-2. As expected, both PFQ-2 scales were related to
LEGSS SP, even when the effect of LEGSS GP was eliminated from the relationship
between PFQ-2 shame and LEGSS SP (r [LEGSS-SP, (PFQ-Shame.LEGSS-GP)] = .41,
p < .001) and from the relationship between PFQ-2 guilt and LEGSS SP (r [LEGSS-SP,
(PFQ-Guilt.LEGSS-GP)] = .18, p < .001). Also as expected, the relationship between
PFQ-2 shame and LEGSS SP (eliminating GP) was stronger than the relationship
between PFQ-2 guilt and LEGSS SP (eliminating GP). As predicted, both PFQ-2 scales
were correlated to LEGSS GP. Once LEGSS SP was eliminated from the relationship
between PFQ-2 shame and LEGSS GP, this relationship became insignificant (r [LEGSSGP, (PFQ-Shame.LEGSS-SP)] = -.07, p > .05). Contrary to expectations, the relationship
between PFQ-2 guilt and LEGSS GP remained moderately positive (instead of
disappearing) after removing the overlap with LEGSS SP (r [LEGSS-GP, (PFQGuilt.LEGSS-SP)] = .14, p < .01).
(c) Relationships with the GI. Both GI state and trait guilt were associated with LEGSS
SP and (to a somewhat lesser extent) with LEGSS GP, as expected (see Table 1). The
part associations of SP (unconfounding for GP) with trait guilt and state guilt remained
positive (r [LEGSS-SP, (State-Guilt.LEGSS-GP)] = .33, p < .001; r [LEGSS-SP, (TraitGuilt.LEGSS-GP)] = .28, p < .001). However, once we partialled out the variation due to
the overlap in the LEGSS scales, the associations with LEGSS GP essentially
disappeared (r [LEGSS-GP, (State-Guilt.LEGSS-SP)] = -.10, p > .05; r [LEGSS-GP,
(Trait-Guilt.LEGSS-SP)] = .01, p > .05). This confirmed our expectation that both GI
affective guilt scales (trait and state guilt) would be related to LEGSS shame-proneness
but unrelated to (shame-free) guilt-proneness. The moral standards scale was moderately
62
Validating individual differences to guilt and shame situations with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale)
correlated to both LEGSS scales, also as expected. Of the part correlations only the
correlations of moral standards with LEGSS GP corrected for effects of LEGSS SP
remained significant (r [LEGSS-SP, (Moral-Standards.LEGSS-GP)] = .01, p > .05; r
[LEGSS-GP, (Moral-Standards.LEGSS-SP)] = .19, p < .01).
(d) Relationships with indices of psychopathology. All relationships of the LEGSS scales
with BDI depression, trait anxiety, and the various SCL scales except hostility, showed
the predicted pattern (see Table 1). These indicators showed high positive associations
with LEGSS SP and moderate ones with LEGSS GP. Part correlations still showed
significant positive relationships (from .23 to .41) with LEGSS SP (after correcting for
the effects of GP). For LEGSS GP these part correlations (eliminating SP) turned out to
be low or even negative (from -.06 to -.19). These findings provide evidence for our
hypothesis that it is LEGSS shame-proneness (with its negative focus on the self) which
is related to indices of psychopathology; after corrections for overlap with LEGSS
shame-proneness, LEGSS guilt-proneness is unrelated or even negatively related to
psychopathology (cf. Tangney’s ‘shame-free guilt’, Tangney et al., 1992b).
The anger-related indices, namely trait anger and SCL hostility, showed a
somewhat different pattern: from the four possible bivariate relationships, only the
relationship between SCL hostility and LEGSS SP was significant and positive. After
eliminating the overlap with LEGSS GP, both indices were (moderately) positively
related to LEGSS shame-proneness (r [LEGSS-SP, (Hostility.LEGSS-GP)] = .24, p <
.001; r [LEGSS-SP, (Trait-Anger.LEGSS-GP)] = .13, p < .05). After eliminating the
overlap with LEGSS SP, SCL hostility was negatively related to LEGSS guilt-proneness
(r [LEGSS-GP, (Hostility.LEGSS-SP)] = -.19, p < .001), and trait anger was unrelated to
63
Chapter 2
LEGSS guilt-proneness (r [LEGSS-GP, (Trait-Anger.LEGSS-SP)] = -.10, p > .05).
(e) Relationships with IRI empathy scales. Perspective-taking, the cognitive aspect of
empathy, was not correlated to LEGSS SP and positively correlated to LEGSS GP. After
partialling, it remained positively associated with LEGSS GP (r [LEGSS-GP,
(Perspective-Taking.LEGSS-SP)] = .19, p < .001) but became (moderately) negatively
associated with LEGSS SP (r [LEGSS-SP, (Perspective-Taking.LEGSS-GP)] = -.13, p >
.05). Empathic concern, the affective aspect of empathy, was positively correlated to both
LEGSS scales, but while the positive association with LEGSS GP remained after
correction for SP effects (r [LEGSS-GP, (Empathic-Concern.LEGSS-SP)] = .30, p <
.001), it disappeared for LEGSS SP after correction for effects of guilt (r [LEGSS-SP,
(Empathic-Concern.LEGSS-GP)] = -.05, p > .05). The IRI Personal Distress scale
showed a substantial positive association with LEGSS SP and a moderate positive one
with LEGSS GP. After partialling, the positive association with SP remained (r [LEGSSSP, (Personal-Distress.LEGSS-GP)] = .31, p < .001) while the association with GP
disappeared (r [LEGSS-GP, (Personal-Distress.LEGSS-SP)] = -.09). Thus, affective
more than cognitive other-oriented empathy was positively associated with LEGSS GP
(we had expected both forms of empathy to be strongly related to LEGSS GP). All in all,
only the relationships of the IRI Empathic concern scale with LEGSS SP were slightly
different from what we expected.
64
Validating individual differences to guilt and shame situations with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale)
Discussion
In this study we found that, after elimination of the overlap with LEGSS guilt-proneness,
LEGSS shame-proneness was positively related to the TOSCA shame scale, to PFQ-2
shame, PFQ-2 guilt, GI state guilt, GI trait guilt, all SCL scales, BDI depression, trait
anxiety, trait anger, and personal distress; not related to TOSCA guilt, GI moral
standards, and IRI empathic concern; and negatively related to IRI perspective taking.
After elimination of the overlap with LEGSS shame-proneness, LEGSS guilt-proneness
was positively related to TOSCA shame, TOSCA guilt, PFQ-2 guilt, GI moral standards,
IRI perspective-taking, and IRI empathic concern; not related to PFQ-2 shame, GI state
guilt, GI trait guilt, SCL somatization, SCL insufficiency, SCL sleeplessness, trait anger,
and IRI personal distress; and negatively related to BDI depression, the remaining SCL
scales, and the global SCL score ‘neuroticism’.
In sum, the findings in this study support our main prediction that LEGSS
‘shame-proneness’ is positively related to indices of impaired functioning (and not or
negatively related to adaptive indices), and that LEGSS ‘guilt-proneness’ is positively
related to adaptive indices (and not or negatively to indices of impaired functioning). The
precise findings which do and do not accord with this conclusion are set out below. (Note
that the findings which disagree with this conclusion are underlined in the former
paragraph).
65
Chapter 2
Relationships with guilt and shame instruments
We had not expected the positive relationship between TOSCA shame-proneness
and LEGSS guilt-proneness (unconfounded with LEGSS shame-proneness). This
relationship might be due to (a) the overlap within the TOSCA scales, or (b) real overlap
in content between the TOSCA shame and the LEGSS guilt-proneness scales.
Furthermore, we had not expected the positive relationship between PFQ-2 guilt and
LEGSS guilt-proneness (unconfounded with LEGSS shame-proneness). This relationship
might be due to (a) the overlap within the PFQ-2 scales, (b) unsatisfying discriminant
validity of the PFQ-2 guilt scale (other indications for this can be found in various other
studies, for an overview see Harder, 1995), or (c) real overlap in content between the
PFQ-2 guilt and the LEGSS guilt-proneness scales. These issues should be addressed in
further studies.
In previous research, only bivariate correlations were reported between the Guilt
Inventory (GI) and Tangney’s first scenario instrument, the SCAAI (Kugler & Jones,
1992). Bivariate correlations with the LEGSS are similar (namely, positive relationships
of guilt-proneness and shame-proneness with each of the three GI scales). However,
while relationships between affective guilt (GI state and trait guilt) and LEGSS shameproneness corrected for guilt-proneness effects remained strong, the corresponding
relationships between affective guilt and LEGSS guilt-proneness disappeared. We
observed the reverse pattern for GI moral standards: people who report having high moral
standards have moderately high scores on LEGSS guilt-proneness (after elimination of
SP effects). Reporting moral standards seems unrelated to experiencing shame-proneness
(after elimination of GP effects). This provides evidence for our hypothesis that moral
66
Validating individual differences to guilt and shame situations with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale)
standards are not related to guilt-proneness and shame-proneness solely because they
contain scenarios that activate moral contents (see Tangney, 1996) but that they are
differentially related to these scales. As is the case for all other indices of psychological
maladjustment in this study, GI trait and state guilt are associated with LEGSS shameproneness (unconfounded with GP). Like all the more adaptive indices used in this study,
GI moral standards are associated with LEGSS GP (unconfounded with SP).
Relationships with indicators of psychological and social functioning
All indicators of psychopathology are positively related to LEGSS shameproneness after elimination of variation in LEGSS GP. Nine out of 13 indicators are
negatively related to LEGSS guilt-proneness (SP eliminated), and the remaining four are
unrelated to this scale. We observed the same pattern for the Personal Distress scale
(Davis, 1983). Most strongly related to LEGSS SP (GP eliminated) were the various
anxiety and depression scales. The latter scales and SCL hostility were negatively related
to LEGSS GP (SP eliminated). For both other-oriented empathy scales, we observe the
reverse pattern, namely positive relationships with LEGSS GP (SP eliminated) and
negative or zero relationships with LEGSS SP (GP eliminated). Affective empathy is
more strongly related to LEGSS GP than cognitive empathy.
Conclusion
In sum, the findings in this study support the validity of the LEGSS as a measure of
individual differences to guilt and shame situations (i.e., failures and transgressions of
moral and non-moral nature). In essence, these individual differences come down to some
67
Chapter 2
people having a tendency to be ‘action-oriented’ (i.e., acknowledge their own
responsibility, take in the perspective of the injured party, experience remorse, and repair
what went wrong) and other people having a tendency to global negative self-evaluation
(i.e., seeing oneself as a bad and weak person, wanting to hide or disappear from the
situation).
There are differences and similarities between the LEGSS and the TOSCA (the
Test of Self-Conscious Affect, Tangney et al., 1989; for revisions see Tangney &
Dearing, 2002). The TOSCA is, until now, the most widely used scenario instrument
measuring guilt and shame proneness. The LEGSS and the TOSCA are similar in that the
same underlying concepts are measured (Tangney formulated this as ‘focus on behavior’
and ‘focus on self’), but they are different in that the LEGSS taps these same constructs
in a more thorough fashion. Evidently, all attempts have been made during the
construction process of the TOSCA so to make this instrument construct-representative at
situation and response level (see Tangney, 1990; Tangney, Wagner & Gramzow, 1992b).
However, with the LEGSS we enhanced construct-representativeness by including a
broader array of reactions (see Fontaine et al., 2001; Luyten et al., 2002; Fontaine et al.,
2006).
Finally, this study shows that it is not justified (in any instrument or theory) to
equate ‘negative self-focus’ to shame-proneness and ‘positive action-orientedness’ to
guilt-proneness, because it are not guilt or shame that are maladaptive (otherwise ‘guiltproneness’ should be related to other indices of ‘maladaptive’ guilt), but rather the ways
of coping with it.
68
Validating individual differences to guilt and shame situations with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale)
Some issues could not be resolved in this study. One question remains why the
LEGSS and the TOSCA show such extensive overlap if it is indeed the case that the
TOSCA consists of relatively fewer aspects (i.e., negative self-evaluation and reparation),
as Fontaine et al. (2001, 2002, 2006) argued before. It has been argued that knowledge of
guilt and shame episodes is stored in memory as social scripts (Tracy & Robins, 2004).
Therefore, the TOSCA items may be sufficient to retrieve these scripts completely, even
if only a few (the most prototypical) reactions are explicitly probed.
The main disadvantage of the LEGSS is that it very lengthy (14 x 24 reactions).
We will try to remedy this problem in the next chapter.
69
Chapter 2
Arrindell, W. A., & Ettema, J. H. M. (1986). Handleiding Klachtenlijst (SCL-90)
[Manual for the Dutch Symptom Checklist]. Swets and Zeitlinger, Lisse, The
Netherlands.
Baumeister, R. F., Stillwell, A. M., & Heatherton, T. F. (1994). Guilt: An
interpersonal approach. Psychological Bulletin, 115, 243-267.
Beck, A. T., Steer, R. A., & Brown, G. K. (1996). Beck Depression Inventory
manual (2nd ed.). San Antonio. TX: Psychological Corporation.
Bouman, T. K., Luteijn, F., Albersnagel, F. A., & Van der Ploeg , F. A. E. (1985).
Enige ervaringen met de Beck Depression Inventory (BDI) [Some experiences with the
Beck Depression Inventory]. Gedrag, 13, 13-21.
Bybee, J. (Ed.) (1998). Guilt and children. San Diego, CA: Academic Press.
Davis, M. H. (1983). Measuring individual differences in empathy: Evidence for a
multidimensional approach. Journal of Personality and Social Psychology, 44, 113-126.
Derogatis, L. R., Lipman, R. S., & Covi, L. (1973). SCL-90 : An outpatient
psychiatric rating scale – preliminary report. Psychopharmacology Bulletin, 9, 13-28.
Duriez, B. (2004). Taking a closer look at the religion-empathy relationship: Are
religious people nicer people? Mental Health, Religion & Culture, 7, 249-254.
Elison, J. (2000). Shame and guilt: A hundred years of apples and oranges. New
ideas in psychology, 23, 5-32.
Fontaine, J. R. J., Luyten, P., De Boeck, P., & Corveleyn, J. (2001). The Test of
Self-Conscious Affect: Internal structure, differential scales and relationships with longterm affects. European Journal of Personality, 15, 449-463.
Fontaine, J. R. J., Luyten, P., De Boeck, P., Corveleyn, J., Fernandez, M., Herrera,
70
Validating individual differences to guilt and shame situations with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale)
D., et al. (2006). Untying the Gordian knot of guilt and shame: The structure of guilt and
shame reactions based on situation and person variation in Belgium, Hungary, and Peru.
Journal of Cross-Cultural Psychology, 37, 273-292.
Hambleton, R. K. (1994). Guidelines for adapting educational and psychological
tests: A progress report. European Journal of Psychological Assessment, 10, 229-244.
Harder, D. W. (1995). Shame and guilt assessment, and relationships of shameand guilt-proneness to psychopathology. In J. P. Tangney & K. W. Fischer (Eds.), Selfconscious emotions: The psychology of shame, guilt, embarrassment, and pride (pp. 368392). New York: Guilford Press.
Harder, D. W., Cutler, L., & Rockart, L. (1992). Assessment of shame and guilt
and their relationships to psychopathology. Journal of Personality Assessment, 59, 584604.
Harder, D. W., & Zalma, A. (1990). Two promising guilt and shame scales.
Journal of Personality Assessment, 55, 729-745.
Harder, D. W., & Lewis, S. J. (1987). The assessment of shame and guilt. In J. N.
Butcher & C. D. Spielberger (Eds.), Advances in personality assessment (Vol. 6, pp. 89114). Hillsdale, NJ: Erlbaum.
Izard, C. E. (1977). Human emotions. New York, NY: Plenum Press.
Jones, W. H., Schratter, A. K., & Kugler, K. (2000). The Guilt Inventory.
Psychological Reports, 87, 1039-1042.
Kugler, K., & Jones, W. H. (1992). On conceptualizing and assessing guilt.
Journal of Personality and Social Psychology, 62, 799-806.
Lewis, H. B. (1971). Shame and Guilt in Neurosis. New York: International
71
Chapter 2
Universities Press.
Lindsay-Hartz, J. (1984). Contrasting Experiences of Shame and Guilt. American
Behavioral Scientist, 27, 689-704.
Luyten, P., Fontaine, J. R. J., & Corveleyn, J. (2002). Does the Test of SelfConscious Affect (TOSCA) measure maladaptive aspects of guilt and adaptive aspects of
shame? An empirical investigation. Personality and Individual Differences, 33, 13731387.
O’Connor, L. E., Berry, J. W., Weiss, J., Bush, M., & Sampson, H. (1997).
Interpersonal guilt: The development of a new measure. Journal of Clinical Psychology,
53, 73- 89.
Scherer, K. R. (1982). Emotion as a process: Function, origin, and regulation.
Social Science Information, 21, 555–570.
Spielberger, C. D., Gorsuch, R. L., & Lushene, R. E. (1970). Manual for the
State-Trait Anxiety Inventory. Palo Alto, CA : Consulting Psychologist Press.
Spielberger, C. D., Jacobs, G. H., Russell, S. F., & Crane, R. S. (1983).
Assessment of anger: The State-Trait Anger Scale. In J. N. Butcher & C. D. Spielberger
(Eds.), Advances in personality assessment (Vol. 2, pp. 159-187). Hillsdale, NJ: Erlbaum.
Tangney, J. P. (1990). Assessing individual differences in proneness to shame and
guilt: Development of the Self-Conscious Affect and Attribution Inventory. Journal of
Personality and Social Psychology, 59, 102-111.
Tangney, J. P. (1996). Conceptual and methodological issues in the assessment of
shame and guilt. Behavior Research and Therapy, 34, 741-754.
Tangney, J. P., & Dearing, R. L. (2002). Shame and guilt. New York: Guilford
72
Validating individual differences to guilt and shame situations with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale)
Press.
Tangney, J. P., & Fisher, K. W. (Eds.) (1995). Self-conscious emotions: The
psychology of shame, guilt, embarrassment, and pride. New York: Guilford Press.
Tangney, J. P., Wagner, P. E., & Gramzow, R. (1989). The Test of Self-Conscious
Affect (TOSCA). George Mason University, Fairfax, VA.
Tangney, J. P., Wagner, P., Fletcher, C., & Gramzow, R. (1992a). Shamed into
anger? The relation of shame and guilt to anger and self-reported aggression. Journal of
Personality and Social Psychology, 92, 669-675.
Tangney, J. P., Wagner, P. E., & Gramzow, R. (1992b). Proneness to guilt,
proneness to shame, and psychopathology. Journal of Abnormal Psychology, 101, 469478.
Tracy, J. L., & Robins, R. W. (2004). Putting the self into self-conscious
emotions: A theoretical model. Psychological Inquiry, 15, 103-125.
Van de Vijver, F. & Leung, K. (1997). Methods and data analysis for crosscultural research. Newbury Park, CA: Sage.
Van der Ploeg, H. M., Defares, P. B., & Spielberger, C. D. (1980). Handleiding
bij de Zelfbeoordelingsvragenlijst (ZBV) [Manual for the STAI]. Lisse, Swets &
Zeitlinger.
Wallbott, H. G., & Scherer, K. R. (1995). Cultural determinants in experiencing
shame and guilt. In J. P. Tangney & K. W. Fisher (Eds.), Self-conscious emotions: The
psychology of shame, guilt, embarrassment, and pride (pp. 465-487). New York:
Guilford Press.
73
Chapter 2
Weiner, B. (1985). An attributional theory of achievement motivation and
emotion. Psychological Review, 92, 548-573.
74
Validation of the short version of the Leuven Guilt and Shame Scale
Chapter 3
Validation of the short version of the Leuven Guilt and Shame Scale.1
Introduction
Shame and guilt are everyday emotions. They are also potentially very disruptive
emotions, affecting one’s psychological health and social relationships. But even though
laypeople and scientists who commonly use these terms have some idea of what they
represent, often no clear definition is provided. There is no consensus on their meaning,
leaving fuzzy boundaries with other concepts (e.g., between shame and embarrassment),
and no agreement on how to operationalize them. Opposing theoretical views have led to
the development of a variety of measures, and in some cases to contradictory findings.
Most flagrant is that guilt feelings have been connected alternatively with very positive
and very negative emotional outcomes.
Previously, we have reported a new guilt and shame measure that would
overcome some of these difficulties. The Leuven Guilt and Shame Scale (LEGSS;
Fontaine et al., 2006; see Appendix A) is a scenario-based measurement instrument
allowing each of several theoretical positions to be confirmed or rejected on the basis of
empirical results, instead of on an a-priori basis.
Here, we report on a shortened version of the LEGSS, that we developed for
practical use in clinical or fundamental research. We expect this shortened form to reflect
1
Estas, C., Fontaine, J. R. J., Poortinga, Y. H., & Corveleyn, J. (2008). Validation of the short version of
the Leuven Guilt and Shame Scale. Manuscript in preparation.
Many thanks to Peter Kuppens for collecting the data on the Trait Anger Scale and the Anger Expression
Scales, and to Filip Raes for collecting the data on the Beck Depression Inventory-II.
75
Chapter 3
the same internal structure as the long form and also the same relationships with external
variables. In the first part of this paper, we use Confirmatory Factor Analysis to
investigate whether the internal structure is indeed best represented by two correlated
factors, guilt-proneness (GP) and shame-proneness (SP). GP should represent reactions of
regret, assuming one’s responsibility, and reparation. SP should represent reactions of
powerlessness, feeling gazed at, and wanting to disappear (see Chapter 1). In the second
part, we will validate the GP and SP scales using existing guilt and shame scales, as well
as scales of empathy, depression, and anger.
Our hypotheses for this second part are summarized in Table 1. Because the
ground for expecting all but one of these relationships (with the IGQ-67) has been set out
in detail elsewhere (see Chapter 2), we will only provide a summary here. GP and SP
most likely will be intercorrelated. Therefore, we will compute part correlations (in
addition to bivariate ones) to investigate the associations between each of the two scales
and external variables while controlling for the effects of the other scale (see Chapter 2;
see also Tangney, Wagner, & Gramzow, 1992). Our basic prediction is that LEGSS SP
will be positively related to all indices reflecting incapacitating or impaired emotional
functioning, and that LEGSS GP will be associated with indices of adaptive or
constructive emotional functioning (see Table 1). This should be the case especially after
eliminating the overlap between GP and SP, using part correlations (GP should only be
associated with indices of impaired emotional functioning insofar it overlaps with SP).
76
Validation of the short version of the Leuven Guilt and Shame Scale
Relationships with the Test of Self-Conscious Affect (TOSCA; Tangney, Wagner,
& Gramzow, 1989). The TOSCA measures guilt-proneness and shame-proneness (see
Instrument section). We expect strong positive bivariate and part correlations between
LEGSS GP and TOSCA-guilt and between LEGSS SP and TOSCA-shame because of
their overlapping content. We also expect positive bivariate correlations between LEGSS
GP and TOSCA-shame and between LEGSS SP and TOSCA-guilt because of the overlap
of the guilt and shame scales within each instrument. These latter bivariate relationships
should disappear when part correlations are computed.
Relationships with the Personal Feelings Questionnaire (PFQ-2; Harder &
Zalma, 1990), the Interpersonal Guilt Questionnaire (IGQ-67; O’Connor, Berry, Weiss,
Bush, & Sampson, 1997) the Beck Depression Inventory (BDI-II; Beck, Steer, & Brown,
1996), the Trait scale of the State-Trait Anger Scale (STAS; Spielberger, Jacobs, Russell,
& Crane, 1983), the Anger Expression-Out and Anger Expression-In scales of the Anger
Expression scale (AX; Spielberger, Krasner & Solomon, 1988), and the Personal
Distress scale of the Interpersonal Reactivity Index (IRI; Davis, 1983). Due to their
distressing emotional content, we expect these variables to show positive bivariate and
part relationships with LEGSS SP. We also expect positive bivariate relationships
between these scales and LEGSS GP, because of the overlap between SP and GP. These
positive associations should disappear once the effect of LEGSS SP is eliminated from
the relationships between each variable and GP.
Relationships with the Perspective Taking and the Empathic Concern scales of the
IRI, and with the Anger Control-Out and Anger Control-In scales of the AX. The otheroriented empathy scales, perspective-taking (PT) and empathic concern (EC), should be
77
Chapter 3
unrelated to LEGSS SP and positively related to LEGSS GP in the bivariate cases. After
partialling out GP, the relationships of PT and EC with LEGSS SP should become
negative; after partialling out SP, the relationships of PT and EC with LEGSS GP should
become more positive. We expect the Anger Control scales to show the same pattern. We
derive the hypotheses concerning the AX scale from Lutwak, Panish, Ferrari & Razzino
(2001), who reported a positive relationship between Anger Control and TOSCA guiltproneness (Anger-Control is divided in two subscales in the Dutch version of the AX
questionnaire: Anger Control-In and Anger Control-Out). Lutwak et al. (2001) also found
a positive assocation between Anger Expression-In and TOSCA shame-proneness and a
negative association between Anger Expression-Out and TOSCA guilt-proneness. We
expect to find similar relationships with the LEGSS (in so far they tap the same
constructs).
78
Validation of the short version of the Leuven Guilt and Shame Scale
Table 1
Predicted relationships of LEGSS SP and GP with indicators of psychological and social
functioning
LEGSS ‘Shame’-proneness
LEGSS ‘Guilt’-proneness
(SP)
(GP)
Bivariate
Part (not GP)
Bivariate
Part (not SP)
TOSCA Shame
++
++
++
0
TOSCA Guilt
++
0
++
++
+(+)
+(+)
+
0
0
-
+
++
Unconstructive indices
Constructive indices
Note. Unconstructive indices: PFQ-2 guilt, PFQ-2 shame, IGQ-67 guilt scales, BDI-II
depression, TAI trait anger, AX anger-out, AX anger-in, IRI personal distress.
Constructive indices: IRI perspective taking, IRI empathic concern, AX anger-control in,
AX anger-control out.
79
Chapter 3
Method
Participants and Procedure
The sample consisted of 279 psychology students (15.8% male) enrolled at the
University of Leuven, in the Dutch-speaking part of Belgium. Their age ranged from 17
to 26 years with a mean of 19.2 years. Students received credit toward course
requirements in return for their participation. Anonymity was guaranteed explicitly. All
participants filled out the short version of the LEGSS, the guilt and shame instruments,
and the empathy measurement; 86% of the participants additionally filled out the anger,
aggression and depression questionnaires (see Instrument section). In each questionnaire
with less than 5% missing item scores, gender-specific item means were used to replace
missing values. Questionnaires with more than 5% missing items were eliminated from
the analyses.
Instruments
1. The LEGSS-short version (LEGSS*, see Appendix B). Emotion situations for the
original LEGSS had been drawn from a large pool of participant-generated descriptions
(552 accounts in total), that formed seven clusters: (1) embarrassing public situations, (2)
damage to others without intention, (3) failure in achievement situations, (4) stealing,
lying, and other explicit norm-violating behavior, (5) not living up to expectations, (6)
conflict, quarreling and hurting, and (7) relationship problems (Fontaine et al., 2006).
Fourteen situations, two per cluster, were selected and crossed with 24 reactions. These
reactions were taken from the guilt and shame emotion literature and formed a fairly
80
Validation of the short version of the Leuven Guilt and Shame Scale
comprehensive listing of the major emotion components, including appraisals, subjective
experience and action tendencies. Thus, this list represented in some detail the entire
domain of reactions to guilt and shame situations.
The short LEGSS version consists of six situations (one per cluster, except for the
first one, “embarrassing public situations”) and six reactions per situation (three
measuring GP and three measuring SP). These 36 items were drawn from a selection of
13 reactions (which were selected as the best-functioning reactions out of 24 of the fulllength LEGSS); each reaction was repeated two or three times. The final instrument
(originally written in Dutch), is presented in Appendix B. As with the original LEGSS,
participants are asked to imagine as vividly as possible finding themselves in each
situation and to rate the likelihood with which they would experience each reaction on a
6-point Likert scale ranging from not likely (0) to very likely (5). Estimates of internal
consistency (Cronbach's alpha) equaled .79 for the 18 GP items and .87 for the 15 SP
items (the three repetitions of the item ‘I would think: This is happening to me’ were
eliminated: see further).
2. The Test of Self-Conscious Affect (TOSCA; Tangney et al., 1989, Dutch version by
Luyten, Fontaine, & Corveleyn, 2002). The TOSCA measures proneness to shame and
proneness to guilt. It consists of 15 scenarios and associated reactions, to be rated on 5point likelihood scales ranging from 1 (not likely) to 5 (very likely). Estimates of internal
consistency (Cronbach’s alpha) for the TOSCA guilt and shame subscales of interest in
the present study, consisting each of 15 items, were .77 and .66, respectively (N = 279).
These indices are similar to those reported by Tangney and her colleagues (e.g., Tangney,
1996).
81
Chapter 3
3. The Personal Feelings Questionnaire-2 (PFQ-2; Harder et al., 1992, Dutch version by
Estas et al., see Chapter 2). The PFQ-2 is an adjective checklist measure of guilt
proneness and shame proneness. Participants rate how common the feeling is for them on
5-point scales, ranging from 0 (never) to 4 ([almost] continuously). The guilt scale
consists of six terms and the shame scale consists of ten terms. Cronbach’s alphas were
.74 for shame and .67 for guilt (N = 278). These indices are similar to those reported by
Harder and Zalma (1990).
4. The Interpersonal Guilt Questionnaire-67 (IGQ-67; O’Connor et al., 1997) was
translated into Dutch following the guidelines of the International Test Committee
(Hambleton, 1994), combining a translation-back translation procedure with a committee
approach (Van de Vijver & Leung, 1997). The IGQ-67 consists of 67 statements, to be
rated on a 5-point scale ranging from 1 (strongly disagree) to 5 (strongly agree). It
measures four types of interpersonal guilt related to (irrational) preoccupations about
harming others. Survivor guilt relies on the assumption that the attainment of good things
in life is unfair to and / or at the expense of people who have not attained them. The
outperformed others are expected to feel bad by comparison. Separation guilt stems from
the belief that one will harm one's parents or other loved ones by separating from them or
by simply being different from them, and hence disloyal. Omnipotent responsibility guilt
involves an exaggerated sense of responsibility and concern for the happiness and wellbeing of others. It is more general than the two former types. Self-hate guilt is defined as
an extreme and maladaptive form of guilt which may arise from compliance with harsh,
punishing or neglectful parenting. Cronbach's alphas were .77 for Survivor guilt (22
items), .80 for Separation guilt (15 items), .72 for Omnipotent responsibility guilt (14
82
Validation of the short version of the Leuven Guilt and Shame Scale
items) and .86 for Self-hate guilt (16 items; N = 276). The alphas for Separation guilt and
for Omnipotent responsibility guilt were somewhat lower than previously reported ones
(O'Connor et al., 1997).
5. The Interpersonal Reactivity Index (IRI; Davis, 1983, Dutch version by Duriez, 2004).
This 28-item questionnaire measures four types of empathy. Perspective-Taking
measures role-taking ability. Perspective-taking is more of a cognitive ability; the two
following scales measure emotional reactions. Empathic Concern assesses feelings of
warmth, sympathy, concern and compassion for (unfortunate) others. Personal Distress
assesses own feelings of unease, discomfort and anxiety in reaction to the emotions of
others. The last scale, Fantasy, is not of interest here. Each of the scales contains seven
items, which are rated on 5-point scales ranging from 1 (totally disagree) to 4 (totally
agree). Cronbach's alphas were .66 for Perspective-taking, .73 for Empathic concern and
.72 for Personal distress (N = 278). These were similar to previously reported ones
(Davis, 1983).
6. The Beck Depression Inventory (BDI-II; Beck et al., 1996). We administered the Dutch
version (Van der Does, 2002). The BDI-II measures depression and consists of 21
symptoms, rated on a 4-point scale (higher scores indicate more symptoms). Cronbach’s
alpha for the BDI depression score was .88 (N = 208).
7. The trait scale of the State-Trait Anger Scale (STAS; Spielberger et al., 1983); the
Dutch version was used (Van der Ploeg, Defares, & Spielberger, 1982). The Trait Anger
Scale is composed of 10 items, to be scored on a 4-point frequency scale ranging from 1
(almost never) to 4 (almost always). Cronbach’s alpha was .85 (N = 236).
83
Chapter 3
8. The Anger Expression scale (AX; Spielberger et al., 1988; see also Spielberger, 1999).
We administered the extended Dutch version (Van Elderen, Maes, Komproe, & Van der
Kamp, 1997). This version of the AX is a well-validated measure of people's habitual
reactions when they feel anger and consists of four subscales. Anger Expression-Out
measures the direct expression of anger toward other people or objects. Anger
Expression-In taps the tendency to suppress or hold in angry feelings (‘bottle up’). Anger
Control-Out reflects the tendency to control angry feelings by preventing the expression
of anger toward other persons or objects in the environment. Anger Control-In reflects
the tendency to control suppressed angry feelings by calming down or cooling off. All
four scales contain 10 items, to be rated on 4-point scales ranging from 1 (almost never)
to 4 (almost always). Estimates of internal consistency (Cronbach's alpha) were .86 for
Anger Out, .92 for Anger In, .87 for Anger Control-Out, and .94 for Anger Control-In (N
= 237).
84
Validation of the short version of the Leuven Guilt and Shame Scale
Results
Internal structure analysis
In order to avoid problems encountered with Confirmatory Factor Analysis when
using too many items, we created subsets (parcels) by averaging the repeated responses
over the situations (computing an average of the same responses repeated in two or three
situations), leaving 13 subsets. To test our hypothesis regarding the expected twofactorial structure of the short LEGSS, we used LISREL 8.71 (Jöreskog & Sörbom,
2004).
Because not all of our variables were normally distributed, we used asymptotic
covariances as input and the Satorra-Bentler estimator to correct for this non-normality
(SBSχ², Satorra & Bentler, 1994). The following indices were used to evaluate the fit of
the models: the root mean square error (RMSEA; Steiger & Lind, 1980), the standardized
root mean square residual (SRMR; Bentler, 1990), the comparative fit index (CFI;
Bentler, 1990), and Akaike's information criterion (AIC; Burnham & Anderson, 1998).
For all estimations, we used the maximum likelihood method (Hu and Bentler, 1998). We
used combinations of the indices to assess model fit; following Hu and Bentler's (1998,
1999) two-index strategy, we evaluated a combination of (a) SRMR below .08 and (b)
RMSEA close to .06, or CFI above .95. We also took into account Browne and Cudeck's
(1993) argument that a RMSEA of .05 indicates close fit, one between .05 and .08 fair fit,
and one above .10 poor fit. The AIC, which considers both model fit and parsimony, was
selected to evaluate goodness-of-fit assessment of non-nested models (low values of AIC
85
Chapter 3
are associated with better fit).
First, we investigated whether a one or a two-factor model fitted the data best
(whether guilt and shame proneness form one or two factors is a key issue in the
literature, see Chapter 1). Model 1, relating all 13 variables (these are subsets of items,
see above) to one latent factor, did not fit the data well (SBSχ² = 392.4, df = 65, RMSEA
= .14, CFI = .80, SRMR = .10, AIC = 444.4). A second model, with two correlated
factors, relating all seven GP variables to one factor and all six SP variables to the other
factor as predicted, showed an acceptable fit (SBSχ² = 139.8, df = 64, RMSEA = .07, CFI
= .95, SRMR = .06, AIC = 193.8), although the loading of one variable (“I would think:
This is happening to me”) on its corresponding latent factor (SP) was not significant.
Thus, the issue was raised whether or not ‘happening to me’ should be included in the SP
factor. Model 3, in all aspects equal to Model 2 but with the exclusion of the ‘happening
to me’ scale, showed a good fit (SBSχ² = 93.0, df = 53, RMSEA = .05, CFI = .98, SRMR
= .05, AIC = 143.0). Additional analyses showed that a model with two uncorrelated
factors (Model 4: SBSχ² = 138.7, df = 54, RMSEA = .08, CFI = .95, SRMR = .15, AIC =
186.7) did not fit the data as well as the one with correlated factors (Model 3) (∆SBSχ² =
45.7, df = 1, p < .001). The fit indices of the four models are shown in Table 2 and the
standardized factor loadings (λ) are shown Table 3.
In sum, using CFA we have shown that the structure of the shortened version of
the LEGSS is best represented by two correlated factors, replicating the factors found
with the full-length LEGSS, as expected. The first factor, GP, consists of seven types of
adaptive responses to guilt and shame situations (not living up to expectations of others,
not living up to personal expectations, regret, preoccupation about damage caused,
86
Validation of the short version of the Leuven Guilt and Shame Scale
assuming responsibility, desire to improve oneself, tendency to repair). The second
factor, SP, consists of five maladaptive responses to guilt and shame situations (think of
oneself as a bad person, as a weak person, feel powerless, tendency to disappear, and feel
gazed at). The inter-factor correlation between GP and SP in this sample was .55 (p <
.001).
Table 2
Fit Indices of the SEM Models
Model
SBSχ2
df
RMSEA
CFI
SRMR
AIC
(1)
1 Factor
392.4
65
.14
.80
.10
444.4
(2)
2 Factors correlated
139.8
64
.07
.95
.06
193.8
93.0
53
.05
.98
.05
143.0
138.7
54
.08
.95
.15
186.7
(13 parcels)
(3)
2 Factors correlated
(12 parcels)
(4)
2 Factors uncorrelated
87
Chapter 3
Table 3
Standardized factor loadings of the parcels on their latent variables (Model 3)
Latent variable
GP
SP
Parcel
GP SP
1
Below others’ expectations
.70 -
2
Below personal expectations .63 -
3
Feel regret
.50 -
4
Think: others damaged
.47 -
5
Think: because of me
.46 -
6
Want to improve self
.40 -
7
Want to repair
.27 -
8
Think: I am a bad person
-
.91
9
Think: I am a weak person
-
.83
10 Feel powerless
-
.74
11 Want to disappear
-
.74
12 Think: others looking at me
-
.68
Note. GP: LEGSS*-short version Guilt Proneness; SP: LEGSS*-short version Shame
Proneness. Inter-factor correlation (Guilt-proneness, Shame-proneness) = .55
88
Validation of the short version of the Leuven Guilt and Shame Scale
Correlations with external variables
To examine the validity of the shortened LEGSS scales, we computed GP and SP scores
per person (averaging over the 18 and 15 items, respectively) and correlated them to the
scores obtained by participants on the other instruments. These results are presented in
Table 4.
(a) Correlations with guilt and shame measurements
Test of Self-Conscious Affect (TOSCA). As expected, we found strong positive
bivariate correlations between LEGSS SP and TOSCA shame, and between LEGSS GP
and TOSCA guilt. These relationships remained strongly positive after removing LEGSS
GP from the relationship between LEGSS SP and TOSCA shame (r [LEGSS-SP,
(TOSCA-Shame.LEGSS-GP)] = .46, p < .001) and after removing LEGSS SP from the
relationship between LEGSS GP and TOSCA guilt (r [LEGSS-GP, (TOSCAGuilt.LEGSS-SP)] = .42, p < .001). As expected, the positive correlation between LEGSS
SP and TOSCA guilt became insignificant after removing the effect of LEGSS GP. The
correlation between LEGSS GP and TOSCA shame did not become insignificant after
removing LEGSS SP from this relationship, but it did decrease in magnitude. The fact
that this relationship remained positive (r [LEGSS-GP, (TOSCA-Shame.LEGSS-SP)] =
.21, p < .001) may have been caused by an overlap between the TOSCA guilt and shame
scales (see Tangney & Dearing, 2002). When, from the relationship between LEGSS GP
and TOSCA shame, we eliminated not only LEGSS SP but also TOSCA guilt, this
relationship became non-significant (r [LEGSS-GP, (TOSCA-Shame.LEGSS-SP ToscaGuilt)] = .04, p > .05).
89
Chapter 3
Personal Feelings Questionnaire-2 (PFQ-2). As expected, both PFQ-2 scales
were related to LEGSS SP, even when LEGSS GP was eliminated from the relationship
between PFQ-2 shame and LEGSS SP (r [LEGSS-SP, (PFQ-Shame.LEGSS-GP)] = .30,
p < .001) and from the relationship between PFQ-2 guilt and LEGSS SP (r [LEGSS-SP,
(PFQ-Guilt.LEGSS-GP)] = .20, p < .001). Also as expected, the relationship between
PFQ-2 shame and LEGSS SP (eliminating GP) was stronger than the relationship
between PFQ-2 guilt and LEGSS SP (eliminating GP). Additionally, both PFQ-2 scales
were related to LEGSS GP. Once LEGSS SP was eliminated from the relationship
between PFQ-2 shame and LEGSS GP, this relationship became insignificant (r [LEGSSGP, (PFQ-Shame.LEGSS-SP)] = .06, p > .05). Also, once LEGSS SP was eliminated
from the relationship between PFQ-2 guilt and LEGSS GP, this relationship became
insignificant (r [LEGSS-GP, (PFQ-Guilt.LEGSS-SP)] = 0, p > .05).
Interpersonal Guilt Questionnaire-67 (IGQ-67). As expected, the IGQ-67 guilt
scales were positively related to LEGSS SP, both before and after removing the effect of
LEGSS GP. Self-hate correlated most highly with LEGSS SP after removing the effect of
GP (r [LEGSS-SP, (Self-Hate.LEGSS-GP)] = .33, p < .001), followed by Survivor guilt
(r [LEGSS-SP, (Survivor-Guilt.LEGSS-GP)] = .20, p < .001), Omnipotent responsibility
guilt (r [LEGSS-SP, (Omnipotent-Responsibility-Guilt.LEGSS-GP)] = .20, p < .001), and
Separation guilt (r [LEGSS-SP, (Separation-Guilt.LEGSS-GP)] = .19, p < .001). The
expectation that the IGQ scales would not be related to LEGSS GP after removing the
effect of LEGSS SP was met for the Self-hate and the Separation guilt scales. Against
expectations,
Omnipotent
responsibility
guilt
(r
[LEGSS-GP,
(Omnipotent-
Responsibility-Guilt.LEGSS-SP)] = .22, p < .001) and Survivor guilt (r [LEGSS-GP,
90
Validation of the short version of the Leuven Guilt and Shame Scale
(Survivor-Guilt.LEGSS-SP)] = .15, p < .001) were positively related to LEGSS GP even
after removing the effect of LEGSS SP.
(b) Correlations with depression, trait anger, anger expression, and empathy
Depression (BDI-II) and Trait anger (TA). As expected, we found a moderate
positive association between LEGSS SP and BDI depression. This association remained
after removing the effect of LEGSS GP (r [LEGSS-SP, (Depression.LEGSS-GP)] = .17,
p < .01). A similar expected pattern was observed for Trait anger (r [LEGSS-SP, (TraitAnger.LEGSS-GP)] = .14, p < .05). We did not find the expected relationship between
LEGSS GP and BDI depression or Trait anger. The relationship of both these scales with
LEGSS GP after removing LEGSS SP was close to zero, as expected.
Anger Expression (AX). As expected, we found a moderate positive correlation
between LEGSS SP and Anger Expression-In, this association remained after removing
the overlap with LEGSS GP (r [LEGSS-SP, (Anger-Expression-In.LEGSS-GP)] = .21, p
< .01); Anger Expression-In was not associated with LEGSS GP (r [LEGSS-GP, (AngerExpression-In.LEGSS-SP)] = -.02). Anger Expression-Out scale was not related to
LEGSS SP or LEGSS GP (we expected it to show a similar pattern as Anger-In). Anger
Control-In was negatively related to LEGSS SP, also after eliminating the overlap with
LEGSS GP (r [LEGSS-SP, (Anger-Control-In.LEGSS-GP)] = -.19, p < .01); this scale
was positively related to LEGSS GP after removing the overlap with LEGSS SP (r
[LEGSS-GP, (Anger-Control-In.LEGSS-SP)] = .16, p < .05). Anger Control-Out was not
related to LEGSS SP or LEGSS SP (we expected it to show a similar pattern as Anger
Control-In). Thus, Anger Expression-In was positively related to LEGSS SP (GP
eliminated) and not related to LEGSS GP (SP eliminated). Anger Control-In was
91
Chapter 3
positively related to LEGSS guilt-proneness and negatively related to LEGSS shameproneness (Anger Expression-Out and Anger Control-out were unrelated to the LEGSS
scales).
Empathy (IRI). As expected, LEGSS SP was uncorrelated to IRI Perspective
Taking (PT) and moderately negatively correlated to PT after removing the overlap with
LEGSS GP (r [LEGSS-SP, (Perspective-Taking.LEGSS-GP)] = -.13, p < .05). Instead of
finding a similar pattern for IRI Empathic concern, we found a positive correlation
between LEGSS SP and EC that disappeared after removing the overlap with LEGSS GP
(r [LEGSS-SP, (Empathic-Concern.LEGSS-GP)] = .06, p > .05). As expected, LEGSS
SP was strongly related to IRI Personal distress (PD), even after removing the overlap
with LEGSS GP (r [LEGSS-SP, (Personal-Distress.LEGSS-GP)] = .33, p < .001). Also as
expected, LEGSS GP was positively related to IRI Perspective taking and Empathic
concern, both the bivariate correlation and after removing the effect of LEGSS SP (r
[LEGSS-GP, (Perspective-Taking.LEGSS-SP)] = .18,
p < .01; r [LEGSS-GP,
(Empathic-Concern.LEGSS-SP)] = .24, p < .001). As predicted, the positive association
between LEGSS GP and PD disappeared after removing the overlap with LEGSS SP (r
[LEGSS-GP, (Personal-Distress.LEGSS-SP)] = .04, p > .01).
92
Validation of the short version of the Leuven Guilt and Shame Scale
Table 4
Observed relationships of LEGSS SP and GP with indicators of psychological and social
functioning (bivariate and part correlations)
‘Shame’-proneness (LEGSS*-sv)
‘Guilt’-proneness (LEGSS*-sv)
Bivariate
Bivariate
Part (not GP)
Part (not SP)
TOSCA Shame
.59***
.46***
.42***
.21***
TOSCA Guilt
.23***
.03
.51***
.42***
PFQ-2 Shame
.37***
.30***
.22***
.06
PFQ-2 Guilt
.24***
.20***
.10
IGQ Survivor Guilt
.31***
.20***
.27***
.15**
IGQ Separation Guilt
.26***
.19***
.18**
.07
IGQ Omnipotent
.33***
.20***
.35***
.22***
IGQ Self-Hate
.36***
.33***
.06
-.09
BDI-II depression
.18**
.17**
.03
-.05
Trait Anger
.17*
.14*
.05
-.02
-.13*
.15*
.18**
0
Responsibility Guilt
IRI Perspective-Taking
-.07
IRI Empathic Concern
.19**
.06
.32***
.24***
IRI Personal Distress
.41***
.33***
.21***
.04
AX In
.25***
.21***
.08
-.02
AX Out
-.05
-.05
.02
.04
AX Control-In
-.15*
-.19***
.09
.16**
AX Control-Out
-.03
-.05
.06
.07
Notes. N = 277-279 for TOSCA, PFQ-2, IGQ-67, IRI; N = 208 for BDI-II; N = 237 for Trait
anger and Anger expression (AX). *** p < .001, ** p < .01, * p < .05.
93
Chapter 3
Discussion
In this study, we present data on the short version of the LEGSS scenario
instrument (Fontaine et al., 2006) that measures individual differences in reactions to
guilt and shame situations. By means of CFA, a stable structure consisting of two
correlated factors was found underlying this instrument. From the 36 responses we
constructed variables by combining reactions to the same response alternative (which
occurred two or three times in the 36 items). The relationships between the variables and
the latent factors were as predicted, except for one such variable (which we excluded
from further analyses). We labeled the factors guilt-proneness (GP) and shame-proneness
(SP) in accordance with previous findings on the full-length LEGSS and with existing
literature (Tangney & Dearing, 2002). The GP items (α = .79, N = 18) represent thoughts,
feelings, and action tendencies related to control experienced over the situation; the SP
items (α = .87, N = 15) represent experiences of lack of control over the situation (see
Table 3). Although the evidence in favor of two latent factors is more convincing than
one latent factor, the correlation between them (r = .55) makes clear that they share
common features. This bifactorial structure and its relationships are similar to those
underlying the full-length version of the LEGSS (see Chapters 1 and 2).
We expected LEGSS shame-proneness (SP) to be primarily associated with
painful or disruptive outcomes, and not or negatively associated with adaptive or
constructive outcomes. We predicted the reverse pattern for LEGSS guilt-proneness
(GP). After eliminating its overlap with GP, we found that LEGSS SP was positively
related to TOSCA shame, PFQ-2 shame and guilt, and all four IGQ-67 guilt scales, but
94
Validation of the short version of the Leuven Guilt and Shame Scale
not to TOSCA guilt. After eliminating its overlap with SP, we found that LEGSS GP was
positively related to TOSCA guilt. LEGSS GP was also positively related to the IGQ
survivor guilt and omnipotent responsibility scales.
Also the findings concerning correlates of guilt and shame were as we
hypothesized. LEGSS SP (independently of GP) was moderately positively associated
with BDI depression, trait anger and IRI personal distress, but it was not or negatively
associated with IRI perspective taking and IRI empathic concern. LEGSS GP
(independently of SP) was not associated with BDI depression, trait anger or IRI personal
distress, but it was positively associated with IRI perspective taking and empathic
concern.
In summary, although SP was mainly associated with negative emotional
outcomes, GP was associated with both positive and negative outcomes. LEGSS SP
appears to be correlated most strongly with variables that reveal a strong impact of the
situation on oneself (TOSCA shame, PFQ shame and IGQ self-hate), and a global
condemnation of oneself. In fact, LEGSS SP shows much overlap with TOSCA shame
(e.g., Tangney & Dearing, 2002) despite the entirely independent construction of the two
instruments. The overlap between both scales can be noted from their similarity in item
content, their inter-correlation, and their correlation pattern with external variables.
LEGSS GP seemed to be principally associated with positive (interpersonal) outcomes,
such as empathy, and not associated with negative outcomes. In that, it resembles
TOSCA guilt (Tangney & Dearing, 2002). On the other hand, it was associated with
feelings of exaggerated responsibility (e.g., feeling responsible for other peoples’
misfortune or unhappiness, and outperforming or being happier than others). This
95
Chapter 3
downside to guilt-proneness has received so far not much (empirical) attention in the
literature, or has been minimized in favor of the positive interpersonal outcomes (e.g.,
Baumeister, Stillwell, & Heatherton, 1994; Tangney, 1995). We believe our findings to
have important clinical relevance: they are clearly in line with clinical observations
(Harder et al., 1992; Lewis, 1971; Luyten, 2002).
The findings about LEGSS GP support the suggestion of Baumeister (1998), that
when experiencing guilt the positive consequences might be more beneficial to others
than to the person experiencing the emotion. The negative emotional consequences of SP
seem experienced by both oneself and others. An alternative explanation is that actors are
not confronted with proneness to guilt and shame per se, but rather with more general
tendencies of coping differently with situations of guilt and shame. In these situations,
one typically does or displays something morally wrong or inappropriate. Some people
seem to react to this type of events by taking up their responsibility and make amends or
improve themselves. Others seem to react in a more passive way, feeling to be the center
of attention, desiring to disappear from the situation, condemning themselves. This latter
type of reactions seems to be associated with a whole range of other outcomes reflecting
a more passive way of coping or lack of self-esteem.
The short version of the LEGSS has various positive features, which make it a
promising tool for research. The first strong point is the validity of the LEGSS scales,
which were shown to be related to other guilt and shame instruments and to outcomes of
social and psychological functioning as predicted. A second strength is that it covers the
most relevant reactions and situations from the guilt and shame domain. The shortened
LEGSS covers six of the seven types of situations found to be relevant for this domain in
96
Validation of the short version of the Leuven Guilt and Shame Scale
a large-scale study in which participants were asked to describe events from their daily
lives (Fontaine et al., 2006). Only situations referring to embarrassing public events (e.g.,
making a silly comment in public) are not captured with the GP and SP factors. It has
been argued before that proneness to embarrassment is different from proneness to shame
or guilt (Tangney, Miller, Flicker, & Barlow, 1996; Keltner & Buswell, 1996). In terms
of reactions the items cover the best discriminating 12 reactions from an original list of
24 reactions extracted from a literature study (Fontaine et al., 2006). Third, a factor
structure consisting of two correlated factors was confirmed to underlie the short version
of the LEGSS in the same way as it did in the full-length version. A fourth advantage is
the high internal consistency of both the SP and the GP items, especially in comparison
with other guilt and shame instruments. Finally, the length and format of the instrument
enables fast and simple application. We recommend using a 33-item version, eliminating
the three instances of the problematic ‘happening to me’ reaction. This takes about 15
minutes to complete and a further 5 minutes for instructions and answering possible
questions.
97
Chapter 3
Beck, A. T., Steer, R. A., & Brown, G. K. (1996). Beck Depression Inventory
manual (2nd ed.). San Antonio. TX: Psychological Corporation.
Baumeister, R. F. (1998). Inducing guilt. In J. Bybee (Ed.), Guilt and children
(pp. 127-138). San Diego, CA: Academic Press.
Baumeister, R. F., Stillwell, A. M., & Heatherton, T. F. (1994). Guilt: An
interpersonal approach. Psychological Bulletin, 115, 243-267.
Bentler, P. M. (1990). Comparative fit indexes in structural models. Psychological
Bulletin, 107, 238-246.
Browne, M. W., & Cudeck, R. (1993). Alternative ways of assessing model fit. In
K. Bollen & S. Long (Eds.), Testing structural equation models (pp. 136-162). Newbury
Park, NJ: Sage.
Burnham, K. P., & Anderson, D. R. (1998). Model selection and inference: A
practical information-theoretic approach. New York: Springer-Verlag.
Davis, M. H. (1983). Measuring individual differences in empathy: Evidence for a
multidimensional approach. Journal of Personality and Social Psychology, 44, 113-126.
Duriez, B. (2004). Taking a closer look at the religion-empathy relationship: Are
religious people nicer people? Mental Health, Religion & Culture, 7, 249-254.
Fontaine, J. R. J., Luyten, P., De Boeck, P., Corveleyn, J., Fernandez, M., Herrera,
D., et al. (2006). Untying the Gordian knot of guilt and shame: The structure of guilt and
shame reactions based on situation and person variation in Belgium, Hungary and Peru.
Journal of Cross-Cultural Psychology, 37, 273-292.
Hambleton, R. K. (1994). Guidelines for adapting educational and psychological
tests: A progress report. European Journal of Psychological Assessment, 10, 229-244.
98
Validation of the short version of the Leuven Guilt and Shame Scale
Harder, D. W., Cutler, L., & Rockart, L. (1992). Assessment of shame and guilt
and their relationship to psychopathology. Journal of Personality Assessment, 59, 584604.
Harder, D. W., & Zalma, A. (1990). Two promising shame and guilt scales: A
construct validity comparison. Journal of Personality Assessment, 55, 729-745.
Hu, L. T., & Bentler, P. M. (1998). Fit indices in covariance structure modeling:
Sensitivity to underparameterized model misspecification. Psychological methods, 3,
424-453.
Hu, L. T., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance
structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural equation
modeling , 6, 1-55.
Jöreskog, K. G., & Sörbom, D. (2004). LISREL 8.71. Chicago: Scientific
Software International.
Keltner, D., & Buswell, B. N. (1996). Evidence for the distinctness of
embarrassment, shame, and guilt: A study of recalled antecedents and facial expressions
of emotion. Cognition and Emotion, 10, 155-171.
Lewis, H. B. (1971). Shame and guilt in neurosis. New York: International
Universities Press.
Lutwak, N., Panish, J. B., Ferrari, J. R., & Razzino, B. E. (2001). Shame and guilt
and their relationship to positive expectations and anger expressiveness. Adolescence, 36,
641-653.
Luyten, P. (2002). Normbesef en depressie: aanzet tot een integratief theoretisch
kader en een empirisch onderzoek aan de hand van de depressietheorie van S. J. Blatt
99
Chapter 3
[Personal standards and depression: An integrative psychodynamic framework, and an
empirical investigation of S. J. Blatt's theory of depression]. Unpublished doctoral
dissertation, University of Leuven, Belgium.
Luyten, P., Fontaine, J. R. J., & Corveleyn, J. (2002). Does the Test of SelfConscious Affect (TOSCA) measure maladaptive aspects of guilt and adaptive aspects of
shame? An empirical investigation. Personality and Individual Differences, 33, 13731387.
O’Connor, L. E., Berry, J. W., Weiss, J., Bush, M., & Sampson, H. (1997).
Interpersonal guilt: The development of a new measure. Journal of Clinical Psychology,
53, 73- 89.
Satorra, A., & Bentler, P. M. (1994). Corrections to test statistics and standard
errors in covariance structure analysis. In A. Von Eye, & C. C. Clogg (Eds.), Latent
variable analysis: Applications in developmental research (pp. 399-419). Newbury Park,
CA: Sage.
Spielberger, C. D. (1999). The Stait-Trait Anger Expression Inventory-2 (STAXI2). Psychological Assessment Resources, Odessa.
Spielberger, C. D., Jacobs, G. H., Russell, S. F., & Crane, R. S. (1983).
Assessment of anger: The State-Trait Anger Scale. In J. N. Butcher & C. D. Spielberger
(Eds.), Advances in personality assessment (Vol. 2, pp. 159-187). Hillsdale, NJ: Erlbaum.
Spielberger, C. D., Krasner, S. S., Solomon, E. P. (1988). The experience,
expression, and control of anger. In M. P. Janisse (Ed.), Health psychology: Individual
differences and stress (pp. 89-108). New York: Springer-Verlag.
100
Validation of the short version of the Leuven Guilt and Shame Scale
Steiger, J. H., & Lind, J. C. (1980, May). Statistically based tests for the number
of common factors. Paper presented at the annual spring meeting of the Psychometric
Society, Iowa City, IA.
Tangney, J. P. (1995). Shame and guilt in interpersonal relationships. In J. P.
Tangney and K. W. Fisher (Eds.), Self-conscious emotions: The psychology of shame,
guilt, embarrassment, and pride (pp. 114-139). New York: Guilford Press.
Tangney, J. P. (1996). Conceptual and methodological issues in the assessment of
shame and guilt. Behavior Research and Therapy, 34, 741-754.
Tangney, J. P., & Dearing, R. L. (2002). Assessing shame and guilt. In Shame and
guilt (pp. 26-51). New York: Guilford Press.
Tangney, J. P., Miller, R. S., Flicker, L., & Barlow, D. H. (1996). Are shame,
guilt, and embarrassment distinct emotions? Journal of Personality and Social
Psychology, 70, 1256-1269.
Tangney, J. P., Wagner, P. E., & Gramzow, R. (1989). The Test of Self-Conscious
Affect (TOSCA). George Mason University, Fairfax, VA.
Tangney, J. P., Wagner, P. E., & Gramzow, R. (1992). Proneness to guilt,
proneness to shame, and psychopathology. Journal of Abnormal Psychology, 101, 469478.
Van de Vijver, F., & Leung, K. (1997). Methods and data analysis for crosscultural research. Newbury Park, CA: Sage.
Van der Does, A. J. W. (2002). Manual of the Dutch version of the Beck
Depression Inventory (BDI-II-NL). Amsterdam: Harcourt.
101
Chapter 3
Van der Ploeg, H. M., Defares, P. B., & Spielberger, C. D. (1982). Manual of the
Dutch State-Trait Anger Scale Self-analysis Questionnaire. Lisse, The Netherlands:
Swets & Zeitlinger.
Van Elderen, T., Maes, S., Komproe, I. & van der Kamp, L. (1997). The
development of an anger expression and control scale. British Journal of Health
Psychology, 2, 269-281.
102
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives
Part two
The role of anger in guilt and shame experiences
Chapter 4
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives.1
Introduction
Several studies have investigated the relationship of guilt and shame with anger (e.g.,
Tangney, Wagner, Fletcher, & Gramzow, 1992; Tangney et al., 1996a; Tangney, Wagner,
Barlow, Marschall, & Gramzow, 1996b). Across these studies, relationships were quite
different. In clinical research Harder and Lewis (1987) found a positive relationship
between both shame and anger and between guilt and anger. For everyday situations
Tangney et al. (1992) reported a positive relationship between shame and anger, but a
negative between guilt and anger. In contrast to these findings, Triandis (1995) suggested
across cultures a positive relationship between guilt and anger, but Eid and Diener (2001)
a negative one, while Markus and Kitayama (1991) argued that the relationship of shame
and anger is negative across cultures.
1
Estas, C., Fontaine, J. R. J., Poortinga, Y. H., & Corveleyn, J. (2008). Descriptions of guilt and shame
events from different self-other perspectives. Manuscript in preparation.
We are very grateful to our Peruvian colleagues for their indispensable help during data collection: M.
Fernandez, D. Herrera, C. Thorne, D. Argumedo, R. Quesada, L. Ramirez, C. Chau, L. Matos, R.
Gargurevich, and S. Inurritegui.
This project was supported by project grants from the Research Council of the University of Leuven
(Onderzoeksraad).
103
Chapter 4
Because guilt and shame are the social emotions par excellence (Tangney et al.,
1992), and because anger is the most socially disruptive emotion, this diversity of results
is problematic. The aim of the present study is to investigate how the emotions of guilt
and shame are related to the emotion of anger within guilt and shame episodes.
The present study works with a conceptual framework that was elaborated on the
basis of earlier work with the Leuven Guilt and Shame Scale (Fontaine et al., 2006;
Fontaine, unpublished report, 2002). On the basis of a representative sampling of guilt
and shame scenarios Fontaine et al. (2006) identified two dimensions of variation in the
guilt and shame situations. The first dimension was the extent to which a situation elicits
guilt or shame. The second dimension was to which extent a person was focused on the
interpersonal context (for instance, having caused damage for guilt or having the
impression of being gazed at for shame) or on the intrapersonal experience (for instance,
powerlessness for shame or finding one deserves a punishment for guilt). One anger item
was included in the research of Fontaine et al. (2006), namely the intensity of anger in the
guilt and shame situations. This anger item was situated at the middle of dimension one
(it did not differentiate between guilt and shame). Moreover, contrary to the general
interpretation of the configuration, anger was situated at the extreme intrapersonal pole of
the second dimension. This deviant position of anger formed the basis of the new
conceptual framework (Fontaine, unpublished report, 2002).
The basis for the conceptual framework in Table 1 is the distinction between the
self and the other perspective. This distinction is fundamental in various areas of
psychology as diverse as cross-cultural psychology (e.g., Individualism-Collectivism,
Triandis, 1995) and recent psychodynamic theorizing on depression (e.g., anaclitic versus
104
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives
introjective developmental lines, Blatt, 1998). The distinction between these perspectives
is also prominent in the guilt and shame literature (Tangney & Dearing, 2002). Based on
the self-other distinction, the seemingly contradictory conceptualizations of guilt and
shame and the contrasting findings on relationships with anger can be integrated into a
coherent conceptual framework.
Table 1
Subjective experiences in Fontaine’s (2002) model
Appraisal perspective
GUILT
Self-to-other
Self-to-self
Other-to-self
Empathy, sympathy
Anger at self
Fear for punishment,
Defensive anger
SHAME
Embarrassment
Powerlessness,
Fear for exclusion,
Inferiority
Defensive anger
According to the new conceptual framework, the distinction between self and
others does not lead to two orientations (interpersonal and intrapersonal), but it leads to
three possible perspectives in the appraisal of guilt and shame situations (see Table 1): (1)
a person can appraise his or her own position vis-à-vis the other person (self-to-other), (2)
a person can make a reflexive appraisal, namely how s/he relates to her/himself (self-toself), and (3) a person can appraise the reactions of others vis-à-vis her/himself (other-toself). All three appraisal perspectives can be directly related to a diversity of guilt and
shame appraisals that have been described in the literature. Although appraisals of a
105
Chapter 4
situation mark the beginning of each of the three perspectives, they run through the
various components of the emotion process. They are expected to be traceable in
subjective experiences and action tendencies. In Table 1 we list the feelings (subjective
experiences) which we expect to be associated with each of the three perspectives.
A predominance of the self-to-other orientation for guilt can be related to a focus
on the suffering one has caused (e.g., Baumeister, Stillwell, & Heatherton, 1994), to the
subjective experience of sympathy and empathy (e.g., Zahn-Waxler & Robinson, 1995),
and to an action tendency of reparative behavior (e.g., Baumeister et al., 1994). For
shame, the self-to-other perspective can be related to appraisals of disruption of smooth
social functioning and being exposed to others (e.g., Lewis, 1995.), the subjective
experience of embarrassment (e.g., Lewis, 1995), and action tendencies of distracting
attention of others away from the self or of disappearing from the scene (e.g., Lewis,
1995). A predominant self-to-self perspective for guilt can be related to appraisals of
responsibility and lack of self-control (e.g., Baumeister & Exline, 1999), subjective
experiences of anger at self (e.g., Lindsay-Hartz, De Rivera, & Mascolo, 1995), and to
intra-punitive action tendencies and a tendency towards improving oneself in order to
prevent the situation from happening again (e.g., Fontaine et al., 2006). For shame, a
predominant self-to-self perspective can be related to appraising oneself as weak and
deficient, to subjective experiences of inferiority and powerlessness, and an action
tendency of withdrawal (e.g., Tangney, Burggraf, & Wagner, 1995). Finally, a
predominant other-to-self perspective for guilt can be related to the appraisal that others
will retaliate (punish) for one’s misdeeds, to subjective experience of fear for punishment
and possibly defensive anger, and to an action tendency of escaping (or hiding) and
106
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives
possibly defensive aggression (e.g., Barrett, 1995). A predominant other-to-self
perspective for shame can be related to the appraisal that others will exclude oneself, to
subjective experiences of fear for exclusion or defensive anger, and to action tendencies
of escaping from the rejecting audience or defensive aggression (e.g., Gilbert & Miles,
2000; Tangney, 1995).
Based on this integrated perspective, hypotheses can be formulated about how
guilt and shame are related differently to anger in concrete situations. If the self-to-other
perspective is salient, negative relationships of guilt and shame with anger can be
expected. Focusing on the negative consequences of one’s behavior, and especially
empathizing with the victim, counteracts aggression and anger. Moreover, valuing
smooth social functioning and fearing the possibility of being exposed to others will
inhibit aggression; displaying anger disrupts interaction and draws attention to the person.
Positive relationships of guilt and shame with anger can be expected if the other-to-self
perspective is dominant. Expecting aggression by others (whether in the form of
retaliation or exclusion) is an important instigator of both fearful avoidance and
aggression. Because anger and fear are strongly related here, it is probable that anger will
not always be openly displayed. The more threatening retaliation or exclusion is in a
particular situation, the more an open display of anger will be avoided. If the self-to-self
perspective is dominant, no systematic relationships with aggression can be expected,
especially when the two other perspectives are controlled for. In some situations, focus on
self-control can imply controlling one’s aggression; in other situations, aggression can be
used to regain self-control. In some situations, being confronted with one’s lack of
107
Chapter 4
capacities can lead to a depressive reaction, while in other situations, anger and
aggression can form a defensive reaction against the painfulness of such a confrontation.
In summary, in this conceptual integration guilt and shame are not seen as
uniform emotion processes. All forms of guilt and shame share having done or having
displayed something wrong or inappropriate, but a somewhat different emotion process is
expected depending on the predominant self-other perspective (see Table 1).
The central aim of the present study is to test the predictions generated by the new
conceptual model (in particular the predictions regarding subjective experiences).
According to this model, not two but three types of guilt and not two but three types of
shame can be distinguished depending on the appraisal perspective, with one type being
low, one being medium, and one being high in anger. The present study has the following
features. First, we asked participants to describe experiences of guilt and shame
specifying a self-to-other, self-to-self and other-to-self perspective. This comes down to
introducing (quasi-) experimental conditions (see the Appendix). We also asked them to
rate emotion terms associated with the event described. Second, we collected data in
Belgium and Peru, with both male and female respondents. Third, we used Factor
Analysis to examine clustering in the emotion terms and ANOVA to examine patterns of
scores.
Main hypotheses
For each of the six main cells of our framework, we expect high ratings on the
corresponding dependent variable, i.e., empathy, anger at self, embarrassment, inferiority,
fear, and anger at others. Thus, for the four cells to the left in Table 1 (self-to-other guilt,
108
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives
self-to-self guilt, self-to-other shame, and self-to-self shame) we expect interactions
between the instructions in terms of guilt or shame and the three perspective variables.
For example, ratings on the empathy scale should be highest in situations combining guilt
and self-to-other instructions and lower in all other conditions. For the other two cells in
Table 1 (the other-to-self guilt and other-to-self shame cells, in which anger at other and
fear are expect), we expect main effects of the perspective variable, qualified by a
contrast indicating more anger at other (and fear) in other-self than in self-other and selfself situations.
Cultural differences
Several recent studies have indicated structural equivalence (i.e., the constructs
are corresponding) of guilt and shame in diverse cultural contexts (Breugelmans, 2004;
Breugelmans & Poortinga, 2006; Fontaine et al., 2006; but see also Wallbott & Scherer,
1995). Therefore, we expect this type of equivalence to occur in our data also, reflected in
similar factor structures for the ratings of emotion terms. The number of factors and the
patterns of loadings on these factors are expected to be alike in the two countries where
we collected data, namely Belgium and Peru. Although we expect differences in the
salience of some emotions, the main reason for extension of the study to another country
was to test the robustness of the framework in Table 1.
As mentioned, the literature on the influence of culture on the intensity of
emotions is confusing. According to Triandis (1995) for example, more guilt can be
expected in Belgium and more shame in Peru (because Belgium is an ‘individualist’ and
Peru a ‘collectivist’ nation), but according to Markus and Kitayama (1991), both guilt and
109
Chapter 4
shame ratings should be higher in Peru (because they both refer to an ‘interdependent’
construal of the self). Cross-cultural differences may show up in the data at this level
(intensity). For instance, translating Triandis’ hypotheses to our data, some subtypes of
guilt and shame could be more relevant in one culture than in the other. Then, self-to-self
situations (where the focus is on the individual self and the own wrongdoing or
shortcoming) could be more relevant in Belgium than in Peru, and thus trigger more guilt
and shame in both countries; self-to-other situations (where the focus is on one’s effect
on others) could trigger more guilt and shame in Peru than in Belgium. Similar
hypotheses (based on Triandis’ work, 1995) can be formulated with regard to other-toself situations: in these situations anger at others may be more masked or turned inwards
(or possibly, transformed into fear) in Peru and more overt in Belgium (where an overt
anger display may be culturally more accepted, Kitayama, Markus, & Matsumoto, 1995).
This would result in an interaction between country and perspective, indicating higher
ratings (on all scales) in self-self situations than in self-other situations in Belgium and
higher ratings in self-other situations as opposed to self-self situations in Peru.
Gender differences
Gender differences in guilt and shame are influenced by the conceptualization of
the constructs, the format of questioning, and the cultural context. For example, in most
scenario studies women report more shame and guilt than men, most frequency studies
result in similar ratings for both genders, and in free-description studies results are mixed
(Ferguson & Eyre, 2000). Most of these studies are based on Western data obtained in
highly industrialized countries. Evidence is accumulating that gender differences are
110
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives
larger in these societies than in more traditional ones (Fischer & Manstead, 2000; Fischer,
Rodriguez Mosquera, van Vianen, & Manstead, 2004; Silfver, 2007).
In this study, ‘shame’ and ‘guilt’ are interpreted by the participants themselves
who freely describe situations of ‘guilt’ and ‘shame’ and then rate the intensity of these
episodes on emotion terms. We expect similarities between men and women in the
intensity of ratings of guilt and shame (and related constructs) based on similar studies
(see Ferguson & Eyre, 2000). Alternatively, in line with more recent findings (e.g.,
Fischer et al., 2004), gender differences may occur depending on perspective (perspective
x
gender
interactions).
For
example,
self-to-other
variables
(e.g.,
empathy,
embarrassment) could be more relevant to (and thus leading to higher ratings of) women
and other-to-self variables (e.g., anger at other) variables could be more relevant to men.
Women have been reported to value more the well-being of (close) others and to blame
themselves more when others are harmed than men, who have a greater tendency to be
focused on themselves and to externalize blame. Moreover, assuming that Belgium and
Peru differ on Hofstede’s (1980) dimensions (e.g., Belgians have a more individualistic
orientation and Peruvians a more collectivistic one), these effects could be larger in
Belgium than in Peru (see Fisher & Manstead, 2000).
Method
Participants
Data for this study were gathered from Belgian and Peruvian adults and college students.
(a) Belgian student sample: Psychology students of the University of Leuven
111
Chapter 4
participating as volunteers and anonymously, were asked to fill in the questionnaire
themselves and to each find a fellow student with the following characteristics: being at
least 20 years of age, pertaining to the opposite sex, and not being a psychology student.
The resulting sample (N = 186, 46% men), consisted of students from different study
areas with a mean age of 21 years (range: 19 to 30 years). As a token of appreciation, 20
coupons for books or music were distributed lottery-wise among students who returned
two questionnaires.
(b) Belgian adult sample: The psychology students from the student sample were also
asked to look for two cooperating adult participants with the following characteristics:
one man and one woman, each pertaining to a different age category (35 to 49 years or 50
to 65 years), and with a minimum educational level of high school. The resulting sample
(N = 366, 43% men), had a mean age of 47 years (range: 20 to 72 years). As a token of
appreciation, 20 coupons for books or music were distributed using a lottery system
among students who returned two questionnaires. In Belgium, we collected a total of
1573 situation descriptions (543 from students and 1030 from adults).
(c) Peruvian student sample: Students were recruited from one public and two private
universities in Limai. The socio-economic status (SES) of the parents of these students is
accepted to be lower in public than in private universities (e.g., Díaz & Saavedra, 2000;
Matos, 2005). Using the same selection procedure and criteria as in Leuven, the Lima
student sample (N = 315, 42% men) consisted of students (both psychology and nonpsychology students) with a mean age of 22 years (range: 18 to 31 years). In return for
the students' participation several books were donated to the libraries of the collaborating
psychology faculties.
112
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives
(d) Peruvian adult sample: In order to vary SES, we collected data from Peruvian adults
in two ways. The majority of adults (about 80%) was contacted in the same way as in
Belgium, namely, through students of the three universities. To include low SES, adult
respondents from a shanty town community were contacted through the community’s
school principal. In the Lima adult sample (N = 248, 47% men), the mean age was 46
years (range: 23 to 72 years). In Peru, we collected a total of 1622 situation descriptions
(927 from students and 695 from adults).
We eliminated all participants that did not complete the questionnaire on all three
situations that we asked for, resulting in a set of N = 911 protocols. In Belgium there
were 247 female participants and 201 male participants (i.e., 280 adults and 168
students). In Peru, 259 female participants and 204 male participants were included (i.e.,
175 adults and 288 students).
Instrument
Participants were asked to describe either three shame or three guilt situations from their
own life, one for each of the predominant self-other appraisal perspectives (see
Appendices C & D). Each situation should be described in detail and their own emotional
reaction as well. The participants were assigned randomly to one of the four following
conditions which we labeled guilt-no-shame (description of a situation in which the
person felt guilt, but no or little shame), only guilt (description of a situation in which the
person felt guilt), shame-no-guilt (shame, but no or little guilt), or only shameii. For
example, in one version of the questionnaire, the participants were asked to describe three
situations which gave rise to ‘guilt but not to shame’. In that version, the additional
113
Chapter 4
instructions (for the appraisal perspectives) for the first event, were: ‘… thinking
particularly of what you brought about in the other person (in which you were concerned
with the other person, in which you were thinking of the consequences for the other
person)’. For the second event: ‘… thinking particularly of yourself (in which you were
thinking of the consequences of the situation for yourself, in which you were particularly
focused on your own experiences and feelings)’. And for the third event: ‘… thinking
primarily of the possible negative reactions of the other person against you (how the other
person could react back at you, in which you were thinking of the unwanted reactions of
the other person)’. The order of presentation of the three perspectives was randomized
over participants.
After describing each situation, the participants were presented with a list of 30
emotion termsiii (see Table 2). These terms were chosen to represent the domain of
subjective experiences (possibly) related to guilt and shame emotional episodes.
Participants were asked to rate the intensity with which they had experienced each of
these 30 feelings in the situations they had reported. Ratings were given on a 5-point
Likert scale ranging from 1 (not at all) to 5 (very much so). We selected various terms to
tap the same subjective emotional experience in order to represent this experience in the
best possible semantic way and to maximize the overlap between translations. The
selection of terms per emotional experience was made on the basis of previous research
with the Leuven Emotion Scale (LES, see Fontaine, Poortinga, Setiadi, & Markam,
2002). The LES consists of 76 emotion terms, grouped together empirically to form 18
emotion scales. The love scale, for example, consists of the terms affection, love and
tenderness.
114
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives
Analysesiv
Factor analysis was performed on the Belgian and the Peruvian data separately
followed by Varimax rotation. In order to avoid a first factor distinguishing positive and
negative terms, we did not include the two positive terms (happiness and affection) in this
analysis. The following criteria were used to judge whether a term belonged to a factor:
(a) the term should have a high loading (at least equal to .40) on the same factor in both
samples (b) the term should not have a high loading on more than one factor (no crossloadings). In order to test our structural hypothesis, we compared Belgian and Peruvian
factor solutions using orthogonal Procrustes rotations.
Second, we constructed subscales averaging over the items that loaded on the
same factor (the factors were obtained in the previous step; e.g., to construct the
‘empathy’ scale, we averaged across the items ‘compassion’ and ‘pity’). With these scale
scores as dependent variables, we tested our hypotheses. We performed a four-way mixed
ANOVA. The appraisal perspective (self-to-other, self-to-self and other-to-self) was used
as a within-subject variable. The (a) guilt or shame instruction (only guilt, guilt-noshame, only shame, shame-no-guilt), (b) the country of origin of the participant (Belgium
or Peru), and (c) the gender of the participant were between-group variables.
Before testing our main hypotheses, we checked whether the instructions to
describe guilt or shame situations led to higher mean guilt and shame ratings. In addition,
we performed post-hoc tests to check for pairwise effects of the instructions on the guilt
scale (only guilt > only shame, only guilt > shame-no-guilt, guilt-no-shame > only shame,
guilt-no-shame > shame-no-guilt), and the shame scale, respectively.
115
Chapter 4
We also checked whether there was an effect of mentioning guilt and shame
together in the instructions. We compared only guilt and guilt-no shame conditions using
guilt as the dependent variable, and only shame and shame-no-guilt conditions using
shame as the dependent variable. There are two possible outcomes. First, not mentioning
the other emotion term could avoid confusion. In that case, the instruction forms that ask
for mere guilt or mere shame result in higher levels of the emotional experience asked for
than the mixed instruction forms (higher guilt ratings in only guilt than guilt-no-shame
conditions, and higher shame ratings in only shame than shame-no-guilt condition).
Alternatively, mentioning both emotion terms at the same time could induce more
discrimination between guilt and shame (e.g., higher guilt ratings in guilt-no-shame than
in only guilt condition). In line with the first possibility, we would expect a main effect of
the Guilt/Shame (G/S) variable qualified by a contrast indicating higher guilt ratings in
the only guilt compared to the guilt-no-shame condition, and a contrast indicating higher
shame ratings in the only shame compared to the shame-no-guilt condition. In line with
the second possibility, we would expect main effect of the G/S variable to be qualified by
a contrast indicating higher guilt ratings in the guilt-no-shame than in the only guilt
condition, and higher shame ratings in the shame-no-guilt than in the only shame
condition.
We use the following abbreviations: SO for ‘self-to-other’, SS for ‘self-to-self’,
and OS for ‘other-to-self’. Unless explicitly stated otherwise, we use a significance level
of .01 (p-values larger than .01 are reported as non-significant or are not reported). We
use effect sizes to inspect the magnitude of our effects (with large sample sizes, p is not
truly informative). As a measure of effect size for contrasts and effects with one degree of
116
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives
freedom (which are useful because the magnitude of effects can directly be compared),
we use Pearson’s product-moment correlation coefficient. According to Cohen’s
guidelines (1992), effects are small, medium or large when r is at least equal to .10, .30,
and .50, respectively. Note that r =
F (1 / dfR)
F (1 / dfR) + dfR
(or replace F by t² when there are
two variables are compared) and r = η (Rosnow, Rosenthal, & Rubin, 2000).
Because within-subject contrasts should always be orthogonal, we use Helmert
contrasts. This type of contrasts is useful to us because in all our hypotheses, we expect
more intense ratings in one perspective compared to the two others (e.g., more empathy
in SO than in SS or OS situations). It is not possible to construct strictly orthogonal
contrasts with three conditions (as in our case for our within-subjects variable
‘perspective’). Consequently, we use post-hoc tests (using Bonferroni corrections for
multiple tests) to obtain more complete results.
For between-subject effects including more than two levels (i.e., the G/S
instruction variable), we (a) compare the mean of the guilt conditions to the mean of the
shame conditions, (b) compare the only guilt to the guilt-no-shame condition, and (c)
compare the only shame to the shame-no-guilt condition.
For interpreting interactions between within- and between-subjects variables we
use simple effects, which amounts to looking at the effects of one variable within the
levels of the other variable. For example, in case of an interaction between gender and
appraisal perspective we tested the difference between men and women within the SO
condition, the effects of gender within the SS condition, and these effects within the OS
condition.
117
Chapter 4
We use Mauchly’s test to check for the assumption of sphericity (the assumption
is met if p > .05) and Levene’s test to check the homogeneity of variance assumption (see
Field, 2005). We correct the degrees of freedom when Mauchly’s assumption is violated
and we use a strict alpha-level (see above) to counter violations of Levene’s testv. We use
multiple ANOVA’s instead of MANOVA because we have too many inter-related
variables. Finally, for the sake of clarity we describe all significant effects including main
effects even when interactions are significant.
Results
Factor analyses
On the basis of the predefined criteria (see above), we chose a solution with nine factors
that showed a similar pattern in Belgium and in Peru. One item (feeling uneasy) was
eliminated because it showed cross-loadings on more than one factor (shame and
sadness). To evaluate the similarity between the Belgian and Peruvian nine-factor
solutions, we performed orthogonal Procrustes rotation and inspected the measures of
congruence (Tucker’s phi) and correlation. Both measures were above .90, for all factors,
except for the factor ‘sadness’, which had a congruence index of .82, and a correlation of
.71. Thus, only one congruence value was below the .90 criterion, which is often accepted
as lower bound for equivalence.
The final factors were used to construct mean scale scores. The items representing
each factor are presented in Table 2, together with the reliability of each scale (together
and separately for both samples).
118
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives
The most striking finding was that the four guilt items (repentance, remorse, guilt
and regret) and the two anger at self items (anger and rage at self) all loaded on one and
the same factor. That was the case both in Belgium and in Peru. Thus, at an empirical
level it seemed difficult to distinguish guilt from anger at self. However, because of their
conceptual dissimilarity, we decided to use the guilt items and the anger at self items
separately for further analyses. Reliabilities of the scales were satisfactory, particularly
considering the small number of items contained in each scale. Cronbach’s alphas ranged
between .67 and .85 in the combined sample, between .63 and .89 in Belgium, and
between .66 and .87 in Peru.
In summary, the stability of factor structures across samples and the high reliabilities of
each scale were considered solid grounds to work with these empirically constructed
scales. In order to test our remaining hypotheses, we used seven of these scales, namely
empathy, anger at self, anger at other, fear, inferiority, shame, and guilt.
119
Chapter 4
Table 2.
Factor analysis on 29 emotion terms (reliabilities per emotion scale)
Factor
Items
Reliability per Scale(α)
Total
Belgium Peru
1a Guilt
repentance, remorse, guilt, regret
.84
.83
.85
1b Anger at self
anger at self, rage at self
.88
.89
.87
2
Fear
nervousness, terror, anxiety
.82
.79
.85
3
Anger at other
anger at other, rage at other
.83
.84
.83
4
Humiliation
being hurt, insult, humiliation
.85
.85
.86
5
Shame
shame, embarrassment, shyness
.76
.78
.71
6
Sadness
sorrow, grief
.79
.89
.66
7
Disgust
disgust, dislike
.83
.85
.78
8
Empathy
compassion, pity
.76
.82
.67
9
Inferiority
powerlessness, insecurity, inferiority
.67
.63
.68
Analyses of variance
Empathy
There was a significant main effect of the appraisal perspective of the situation on the
level of empathy reported by the participant, F(2, 1786) = 260.30 (see Figure 1) (but see
below, the interaction with the variable country qualifies this main effect further).
Contrasts revealed that SO situations were rated higher on empathy than the combined SS
120
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives
and OS situations, F(1, 893) = 472.87, r = .59, while SS situations were rated lower on
empathy than OS situations, F(1, 893) = 14.52, r = .13. Post-hoc tests with Bonferroni
corrections indicated that significantly SO > SS (MD [mean difference] = 1.05), SO >
OS (MD = .87), and SS < OS (MD = .18).
There was a significant main effect of country, indicating that Belgian participants
reported higher empathy scores than Peruvians, F(1, 893) = 25.32, r = .17 (but see the
interaction with the appraisal variable).
There was a significant main effect of the Guilt/Shame instruction, F(3, 893) =
14.40 (see Figure 2). Contrasts revealed that when presented with guilt instructions (only
guilt and guilt-no-shame), participants reported more empathy than when presented with
shame instructions (only shame and shame-no-guilt), t = 6.04, r = .20. Moreover, when
confronted with only guilt instructions participants reported slightly more empathy than
when presented with guilt-no-shame instructions, t = 2.32, but the size of this effect was
negligible (r = .08). Participants reported an equal amount of empathy when presented
with only shame instructions compared to shame-no-guilt instructions, t < 1. Post-hoc
tests with Bonferroni corrections indicated that all pairwise comparisons resulted in a
different level of empathy, except for the following: only guilt = guilt-no-shame, guiltno-shame = shame-no-guilt, only shame = shame-no-guilt.
There was a significant interaction effect between the appraisal perspective of the
situation and the country of the participant, F(2, 1786) = 38.87 (see Figure 3). This
indicates that the empathy level reported in situations with different types of appraisal
perspective differed in Belgians and Peruvians. Simple effects tests revealed that within
the SO condition, empathy ratings were higher for Belgian participants than for Peruvian
121
Chapter 4
participants: F(1, 893) = 90.21, r = .30. Within the SS and the OS conditions, this
difference was not observed. In other words, Belgian and Peruvian empathy ratings were
very similar for OS and SS situations, but Belgians rated SO situations higher than
Peruvians. For both cultural groups, empathy scores decreased in OS and SS situations
compared to SO situations, but they did more so in Belgium.
Anger at self
Mauchly’s test indicated that the assumption of sphericity had been violated for the
within-subjects variable perspective (χ²(2) = 23.95, p < .01); therefore degrees of freedom
were corrected using the Greenhouse-Geisser estimate of sphericity (ε = .97).
There was a significant main effect of the appraisal perspective of the situation on
the level of anger at self F(1.95, 1741.90) = 15.46 (see Figure 4). Contrasts revealed that
SS situations were not rated higher on anger at self than SO and OS situations together
(contrary to our predictions), F(1, 894) = 4.58, r = .07, and SO situations were rated
higher than OS situations, F(1, 894) = 28.67, r = .18. Post-hoc tests with Bonferroni
corrections indicated that there was about equal anger at self in the SS and SO conditions
(MD = .03), more in the SS than in the OS conditions (MD = .24) and more in the SO
than in the OS conditions (MD = .28).
There was a significant main effect of country, indicating that Belgian participants
reported higher anger at self scores than Peruvians, F(1, 894) = 21.90, r = .15.
There was a significant main effect of the Guilt/Shame instruction, F(3, 894) =
8.20 (see Figure 5). Contrasts revealed that when presented with guilt instructions (only
guilt and guilt-no-shame), participants reported more anger at self than when presented
122
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives
with shame instructions (only shame and shame-no-guilt), t = 4.22, r = .14. Only guilt
instructions did not yield more anger at self than guilt-no-shame instructions, t = 1.51 (p
> .05, r = .05). Only shame yielded slightly more anger at self than shame-no-guilt
instructions, t = -2.05 (p < .05), but this effect failed to reach an acceptable effect size (r
= .07) Post-hoc tests with Bonferroni corrections indicated that all pairwise comparisons
resulted in a different level of anger at self, except for: guilt = guilt-no-shame, only guilt
= only shame, guilt-no-shame = only shame, and shame = shame-no-guilt.
Anger at other
There was a significant main effect of the appraisal perspective of the situation on
the level of anger at other reported by the participant, F(2, 1780) = 10.20 (see Figure 6).
Contrasts revealed that OS situations were rated higher on anger at other than SO and SS
situations together, F(1, 890) = 8.87, r = .10, and SO situations were rated slightly lower
on anger at other than SS situations, F(1, 890) = 4.23 (p < .05), although this effect did
not reach an acceptable effectsize (r = .07). Post-hoc tests with Bonferroni corrections
indicated that there was about equal anger at other in the SO and the SS conditions (MD
= .13), that there was less anger at other in the SO than in the OS conditions (MD = .22),
and about as much anger at other in the SS and the OS conditions (MD = .10).
There was a significant main effect of gender, indicating that female participants
reported more anger at other than males, F(1, 890) = 26.49, r = .17.
123
Chapter 4
Fear
There was a significant main effect of the appraisal perspective of the situation on
the level of fear reported by the participant, F(2, 1784) = 31.58 (see Figure 7). Contrasts
revealed that OS situations were rated higher on fear than SO and SS situations together,
F(1, 892) = 48.51, r = .23, and SO situations were rated lower on fear than SS situations,
F(1, 892) = 14.43, r = .13. Post-hoc tests with Bonferroni corrections indicated that there
was less fear associated with the SO than in the SS conditions (MD = .17), less fear with
the SO than with the OS conditions (MD = .37) and less fear with the SS than with the
OS conditions (MD = .37). Moreover, there was a significant main effect of gender,
indicating that women reported more fear than men, F(1, 892) = 11.62, r = .11.
Inferiority
There was a significant main effect of the appraisal perspective of the situation on
the level of inferiority reported by the participant, F(2, 1788) = 29.98 (see Figure 8).
Contrasts revealed that SS situations were rated higher on inferiority than SO and OS
situations together, F(1, 894) = 39.14, r = .20, and SO situations were also rated lower on
inferiority than OS situations, F(1, 894) = 20.0, r = .15. Post-hoc tests with Bonferroni
corrections indicated that there was less inferiority in the SO than in the SS condition
(MD = .29), less inferiority in the SO than in the OS condition (MD = .17), and more
inferiority in the SS than in the OS condition (MD = .13).
There was a significant main effect of gender, indicating that female participants
reported more inferiority than their male counterparts, F(1, 894) = 15.85, r = .13. There
124
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives
was also a significant main effect of country, indicating that Belgian participants reported
higher inferiority scores than Peruvians, F(1, 894) = 65.59, r = .26.
Shame
There was a significant main effect of the appraisal perspective of the situation
on the level of shame reported by the participant, F(2, 1786) = 11.76 (see Figure 9).
Contrasts revealed that OS situations were not rated higher on shame than SO and SS
situations together, F(1, 893) = 1.40 (r = .04), but SO situations were rated lower on
shame than SS situations, F(1, 893) = 22.08, r = .16. Post-hoc tests with Bonferroni
corrections indicated that there was less shame in the SO than in the SS conditions (MD =
.18), also less shame in the SO than in the OS in conditions (MD = .13), and about equal
shame in the SS and the OS conditions (MD = .05).
There was a significant main effect of country, indicating that Belgian
participants reported higher shame scores than Peruvians, F(1, 893) = 129.21, r = .36.
There was a significant main effect of the Guilt/Shame instruction, F(3, 893) =
112.18 (see Figure 10). Contrasts revealed that when presented with shame instructions
(only shame and shame-no-guilt), participants reported more shame than when presented
with guilt instructions (only guilt and guilt-no-shame), t = -17.96, r = .52. Moreover, only
guilt instructions yielded somewhat more shame than guilt-no-shame instructions, t =
3.94 (r = .13). There was no difference in reported shame between the only shame and
shame-no-guilt conditions, t = -1.57 (p > .05). Post-hoc tests with Bonferroni corrections
indicated that all pairwise comparisons of the guilt versus shame instruction variable
resulted in a different level of shame, except for only shame = shame-no-guilt.
125
Chapter 4
There was a significant interaction effect between the appraisal perspective of the
situation and the country of the participant, F(2, 1786) = 7.64 (see Figure 11). This
interaction indicates that the shame level reported in situations with different types of
appraisal perspective differed in Belgians and Peruvians. Simple effects revealed that
within all three perspective conditions, Belgian shame ratings were higher than Peruvian
ratings: for SO situations F(1, 893) = 81.62, r = .29, for SS situations F(1, 893) = 37.02, r
= .20, and for OS situations F(1, 893) = 111.46, r = .33. Essentially, this interaction
reveals a stronger effect of country in the SS than in the other conditions. However, this
effect is small and it has no substantial meaning.
Guilt
Mauchly’s test indicated that the assumption of sphericity had been violated for
the appraisal perspective; therefore degrees of freedom were corrected using GreenhouseGeisser estimate of sphericity (ε = .90).
There was a significant main effect of the appraisal perspective of the situation on
the level of guilt reported by the participant, F(1.82, 1614.83) = 44.10 (see Figure 12).
Contrasts revealed that SO situations were rated higher on guilt than SS and OS situations
together, F(1, 894) = 123.51, r = .35, but SS situations were not rated higher on guilt than
OS situations, F(1, 894) < 1. Post-hoc tests with Bonferroni corrections indicated that
there was more guilt in the SO than in the SS conditions (MD = .33), that there was more
guilt in the SO than in the OS conditions (MD = .32), and about equal guilt in the SS and
OS conditions (MD = .01).
126
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives
There was a significant main effect of the Guilt/Shame instruction, F(3, 894) =
42.10 (see Figure 13). Contrasts revealed that when presented with guilt instructions
(only guilt and guilt-no-shame), participants reported more guilt than when presented
with shame instructions (only shame and shame-no-guilt), t = 10.70, r = .34. There were
neither notable differences in reported guilt between the only guilt and guilt-no-shame
conditions, t = 2.34 (p = .02, r = .08); nor between the only shame and shame-no-guilt
conditions, t = -2.22 (p = .03, r = .07).
There was a significant interaction effect between the appraisal perspective of the
situation and G/S instructions, F(5.42, 1614.83) = 8.04 (see Figure 14). This interaction
indicates that the guilt level reported in situations with different types of appraisal
perspective differed depending on the G/S instructions of the situation. To break down
this interaction, we looked at simple effects of a combination of the guilt conditions
versus a combination of the shame conditions within each category of the perspective
variable. To that end, we recoded the G/S instruction conditions in a binary way,
assigning the same code to the only guilt and guilt-no-shame conditions (1) and the same
code to the only shame and shame-no-guilt conditions (2). Indeed, we saw before that
these conditions do not differ (see main effect of G/S instruction). Situations with SO
guilt instructions yielded higher levels of reported guilt than situations with SO shame
instructions, F(1, 902) = 37.4, r = .20. The same pattern was observed for SS situations
F(1, 902) = 136.09, r = .36, and for OS situations F(1, 902) = 42.87, r = .22. Looking at
the means (see Figure 15), it seems that guilt instructions yield higher mean guilt ratings
than shame instructions in SO, SS and OS situations, but this difference appears to be
larger for SS situations than for SO and OS situations.
127
Chapter 4
Discussion
In the introduction we presented a new model for guilt and shame (Fontaine,
2002). This model gained inspiration from a broad range of ideas in the guilt and shame
literature (Baumeister et al., 1994; Harder & S. Lewis, 1987; Izard, 1977; M. Lewis,
1995; H. B. Lewis, 1971; Lindsay-Hartz et al., 1995; Tangney 1990, 1995; Zahn-Waxler
& Robinson, 1995), recent cross-cultural findings (Breugelmans, 2004; Breugelmans &
Poortinga, 2006; Fontaine et al., 2006), and appraisal theories of emotion (see Scherer,
Schorr & Johnstone, 2001).
The model puts forward three types of appraisal perspectives that were assumed
to color the emotion processes of guilt and shame. These appraisals or (cognitive)
evaluations of the situation depend on whether the main actor focuses mainly on (a) the
harm or unease he/she caused to another person, (b) himself or herself, or (c) the
(vengeful) intentions of the other person.
This study formed a preliminary and partial test of Fontaine's model (see
hypotheses section for details). We used data from two countries, Belgium and Peru,
which are culturally distinct (see, for example, Hofstede, 1980). We tried to sample
participants who are typical of the level of education and socio-economic level in each
country (in Dutch-speaking Belgium participants had a fairly high education; in Peru the
socio-economic and educational background varied).
We asked participants to carefully describe three events of guilt or shame that had
happened in their own lives: one for each of the three appraisal perspectives. In addition,
128
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives
the participants rated the intensity of several feelings they experienced during or right
after the event (see Appendices C & D).
In the results section, we first described findings resulting from factor analyses on
these ratings (30 emotion terms per event). We found a nine-factor structure in both
countries, distributing the items over the factors in line with our expectations. These
structures were highly similar in our two national samples (after orthogonal Procrustes
rotation), providing evidence for structural equivalence of our questionnaire in the two
countries. Unexpectedly, the emotion terms representing the concept of guilt and those
representing anger at self showed high loadings on the same factor. This finding indicates
that feelings of guilt and anger at self were closely associated. Because they are
conceptually distinct, we kept them separate in the remaining analyses.
Next, we described ANOVA's for each of the rating scales constructed on the
basis of the factor analyses. These analyses pertained to three issues, (i) a check on the
effectiveness of the instructions; (ii) differences between cultures and gender differences,
(iii) the main hypotheses of the study concerning the effects of differences between
perspectives on ratings in empathy, anger at self, anger at others, fear, and inferiority.
Manipulation check (using guilt and shame ratings as measures)
As expected, guilt instructions led to higher ratings on the guilt scale (guilt, regret,
remorse, repentance), and shame instructions led to higher ratings on the shame scale
(shame, embarrassment, shyness). We found main effects of the guilt / shame instruction
variable, via: (a) higher guilt ratings following guilt instructions than following shame
instructions and (b) higher shame ratings following shame instructions than following
129
Chapter 4
guilt instructions.
It is often argued that elements of both guilt and shame are reported when people
are asked to describe events of ‘guilt’ and ‘shame’ (see Tangney & Fisher, 1995). This
study attempted to identify one of the sources of such confounding, namely the fact that
guilt and shame are (most often) mentioned together in the instructions. The effect of
mentioning guilt when asking for shame (or the reverse) turns out to be very small. Of
four possible effects, solely the only guilt instructions (describe ‘guilt’) yielded somewhat
more shame than the guilt-no-shame instructions (describe ‘guilt but not or little shame’)
(r = .13, i.e., a small effect). The data in the present study provide no evidence that the
instructions usually used in guilt and shame studies (i.e., assessing them simultaneously)
play such a crucial role.
A further finding, not strictly pertaining to the manipulation check, is the main
effect of the appraisal perspective on the shame ratings and the guilt ratings. An indirect
implication of Fontaine's model is that the appraisal perspectives would be independent
from the guilt and shame ratings; there should be as much shame in the self-other, selfself and other-self conditions, and about equally high guilt ratings in the self-other, selfself, and other-self conditions. Contrary to these expectations, we found higher guilt
ratings in the self-other condition (compared to the self-self and other-self conditions)
and higher shame ratings in the other-self and self-self (compared to the self-other)
conditions.
130
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives
Cultural differences and gender differences
Gender differences were generally small. Only three (of seven possible) relatively
small main effects of gender were found, all including women reporting more of the
particular feeling than men. Scores on the scales of anger at other, fear, and inferiority
were higher for women than for men. It is unclear how we should interpret these
differences (but see Gilligan & Attanucci, 1988; Keefer & Olson, 1995).
Also cultural differences were small and quite unsystematic. Either as main
effects or as interaction terms, all cultural differences we found amounted to higher
ratings by the Belgian than by the Peruvian participants. Main effects of culture were
found for the anger at self, and inferiority scales. For empathy, the higher ratings of
Belgian versus Peruvian participants were more pronounced in self-to-other situations
(ratings were similar in self-to-self and other-to-self situations). For the shame scale,
Belgians reported higher ratings than Peruvians following all three types of self-other
instructions (the difference being most pronounced for self-to-other situations). The
findings for the shame and guilt scales coincide with those of Silfver (2007), who found
higher shame-proneness in Finland than in Peru and equal levels of guilt-proneness in
both these countries. This is striking especially because the instruments used in our study
and in Silfver's (who used Tangney's TOSCA, see Tangney & Dearing, 2002) were
different. Finally, the overall higher scores of the Belgian participants should probably
not be interpreted at face value, they could well be the consequence of some difference in
response styles like acquiesccence, extremity or social desirability (e.g., Smith 2004; Van
Herk, Poortinga, & Verhallen, 2004).
131
Chapter 4
Main hypotheses
For some core aspects of the model we failed to find supporting evidence. Hence,
we cannot accept the validity of the model in its original form. In particular, we found no
interaction effects between the guilt or shame instructions and the appraisal perspective
for our main variables (empathy, anger at self, anger at other, fear, and inferiority).
However, we did find support for some elements of the model. With the exception
of the anger at self scale all main effects for the appraisal perspective followed the
predicted pattern. Thus, more empathy was found following self-to-other instructions;
more anger at other and fear were found in other-to-self conditions; and more inferiority
was found in the self-to-self conditions. Anger at self was high not only in the self-to-self
condition, but also in both other conditions. All these effects were small to medium sized,
except for the effect of empathy, which was large (r = .59). Also most main effects of the
guilt or shame instructions variable followed the pattern we predicted, except for the
inferiority scale. Thus, more empathy and more anger at self were found following guilt
instructions than shame instructions; and no significant differences were found in anger at
other and fear following guilt and shame instructions (the predictions were the same for
guilt and shame). Finally, contrary to our expectations of finding more inferiority in the
shame conditions than in the guilt conditions, we found no significant differences in
inferiority following guilt or shame instructions.
Implications
The study in this Chapter indicate that Fontaine’s (2002) model may not be adequate in
that the (other-self) appraisal perspective seems not to account for the differences in
132
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives
anger. However, it might be that this subpart of the model (on subjective experiences)
does not work well, but the the rest of the model does. Put differently, maybe the
subjective experiences do not play a crucial role in the different guilt and shame emotion
processes, but other emotion components do. Also, generating guilt and shame situations
from each of the three appraisal perspective conditions was perceived as a difficult task
by most participants, some of whom might have failed to identify well differentiating
events from their own life, which might have suppressed the effect. At this point, it seems
too soon to discard the model. In the next and last Chapter, we will carry out a more
direct test of the model using a scenario approach. In this approach, we will select
scenarios so to systematically manipulate the appraisal perspective.
133
Chapter 4
3,5
3
2,5
Empathy
2
1,5
1
Self-other
Self-self
Other-self
Figure 1. Main effect of perspective (Empathy)
2,8
2,7
2,6
2,5
2,4
Empathy
2,3
2,2
2,1
2
Only guilt
Guilt-noshame
Shame-noguilt
Only shame
Figure 2. Main effect of guilt/shame instruction (Empathy)
134
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives
4
3,5
3
Belgium
2,5
Peru
2
1,5
1
Self-other
Self-self
Other-self
Figure 3. Interaction of perspective x country interaction (Empathy)
3,6
3,5
3,4
3,3
Anger at Self
3,2
3,1
3
Self-other
Self-self
Other-self
Figure 4. Main effect of perspective (Anger at self)
135
Chapter 4
3,7
3,6
3,5
3,4
3,3
Anger at self
3,2
3,1
3
2,9
Only guilt
Guilt-noshame
Shame-no- Only shame
guilt
Figure 5. Main effect of guilt/shame instruction (Anger at self)
2,6
2,5
2,4
2,3
Anger at Other
2,2
2,1
2
Self-other
Self-self
Other-self
Figure 6. Main effect of perspective (Anger at other)
136
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives
2,8
2,7
2,6
2,5
Fear
2,4
2,3
2,2
Self-other
Self-self
Other-self
Figure 7. Main effect of perspective (Fear)
2,7
2,6
2,5
2,4
Inferiority
2,3
2,2
2,1
2
Self-other
Self-self
Other-self
Figure 8. Main effect of perspective (Inferiority)
137
Chapter 4
Shame
3,2
3,1
3
2,9
Shame
2,8
2,7
2,6
2,5
Self-other
Self-self
Other-self
Figure 9. Main effect of perspective (Shame)
4
3,5
3
2,5
2
Shame
1,5
1
0,5
0
Only guilt
Guilt-noshame
Shame-noguilt
Only shame
Figure 10. Main effect of guilt / shame instruction (Shame)
138
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives
4
3,5
3
2,5
Peru
2
Belgium
1,5
1
0,5
0
Self-other
Self-self
Other-self
Figure 11. Interaction of perspective x country (Shame)
3,5
3,4
3,3
3,2
Guilt
3,1
3
2,9
Self-other
Self-self
Other-self
Figure 12. Main effect of perspective (Guilt)
139
Chapter 4
3,8
3,6
3,4
3,2
3
Guilt
2,8
2,6
2,4
2,2
2
Only guilt
Guilt-noshame
Shame-noguilt
Only shame
Figure 13. Main effect of guilt/shame instruction (Guilt)
3,8
3,6
3,4
3,2
Only guilt
3
Guilt-no-shame
2,8
Only shame
2,6
Shame-no-guilt
2,4
2,2
2
Self-other
Self-self
Other-self
Figure 14. Interaction of perspective x guilt/shame instruction (Guilt)
140
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives
3,8
3,6
3,4
3,2
3
Guilt instructions
Shame instructions
2,8
2,6
2,4
2,2
2
Self-other
Self-self
Other-self
Figure 15. Interaction of perspective x guilt/shame instruction (repeated) (Guilt)
141
Chapter 4
Baumeister, R. F., & Exline, J. J. (1999). Virtue, personality, and social relations:
self-control as the moral muscle. Journal of personality, 67, 1165-1194.
Baumeister, R. F., Stillwell, A. M., & Heatherton, T. F. (1994). Guilt: An
interpersonal approach. Psychological Bulletin, 115, 243-267.
Blatt, S. J. (1998). Contributions of psychoanalysis to the understanding and
treatment of depression. Journal of the American Psychoanalytic Association, 46, 722752.
Breugelmans, S. M. (2004). Cross-Cultural (Non)Equivalence in Emotions:
Studies of Shame and Guilt. Ridderkerk: Ridderprint.
Breugelmans, S. M. & Poortinga, Y. H. (2006). Emotion without a word: shame
and guilt among Raramuri Indians and rural Javanese. Journal of Personality and Social
Psychology, 91, 1111-1122.
Barrett, K. C. (1995). A functionalist approach to shame and guilt. In J. P.
Tangney & K. W. Fischer (Eds.), Self-conscious emotions: The psychology of shame,
guilt, embarrassment, and pride (pp. 25-63). New York: Guilford Press.
Cohen, J. (1992). A power primer. Psychological Bulletin, 112, 155-159.
Díaz, H. & Saavedra, J. (2000). La carrera del maestro en el Perú. Factores
institucionales, incentivos económicos y desempeño [Teachers' profession in Peru.
Institutional factors, economic incentives and performance]. Lima, GRADE, Documento
de Trabajo 32, 1-64.
Eid, M. & Diener, E. (2001). Norms for experiencing emotions in different
cultures: Inter- and intranational differences. Journal of Personality and Social
Psychology, 81, 869-885.
142
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives
Ferguson, T. J., & Eyre, T. (2000). Engendering gender differences in shame and
guilt: Stereotypes, socialization, and situational pressures. In A. H. Fischer (Ed.), Gender
and emotion: Social psychological perspectives (pp. 254-276). Cambridge, England:
Cambridge University Press.
Field, A. (2005). Discovering statistics using SPSS (2nd ed.). London: Sage.
Fischer, A., & Manstead, A. S. R. (2000). The relation between gender and
emotion in different cultures. In A. H. Fischer (Ed.), Gender and emotion: Social
psychological perspectives (pp. 71-96). Cambridge, England: Cambridge University
Press.
Fischer, A., Rodriguez Mosquera, P. M., van Vianen, A. E. M., & Manstead, A. S.
R. (2004). Gender and culture differences in emotion. Emotion, 4, 87-94.
Fontaine, J. R. J. (2002). The paradoxical relationships of guilt and shame with
anger. Belgium: University of Leuven, Unpublished manuscript.
Fontaine, J. R. J., Luyten, P., De Boeck, P., Corveleyn, J., Fernandez, M., Herrera,
D., et al. (2006). Untying the Gordian knot of guilt and shame: The structure of guilt and
shame reactions based on situation and person variation in Belgium, Hungary, and Peru.
Journal of Cross-Cultural Psychology, 37, 273-292.
Fontaine, J. R. J., Poortinga, Y. H., Setiadi, B. & Markam, S. S. (2002). Cognitive
structure of emotion terms in Indonesia and The Netherlands. Cognition and Emotion, 16,
61-86.
Gilbert, P., & Miles, J. N. V. (2000). Sensitivity to social put-down: Its
relationships to perceptions of social rank, shame, social anxiety, depression, anger and
self-other blame. Personality and Individual Differences, 29, 757-774.
143
Chapter 4
Gilligan, C., & Attanucci, J. (1988). Two moral orientations: Gender differences
and similarities. Merrill-Palmer Quarterly, 34, 223-237.
Harder, D. W., & Lewis, S. J. (1987). The assessment of shame and guilt. In J. N.
Butcher & C. D. Spielberger (Eds.), Advances in personality assessment (Vol. 6, pp. 89114). Hillsdale, NJ: Erlbaum.
Hofstede, G. (1980). Culture’s consequences: International differences in work-
related values. London: Sage.
Izard, C. E. (1977). Human emotions. New York, NY: Plenum Press.
Keefer, M. W., & Olson, D. R. (1995). Moral reasoning and moral concerns: An
alternative to Gilligan’s gender based hypothesis. Canadian Journal of Behavioral
Science, 27, 420-437.
Kitayama, S., Markus, H. R., , & Matsumoto, H. (1995). Culture, self, and
emotion: A cultural perspective on “self-conscious” emotions. In J. P. Tangney & K. W.
Fischer (Eds.), Self-conscious emotions: The psychology of shame, guilt, embarrassment,
and pride (pp. 439-464). New York: The Guilford Press.
Lewis, H. B. (1971). Shame and guilt in neurosis. New York: International
Universities Press.
Lewis, M. (1995). Embarrassment: The emotion of self-exposure and evaluation.
In J. P. Tangney & K. W. Fischer (Eds.), Self-conscious emotions: The psychology of
shame, guilt, embarrassment, and pride (pp. 198-218). New York: The Guilford Press.
Lindsay-Hartz, J., De Rivera, J., & Mascolo, M. F. (1995). Differentiating guilt
and shame and their effects on motivation. In In J. P. Tangney & K. W. Fisher (Eds.),
144
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives
Self-conscious emotions: The psychology of shame, guilt, embarrassment, and pride (pp.
274-300). New York: The Guilford Press.
Markus, H. R. & Kitayama, S. (1991). Culture and the self: Implications for
cognition, emotion, and motivation. Psychological Review, 98, 224-253.
Matos, L. (2005). School culture, teachers’ and students’ achievement goals as
communicating vessels. A study in Peruvian secondary schools. Unpublished doctoral
dissertation, University of Leuven, Belgium.
Rosnow, R. L., Rosenthal, R., & Rubin, D. B. (2000). Contrasts and correlations
in effect-size estimation. Psychological Science, 11, 446-453.
Scherer, K. R., Schorr, A., & Johnstone, T. (Eds.) (2001). Appraisal processes in
emotion: Theory, methods, research. New York: Oxford University Press.
Silfver, M. (2007). Gender differences in value priorities, guilt, and shame among
Finnish and Peruvian adolescents. Sex Roles, 56, 601-609.
Smith, P. B. (2004). Acquiescent response bias as an aspect of cultural
communication style. Journal of Cross-Cultural Psychology, 35, 50-61.
Tangney, J. P. (1990). Assessing individual differences in proneness to shame and
guilt: Development of the Self-Conscious Affect and Attribution Inventory. Journal of
Personality and Social Psychology, 59, 102-111.
Tangney, J. P. (1995). Shame and guilt in interpersonal relationships. In J. P.
Tangney & K. W. Fischer (Eds.), Self-conscious emotions: The psychology of shame,
guilt, embarrassment, and pride (pp. 114-139). New York: The Guilford Press.
Tangney, J. P., Burggraf, S. A., & Wagner, P. E. (1995). Shame-proneness, guiltproneness, and psychological symptoms. In J. P. Tangney & K. W. Fischer (Eds.), Self-
145
Chapter 4
conscious emotions: The psychology of shame, guilt, embarrassment, and pride (pp. 343367). New York: Guilford Press.
Tangney, J. P., Barlow, D., Wagner, P. E., Marschall, D. E., Borenstein, J. K.,
Sanftner et al.,
(1996a). Assessing individual differences in constructive versus
destructive responses to anger across the lifespan. Journal of Personality and Social
Psychology, 70, 780-796.
Tangney, J. P., & Dearing, R. L. (2002). Shame and guilt. New York: Guilford
Press.
Tangney, J. P., & Fischer, K. W. (Eds.). (1995). Self-conscious emotions: The
psychology of shame, guilt, embarrassment, and pride. New York: The Guilford Press.
Tangney, J. P., Wagner, P. E., Barlow D., Marschall, D. E., & Gramzow, R.
(1996b). The relation of shame and guilt to constructive versus destructive responses to
anger across the lifespan. Journal of Personality and Social Psychology, 70, 797-809.
Tangney, J. P., Wagner, P., Fletcher, C., & Gramzow, R. (1992). Shamed into
anger? The relation of shame and guilt to anger and self-reported aggression. Journal of
Personality and Social Psychology, 92, 669-675.
Triandis, H. C. (1995). Individualism and collectivism. Boulder, CO: Westview.
Van Herk, H., Poortinga, Y. H., & Verhallen, T. M. M. (2004). Response styles in
rating scales: Evidence of method bias in data from six EU countries. Journal of Cross-
Cultural Psychology, 35, 346-360.
Wallbott, H. G., & Scherer, K. R. (1995). Cultural determinants in experiencing
shame and guilt. In J. P. Tangney & K. W. Fisher (Eds.), Self-conscious emotions: The
146
Descriptions of guilt and shame events from different self-other perspectives
psychology of shame, guilt, embarrassment, and pride (pp. 465-487). New York: The
Guilford Press.
Zahn-Waxler, C., & Robinson, J. (1995). Empathy and guilt: Early origins of
feelings of responsibility. In J. P. Tangney & K. W. Fischer (Eds.), Self-conscious
emotions: The psychology of shame, guilt, embarrassment, and pride (pp. 143-173). New
York: Guilford Press.
i
Private universities: Universidad de Lima, Pontificia Universidad Católica del Perú. The public university
was the Universidad Nacional Mayor de San Marcos.
ii
This distinction was included to evaluate the possible confusion stemming from mentioning shame and
guilt together in the instructions. If no such confusion occurs, there should be no difference between both
type of instructions on the intensity of the emotion ratings (e.g., assuming that guilt situations are more
associated with empathy than shame situations, only guilt and guilt-no-shame questionnaires lead to equally
high ratings on the empathy scale). Otherwise, there could be a confounding stemming from mentioning
guilt and shame together (e.g., only guilt questionnaires lead to lower empathy scores than guilt-no-shame
questionnaires). A third possibility is that the instruction of actively exluding the other emotional
experience leads to a more pure form of the first emotion (e.g., only guilt questionnaires lead to higher
empathy scores than guilt-no-shame questionnaires)..
iii
Participants were also asked to answer several questions about their how they appraised, experienced and
felt like acting in the situations they recalled. These data are not used here.
iv
In a preliminary study with 30 Belgian and 30 Peruvian participants (adults and students), we applied a
first version of this instrument to test whether the descriptions of the perspectives were understood and
whether participants could imagine taking each of the three perspectives in different situations. This led to
some minor adjustments (clarifications) to the instructions.
v
Levene’s test was significant (p < .05) for the following variables: self-to-self empathy, other-to-self fear,
other-to-self inferiority, and self-to-other as well as self-to-self shame.
147
Anger experiences within guilt and shame episodes: Findings with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale-2)
Chapter 5
Anger experiences within guilt and shame episodes: Findings with a new scenario instrument (the
Leuven Guilt and Shame Scale-2).1
Introduction
Conceptual model
There are many contradictions in the literature about the relationships between guilt, shame, and
anger. Different results have been found by different researchers (see General Introduction and
Chapter 4). Fontaine (2002, unpublished report) constructed a hypothetical model for
understanding the role of anger in guilt and shame experiences, a model that could explain this
diversity in relationships (see Table 1). In the previous chapter, we tested a section of this model
(concerning subjective experiences). In the present study, we will test this model in further detail,
while taking into account what we found in Chapter 4. In essence, Fontaine’s model predicts
different types of guilt and shame processes to be more and less related to anger experiences,
depending on how the person appraises the role of the co-actor(s) in the situation.
According to Fontaine (2002), the distinction between self and others leads to three
possible perspectives in the appraisal of guilt and shame situations (see Table 1): (a) a person can
1
See Estas, Fontaine, Poortinga, & Corveleyn (2008). Anger experiences within guilt and shame episodes:
Construction and findings with a new scenario instrument (the Leuven Guilt and Shame Scale-2). Manuscript in
preparation.
This article would not have been possible without the co-operation of D. Herrera, who collected the data in Peru.
Thanks for help with the construction of the LEGSS-2 instrument to L. Matos, S. Inurritegui, R. Gargurevich, B.
Lavrysen, C. Iberico, A. Castañeda, and P. Walinga. Thanks for exchanges on anger components to P. Kuppens, H.
Van Coillie, S. Vanneste, and to the valuable contributions of P. Luyten and P. De Boeck to earlier phases of this
research.
This study was supported by project grants from the Research Council of the University of Leuven
(Onderzoeksraad).
149
Chapter 5
appraise his or her own position towards the other person (self-to-other), (b) a person can make a
reflexive appraisal, namely how he or she relates to her/himself (self-to-self), and (c) a person can
appraise the reactions of others towards her/himself (other-to-self). Appraisals of a situation are
supposed to run through the various components of the emotions process (Scherer, Schorr, &
Johnstone, 2001)
A predominance of the self-to-other orientation for guilt reflects a focus on the suffering
one has caused (e.g., Baumeister, Stillwell, & Heatherton, 1994), on the subjective experience of
sympathy and empathy (e.g., Zahn-Waxler & Robinson, 1995), and on an action tendency of
reparative behavior (e.g., Baumeister et al., 1994). For shame, a predominance of the self-to-other
perspective, reflects appraisals of disruption of smooth social functioning and being exposed to
others (e.g., Lewis, 1995), subjective experiences of embarrassment (e.g., Lewis, 1995), and
action tendencies of distracting attention of others away from the self or of disappearing from the
scene (e.g., Lewis, 1995).
A predominant self-to-self perspective for guilt reflects appraisals of responsibility and
lack of self-control (e.g., see Baumeister & Exline, 1999), subjective experiences of anger at self
(e.g., see Lindsay-Hartz, De Rivera, & Mascolo, 1995), and intra-punitive action tendencies and a
tendency towards improving oneself in order to prevent the situation from happening again (e.g.,
see Fontaine et al., 2006). For shame, a predominant self-to-self perspective reflects appraising
oneself as weak and deficient, subjective experiences of inferiority and powerlessness, and an
action tendency of withdrawal (e.g., Tangney, Burggraf, & Wagner, 1995).
Finally, a predominant other-to-self perspective for guilt reflects the appraisal that others
will retaliate for one’s misdeeds, subjective experiences of fear for punishment and possibly
defensive anger, and an action tendency of escaping (or hiding) and possibly defensive
150
Anger experiences within guilt and shame episodes: Findings with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale-2)
aggression (e.g., Barrett, 1995). A predominant other-to-self perspective for shame reflects the
appraisal that others will exclude oneself, subjective experiences of fear for exclusion or
defensive anger, and action tendencies of escaping from the rejecting audience or defensive
aggression (e.g., Gilbert & Miles, 2000; Tangney, 1995).
How does this working model provide a solution for the contradictions found in the
literature? If the self-to-other perspective is salient, negative relationships of guilt and shame
with anger can be expected. Focusing on the negative consequences of one’s behavior, and
especially empathizing with the victim, should counteract aggression and anger. Moreover,
valuing smooth social functioning and fearing the possibility of being exposed to others will
inhibit aggression; displaying anger disrupts interaction and draws attention to the person.
Positive relationships of guilt and shame with anger can be expected if the other-to-self
perspective is dominant. Expecting aggression by others (whether in the form of retaliation or
exclusion) is an important instigator of aggression. Because anger and fear are confounded here,
it is probable that anger will not always be openly displayed (anger-out or anger-in: Spielberger,
Krasner, & Solomon, 1988). The more threatening retaliation or exclusion is in a particular
situation, the more an open display of anger will be avoided. If the self-to-self perspective is
dominant, no systematic relationships with aggression can be expected, especially when the two
other perspectives are controlled for. In some situations, focus on self-control will imply
controlling one’s aggression; in other situations, aggression can be used to regain self-control. In
some situations, being confronted with one’s lack of capacities can lead to a depressive reaction,
while in other situations, anger and aggression can form a defensive reaction against the
painfulness of such a confrontation.
151
Chapter 5
Table 1
Conceptual model (Fontaine, 2002)
Self-to-other
Self-to-self
Other-to-self
hurting someone
responsibility,
possibility of
lack of self-control
retaliation
Guilt
Appraisal
Subjective experience
empathy, sympathy
angry at self
fear and/or anger
Action tendency
repairing
intra-punitive,
hiding or aggression
self-improvement
positive
Relationship with anger
negative
negative or positive
Appraisal
disrupting smooth
displaying weakness possibility of
social interaction,
or deficiency
exclusion
powerlessness,
fear and/or anger
Shame
exposing oneself
Subjective experience
embarrassment
inferiority
Action tendency
restoring interaction, withdrawal
hiding or aggression
disappearing
Relationship with anger
negative or positive
negative
152
positive
Anger experiences within guilt and shame episodes: Findings with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale-2)
Assessment of the model
To examine the model presented in Table 1, we use a scenario approach (see Fontaine et al.,
2006) that allows to disentangle four sources of variation: reactions (responses), situations,
individuals, and culture. Using this particular type of scenario approach (i.e., a fully balanced
design in which each scenario is presented with the same responses) enables to study these
sources of variation in the following ways. Situation variation can be assessed by averaging
responses across individuals. Person variation can be assessed by averaging responses across
scenarios. Cultural variation can be assessed (at structural level) by comparing the structures
underlying situation variation and individual variation. Reaction variation can be assessed by
averaging responses across scenarios, individuals, and cultures (countries); reaction variation
reveals something about the salience of reactions in general (i.e., What responses are likely to
occur, independently of situations, individuals, and cultures?). In essence, this approach assumes
that situation variation reveals information about underlying emotion processes (i.e., guilt and
shame), whereas person variation indicates how individual differences color these fundamental
emotion processes.
Reaction variation
We selected reactions (appraisals, subjective experiences and action tendencies) from the
LEGSS, from the conceptual model, and from the anger literature. The responses in the LEGSS,
24 in total, were are all included here (these responses are based on an comprehensive literature
study by Luyten, 2002, see General Introduction; see also Fontaine et al., 2006). Additionally, we
operationalized responses from the conceptual model (Table 1) and from the anger literature
(Berkowitz & Harmon-Jones, 2004; Kuppens, 2004; Spielberger et al., 1988; Van Coillie, 2005)
153
Chapter 5
in the present study. Extensive studies of participant descriptions of guilt and shame (with and
without self-other perspectives, see Fontaine, Estas, Corveleyn, Herrera, & Fernandez, 2001; see
also Chapter 4) have guided our choices (i.e., which responses we evaluated to be relevant to the
guilt and shame domain).
Appraisals. In the LEGSS, Fontaine et al. (2006) identified five major appraisal types related
either to guilt or to shame, or to both. The first type, ‘Discrepancy with norms and expectations’,
reflects discordances between one’s own behavior, and the norms or expectations (i) of the
broader community one lives in (Reactions 1 and 2, about the moral and social norms in more
abstract terms, the superego), (ii) of oneself (Reaction 3, related to the ego-ideal), or of (iii) a
concrete other person (Reaction 4)i. The second type, ‘Perceived reaction of others’, is
subdivided according to the type of ‘other’ referred to: the other as audience (Reaction 5), or as
actively reproaching (Reaction 6). The third type, ‘Controllability’, comprises both an evaluation
of being in control (Reaction 7) and of lack of control (Reaction 8). The fourth type, ‘Appraisal
of the self’, refers to the self as being experienced as weak and incompetent (Reaction 9) and as
bad and morally reprehensible (Reaction 10). The fifth type, ‘Consequences’, focuses on the
damage to oneself and one’s reputation (Reaction 11) and to the harm caused to the other
(Reaction 12).
Moreover, we rephrased one appraisal of the LEGSS, namely ‘lack of control’ (i.e., I
would think: ‘This is happening to me’), because it had proved to be dysfunctional in previous
studies (see Chapters 1 to 3 in this volume). The original item is still included in the LEGSS-2,
this is Reaction 8. The new item is abbreviated as ‘Self not cause’ (Reaction 13). We split another
item of the LEGSS, ‘I would reproach myself and think that I deserve a sanction.’), because it
154
Anger experiences within guilt and shame episodes: Findings with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale-2)
consisted of an appraisal for one part, and of an action tendency for the other part. The appraisal
part concerned the need for punishment, i.e., the belief that one deserves to be punished for one’s
misdeeds (Reaction 14). Note that the action tendency aspect is described below.
We derived six further appraisals from the conceptual model (Fontaine, 2002). Two selfto-other shame appraisals came into our focus, namely the focus on disrupting the fluent social
interaction (Reaction 15) and on exposing oneself to others (Reaction 16). For the self-to-self
guilt perspective we divided the original appraisal (see Table 1) into two items, the first stressed
the aspect of lack of impulse control (Reaction 17) more than the second (Reaction 18). The three
following reactions were drawn from the other-to-self perspective, which is always accompanied
by the appraisal that the reaction of the other person towards oneself is exaggerated (Reaction
19). In the case of guilt, this evaluation primarily concerns possible retaliation (Reaction 20); in
the case of shame, it firstly concerns the possibility of social exclusion (Reaction 21).
Finally, we selected eight appraisals from the anger literature: three general anger
appraisals and five specific appraisals we judged to be relevant to both the anger and the guiltshame domain (Berkowitz & Harmon-Jones, 2004; Kuppens, 2004; Kuppens, Van Mechelen,
Smits, & De Boeck, 2003). The first of these eight appraisals was ‘Goal blocking’, namely the
consideration that someone else prohibited one from reaching one’s goal (Reaction 22). It is a
general anger appraisal, that some consider to be synonymous to the very experience of anger
itself (see Kuppens, 2004). ‘Other accountability’ or evaluating that another person is responsible
for a certain situation (Reaction 23) also represents a central anger appraisal. An additional item
was constructed to emphasize the lack of control that may be experienced when holding another
person responsible for a situation (Reaction 24). A further general anger appraisal is ‘unfairness’,
i.e., the evaluation that one has been treated in an unjust manner by another person (Reaction 25).
155
Chapter 5
Primary to anger and secondary to guilt and shame is the appraisal that one is disadvantaged by
the situation (Reaction 26). Ascribing bad intentions to the other person is typical for anger but it
might also occur in (other-to-self) guilt and shame situations (Reaction 27). Also prominent in
the anger literature, is the subjective importance of an event to oneself (Reaction 28). Finally, we
included an appraisal that has been related to anger and various other emotions (Mesquita, Frijda,
& Scherer, 1997), namely ‘modifiability’, or the evaluation that one can do something to change
an aspect of the situation at hand (Reaction 29).
Subjective experiences. We included all the subjective experiences included in the LEGSS
(Fontaine et al., 2006). These were: sincere regret (Reaction 30), feeling small and powerless
(Reaction 31), guilt (Reaction 32), shame (Reaction 33), sadness (Reaction 34), fear (Reaction
35), and embarrassment (Reaction 36). On the basis of previous findings, and to be consistent
with the theoretical model, we divided LEGSS anger into ‘anger at other’ (Reaction 37) and
‘anger at self’ (Reaction 38). Reactions specific to the model were included, like compassion
(Reaction 39), and feelings of inferiority (Reaction 40). Additionally, humiliation (Reaction 41),
being disappointed in oneself (Reaction 42), and friendly feelings towards the other(s) (Reaction
43), were included because of their relevance to the domain of anger or guilt-shame (Kring,
2000).
Action tendencies. The LEGSS comprised two positive action tendencies and three negative ones
(Fontaine et al., 2006). Positive were trying to repair the caused damage or doing something else
to put things right (Reaction 44) and improving oneself (Reaction 45). The negative action
tendencies were: reproaching oneself (Reaction 46), the counterpart of the intra-punitive
156
Anger experiences within guilt and shame episodes: Findings with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale-2)
appraisal (Reaction 14), rumination (Reaction 47) and wanting to get out of the situation
(Reaction 48).
Also, a desire to repair the harm one has caused, the principal action tendency related to
the self-to-other guilt perspective, was already present in the LEGSS (Reaction 44). The first of
two self-to-other shame action tendencies, was wanting to disappear. Although a similar reaction
was operationalized in the LEGSS (Reaction 48), we wanted to add a reaction focusing more on
the active and immediate aspect of wanting to disappear from the situation (Reaction 49) instead
of simply leaving (Reaction 48). Trying to restore the (effortless) contact with the other(s)
(Reaction 50) was the second self-to-other action tendency. The first of both self-to-self guilt
action tendencies, namely self-improvement, was present in the LEGSS. The second, an intrapunitive tendency, was operationalized as two reactions. A direct form of wanting to punish
oneself was the tendency to act aggressively against oneself (Reaction 51). As its indirect
counterpart we used denying oneself agreeable things (Reaction 52). Self-to-self shame should be
accompanied with a tendency to withdraw from social contact, in a rather depressive way. We
operationalized this tendency as ‘not wanting to see anyone anymore’ (Reaction 53). From an
other-to-self perspective we expected hiding and (defensive) aggression for both guilt and shame.
The desire to hide from other(s) (Reaction 54), partially overlaps with the aforementioned
reactions of wanting to disappear and withdraw, but, in this context, is more related to avoiding
contact out of fear of the reaction of the other person.
We relied on two main sources from the anger literature to select anger reactions that
were possibly useful in a guilt and shame context. From Spielberger et al. (1988; see also
Spielberger, Reheiser, & Sydeman, 1995) we used the distinction between anger-out, anger-in
and anger-control. The second source was Van Coillie (2005), who listed all possible anger
157
Chapter 5
reactions in Belgian college students, drawing on an extensive literature study (see also Van
Coillie & Van Mechelen, 2006a, 2006b). We included seven of eight types distinguished by Van
Coillie (2005). The first two were physical (Reaction 55) and verbal aggression (Reaction 56);
they are compatible with Spielberger’s Anger Expression-Out. Anger directed inwards and
aggression to the self, we interpreted as ways to punish the self (Reaction 51). The fourth
category of Van Coillie is to communicate about one’s angry feelings with the aggressor or with
a third, independent, party. In order to prevent overlap between this category and that of verbal
aggression, we chose to include only the communication of feelings with an outsider (Reaction
57). A fifth way to handle one’s anger, is to turn away from the person one is angry at or from the
entire situation, by fleeing, leaving or not speaking (Reactions 48/49, 53, and 54 covered
physically turning away). The sixth category is to non-aggressively show that one is emotionally
affected, for example by crying or sighing (Reaction 58). The final option that we included is
trying to let the anger subside cognitively (by putting things into perspective or detachment) or
passively (by letting things blow over, staying calm, or doing nothing). We included ‘Doing
nothing to arrange the situation’ (Reaction 59), focusing on the passive side of this category. It
should be noted, that one can decide to ‘do nothing’ out of anger (not repairing caused damage),
as well as detachment (not caring what happens, not attaching much importance to the situation
and its consequences).
Compared to Spielberger’s State-Trait Anger Inventory-2 (1999), one of the four ways of
expressing anger, namely ‘Anger-In’ is not assessed in Van Coillie’s system. To assess this, we
adapted an item from the Anger-In scale of the STAXI-2, reproaching things to others without
showing it (the original item was: ‘reproaching things to others without saying it’) (Reaction 60).
158
Anger experiences within guilt and shame episodes: Findings with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale-2)
Situation variation
To sample situations representative of those implied in Fontaine’s (2002) conceptual model, we
asked participants in an initial prior study to describe guilt or shame situations from their own
lives in which the self-other appraisals were salient (this initial study is presented in Chapter 4).
This formed the basis for a selection of a standard set of situations that were included in the
LEGSS-2 (see Method section, ‘Instrument: LEGSS-2 Situations’, for details on the selection
procedure of the situations).
Person variation
Using the LEGSS, Fontaine et al. (2006) identified two separate dimensions of individual
differences in guilt and shame reactions, of which one was stable. Independently of the situations
in which people experience guilt and shame, some people seem to experience more control (e.g.,
feeling responsible for what happened, empathizing with one’s victim and wanting to repair) and
others lack of control (e.g., feeling one could influence neither the cause nor the consequences of
an event, feeling small and powerless, wanting to hide or disappear). People prone to experience
lack of control in guilt and shame situations seem to be more vulnerable to negative affect and
psychopathology (see Part one of this dissertation, see also Gilbert, Pehl, & Allan, 1994; Lewis,
1971; Harder, Cutler, & Rockart, 1992; Tangney, Wagner, & Gramzow, 1992).
We do not have specific expectations as to which dimensions should appear in the data,
although it seems likely that the ‘control - lack of control’ dimension found with the LEGSS
would be replicated (at least) and extended (at most).
159
Chapter 5
Cultural variation
Data were collected in two countries, Belgium and Peru. These countries belong to cultural
regions that have shown substantial variance in many cross-cultural studies (e.g., Hofstede, 1980,
2001; Triandis, 1995). There are numerous indications in the literature to the effect that,
compared to Belgium, in Peru social engagement emotions (like guilt and shame) are more likely
to be prevailing than social disengagement emotions (like anger) (e.g., Eid & Diener, 2001;
Markus & Kitayama, 1991; Triandis, 1995). However, a generalization of social interaction
patterns to experienced emotions may be unjustified, as indicated by the lack of culture
differences in correlations or structural relationships found in recent studies (Breugelmans, 2004;
Fontaine, Poortinga, Setiadi, & Markam, 2002; Fontaine et al., 2006). Hence, we expect
similarity between structures found in our Belgian and Peruvian samples.
Design
To examine the four sources of variation, we used a situations-by-reactions-by-personsnested within cultural groups design. Thus, in two cultural groups we investigated how a sample
of individuals is prone to display a theoretically selected sample of guilt, shame and anger
reactions within a sample of real-life guilt and shame descriptions selected from a larger pool on
a theoretical basis.
160
Anger experiences within guilt and shame episodes: Findings with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale-2)
Method
Participants
The Belgian sample consisted of 225 second year psychology students (19% male) enrolled at the
University of Leuven, in the Dutch-Speaking part of Belgium. Their age ranged from 19 to 48
years with a mean of 20.7 years. Students received credit for a course in return for their
participation. Three participants had more than 5 missing values on the questionnaire and were
eliminated from all analyses.
The Peruvian sample consisted of 172 university students (37% men) of various faculties
of the University of Lima, a high socio-economic level university in the capital of Peru. Their age
ranged from 17 to 31 years with a mean of 20.4 years. Peruvian students all participated
voluntarily in the research, filling out the questionnaire during class hours. Nine protocols with
more than 5 missing values on the questionnaire were eliminated. Anonymity was guaranteed
explicitly.
Instrument: LEGSS-2 Situations
In a preliminary study, we asked Belgian and Peruvian students and adults to describe
extensively three guilt or shame situations and accompanying emotional reactions from their own
life (see Chapter 4). In the instructions the predominant self-other appraisal perspective was
varied systematically. Thus, each participant accounted one self-to-other, one self-to-self and one
other-to-self situation of either guilt or shame. Peruvian respondents were selected from different
socio-economic backgrounds of Lima. In Belgium, we collected a total of 1573 situation
descriptions (65% from adults), and in Peru we gathered 1622 descriptions (43% from adults).
161
Chapter 5
We followed a stepwise procedure to select the situations to be included in the final
instrument, the Leuven Guilt and Shame Scale-2 (see Appendices E to H). First, the first author
of this chapter selected a set of 120 situations on the basis of the theoretical model presented in
Table 1. This set consisted of 10 Belgian and 10 Peruvian situations for each of the six cells in
the model (e.g., self-to-other guilt). Additional criteria for situation selection were applicability to
both sexes and to adults of all ages. Culture-specific names of places or people were removed.
Moreover, words or sentences referring to the own emotional reactions of the participant were
removed from the descriptions. Thus emotion terms, like ‘guilt’, ‘shame’, and ‘anger’, were
replaced with emotionally neutral alternatives, such as ‘affected’, ‘upset’, etc. Reactions of others
that could influence the appraisal perspective taken by the participant were maintained. The
selected Belgian situations were translated into Spanish and the Peruvian situations were
translated into Dutch by the first author of this Chapter.
Second, the set of 120 situations were presented to 10 raters (five Dutch-speaking and
five Peruvian trained psychologists). These experts rated the level of correspondence between
each situation and each of the six prototypical descriptions of the theoretical cells (e.g., self-toother guilt) on a six-point scale ranging from 1 (does not correspond at all) to 6 (corresponds
perfectly). Averages of the mean expert scores per situation over the first 20 situations (self-toother guilt), the situations 31 to 40 (self-to-other shame), etc., resulted in a 6 x 6 matrix of means,
presented in Table 2. Means should be highest on the diagonal, where the expected prototypes are
located. Table 2 shows that the self-to-other (SO) situations were easiest to categorize (with the
highest of six means, 4.54); the most difficult were the other-to-self (OS) shame situations (with
the lowest mean of 3.49). However, all entries on the diagonal are substantially higher than any
off-diagonal entries. As an additional means to evaluate the correspondence between the
162
Anger experiences within guilt and shame episodes: Findings with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale-2)
theoretically expected prototypes and the expert ratings, we calculated the consistency of the
ratings per prototype (Cronbach’s alpha). For guilt, these were: .96 (for self-to-other), .92 (for
self-to-self), and .93 (for other-to-self); for shame, these were: .87 (for self-to-other), and .90
(both for self-to-self and other-to-self). Although all of these reliabilities are very satisfying, the
self-to-other guilt prototype comes into the fore as the clearest (α = .96) and the self-to-other
shame as the most fuzzy (α = .87).
Table 2
Mean ratings per expected prototype
Expected prototype
Self-other
Self-self
Other-self
(1)
(2)
(3)
(4)
(5)
(6)
guilt
(1)
4.54
1.80
2.18
1.43
1.26
1.07
shame
(2)
1.91
3.77
1.37
1.50
1.18
1.44
guilt
(3)
1.05
1.12
4.34
1.76
1.19
1.07
shame
(4)
1.17
1.52
1.64
3.95
1.15
1.82
guilt
(5)
2.07
1.74
1.75
1.26
3.94
1.71
shame
(6)
1.33
2.31
1.32
1.75
1.61
3.49
Next, we examined whether the cultural origin of the raters influenced the level of the
ratings. We performed a multi-dimensional scaling analysis (MDS) on the standardized
Euclidean distances between the ratings (Borg & Groenen, 1997). Ideally, we would expect a
solution in space with no outliers and a random dispersion of the 10 points representing the
raters. Outliers would mean that some experts have a pattern of ratings dissimilar to those of
163
Chapter 5
other experts. Systematic differences between Peruvian and Belgian raters, would point to
cultural differences. The scattering of points in a two-dimensional space, did not show evidence
of cultural differences.ii
We selected the 12 ‘best’ Belgian and the 12 ‘best’ Peruvian situations to constitute our
final questionnaire (the LEGSS-2), i.e., situations that showed a high mean (over seven raters) on
the prototype meant to represent the situation and low means on the five remaining prototypes.
The only restriction was that two situations per prototype had to come from each country. We
randomly divided the 24 situations over two versions of the questionnaire, so that each version
contained two situations belonging to each of the six prototypes, one from Belgium and the other
from Peru.
Instrument (continued): LEGSS-2 Reactions
The formulation of the 60 a-priori selected reactions from the literature, presented in Table 3, has
been discussed in the introduction section.
164
Anger experiences within guilt and shame episodes: Findings with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale-2)
Table 3
Sixty Appraisals, subjective experiences and action tendencies of the LEGSS-2
Nr.
1
2
3
14
Item
I would think: With what I did, I have violated a moral norm.
I would think: With what I did, I have violated a social norm.
I would think: With what I did, I am falling short of my personal
expectations.
I would think: With what I did, I am falling short of the expectations
of others.
I would have the impression that others are looking at me, that I am at
the center of the attention.
I would have the impression that others are reproaching me.
I would think: This is because of me. I could have behaved differently
and then it would not have happened.
I would think: This is happening to me.
I would think: I am a weak and incompetent person.
I would think: I am a bad and reprehensible person.
I would think: What I do, harms my reputation.
I would think about what I did to others, about the damage I have
caused.
I would think: I haven’t caused this. I couldn’t do anything to the fact
that this happened.
I would think: I deserve a sanction.
15
I would think: I have disturbed the smooth social interaction.
Disturb interaction
16
I would think: I have exposed myself to the other(s).
Exposed self
17
18
19
I would think: I did not exert sufficient command over my impulses.
I would think: I did not have sufficient control over myself.
I would think: The other(s) exaggerate with his/ her (their) reaction to
what I did.
Lack impulse control
Lack self-control
Other exaggerates
20
I would think: The other(s) will get back at me.
Other retaliates
21
I would think: The other(s) will shut me out.
Other excludes
22
23
I would think: The other(s) has (have) crossed me here.
I would think: Someone else is responsible for what has happened
here.
I would think: I couldn’t do anything to this, this was caused by the
other.
I would think that what is happening to me here, is unfair.
I would think: I myself am disadvantaged by this situation.
I would think: Bad intentions are at stake here.
I would think: What happens here, is important for me.
Other goal-blocked
S.o. else responsible
LEGSS
modified
LEGSS
modified
Self-other
shame
Self-other
shame
Self-self guilt
Self-self guilt
Other-self
shame &
guilt
Other-self
guilt
Other-self
shame
Anger
Anger
Other cause
Anger
Unfair
Self disadvantaged
Other bad intentions
Important for self
Anger
Anger
Anger
Anger
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
24
25
26
27
28
165
Abbreviation
Moral norm
Social norm
Personal expectations
Origin
LEGSS
LEGSS
LEGSS
Others' expectations
LEGSS
Gazed at
LEGSS
Other reproaches
Because of me
LEGSS
LEGSS
Happens to me
Weak person
Bad person
Reputation
Damage
LEGSS
LEGSS
LEGSS
LEGSS
LEGSS
Self not cause
Deserve sanction
Chapter 5
29
30
31
32
33
34
35
36
37
I would think: I can still do something to put things right.
I would feel sincere regret about what I have done.
I would feel powerless and small in the situation.
I would feel guilty.
I would feel ashamed.
I would feel sad.
I would feel afraid.
I would feel embarrassed.
I would feel angry at the other(s).
Modifiability
Regret
Powerless
Guilt
Shame
Sadness
Fear
Embarrassment
Anger at other
38
I would feel angry at myself.
Anger at self
39
I would feel compassion towards the other(s).
Compassion
40
I would feel inferior.
Inferior
41
42
43
44
I would feel humiliated.
I would be disappointed in myself.
I would have friendly feelings for the other(s).
I would try to repair the damage I caused or do something else to put
things right.
I would work on myself, improve myself as a result of the situation.
I would reproach myself.
I would ruminate about what happened.
I would want to get away from the situation (sink through the ground,
run away).
I would want to disappear from the situation.
Humiliated
Disappointed
Friendly feelings
Repair
Anger
LEGSS
LEGSS
LEGSS
LEGSS
LEGSS
LEGSS
LEGSS
LEGSS
modified
LEGSS
modified
Self-other
guilt
Self-self
shame
extra
extra
extra
LEGSS
Improve self
Self-reproach
Rumination
Disappear (fast)
LEGSS
LEGSS
LEGSS
LEGSS
Disappear
45
46
47
48
49
51
52
53
I would do my best to restore the smooth social contact with the
other(s).
I would react aggressively towards myself (take it out on myself).
I would deny myself pleasurable things.
I wouldn’t want to see anyone anymore.
Auto-aggression
Deny fun things
Withdraw
54
I would hide from the other(s).
Hide
55
Now I wouldn’t be able to contain my deeds anymore: I would slam
the door, hurt someone, throw with things.
Now I wouldn’t be able to contain my words anymore: I would start
shouting, screaming, cursing.
I would talk about my feelings with persons that were not involved in
the situation
I would show that I am affected: cry, weep, sigh.
Now I wouldn’t do anything to put the situation right.
I would reproach all kinds of things to the other(s) without showing it.
Physical aggression
LEGSS
modified
Self-other
shame
Self-self guilt
Self-self guilt
Self-self
shame
Other-self
shame &
guilt
Anger
Verbal aggression
Anger
Talk about feelings
Anger
Show emotions
Do nothing
Anger in
Anger
Anger
Anger
50
56
57
58
59
60
166
Restore interaction
Anger experiences within guilt and shame episodes: Findings with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale-2)
Procedure
To respond to the questionnaire, participants were asked to imagine as vividly as possible
that they would find themselves in the described situations (presented as vignettes). They were
asked to rate the probability that they would experience each of the 60 reactions for each of the
12 situations, on a six-point scale ranging from 1 (very unlikely) to 6 (very likely). iii
Results
Preliminary analyses showed that both versions of the questionnaire yielded similar results. Thus,
we will report the results for the two versions combined, unless there are noticeable differences.
Structure of guilt and shame reactions based on situation variation in the LEGSS-2
We averaged the ratings on the reactions per situation across persons. These average
reaction scores showed substantial intercorrelations, the correlations ranged from -.80 to .99 (the
average of these correlations in absolute values equaled .34) in Belgium, and from -.86 to .98 (the
average of these correlations in absolute values equaled .36) in Peru.
To uncover the structure underlying the situation x reaction data matrix, we applied nonmetrical multidimensional scaling on the Euclidean distances between the standardized reaction
scores (averaged over persons). We did these analyses separately for the Belgian and the
Peruvian data, using the SAS PROC MDS procedure (SAS Technical Report P-229, 1992).
The proportion of variance accounted for by configurations from one up to five
dimensions, was .67, .82, .94, .97, .98 in Belgium and .68, .83, .92, .97, .98 in Peru. Thus, in both
cultural groups, the three-dimensional solution provides the best fit, if we take both the amount of
167
Chapter 5
explained variance (94% in Belgium and 92% in Peru) as well as the relative gain from a two- to
a three-dimensional solution (12% in Belgium and 9% in Peru) into account.
In order to compare the Belgian and the Peruvian three-dimensional solutions, we used
generalized Procrustes analysis (GPA: Commandeur, 1991; Borg & Groenen, 1997). In GPA,
transformations such as rotation, reflection, translation and dilatation of the coordinate system are
applied to the data structures of each sample to reach maximum correspondence. These
transformations are permitted because they do not affect the relative distances between points
within each group. GPA provides group-specific N-dimensional solutions (in our case, both a
Belgian and a Peruvian three-dimensional solution), as well as an average or centroid of these
different configurations.
The centroid configuration for the situation structure accounted for 94.4% of the variance
in both countriesiv. The coordinates of the centroid configuration were highly correlated to the
coordinates of the culture-specific configurations, namely .98, and .99 for the first dimension, .97
and .97 for the second dimension, and .94 and .93 for the third dimension of the Belgian and the
Peruvian configurations respectively. Also, the correlations between both culture-specific
configurations after GPA were substantial: .94, .89 and .74 for the first, second and third
dimensions, respectively. All findings indicate that the overall situation structure is highly similar
between the two groups (even though the third dimension seems less stable).
This high similarity enabled us to base our interpretations on the centroid configuration
(see Figures 1, 2 and 3 for the three-dimensional situation solutions on which we based following
interpretations; see Table 5 for the labels used in these Figures). The first dimension of the
situation structure represents who is regarded by the main actor as the causal agent of the
situation: oneself or other persons (see Figures 1 & 3). In other words, people on average seem to
168
Anger experiences within guilt and shame episodes: Findings with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale-2)
distinguish between situations in which they attribute responsibility for what happened to
themselves and situations in which they see someone else as responsible. The most extreme
reaction on the ‘self is responsible’ pole amounts to taking the responsibility for something done
wrong (see Figure 1, in which the most left-sided reaction is ‘Because of me’, i.e., Reaction 7 in
Table 3). Reactions related to this, are: reproaching oneself, being disappointed in oneself,
judging one is falling short of one’s own expectations, thinking one deserves to be sanctioned,
wanting to repair, and regret. At the ‘other responsible’ pole, the most extreme reactions reflect
that the responsibility for what happened is attributed to another person (self not cause, other
cause, someone else responsible). Related reactions are: considering that the other person blocked
one’s goals, attributing bad intentions to the other, viewing the reaction of the other as
disproportionate, controlling one’s anger, and doing nothing. Blaming oneself seems to be
accompanied by feelings of guilt and anger at self, whereas blaming the other is accompanied by
anger at other persons. It should be noted that most of the reactions at the ‘self responsible’ pole
are those we theoretically expected to be related to self-to-other or self-to-self guilt. Most
reactions at the ‘other responsible’ pole are those we expected to reflect the other-to-self
prototypes, as well as typical anger reactions. Shame-like reactions (shame as subjectively
experienced, wanting to disappear, being preoccupied with one’s reputation, etc.) are scattered
around the center of this dimension and thus not relevant to it. We labeled this first dimension as
‘self versus other responsible’.
In sum, respondents agree, on average, that there are types of situations in which they
consider themselves to be the cause and other types of situations in which they consider someone
else as being responsible for the situation and its consequences. Situations in which one blames
169
Chapter 5
oneself are often those in which one also experiences guilt and anger at oneself. Events judged to
be caused by another person are those in which one experiences anger at others.
The second dimension of the situation structure concerns the question which party is more
disadvantaged by the situation: the other person or oneself (see Figures 1 & 2). At the
‘disadvantage to other’ pole, the most extreme reactions refer to feelings of sympathy for the
other person, a concern with the damage one caused to this other person, and a friendly attitude
towards him or her. Related are a preoccupation with the violation of social and moral norms,
with disturbed social interactions, and how to restore them. At the ‘greater disadvantage for self’
pole, the most important reaction directly reflects a preoccupation with the disadvantages of the
situation for oneself. It is accompanied by feelings of fear and inferiority.
The third dimension of the situation structure opposes shame and embarrassment
experiences to anger reactions, especially overt anger reactions (see Figures 2 & 3). At the shame
pole, we encounter ‘embarrassment’, ‘shame’, ‘wanting to hide’, ‘wanting to leave’, ‘wanting to
disappear’, ‘feeling like the center of attention’, and ‘feeling humiliated’. At the aggression side,
we find tendencies to act aggressively against the other person (both verbally and physically) and
the expectation that the other person will take revenge. Also very highly placed on the aggression
pole are evaluations of lack of self-control and of impulse control.
Structure of guilt and shame reactions based on person variation in the LEGSS-2
In this section, our aim is to identify how individuals react systematically different to guilt
and shame situations. We averaged the ratings on the reactions per person across situations. An
entry in the person x reaction data matrix represents the mean score over all the situations in the
170
Anger experiences within guilt and shame episodes: Findings with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale-2)
LEGSS-2 questionnaire (e.g., over the 12 situations of version A) on a certain reaction (one out
of 60) of a certain person. Reliability estimates showed moderate values in both cultural groups,
though sufficient for our purposes. The estimates of internal consistency (Cronbach’s alpha)
ranged from .52 to .90 (with an average of .75), and from .58 to .93 (with an average of .75) for
the two versions of the questionnaire in Belgium. They ranged from .60 to .91 (with an average
of .80) and from .55 to .90 (with an average of .80) for the two versions in Peru. In other words,
the same participants consistently score some reactions as high and others as low across
situations. In addition, the reactions were substantially correlated. The correlations ranged from .25 to .89 (with an average absolute correlation of .37) in Belgium, and from -.36 to .87 (with an
average absolute correlation of .50) in Peru.
To uncover the structure underlying the person x reaction data matrix, we applied nonmetrical multidimensional scaling on the Euclidean distances between the standardized ratings on
the reactions (averaged over situations). Again, we did these analyses separately for the Belgian
and the Peruvian data, using the SAS PROC MDS procedure (SAS Technical Report P-229,
1992). The proportion of variance accounted for by configurations from one up to five
dimensions, was .67, .81, .88, .91, .94 in Belgium, and .73, .89, .93, .95, .96 in Peru. We opted for
a three-dimensional solution in both countries because, although two-dimensional solutions
offers a relatively good fit in both cases, in Belgium the third dimension explains an appreciable
amount of variance over the second dimension. This is somewhat less so for the Peruvian data.
GPA was applied to the two three-dimensional person structures in each country. The
centroid configuration generated by GPA accounted for 91.1% of the squared distances in
Belgium and Peru. Moreover, the coordinates of the centroid configuration were substantially
correlated with the coordinates of the culture-specific configurations, namely, .96 and .97 for the
171
Chapter 5
coordinates on the first dimension, .96, and .94 for the coordinates on the second dimension, and
.94 and .93 for the coordinates on the third dimension of the Belgian and Peruvian configurations,
respectively. In addition, the correlations between both culture-specific configurations after GPA
are substantial: .86, .82 and .76 for the first, second and third dimensions, respectively. Thus, the
overall person structure is highly similar between the two groups (This is somewhat less so for
the third dimension).
This high similarity enabled us to base our interpretations on the centroid configuration
(see Figures 4, 5, and 6; see Table 5 for the labels used in these Figures) for the threedimensional situation solutions on which we based following interpretations.
The first dimension of the person structure contrasts adaptive thoughts, feelings and
reactions to maladaptive ones (see Figures 4 & 6). The adaptive pole is most strongly represented
by the appraisal that the situation and its outcomes are modifiable or repairable. This evaluation
is accompanied by reactions like repairing or restoring the interaction, or simply expressing how
one feels. Also close to the adaptive end of the dimension are reactions of taking one’s
responsibility for the wrong done and wanting to improve oneself. Also at this adaptive pole are
evaluating the situation as being important to oneself and seeing oneself as disadvantaged. The
maladaptive pole is represented by reactions of passivity (doing nothing) as well as all forms of
aggression in the study: physical, verbal or controlled aggression against another person or
aggression directed towards the self and other intra-punitive reactions. A bit more to the center of
the dimension, but still close to the maladaptive end, are reactions of blaming another person,
ascribing bad intentions to this person, and seeing him/her as standing between one and one’s
goals.
172
Anger experiences within guilt and shame episodes: Findings with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale-2)
The second dimension of the person structure reflects the impact of the guilt, shame
and/or anger situations on the self (see Figures 4 & 5). On the one hand, the impact can be strong
and this can lead the person to devaluate, punish and even reject him or herself. On the other
hand, a person can take things less personally and not having their self-image challenged. The
first pole is represented by reactions of feeling one is bad and reprehensible, or weak and
incompetent. The person had expected more of him/herself and feels disappointed with
him/herself. He or she feels inferior, maybe even humiliated and wants to retract from social
interactions. Also intra-punitive tendencies are associated with this pole, like judging one
deserves a sanction, denying oneself agreeable things, and even aggression towards the self.
Subjectively, one can also feel guilty, ashamed, sad and angry at oneself. At the other end of this
dimension, reactions indicating a more detached attitude are found, like not having control over
the situation and not seeing oneself as responsible. The situation might be experienced as unfair,
and the other’s reaction as exaggerated.
The third dimension of the person structure seems to represent a fairly general approachavoidance tendency (see Figures 5 & 6). At the approach end are situated reactions showing a
positive inclination towards the other (feeling sympathy or liking for the other, being preoccupied
with the damage caused to him or her) or towards society (admitting to have violated social or
moral norms, caring about being exposed to others, and wanting to restore smooth social
interaction). The most extreme reactions at the avoidance pole are wanting to disappear or to
leave the situation. All subjective experiences assessed are situated at the avoidance pole, with
guilt and anger at self somewhat closer to the approach side, followed by shame. Embarrassment,
humiliation and especially anger at other are situated more at the avoidance pole.
173
Chapter 5
Salience of guilt and shame reactions in the LEGSS-2
Finally, we examined the salience of guilt and shame reactions in both cultural groups. This
allows us to assess which reactions are scored high or low on average over all situations and
persons, or, in other words, which reactions are relevant to the domain of guilt and shame and the
position of anger in this domain. In Belgium, mean ratings (over persons and situations) ranged
from 1.60 to 4.29, and in Peru they ranged from 1.94 to 4.06, on a scale from 1 to 6 (see Table 4).
Thus, there is substantial variation in the mean reaction scores. The two samples showed high
agreement in the salience of situations: the correlation between the mean reactions of the
Belgians and the Peruvians (we averaged over situations and over persons per country) reached a
value of r = .90. Figure 7 shows a scatter plot of the mean reaction scores of Belgium (on the
vertical axis) and Peru (on the horizontal axis). Reactions that are more prevalent in Belgium than
in Peru are ‘modifiability’, ‘improve self’, ‘lack of self-control’ and ‘lack of impulse control’.
Reactions that are somewhat more common in Peru than in Belgium are ‘self as weak’, ‘feeling
inferior’, ‘feeling powerless’, ‘reproach self’, and ‘disappear’.
On average in both countries together (see Table 4, grand mean), the three least frequently
used reactions are ‘physical aggression’, ‘aggression towards the self’, and ‘bad person’. The
three most salient reactions are ‘self disadvantaged’, ‘repair’, and ‘ruminate’.
174
Anger experiences within guilt and shame episodes: Findings with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale-2)
Table 4
Average reaction scores in Belgium and Peru
Labels
Grand
Average
mean
Belgium
Physical aggression
1.87
2.14
Bad person
1.92
1.95
Auto-aggression
1.94
2.05
Deny fun things
1.98
2.11
Withdraw
2.02
2.16
Verbal aggression
2.02
2.16
Deserve sanction
2.06
2.29
Other bad intentions
2.09
2.40
Other goal-blocked
2.10
2.25
Moral norm
2.18
2.17
Anger in
2.25
2.22
Do nothing
2.26
2.27
S.o. else responsible
2.27
2.40
Other retaliates
2.27
2.31
Weak person
2.29
2.17
Exposed self
2.34
2.61
Disturb interaction
2.37
2.29
Social Norm
2.37
2.31
Hide
2.41
2.31
Other cause
2.44
2.48
Other excludes
2.47
2.50
Show emotions
2.49
2.49
Compassion
2.51
2.55
Humiliation
2.56
2.54
Inferior
2.57
2.43
Fear
2.62
2.61
Friendly feelings
2.62
2.68
Anger at other
2.67
2.75
Other exaggerates
2.69
2.81
Damage
2.72
2.76
Lack self-control
2.77
3.06
Self not cause
2.83
2.91
Unfair
2.83
2.92
Gazed at
2.84
2.89
Lack of impulse control
2.89
3.23
Reputation
2.91
2.86
Powerless
2.94
2.73
Other reproaches
2.97
2.86
Regret
3.05
3.12
Personal expectation
3.10
3.00
Disappointed
3.12
2.98
Average
Peru
1.60
1.89
1.83
1.85
1.87
1.89
1.83
1.78
1.94
2.18
2.28
2.26
2.15
2.24
2.42
2.07
2.44
2.43
2.51
2.41
2.44
2.49
2.47
2.58
2.71
2.63
2.56
2.59
2.58
2.68
2.48
2.75
2.74
2.80
2.55
2.96
3.14
3.07
2.98
3.20
3.26
175
Chapter 5
Others expectations
Embarrassment
Happens to me
Reproach self
Guilt
Disappear
Anger at self
Sadness
Shame
Disappear (fast)
Improve self
Talk about feelings
Restore interaction
Because of me
Important for self
Modifiability
Ruminate
Repair
Self disadvantaged
3.16
3.20
3.26
3.28
3.33
3.39
3.41
3.45
3.49
3.50
3.55
3.58
3.68
3.69
3.70
3.78
3.89
3.98
4.04
3.01
3.20
3.26
3.03
3.25
3.14
3.28
3.48
3.40
3.31
3.93
3.60
3.71
3.68
3.78
4.06
3.71
3.94
3.78
3.32
3.20
3.25
3.53
3.41
3.64
3.53
3.42
3.57
3.68
3.18
3.56
3.65
3.70
3.62
3.51
4.07
4.02
4.29
176
Anger experiences within guilt and shame episodes: Findings with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale-2)
Discussion
There are many contradictions in the guilt and shame literature concerning the
relationship of these social emotions to anger and aggression. In an attempt to make sense of the
seemingly contradictory findings, Fontaine (2002) developed a conceptual model, based on the
distinction between self and others. The main idea is that, depending on the perspective one takes
towards the other person and towards oneself in guilt and shame situations, different relationships
with anger can be expected. Typically, in guilt and shame situations, a person does or displays
something ‘wrong’, hurtful or inadequate (to others or to himself/herself). If people focus on the
effect of their actions on the other main actor(s) in the situation (taking a self-to-other
perspective), reactions of empathy (in the case of guilt) and of preoccupation with restoring the
disrupted social interaction (for shame), are likely to occur. Also, these reactions are bound to
suppress feelings of anger and aggressive reactions. If, on the other hand, the person focuses on
the possible or real negative responses of the other actor in the situation (taking an other-to-self
perspective), a consequent preoccupation with revenge (in the case of guilt) or social exclusion
(for shame) might lead to reactions of flight or defensive aggression. Situations in which the
concrete role of another person is minimal or in which the principal actor is alone (the case of a
self-to-self perspective), tend to be accompanied by anger directed at oneself.
To test the premises of this model, we constructed a scenario instrument, modeled after
and earlier instrument designed by Fontaine et al. (the Leuven Guilt and Shame Scale; Fontaine
et al., 2006; see also Chapters 1 to 3). The main advantage of this approach is that it allows to
disentangle variation arising from different sources: situations, reactions, persons, and cultures
(see the Introduction of the present chapter: Assessment of the model).
177
Chapter 5
Our instrument, the LEGSS-2, consists of 24 scenarios (divided over two versions) and 60
reactions (appraisals, subjective experiences, and action tendencies). The scenarios were drawn
from a large set of Belgian and Peruvian descriptions in which participants (students and adults
from diverse socio-economic backgrounds, N = 552 Belgians and N = 563 Peruvians) reported
guilt or shame situations from their own lives. The selection procedure involved a preselection of
situations that seemed to fit the model (step 1) and the rating of this preselection by experts from
both countries on fit to the model (step 2). The selection of reactions from the literature included:
(a) all the LEGSS reactions, (b) additional items derived from the Fontaine’s (2002) conceptual
model, and (c) reactions specific to the anger literature. We applied the measurement instrument
to Belgian (N = 225, 19% men) and Peruvian (N = 175, 37% men) college students, who
indicated how likely they would experience each of the 60 reactions in each of the 12 situations.
Like Fontaine et al. (2006), we examined situation, person, reaction and cultural variation.
Situation variation
The types of guilt and shame situations in the questionnaire were distinguishable on three
dimensions. The first and most important dimension contrasts situations in which people see
themselves as responsible, with situations in which they see the other person as responsible.
Typical situations in which one blames oneself are often accompanied with feelings of guilt and
of anger at oneself. Reversely, the situations that do elicit blaming others, are accompanied with
feelings of anger at someone else. Although this dimension of responsibility has been identified
in the literature as opposing typical shame and guilt to typical anger experiences (e.g., Ellsworth
& Tong, 2006; Kuppens, 2004; Scherer, 1984), this finding is noteworthy, because we did not
178
Anger experiences within guilt and shame episodes: Findings with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale-2)
select anger situations. Apparently, even within the guilt and shame domain, some situations are
more likely to elicit feelings of personal responsibility than others.
The second dimension distinguishes whether the negative consequences of an event are
more important for the other person or for oneself. The first option is related to a general positive
approach of ‘the other’ as an individual (or society). This leads to feelings of sympathy for the
other person, a concern with the damage caused, and a friendly attitude. If the negative
consequences reflect on oneself, there are feelings of fear and inferiority.
The third dimension distinguishes situations that elicit primarily shame and those that
elicit primarily aggression. Events eliciting shame or embarrassment are associated with an
impression of being gazed at, of fear for one’s reputation, and a desire to hide or disappear. It
may be noted that the shame cluster on the third dimension replicates a finding of Fontaine et al.
(2006): shame (as a process) is not restricted to global negative self-evaluations, but it has a clear
external side. Typical situations that trigger shame, also trigger reactions of flight, of feeling like
the center of attention, of fearing for one’s reputation. The relation to the other person as
represented on the third dimension seems not one of genuine preoccupation with the
consequences of one’s own acts for this other person, but more in the realm of ‘what will others
think?’, or ‘did they see me?’. When losing one’s temper or self-control, one can act out
aggressive impulses. One possible interpretation of this dimension is in terms of situations
eliciting either a flight or a fight reaction. In any case, experiences related to shame (as a process)
seem to counteract aggression. Another possible interpretation is that this dimension reflects the
presence (at the shame side) or absence (at the aggression side) of an observing audience. If so,
the presence of a (disapproving) audience rather than the experience of shame itself, may prevent
179
Chapter 5
from acting on one’s hostile impulses. In that case, the question, ‘did someone see what
happened’ could be central to guilt and shame experiences.
Person variation
Here we focus on how individuals differ in the way they react to guilt or shame situations.
The first dimension distinguishes those who habitually respond in a psychologically constructive
way from those who respond in a less constructive way. ‘To put things right’ implies that,
whatever happened, there is a possibility to modify the situation or its outcome. People with
constructive reactions also tend to express their feelings (even if only to a third party) and have a
readiness ‘to do better next time’. If we compare this finding with the first dimension of the
situation structure, a common feature is the acknowledgment of one’s responsibility for what
happened. Thus, although situations may carry in themselves a component of more objective
responsibility, some people seem to have a general tendency to take up responsibility more
readily than others. The less constructive side of the first dimension is primarily represented by
passive and aggressive reactions. These can be accompanied by the evaluation that one lost
control. Here, we find that responsibility is rejected or that others are blamed.
The second dimension reflects the degree to which one is affected by the situation. On the
one hand, one can take things very seriously and personally, and this can end up in selfdestructive reactions (of wanting to punish oneself or devaluating oneself as a person). On the
other hand, one can take a more detached attitude. One can, for example, not blame oneself but
evaluate the situation (on the whole) as unfair, and think that the other person overreacted.
180
Anger experiences within guilt and shame episodes: Findings with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale-2)
However, these considerations do not seem to co-occur with (really) blaming the other person
and even less with aggressing him or her.
The third dimension appears to oppose approach and avoidance tendencies. One is
preoccupied with social relationships and wants to ameliorate them, or one wants to retract from
them. Subjective experiences of embarrassment, humiliation, and anger at others (and to a lesser
extent, shame, anger at self and guilt), seem to motivate some people to flee from the other
person(s) involved in the situation.
Reaction variation
Most frequently found responses (averaged over situations and persons and countries) are less
extreme reactions, like reparation, rumination, and attribution of responsibility to oneself.
Surprisingly, one of the reactions we selected from the anger literature, namely ‘seeing oneself as
disadvantaged’, is in our top three most frequently scored reactions. More extreme reactions, like
the overt demonstration of aggression (physically or verbally) or directing aggressive tendencies
towards the self (intra-punitive thoughts and actions), are the least probable to occur (or to be
reported).
Cultural variation
In the LEGSS-2 situation structure (responses averaged over persons) as well as in the LEGSS-2
person structure (responses averaged over situations), very few cultural differences emerged. We
do not report on these in detail here. In both types of structures, very large proportions of the
181
Chapter 5
observed variance are common to the configurations of both countries. These findings suggest
that in both countries, similar emotion processes and similar patterns of individual differences on
these processes occur.
Figure 7 shows which reactions are more likely to be reported in the LEGSS-2 on
average, in our Belgian and Peruvian samples. The dots in Figure 7 represent LEGSS-2 responses
averaged over situations and persons. Above the (regression) line one can see which reactions
more often reported in Belgium than in Peru and below it one can see which reactions more often
reported in Peru than in Belgium. Reactions close to the line are similarly likely to be reported in
both national contexts. These findings, too, indicate few cultural differences. The few differences
that are found, may reflect differences in social contexts rather than emotional processes. As one
can see in Figure 7, in Belgium, the LEGSS-2 situations are perceived as somewhat more
modifiable and people report a greater tendency to self-improve. Compared to our Peruvian
participants, our Belgian participants report more lack of self-control and loss of impulse-control
in the LEGSS-2 situations. In Peru, people report somewhat more feelings of weakness,
inferiority and powerlessness, wanting to disappear and self-reproach. The relatively more
unstable and stressful nature of Peruvian society itself (i.e., limited financial resources for many,
job insecurity, likely natural disasters) could be taken as a possible ground for these findings.
Perhaps, feelings of personal control over events in general (not only in guilt and shame events)
are more likely to occur in Belgium than in Peru, because of the objective life circumstances. It is
easier to exert (subjective) control over more malleable than more fixed circumstances. However,
these interpretations of cultural differences (and, again, we do not find many) in terms of sociocultural contexts are post-hoc and very general. Method effects at cultural level (e.g., resulting
from imperfect translations) are an alternative interpretation for these findings.
182
Anger experiences within guilt and shame episodes: Findings with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale-2)
Limitations of the study
A full listing of the experiences of guilt and shame has been attempted at by several authors (e.g.,
Fontaine et al., 2001). The various dimensions found in this study may be useful in that type of
listings. Individual difference findings may be supplemented by personality correlates. Also,
situation and person variation were investigated separately; situation x person interactions may
uncover other parts of the reality. Finally, even though the construction process of the LEGSS-2
instrument was based on a broader range of participants, the studies reported here are based on
student samples.
Conclusions
The theoretical account for the contradictory relationships of guilt and shame with anger has been
clearly rejected in the present study. The expectation was that these contradictory relationships
were due to the existence of three types of guilt and three types of shame, one type that is
negatively related to anger (self-to-other perspective), one type that can be both positively and
negatively related to anger (self-to-self perspective), and one type that is positively related to
anger (other-to-self perspective). However, in both cultural groups the anger items did not lead to
an extension of the two-dimensional representation that was found by Fontaine et al. (2006),
which would have been expected if the theoretical account was correct. They rather lead in both
cultural groups to the emergence of an additional dimension. Rather than observing that there is a
type of guilt and a type of shame that coexist with anger, we observed in both cultural groups that
183
Chapter 5
both guilt and shame are opposing anger. In situations where guilt is more probable to be elicited
anger is less probable to be elicited. In situations where shame is more probable to be elicited,
anger and especially aggression is less probable to be elicited. The conclusion of the present
study is that both guilt and shame emotions operate as a suppressors of anger and aggression.
This is once more an indication that both guilt and shame can be considered the pro-social
emotions par excellence.
184
Anger experiences within guilt and shame episodes: Findings with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale-2)
Baumeister, R. F., & Exline, J. J. (1999). Virtue, personality and social relations: Selfcontrol as the moral muscle. Journal of Personality, 67, 1165-1194.
Baumeister, R. F., Stillwell, A. M., & Heatherton, T. F. (1994). Guilt: An interpersonal
approach. Psychological Bulletin, 115, 243-267.
Barrett, K. C. (1995). A functionalist approach to shame and guilt. In J. P. Tangney & K.
W. Fischer (Eds.), Self-conscious emotions: The psychology of shame, guilt, embarrassment, and
pride (pp. 25-63). New York: The Guilford Press.
Berkowitz, L. & Harmon-Jones, E. (2004). Toward an understanding of the determinants
of anger. Emotion, 4, 107-130.
Borg, I. & Groenen, P. (1997). Modern multidimensional scaling: Theory and
applications. New York: Springer.
Breugelmans, S. M. (2004). Cross-Cultural (Non)Equivalence in Emotions: Studies of
Shame and Guilt. Ridderkerk: Ridderprint.
Commandeur, J. J. F. (1991). Matching configurations. Leiden, the Netherlands: DSWO
Press.
Eid, M. & Diener, E. (2001). Norms for experiencing emotions in different cultures: Interand intranational differences. Journal of Personality and Social Psychology, 81, 869-885.
Ellsworth, P. C., & Tong, E. M. W. (2006). What does it mean to be angry at yourself?
Categories, appraisals, and the problem of language. Emotion, 6, 572-586.
Fontaine, J. R. J. (2002). The paradoxical relationships of guilt and shame with anger.
Belgium: Katholieke Universiteit Leuven, Unpublished report.
Fontaine, J. R. J., Estas, C., Corveleyn, J., Herrera, D., & Fernandez, M. (2001), Análisis
componencial de experiencias de culpa y vergüenza en Lima: Reporte preliminar [Componential
185
Chapter 5
analysis of the guilt and shame experiences in Lima: A preliminar report]. Persona. Revista de la
Facultad de Psicología de la Universidad de Lima, 4, 201-224.
Fontaine, J. R. J., Luyten, P., De Boeck, P., Corveleyn, J., Fernandez, M., Herrera, D., et
al. (2006). Untying the Gordian knot of guilt and shame: The structure of guilt and shame
reactions based on situation and person variation in Belgium, Hungary and Peru. Journal of
Cross-Cultural Psychology, 37, 273-292.
Fontaine, J. R. J., Poortinga, Y. H., Setiadi, B. & Markam, S. S. (2002). Cognitive
structure of emotion terms in Indonesia and The Netherlands. Cognition and Emotion, 16, 61-86.
Gilbert, P., & Miles, J. N. V. (2000). Sensitivity to social put-down: Its relationships to
perceptions of social rank, shame, social anxiety, depression, anger and self-other blame.
Personality and Individual Differences, 29, 757-774.
Gilbert, P. Pehl, J. & Allan, S. (1994). The phenomenology of shame and guilt: An
empirical investigation. British Journal of Medical Psychology, 67, 23-36.
Harder, D. W., Cutler, L., & Rockart, L. (1992). Assessment of shame and guilt and their
relationships to psychopathology. Journal of Personality Assessment, 59, 584-604.
Hofstede, G. (1980). Culture’s consequences: International differences in work-related
values. London: Sage.
Hofstede, G. (2001). Culture's consequences: Comparing values, behaviors, institutions,
and organizations across nations (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
Kuppens, P. (2004). Components of anger. Unpublished doctoral dissertation, Katholieke
Universiteit Leuven, Belgium.
Kuppens, P., Van Mechelen, I., Smits, D. J. M., & De Boeck, P. (2003). The appraisal
basis of anger: Specificity, necessity and sufficiency of components. Emotion, 3, 254-269.
186
Anger experiences within guilt and shame episodes: Findings with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale-2)
Kring, A. M. (2000). Gender and anger. In A. H. Fischer (Ed.), Gender and emotion:
Social psychological perspectives (pp. 211-231). Cambridge, U. K.: Cambridge University Press.
Lewis, H. B. (1971). Shame and Guilt in Neurosis. New York: International Universities
Press.
Markus, H. R. & Kitayama, S. (1991). Culture and the self: Implications for cognition,
emotion, and motivation. Psychological Review, 98, 224-253.
Mesquita, B., & Frijda, N. (1992). Cultural variations in emotions: A review.
Psychological Bulletin, 412, 179-204.
Mesquita, B., Frijda, N., & Scherer, K. R. (1997). Culture and emotion. In J. W. Berry, P.
R. Dasen, & T. S. Saraswathi (Eds.), Handbook of cross-cultural psychology (2nd ed., Vol. 2.,
pp. 255-297). Boston: Allyn & Bacon.
SAS Technical Report P-229. SAS/STAT Software: Changes and enhancements. (1992).
Cary, NC: SAS Institute.
Scherer, K. R. (1984). On the nature and function of emotion: A component process
approach. In P. Ekman & K. Scherer (Eds.), Approaches to emotion (pp. 293-317). Hillsdale, NJ:
Erlbaum.
Scherer, K. R., Schorr, A., & Johnstone, T. (2001). Appraisal processes in emotion:
Theory, methods, research. New York: Oxford University Press.
Spielberger, C. D. (1999). STAXI-2: State-Trait Anger Expression Inventory-2.
Professional manual. Odessa, FL: Psychological Assessment Resources, Inc.
Spielberger, C. D., Krasner, S. S., Solomon, E. P. (1988). The experience, expression, and
control of anger. In M. P. Janisse (Ed.), Health psychology: Individual differences and stress (pp.
89-108). New York: Springer-Verlag.
187
Chapter 5
Spielberger, C. D., Reheiser, E. C., & Sydeman, S. J. (1995). The experience, expression,
and control of anger. In H. Kassinove (Ed.), Anger disorders: Definition, diagnosis, and treatment
(pp. 49-67). Washington, DC: Taylor & Francis.
Tangney, J. P. (1995). Shame and guilt in interpersonal relationships. In J. P. Tangney &
K. W. Fischer (Eds.), Self-conscious emotions: The psychology of shame, guilt, embarrassment,
and pride (pp. 114-139). New York: The Guilford Press.
Tangney, J. P., Burggraf, S. A., & Wagner, P. E. (1995). Shame-proneness, guiltproneness, and psychological symptoms. In J. P. Tangney & K. W. Fischer (Eds.), Self-conscious
emotions: The psychology of shame, guilt, embarrassment, and pride (pp. 343-367). New York:
The Guilford Press.
Tangney, J. P., Wagner P. E. and Gramzow, R. (1992). Proneness to shame, proneness to
guilt, and psychopathology, Journal of Abnormal Psychology, 101, 469-478.
Triandis, H. C. (1995). Individualism and collectivism. Boulder, CO: Westview.
Van Coillie, H. (2005). Behaviors associated with anger. Unpublished doctoral
dissertation, Katholieke Universiteit Leuven, Belgium.
Van Coillie, H., & Van Mechelen, I. (2006a). Expected consequences of anger-related
behaviors. European Journal of Personality, 20, 137-154.
Van Coillie, H., & Van Mechelen, I. (2006b). A taxonomy of anger-related behaviors in
young adults. Motivation and Emotion, 30, 57-74.
Zahn-Waxler, C., & Robinson, J. (1995). Empathy and guilt: Early origins of feelings of
responsibility. In J. P. Tangney & K. W. Fischer (Eds.), Self-conscious emotions: The psychology
of shame, guilt, embarrassment, and pride (pp. 143-173). New York: Guilford Press.
188
Anger experiences within guilt and shame episodes: Findings with a new scenario instrument
(the Leuven Guilt and Shame Scale-2)
i
Freud introduced the distinction between the superego (moral conscience as precepts and rules of conduct
developed by the internalization of parental interdictions) and the ego-ideal (ideals about the self developed from
emulation of parental figures) (see Laplanche & Pontalis, 1967). H. B. Lewis (1971) has also incorporated the
distinction between superego and ego-ideal in her work (but see also Luyten, 2002).
ii
However, we found that one Dutch-speaking and two Peruvian raters showed somewhat deviating patterns.
Because there are no formal rules in multi-dimensional scaling defining whether an observed point represents
significant outliers, we compared the overall alpha with the alpha of all raters minus one. If the deletion of the ratings
of a certain expert causes the global alpha to go up, then we can be quite confident that this expert rates the situations
differently from the others. For six raters, the deletion of their ratings resulted in the global alpha to go down slightly
from .91 to .89 or .90. For the three raters whom we identified as possible outliers with MDS, the deletion of their
scores did not lead to a drop in alpha. Although these three raters did not convincingly prove to be outliers, we
excluded them from further analyses. Taking a closer look at their scores, they seemed to have rated in a more
differentiated way, often assigning a situation to more than one prototype.
iii
Note: two differences are notable between the LEGSS and the present instrument. First, all scale points were
labeled, because previous studies in Peru showed that this facilitated the understanding of the instructions, especially
in groups with a lower education. Second, the intensity scale used for the subjective experiences in the LEGSS was
replaced with a probability scale to further facilitate the process of responding and make it more uniform.
iv
GPA is performed on squared distances (whereas MDS is carried out on distances).
189
Table 5
Labels of LEGSS-2 items as used in Figures 1 to 7
Item (Abbreviation)
Personal expectations
Other retaliates
Reputation
Modifiability
Social Norm
Lack self-control
Self not cause
Other excludes
Weak person
Important for self
Happens to me
Other cause
Other goal-blocked
Gazed at
Damage
Unfair
Friendly feelings
Inferior
Shame
Anger at other
Regret
Sadness
Compassion
Anger at self
Guilt
Fear
Humiliation
Disappointed
Embarrassment
Disappear (fast)
Label
Pexp
reveng
reput
modif
Snorm
Scontr
S\cause
exclu
weak
import
happens
Ocause
Gblock
gaze
damag
unfair
friend
infer
S
Ao
regret
sad
compas
As
G
fear
humil
disap
embar
disap1
Nr.
3
20
11
29
2
18
13
21
9
28
8
24
22
5
12
25
43
40
33
37
30
34
39
38
32
35
41
42
36
48
Item (Abbreviation)
Physical aggression
Verbal aggression
Other reproaches
Other exaggerates
Other bad intentions
Bad person
Moral norm
Exposed self
Others’ expectations
Because of me
Self disadvantaged
Lack of impulse control
Deserve sanction
Disturb interaction
S.o. else responsible
Powerless
Hide
Improve self
Withdraw
Auto-aggression
Anger in
Show emotions
Deny fun things
Restore interaction
Do nothing
Talk about feelings
Reproach self
Repair
Ruminate
Disappear
Label
Paggr
Vaggr
OreproS
Oexag
Obad
bad
Mnorm
Sexpos
Oexp
bec_me
Sdisadv
impuls
sanct
disturbIA
Orespons
power
hide
improve
withdraw
Saggr
Ain
show
deny
restore
do\
talk
SreproS
repa
rumi
disap2
Nr.
55
56
6
19
27
10
1
16
4
7
26
17
14
15
23
31
54
45
53
51
60
58
52
50
59
57
46
44
47
49
0,120
Sdisadv
fear
happens
0,090
infer
withdraw
Saggr
import
power
show
weak
0,060
sad
Paggr
deny
improve
unfair
humil
rumi
disap2
Vaggr
disap
Pexp
0,030
disap1
talk
SreproSAs
do\
impuls
Scontr
hide
reput
D2centro
Oexp
gaze
0,000
embar
bec_me
S\cause
S
Ain
G
repa
sanct
Ao
Obad Gblock
-0,030
Orespons Ocause
bad
regret
exclu
Oexag
-0,060
modif
OreproS
restore
Mnorm
Sexpos
reveng
-0,090
damag
Snorm
disturbI
friend
compas
-0,120
-0,100
0,000
0,100
D1centro
Figure 1. Situation Structure in the LEGSS-2: Dimension 1 versus Dimension 2
0,200
0,100
Scontr
impuls
do\
reveng
Vaggr
Paggr
0,050
talk
Gblock
Orespons
Snorm
Ao
Obad
Ocause
Mnorm
import
sanct
fear
Ain
deny
improve
bec_me
Oexag
weak
bad
disturbI
modif
Sdisadv
disap
Pexp
SreproS
G
show
rumi
regret
As
sad
happens
Saggr
damag
0,000
Oexp
compas
unfair
D3centro
Sexpos
S\cause
repa
OreproS
friend
exclu
infer
-0,050
power
withdraw
restore
reput
humil
gaze
disap2
disap1
-0,100
hide
S
embar
-0,150
-0,120
-0,090
-0,060
-0,030
0,000
D2centro
Figure 2. Situation Structure in the LEGSS-2: Dimension 2 versus Dimension 3
0,030
0,060
0,090
0,120
0,100
impuls Scontr
do\
reveng
Vaggr
Paggr
0,050
talk
Gblock
Ao
Orespons
Obad
import
fear
sanct
Ain
Snorm
deny
improve
Ocause
Mnorm
bec_me
Oexag
weak
G
disap
Sdisadv
bad
disturbI
modif
As Pexp
SreproS
rumi
show
sad
regret
happens
Saggr
damag
0,000
Oexp
D3centro
compas
unfair
Sexpos
S\cause
repa
OreproS
friend
exclu
infer
-0,050
power
withdraw
restore
reput
humil
gaze
disap2
disap1
-0,100
hide
S
embar
-0,150
-0,100
0,000
0,100
D1centro
Figure 3. Situation structure in the LEGSS-2: Dimension 1 versus Dimension 3
0,200
0,10
bad
Pexp
disap1
G
S
As
0,05
regret
sad
humil
Mnorm
power
reputdamag
bec_me
Saggr
fear
SreproS
Oexp
improve
weak sanct deny
withdraw
infer
disap2
disap
embar
hide
exclu Snorm
disturbI
do\
Scontr
impuls
rumi
0,00
OreproS
Sdisadv
Paggr
compas
gaze
Sexpos
reveng
repa
Vaggr
Ain
D2centro
show
Obad
import
-0,05
Ao
Gblock
modif
restore
Orespons
talk
friend
Ocause
-0,10
unfair
Oexag
S\cause
-0,15
happens
-0,20
-0,40
-0,20
0,00
D1centro
Figure 4. Person structure in the LEGSS-2: Dimension 1 versus Dimension 2
0,20
0,40
0,20
friend
compas
0,10
Snorm
Mnorm
damag
modif
Sexpos
disturbI
restore
reveng
Oexag
sanct
Scontr improve
impuls
deny
Pexp
D3centro
Obad
regret
Gblock
bad
exclu
repa
Saggr
Oexp
reput
Ocause
0,00
Orespons
weak
bec_me
S\cause
Paggr
withdraw
OreproS
G disap
gaze
hide
As
infer
Ain
S
SreproS
do\
Vaggr
talk
sad
power
Ao
import
Sdisadv
humil
embar fear
unfair
show
rumi
-0,10
happens
disap1
disap2
-0,20
-0,15
-0,10
-0,05
D2centro
Figure 5. Person structure in the LEGSS-2: Dimension 2 versus Dimension 3
0,00
0,05
0,10
0,20
friend
compas
0,10
Snorm
Mnorm
damag
modif
disturbI
Sexpos
restore
Scontr
improve
sanct
deny
impuls
Pexp
Oexag
reveng
D3centro
Obad
regret
bad
exclu
repa
Gblock
Oexp
Saggr
reput
weak
Ocause
0,00
bec_me
S\cause
withdraw
OreproS
G
As
Orespons
Paggr
infer
gaze
disap
hide
Ain
S
SreproS
sad
talk
embar
Vaggr
humil
power
do\
fear
import Sdisadv
Ao
unfair
show
rumi
-0,10
happens
disap1
disap2
-0,40
-0,20
0,00
D1centro
Figure 6. Person Structure in the LEGSS-2: Dimension 1 versus Dimension 3
0,20
0,40
4,50
modif
4,00
repa
improve
Sdisadv
import
rumi
bec_me
restore
talk
sad
3,50
S
disap1
happens
impuls
As
G
embar
disap2
Belgium
regret
Scontr
Pexp
3,00
disap
Oexp
SreproS
unfair
gaze
S\cause
reput
OreproS
Oexag
damag
Ao
power
friend
fear
Sexpos
compas
exclu
show
2,50
Orespons
reveng
sanct
do\
Ain
Gblock
Paggr
withdraw
infer
Ocause
Obad
humil
Mnorm
Vaggr
Snorm
hide
disturbI
weak
deny
Saggr
R Sq Linear = 0,803
2,00
bad
1,50
1,50
2,00
2,50
3,00
Peru
Figure 7. Salience of reactions in Belgium and Peru in the LEGSS-2
3,50
4,00
4,50
General conclusions
Summary of the findings in Part one:
Assessing guilt and shame proneness with the Leuven Guilt and Shame Scale
The Leuven Guilt and Shame Scale (LEGSS; Fontaine, Luyten, De Boeck, Corveleyn,
Fernandez, & Herrera, 2006) was first developed as a research tool, (a) to transcend
ongoing conceptual debates in the guilt and shame literature and (b) to provide an
improved alternative for existing scenario measures. Compared to other scenario
measures, the major advantage of the LEGSS is construct-representation: it thoroughly
covers the main components of guilt and shame experiences, from antecedent to action
tendency (see componential emotion theories, e.g., Scherer, 1982; Frijda, 1986). To
construct the LEGSS, antecedent situations were derived empirically from participant
descriptions covering seven clusters (e.g., ‘unintentional damage to others’). Main
reactions (i.e., appraisals, subjective experiences, and action tendencies) were selected
from the literature to cover a broad array of theories and findings (Lewis, 1971;
Baumeister, Stillwell & Heatherton 1994, 1995; Harder & Lewis, 1987; Harder & Zalma,
1990; see also Tangney & Fischer, 1995). To complete the LEGSS, participants are asked
to read the 14 vignettes, imagine experiencing them, and then indicate how they would
feel, rating the 24 reactions on probability scales.
This scenario approach (14 situations x 24 reactions) enables disentanglement of
situation and person variation. These data are three-dimensional, involving situations,
reactions and persons. The basic assumption of Fontaine et al. (2006) is that differences
in reactions between persons (averaged across situations) reveal something about
199
General conclusions
individual differences in responses to guilt and shame events, whereas differences in
reactions between situations (averaged across persons) reveal something about the
emotion processes of guilt and shame themselves.
Differences in reactions between persons (i.e., the individual differences
structure) in the LEGSS consisted of two dimensions (Fontaine et al., 2006): Control
versus Lack of control, and Appraisals versus Subjective experiences and action
tendencies. We focus on the first dimension because of cross-cultural instability in the
data concerning the second dimension. The Control – Lack of control dimension
represented reactions identified in the literature as ‘guilt-proneness’ and ‘shameproneness’ (Lewis, 1971; Tangney, 1995). More specifically, ‘guilt-proneness’ was
represented by reactions of reparation, feeling regret, and experiencing control, ‘shameproneness’ by reactions of powerlessness, a desire to hide or to run away, and global selfdevaluations.
The first part of this dissertation was dedicated to a further examination of the
quality of the LEGSS, more specifically the aspect of individual differences in a Belgian
college student context (in which the LEGSS was developed).
In Chapter 1, we replicated the results of Fontaine (2006), finding evidence for a
‘guilt-proneness’ versus ‘shame-proneness’ dimension. We found basically the same
organization of items in space along one dimension as in the previous (2006) study.
However, the technique used to obtain these dimensional results concerns the underlying
structure of findings without taking into account the absolute value of correlations, which
reflect individual differences. Using a technique additionally taking into account
200
General conclusions
individual differences, we found the one-dimensional solution to be equivalent to (i) an
unrotated solution in two components (the first component explaining the bulk of the
variation, and the second component consisting of positive and negative loadings which
differentiated guilt-proneness from shame-proneness items), and (ii) an obliquely rotated
solution with two highly correlated components (with positive loadings of the guiltproneness items on the first component but not the second, and positive loadings of the
shame-proneness items on the second component but not the first). These findings were
very stable across samples.
The discrepancy (but basic equivalence) between unrotated and rotated solutions
can explain why evidence sometimes supports one guilt-shame factor and sometimes two.
A careful examination of the literature indicates that in many studies reporting two
factors, the choice for this number is not established empirically: the proportion of
variance in the data explained by each factor is not considered or not reported (Harder &
Zalma, 1990; Tangney, 1990; but see also Fontaine, Luyten, De Boeck, & Corveleyn,
2001). Studies reporting on guilt and shame as a single entity, often inspect several other
emotions (usually ‘basic’ emotions) simultaneously. Possibly, this emphasizes the
similarities rather than the differences between guilt-proneness and shame-proneness,
compared to other more distinct emotions, like anger at others (e.g., Ellsworth & Tong,
2006).
A single guilt and shame component seems to underlie separable tendencies to
experience shame-proneness and guilt-proneness. However, it is not because they are
fundamentally related (whether either seen as opposed poles on one dimension or as two
highly correlated components) that their distinction could not have practical and clinical
201
General conclusions
value (see Harder, 1995; Tangney & Dearing, 2002). Evidence is accumulating that the
same people who are prone to the one are also prone to the other (e.g., Tangney, 1990).
These may be different from people who are prone to externalization of blame or
detachment reactions, which have been identified by Tangney as other possible reactions
to guilt and shame situations, following the theory of H. B. Lewis (1971). However,
shame-prone and guilt-prone people may still have distinguishable characteristics (see
further). An issue that we could not resolve in this study, is whether the first unrotated
component (on which guilt-proneness and shame-proneness indicators are not
distinguishable), reflects an artifact (e.g., acquiescence) or a general tendency to react
more or less strongly to guilt and shame situations.
In sum, in Chapter one we found additional support for the internal structure of
the LEGSS, indicating that guilt-proneness and shame-proneness are separable but
strongly related entities. The extent and practical relevance of this distinction may depend
on whether or not LEGSS guilt-proneness and shame-proneness have differential
relationships with other variables, an issue we examine in Chapter two.
In Chapter 2, we investigated the validity of the distinction between LEGSS
‘guilt-proneness’ and ‘shame-proneness’. To validate this distinction, we used: (a)
existing, well-validated measures of guilt and shame, because different measures have
been shown to tap different aspects of guilt and shame (see Fontaine, Luyten, Estas, &
Corveleyn, 2004) and (b) indices of empathy and psychopathology (e.g., depression,
anxiety), indices that are theoretically related to guilt and shame experiences, and that are
commonly used in research on this topic.
202
General conclusions
To set out how we expected these variables to be related to the LEGSS scales, we
first take a step back into the original motivations for developing this instrument. The
authors of the LEGSS developed their instrument because, in their search for a good
measurement instrument, they identified problems in the most widely used existing
scenario instrument, the Test of Self-Conscious Affect (TOSCA; Tangney, Wagner, &
Gramzow, 1989). These problems consisted mainly of 'construct-underrepresentation':
not all the responses used were relevant to the concepts measured and some aspects as
found in the literature seemed to be missing (Fontaine et al., 2001; Luyten, Fontaine, &
Corveleyn, 2002). While the TOSCA measures mainly maladaptive aspects of shame and
adaptive aspects of guilt, the LEGSS was designed as a better alternative for the TOSCA.
Construct representation was realized through mapping guilt and shame experiences,
from antecedent to action tendency, and representing them in the LEGSS. Unexpectedly,
the LEGSS seemed to measure the same underlying concepts as the TOSCA (at least in
so far as individual differences are concerned). Like in the TOSCA, two factors were
identified in the LEGSS. However, the interpretation of these factors differed quite
extensively in both versions: whereas Tangney (1990) labeled one factor 'shameproneness' and 'guilt-proneness', Fontaine et al. (2006) wrote about ‘lack of control’
versus ‘control’ (and later of ‘ego-involvement’ versus ‘positive action-orientedness’, see
Chapter 1, endnote). Thus, even when a domain-covering selection of antecedents and
responses are included in an instrument, similar underlying factors are found. Put
differently, despite its lack of construct representation, the TOSCA grasps the essence of
individual differences to guilt and shame reactions.
203
General conclusions
Because of this basic conceptual similarity (the LEGSS measures what the
TOSCA measures, but more reliably and covering the domain in a broader way), we
expected that the external relations of the LEGSS would be similar to those found with
the TOSCA: 'shame-proneness' should be associated with indices of incapacitating or
impaired emotional and social functioning, and 'guilt-proneness' should be associated
with indices of adaptive and constructive emotional functioning. However, these
predictions are the same in so far the TOSCA and the LEGSS have overlapping contents:
dissimilar findings may indicate where the resemblance stops.
The results of Chapter 2 confirmed the basic similarity in underlying constructs
between the TOSCA and the LEGSS, but they also indicated some interesting
differences. Globally, the similarities regarded the relationships with indices of
psychopathology and empathy, and the differences concerned the relationships with other
guilt and shame instruments. Similarly to what was found with the TOSCA shameproneness scale, LEGSS shame-proneness was positively associated to all the indices of
emotional dysfunctioning used in the study (Beck depression, all the Symptom Checklist
90 scales, Spielberger Trait Anxiety, Spielberger Trait Anger, Davis Personal Distress).
Similarly to what was found with the TOSCA guilt-proneness scale, LEGSS guiltproneness (especially after elimination of the overlap with LEGSS shame-proneness) was
not or negatively associated with these indices of psychopathology, and positively related
to other-oriented empathy (Davis Perspective-Taking and Empathic Concern).
Different from what was found (or what could be predicted) with the TOSCA
shame-proneness scale, (a) LEGSS shame-proneness (after elimination of the overlap
with LEGSS guilt-proneness) is unrelated to the Moral Standards scale of the Guilt
204
General conclusions
inventory; (b) LEGSS guilt-proneness (after elimination of the overlap with LEGSS
shame-proneness) is not related to State and Trait Guilt of the Guilt Inventory; (c)
LEGSS guilt-proneness is positively related to TOSCA shame and (d) LEGSS guiltproneness is positively related to PFQ-2 guilt. Although (c) and (d) can be due to the
overlap within the TOSCA scales and within the PFQ scales, they may also reflect a real
overlap of these scales with LEGSS guilt-proneness. The results with the Guilt Inventory,
however, are unequivocal: the overlap of these affective guilt scales with LEGSS shameproneness but not with LEGSS guilt-proneness, underscore our hypothesis that it is not
correct to equate (LEGSS or TOSCA) shame-proneness to ‘shame’ and (LEGSS or
TOSCA) guilt-proneness to ‘guilt’ in general.
From the studies in Chapter 2, we can conclude that the LEGSS measures the
same underlying concepts as the TOSCA, only in a broader, more representative way: (a)
the correlation between both guilt-proneness scales is high, as is the correlation between
both shame-proneness scales, but neither one is perfect (near to one), (b) similar external
relationships are found with the LEGSS and with the TOSCA but the LEGSS extends this
pattern. This provides additional support for an interpretation of the LEGSS scales in
terms of ego-involvement and positive action focus, instead of shame-proneness and
guilt-proneness.
In Chapter 3, we developed a short form of the LEGSS (the LEGSS consisted of
12 x 24 items in its original form). Our aim was to develop a measure of individual
differences to guilt and shame situations that would be short, practical and
psychometrically sound. This short form, the LEGSS*, would capture the same as the
205
General conclusions
LEGSS in the following ways: (a) an internal structure consisting of two inter-related
underlying factors, LEGSS ‘shame-proneness’ and LEGSS ‘guilt-proneness’, and (b)
replicate the pattern of relationships with external variables (shame-proneness associated
to maladaptive indices and guilt-proneness associated to adaptive indices). We aimed to
replicate the findings with the LEGSS (internal structure and relationships with external
variables) as well as to extend the nomological network of the LEGSS. Therefore, to
investigate the external relationships of the shortened LEGSS, we selected some external
measures that we had used before with the LEGSS (i.e., TOSCA guilt and shame,
Personal Feelings Questionnaire-2 guilt and shame, Beck depression, Spielberger’s Trait
anger scale, and Davis empathy scales), and some additional ones. The additional
measures were maladaptive interpersonal guilt (Interpersonal Guilt Questionnaire-67;
O’Connor, Berry, Weiss, Bush, & Sampson, 1997) and anger expression (Anger
Expression; Spielberger, Krasner, & Solomon, 1988). All IGQ-67 scales were seen as
‘maladaptive’ as well as AX-In and AX-Out; the two Anger-Control scales were seen as
‘adaptive’. Like before, for all measures we predicted that LEGSS shame-proneness
would be related to indices of 'maladaptive' functioning, and guilt-proneness (especially
after removing the overlap with shame-proneness), to measures of 'adaptive' functioning.
To construct this short version of the LEGSS, we derived situations and reactions
from the full-length LEGSS in a systematic way (by running additional analyses on data,
simulating and trying out various possible short versions), so as to preserve domainrepresentativity (at situation and reaction level). We selected seven situations (the 'best'
functioning of two scenarios, so as to cover the seven content present in the LEGSS) and
206
General conclusions
13 reactions (those most representative of LEGSS ‘guilt-proneness’ and ‘shameproneness’).
The long and the short forms of the LEGSS showed the same internal structure
and external relationships. The internal structure of the short form also consists of two
correlated factors: LEGSS* shame-proneness (to fall below one's own expectations and
those of others, feel regret, think about the damage caused to others, to acknowledge
one’s responsibility, and want to repair) and LEGSS* guilt-proneness (think that one is a
bad and weak person, feel powerless, want to disappear, and think that others are staring).
One of the 13 reactions failed to be relevant for either guilt-proneness or shameproneness, namely ‘I would think: This is happening to me’. As in Chapter 2, we draw
our conclusions on part correlations: these eliminate the overlap between both scales, so
that the relationships of both scales with external variables can be mapped out
independently. As expected, LEGSS* shame-proneness relates to indices of 'maladaptive'
functioning: TOSCA shame, PFQ-2 shame and guilt, Beck depression, Spielberger Trait
Anger, and Davis Personal distress; LEGSS* shame-proneness is not or inversely related
'adaptive' indices: TOSCA guilt, and other-oriented empathy (i.e., Davis Perspective
Taking and Empathic Concern). LEGSS* guilt-proneness relates mostly to indices of
'adaptive' functioning, such as TOSCA guilt, and other-oriented empathy); but also to less
adaptive ones (TOSCA shame); LEGSS* guilt-proneness is not or inversely related to
'maladaptive' indices (PFQ-2 shame, Trait Anger, Personal Distress).
Differences in results between the long and the short LEGSS are minimal: PFQ-2
guilt was positively related to LEGSS SP in the long form, but is unrelated to it in the
short form; depression (Beck) was negatively related to LEGSS guilt-proneness in the
207
General conclusions
long form, but is not related to it in the short form. (Note that the BDI-II is used in
Chapter 3, whereas it is the BDI(-I) in Chapter 2).
Results with additional scales (scales that were not reported in the long form)
further supported our hypotheses. Namely, LEGSS* shame-proneness was related to all
four forms of maladaptive interpersonal guilt (as measured with the Interpersonal Guilt
Inventory by O'Connor et al., 1997), especially to the scale reflecting a very negative
self-image (Self-Hate); LEGSS* shame-proneness was also related to inwardly directed
feelings of aggression (Anger-In), and it was inversely related to 'mentally processed'
anger (Anger-In Control). LEGSS* guilt-proneness was related to two of the four forms
of maladaptive guilt (IGQ-67), which emphasize particularly (exaggerated or misplaced)
feelings of responsibility for others (Omnipotent Responsibility Guilt and Survivor
Guilt). LEGSS* guilt-proneness also related to 'mentally processed' anger (Anger-In
Control).
All results in Chapter three (internal structure; external relationships with
previously used as well as newly used variables in this study) confirm the psychometric
qualities and the content of the short version of the LEGSS*. The strengths of the
LEGSS* regard (a) its well-defined (simple) internal structure (b) its predictable pattern
with external variables (c) its representing the principal situations and reactions found in
the guilt and shame literature: six types of situations are represented and the best
discriminating 12 out of 24 reactions from a literature study (Fontaine et al., 2001, 2006;
Luyten et al., 2002) (d) its practical utility (fast applicability).
Still, in the short LEGSS*, one out of seven clusters of content is not represented:
individual differences in LEGSS* guilt-proneness versus shame-proneness do not seem
208
General conclusions
to play a role in embarrassing situations (e.g., falling down the stairs in a public place)
(for similar results see Keltner & Buswell, 1996; Tangney, Miller, Flicker, & Barlow,
1996); also one of the 13 reactions is not relevant (I would think: This is happening to
me). Furthermore, replications of the findings in the short LEGSS* are needed (especially
those regarding the newly used scales), as well as test-retest reliability indices.
General conclusions of Part one
The three first chapters of this dissertation indicate that the LEGSS, in its long and short
form, is a valid instrument for measuring individual differences to guilt and shame
situations.
On the basis of the converging findings we can conclude that: (a) The internal
structure of the LEGSS consists of two factors, LEGSS ‘shame-proneness’ and LEGSS
‘guilt-proneness’, (b) These scales are strongly related but distinguishable by a dissimilar
pattern of relationships with external variables: LEGSS shame-proneness exclusively
relates to ‘maladaptive’ indices (and inversely to adaptive indices), LEGSS guiltproneness relates mostly to ‘adaptive’ indices (and inversely to maladaptive indices) but
also to ‘maladaptive’ indices. (c) The LEGSS measures what the TOSCA measures (if we
consider shame-proneness and guilt-proneness), only in a broader way: all external
relationships found with the TOSCA were also found in the LEGSS, as far as we consider
measures included in both studies (e.g., the Beck Depression scale, the Symptom
Checklist, Spielberger's Trait Anger). For indicators that we did not use, but which were
found to be related to the TOSCA, we expect similar findings when using the LEGSS
209
General conclusions
(e.g., a positive relationship of shame-proneness with self-esteem). Findings that are
difficult to assimilate to an interpretation in terms of proneness to guilt and proneness to
shame concern the ‘new’ findings, unreported by Tangney and her associates, e.g., the
part correlations with the Guilt Inventory, with the Personal Feelings Questionnaire (at
least in the long version of the LEGSS), and with the Interpersonal Guilt Questionnaire.
Tangney (1996) explained bivariate correlations found with these instruments by others
as follows: the PFQ-2 guilt scale measures (TOSCA) shame-proneness, the Guilt
Inventory scales are related to TOSCA shame-proneness because they contain scenarios.
However, these explanations were restricted to bivariate correlations (whereas Tangney
herself uses part correlations); part correlations are often not reported (see Kugler &
Jones, 1992; O'Connor et al., 1997).
Although it seems that the LEGSS has advantages over other similar instruments
and may measure 'guilt-proneness' and 'shame-proneness' more accurately, some aspects
of individual differences to guilt and shame situations may lack. Reactions of
externalization and detachment (Lewis, 1971; Tangney, 1990), namely, are not
represented in the LEGSS. Furthermore, concerns can be raised regarding the
applicability of the LEGSS (in its long and short forms) to non-student populations.
These considerations have contributed to the construction of a new scenario instrument
(see Chapters 4 & 5).
If it is true that the LEGSS (also the short form) measures the same underlying
concepts as the TOSCA, and if the LEGSS has indeed better psychometric and contentrelated qualities, then the most relevant variables concerning guilt and shame individual
differences are not shame-proneness and guilt-proneness but ego-involvement and
210
General conclusions
positive action focus. These variables cannot be equated to shame-proneness and guiltproneness. At a first, more superficial glance, this could seem to be a label issue.
However, from a psychological and clinical point of view, a more profound issue is at
stake. Where Tangney (e.g., 1991) and Baumeister et al. (1994) contend that guilt is
adaptive, we argue that it is the tendency to repair and accompanying thoughts and
feelings such as accepting one’s responsibility, recognizing one's role in a conflict, etc.,
that is. It is not shame that is maladaptive, but rather the fact that one feels personally as a
failure that is. In different kinds of situations, both types of reactions are possible and
even co-occur, reflecting the complexity of human emotional experiences. Only when
such feelings are extreme, not felt at all, or misplaced, psychological and social problems
arise (see also Luyten, 2002).
Summary of the findings in Part two:
The role of anger in guilt and shame experiences
In Chapters 4 and 5 we investigated the role of anger in guilt and shame episodes. The
cornerstone of the studies in these chapters was a new conceptual model elaborated by
Fontaine (2002, unpublished report) on the basis of earlier work on guilt and shame
(Fontaine et al., 2001, 2002, 2006; Luyten et al., 2002). The main idea of this work is that
although interindividual differences in responses to guilt and shame antecedents differ in
‘positive action focus' (cf. guilt-proneness) versus 'ego-involvement' (cf. shameproneness), the episodes of guilt and shame (from antecedent to action tendency)
represent another part of the guilt and shame reality. These episodes of guilt and shame,
211
General conclusions
not individual variations as such, are the main study object in Chapters 4 and five and the
core of Fontaine’s (2002) model.
This new conceptual model offers an understanding of how in some cases anger
and aggression are salient in guilt and shame episodes, and sometimes not. In essence,
this depends on how the actor perceives the co-actor’s reactions during the event. The
actor can focus on (a) how the situation reflects on the co-actor, who is then perceived as
a 'victim' (self-to-other), (b) how the situation reflects on themselves, the role of the coactor is then in the background (self-to-self), and (c) the co-actor’s reaction to what the
main actor did, the co-actor is perceived as a vengeful aggressor (other-to-self). The selfto-other type of perceptions should inhibit anger and aggression, the self-to-self
perspective could or could not be related to anger and aggression, and the other-to-self
should promote anger and aggression. These three types of perceptions (appraisal
perspectives) should be traceable in antecedents, subjective experiences, and action
tendencies. Three possible types of guilt and three possible types of shame are thus
assumed, each with one predominant appraisal perspective.
In Chapter 4 we aimed at testing one particular aspect of the model, namely the
subjective experience aspect of guilt and shame. In Chapter 5 we tested the model in its
global form.
In Chapter 4 we asked Belgian and Peruvian participants to remember and report
three episodes of either guilt or shame (from antecedent to action tendency), one episode
per appraisal perspective (self-to-other, self-to-self, and other-to-self). Four variants of
the questionnaire were equally distributed among the participants, who were asked to
212
General conclusions
describe 'guilt', 'shame', 'guilt but not shame', or 'shame but not guilt'. These four variants
were designed to investigate the role of mentioning shame when asking for guilt, and vice
versa. Also, participants were asked to rate how intensely they experienced 30 feelings
(emotion terms) after each reported episode. These ratings were used to test the following
predicted associations, derived from Fontaine's model (2002): (a) self-to-other guilt and
empathy, (b) self-to-other shame and embarrassment, (c) self-to-self guilt and anger-atself, (d) self-to-self shame and inferiority, (e) other-to-self guilt and defensive anger or
fear for retaliation, and (f) other-to-self shame and defensive anger or fear for social
exclusion.
Because we wanted to compare the Belgian and the Peruvian intensity ratings, we
first needed to establish that the data were structured in a similar way (as sound crosscultural practice demands). We did find evidence that the 30 emotion terms
(independently of the appraisal perspective or the guilt/shame instruction) were structured
along nine underlying, relatively independent, categories in a very similar way in both
Belgian and Peruvian data. In other words, the same feelings clustered together in both
cultural groups. We grouped the feelings that clustered together in scales, which proved
to be reliable. For example, the Empathy scale was formed by the two emotion terms:
'compassion' and 'pity'.
A first series of conclusions were derived from the structural results. Although
they do not represent a test of Fontaine's (2002) model in the strict sense (because they
formed a pre-condition to testing the data), we highlight some remarkable findings here.
(a) The terms 'guilt', 'regret', 'remorse', and 'repentance' (we referred to these four terms as
Guilt), 'anger at self' and 'rage at self' (we referred to these terms as Anger-at-self) fell
213
General conclusions
into the same category. (b) Another category was represented by the terms 'shame',
'embarrassment', and 'shyness' and we referred to it as Shame. (c) Yet other categories
were: Humiliation (‘being hurt’, ‘insult’, ‘humiliation’), Inferiority (‘powerlessness’,
‘insecurity’, ‘inferiority’), and Anger-at-others (‘anger at other’, ‘rage at other’). From
these findings, we conclude that: (i) although Guilt/Remorse and Anger-at-self ratings are
empirically difficult to distinguish, Guilt/Remorse and Shame/Embarrassment are not, (ii)
Shame/Embarrassment ratings can also be distinguished from Humiliation ratings and
Inferiority ratings, (iii) Anger-at-self and Anger-at-other ratings can be distinguished
empirically (for similar findings, see Ellsworth & Tong, 2006).
These findings illustrate how the use of labels such as ‘guilt’ and ‘shame’ may be
confusing, and how important it is to identify clearly which aspects of guilt and shame
are studied. For example, the Shame ratings that we are referring to here are very
different from Tangney’s shame-proneness (characterized by self-depreciation and an
urge to disappear). ‘Tangney-shame’ appears to be a mix of the Shame, Inferiority and
Humiliation scales (in the present study), when translated in the terms of the present
study.
Furthermore, our findings point to cross-cultural equivalence at a structural level:
most of the 30 feeling terms can be grouped into the same categories in both national
contexts.
A second series of conclusions are based on the intensity ratings per category
(e.g., Empathy) and directly concerns the subjective experiences component in Fontaine's
(2002) model. Mixed evidence was found for this conceptual model, as we will set out
next. In favor of the model was the identification of three appraisal perspectives: more
214
General conclusions
Empathy was found to follow self-to-other instructions, more Inferiority was found to
follow self-to-self instructions, and more Anger-at-others and Fear were found to follow
other-to-self instructions.
However, in contradiction to the model (a) the three appraisal perspectives did not
relate to the 'guilt' versus 'shame' instructions in the way we expected (e.g., more
Empathy following self-to-other guilt than following other instructions) (b) we found
higher Guilt ratings (the average of the four above-mentioned terms) following self-toother instructions (compared to the two other appraisal perspectives) and higher Shame
ratings (the average of the three above-mentioned terms) following self-to-self and otherto-self ratings (compared to self-to-other ratings). This result is not compatible with a
view in terms of three types of guilt and three types of shame, because then there should
be equally high Guilt ratings following self-to-other than following self-to-self and otherto-self instructions, and equally high Shame ratings following self-to-other, self-to-self,
and other-to-self instructions. (c) A large effect of Anger-at-others did not appear in the
data.
Some additional notable results (not directly following from predictions based on
Fontaine’s 2002 model) are threefold. First, higher Guilt ratings (i.e., the average of the
ratings on the terms ‘guilt’, ‘regret’, ‘remorse’ and ‘repentance’) were reported by
participants asked to ‘describe guilt’ than by participants asked to ‘describe shame’.
Conversely, higher Shame ratings (i.e., the average of the ratings on the terms
‘embarrassment’, ‘shame, and ‘shyness’) were reported by participants asked to ‘describe
shame’ than by participants asked to ‘describe guilt’. Second, independently of the
appraisal perspective, higher Empathy and Anger-at-self ratings were reported by
215
General conclusions
participants instructed to ‘describe guilt’ than by participants instructed to ‘describe
shame’. No such differences were found for Anger-at-others, Fear, and Inferiority. Third,
all findings in this part of the study (i.e., intensity differences), were characterized by a
lack of gender and culture differences.
We concluded that Fontaine's model could not confirm the differences in
appraisal of self and others as an important cause for the different relationships of shame
and guilt with anger within guilt and shame episodes. However, we also concluded that it
was too early to reject the whole model. Indeed, in Chapter 4 we focused on the
subjective experiences of the various emotion processes. However, perhaps it are not
subjective experiences but rather other emotion components that play a distinctive role in
different types of guilt and shame emotion processes (more and less related to anger
experiences). Also, effects might have been masked: the participant descriptions reflected
that quite a number of participants had experienced difficulties to identify well events
differentiating according to the appraisal perspectives.
In Chapter 5 we constructed a new scenario instrument, the LEGSS-2. The
LEGSS-2 was modeled after the LEGSS (Fontaine et al., 2006) with regard to design (a
completely balanced design of scenarios x reactions) and motivations (be domainrepresentative and enable disentanglement of four sources of variation). Additionally, we
aimed at expanding the LEGSS in the following ways. (a) Include two more types of guilt
and shame scenarios, namely those implying other-to-self appraisal perspectives, (b)
Include a broader array of reactions, in particular, reactions relevant to the experiences of
anger within guilt and shame episodes. Furthermore, the LEGSS-2 is bi-cultural: its
216
General conclusions
simultaneous development in Belgium and Peru and the fact that it consists of 50%
Belgian and 50% Peruvian situations, enable its direct applicability in both national
contexts.
Two versions of this instrument were developed, both consisting of 12 scenarios,
one Belgian and one Peruvian event for each of the six cells in Fontaine’s (2002) model.
The events were systematically selected from the study described in Chapter 4). Sixty
responses (appraisals, subjective experiences, and action tendencies) were selected from
the literature on guilt/shame and anger. Peruvian and Belgian college students completed
the instrument, indicating how likely they would experience each of the 60 reactions in
each of the 12 situations. We assume that situation variation reflects the nature of
emotion processes, and person variation reflects individual differences on these ‘average’
processes.
Situation features in the LEGSS-2 can be distinguished on three dimensions: (a)
The responsibility for the event is located within the self (this tends to co-occur with
remorse-like guilt and anger at oneself) or not (which co-occurs with anger-at-others), (b)
The negative consequences of the situation are worse for oneself or for others (c)
Exposure to a rejecting audience (in which case embarrassment-shame and the urge to
disappear are likely) or not (co-occurring with aggression against oneself or others).
These findings lead to a rejection of Fontaine's (2002) model, according to which
we would have expected some types of guilt and shame to co-exist with anger/aggression
and other not to do so. Instead, we found that in situations where (remorse-like) guilt is
more likely to be elicited, anger is especially to be elicited; in situations where
(embarrassment-like, public) shame is more likely to be elicited, anger and especially
217
General conclusions
aggression are less likely to be elicited. This means that both (remorse-like) guilt and
(embarrassment-like, public) shame counteract anger and its (aggressive) manifestations.
Person characteristics in the LEGSS-2 can be distinguished on three dimensions:
(a) Whether a subjective feeling of controllability is experienced (and attempts are made
at modifying actively one’s feelings or the situation) or not (in which case aggressive or
passive reactions occur) (b) Detachment versus personal involvement (the degree to
which one takes the situation seriously and personally is rather large, one feels ashamed,
guilty, or angry at oneself; or one adopts a more detached attitude, leaving questions of
responsibility aside) (c) Approach and avoidance tendencies (be preoccupied with social
relationships and wanting to ameliorate them, or wanting to retract from them).
Reaction variation indicates which reactions are most likely to be reported,
independently of other sources of variation, such as situations, individuals, and cultures.
The most reported reactions, out of 60 possible ones, were reparation, rumination, and
self-blame. These reactions are characterized by their relative 'mildness' compared to
reactions that are much less reported, like overt aggression (whether turned towards
others or oneself). Similar findings are encountered when studying reactions to anger
situations (see Van Coillie, 2005). This is not to say that reparation occurs frequently in
daily life situations of guilt and shame (see Luyten, 2002).
As reported in the previous studies, cultural similarities are striking in this study.
The structure underlying the domain studied (guilt and shame and anger in so far it is
related to guilt and shame experiences) is similar at situation, person and reaction levels.
The main limitation of the study in Chapter 5 is that the use of a scenario
methodology and structural/dimensional analyses makes it difficult to see how the
218
General conclusions
findings are related to the tested model (Fontaine, 2002); even so, enough information is
found in both studies (from Chapters 4 and five) to disconfirm Fontaine's model. Our
findings, however, may be useful for the generation of new hypotheses.
Integrative perspective upon all findings
Person variation
Individual differences in response to guilt and shame situations can be classified
into three subtypes: (a) positive action-orientedness (b) global negative self-focus, and (c)
detachment. Positive action-orientedness is characterized by acknowledging one’s own
responsibility (proportionally to the objective events), taking the perspective of the other
person involved, as well as subjective controllability (the feeling that one can do
something about the situation), and a tendency to actively change for the better one’s
feelings or the situation at hand by making amends concretely or symbolically. Global
negative self-focus comes down to blaming oneself or someone else (disproportionately)
for the situation at hand, in a way that paralyzes action or that renders aggressive against
oneself or against others (see also Gilbert’s ‘fear of negative evaluation’, 1998).
Detachment involves taking a distance from one’s emotions, either by not caring or by
‘putting things into perspective’. A detached attitude may imply leaving questions of
responsibility undecided, without taking steps to change one’s situation. The types (a)
and (b) are strongly related, occurring in daily life sequentially or at the same time, but
empirically separable in that ‘positive action-orientedness’ is mostly related to ‘adaptive’
outcomes (empathy, anger-control) and ‘global negative focus’ is related to ‘maladaptive’
219
General conclusions
outcomes (depression, anxiety, anger-out, ruminative tendencies). Types (a) and (b) are
more distinct from (c) in that both (a) and (b) imply personal involvement in the situation
(i.e., concern for oneself and / or the potentially harmed party), whereas (c) does not. As
such, three of the four types described by H. B. Lewis (1971) and empirically translated
by Tangney et al. (1989; Tangney, 1990; Tangney & Dearing, 2002) are also identified in
our studies. Lewis’ fourth type, Externalization (the tendency to lash out aggressively at
others when one feels hurt, attacked or belittled), seems to be intrinsically related to type
(b), hence providing an explanation for the ‘humiliation-anger’ cycles first reported by
Lewis (1971). ‘Positive action-orientedness’ can not be equated to guilt-proneness and
‘global negative self-focus’ can not be equated to shame-proneness.
Situation variation
People report a variety of antecedent events when asked to describe ‘guilt’ or
‘shame’. These were listed by several authors (e.g., Fontaine et al., 2006; Keltner &
Buswell, 1996; Lewis, 1971; Smith, Webster, Parrott, & Eyre, 2002; Wicker, Payne &
Morgan, 1983; Tangney et al., 1996). Across these studies, we can identify three
categories of antecedent contents: (a) mistakes, public exposure of an act or aspect of
oneself, that does not imply very serious consequences for oneself or others, (b) failures,
not living up to one’s own or other people’s expectations, and (c) transgressions, ‘moral’
violations: lying, stealing, cheating, etc. Although there may be overlap in the emotional
experiences that these events convey, these events per se are distinguishable. Too often,
the antecedent events of types (a), (b) and (c) have been equated to embarrassment,
shame, and guilt. However, the content of these events is not identical to the underlying
220
General conclusions
structure of the events, which we believe to reflect the content of the guilt and shame
emotions as processes.
We can identify the following underlying factors in situation variation: (a) The
presence of a (disapproving) audience. The public exposure of mistakes, failures, and
transgressions exacerbate self-conscious feelings. This is especially the case when one
values the transgressed (social or moral) norm and the person who got hurt in the process
is a familiar or close one (cf. the norm-transgressing behavior of people on holiday,
Luyten, 2002). This public exposure effect may have prosocial consequences (inhibiting
anti-social behavior) via two ways: (i) fear for punishment (‘If I get caught or if people
see me, then I will get in trouble’), and/or (ii) activation of one’s conscience (the mere
presence of others creates awareness that concrete others will experience negative
consequences of one’s actions or display). The role of public exposure has also been
demonstrated by Smith et al. (2002), across multiple methods. (b) The negative
consequences are worse for the main actor or for others. When consequences are not
serious, little emotion will be experienced. (c) Objective responsibility. The main actor
sees him/herself or another person as the main cause of the situation. Note that in ‘guilt’
and ‘shame’ situations, the objective responsibility lies with the main actor, and in anger
situations it lies with a cause outside the self; here it is a question of degree or focus. A
similar point has been made by Baumeister et al. (1994), that in ‘guilt’ (defined as ‘an
individual’s unpleasant emotional state associated with possible objections to his or her
actions, inaction, circumstances, or intentions’, p. 245), the main actor may acknowledge
a wrongdoing or others might believe that the main actor has done something wrong.
221
General conclusions
Cultural variation
Whenever studied (in Chapters 4 and 5) we found striking cultural similarities
between Belgium and Peru. This provides additional evidence for cross-cultural
equivalence of guilt and shame emotional experiences at least at structural level (for
similar results see Breugelmans, 2004; Breugelmans & Poortinga, 2006; Fontaine et al.,
2006). We believe one plausible reason for this equivalence to emerge in our data, is that
we study these emotional experiences at a general level (focusing on the underlying
structures). At a more concrete, descriptive level differences certainly occur. However, at
more general level, all people do encounter difficulties in life and their core emotional
experiences to similar events (independently of their severity) are likely to be similar. For
instance, Peruvian participants generated many events involving ‘forgetting the birthday
of a relative’ and young Belgian mothers generated many events describing ‘leaving
one’s child in daycare’; both types of events can be seen as ‘hurting a relationship
partner’ (Baumeister et al., 1994). A similar explanation may be given to our findings
regarding similarities between women and men. These explanations do not invalidate in
any way the importance of individual differences in coping strategies, differences in
available resources, or display rules.
Conclusion
In sum, remorse-like guilt counteracts hostile feelings of anger and
embarrassment-like public shame counteracts aggression (acting out one’s hostile
impulses). From this study it seems that prosocial emotions (guilt and shame) are
opposed to anger experiences. However, the reality is probably more complex, as we felt
222
General conclusions
during our qualitative studies (see Chapters 4 & 5). Possibly, emotions like guilt and
anger ‘show varying degrees of family resemblance to a prototypic script’ (Russell &
Fehr, 1994; see also Parkinson, 1999). Another possibility is that typical experiences of
‘guilt’ and or ‘shame’ turn into anger (a) under rather extreme circumstances (e.g., the
situation does not allow for reparation) or (b) in the full complexity of real human
emotional episodes, where rapid switches between anger, guilt and shame occur and
people feel all of them simultaneously.
Limitations and directions for future research
One should bear in mind that the processes studied here are occurring in nonclinical individuals; these processes may be different in individuals experiencing deviant
guilt/shame processes for instance, people reporting no feelings of responsibility
(psychopathy) or too many feelings of responsibility (depression). It might be interesting
to study more extreme or deviant forms of these processes, for example, in clinical or
forensic settings. These extreme forms might further expand our knowledge about
average processes and help to understand such processes better. Contrasts and similarities
between average and deviant processes should indicate in which circumstances and for
which type of persons these become ‘maladaptive’.
The distinctions in the emotional experiences in the guilt and shame domain are
subtle, as reflected in daily language vocabulary, e.g., ‘mortification’, ‘shaming’,
‘ashamed’, ‘embarrassment’, ‘losing face’, ‘feel guilt’, ‘be guilty’. Research in the guilt
and shame domain has been hampered by partially overlapping definitions; different
223
General conclusions
researchers who use the terms ‘guilt’ and ‘shame’ actually have different
conceptualizations. This problem is exacerbated in cross-cultural research, as we have
seen in Chapters 4 and 5. We propose to deal with this problem by adapting the
terminology in the field, using the labels ‘guilt’ and ‘shame’ only with specifications of
the considered definitions. These specifications should be as descriptive as possible.
Preferably, the method used to identify the empirical and/or clinical entities considered
should also be reported. We encourage using multiple indicators of ‘guilt’ and ‘shame’
for cross-cultural research (see Chapter 4). Another option would be not to use the terms
‘guilt’ and ‘shame’, but this option is not practical when trying to compare outcomes of
different studies in the existing literature.
We have used open-ended anonymously written self-report questionnaires to (a)
be informed of different existing types of guilt and shame, and the role of anger within
them and (b) construct our new scenario instrument, the Leuven Guilt and Shame Scale2. This strategy was chosen to encourage people to report their feelings as openly and
freely as possible. However, one can question whether the most intimate feelings of
‘guilt’ and ‘shame’ in which one does or displays something inappropriate or hurtful are
at all accessible to (any kind of) research, not in the least because all types of research
involve an audience. A similar point has been made in the psychotherapeutic context by
Lewis (masked shame, 1971) and Freud (unconscious guilt, see also O’Connor et al.,
1997). What keeps a person out of therapy is the humiliation (and maybe post-traumatic
revival) associated with exposing their stories; telling them again in therapy is exposing
them anew to an audience. Even to an anonymous researcher, it might be painful to
expose oneself and relive painful memories. Additionally, the most painful experiences of
224
General conclusions
self-conscious emotions may be repressed, keeping them from being consciously
experienced (but see also Shobe & Kilhstrom, 1997) or turned into another emotion
(perhaps, anger). It seems important to keep in mind that one has no true access to the
most intimate (subconscious) part of people’s emotional experiences: emotions are
constantly filtered by self-regulation mechanisms (e.g., Scherer, 1982). Moreover, not all
emotional processes can be reached by introspection. The study of coping and defense
mechanisms can inform us on emotional experiences during, before and after filtering or
even transformation (e.g. McWilliams, 1994; Benecke, Vogt, Bock, Koschier, & Peham,
2008). Although most people in our studies reported quite serious events, there might be
other interesting paths to access (more) private feelings, namely to study offenders’
diaries (forensic psychology), and in-depth interviews (psychotherapy).
A further limitation of our studies is that we have no guarantee that underlying
differences in situation variation coincide with guilt and shame emotional processes and
underlying differences in person differences coincide with individual variation on these
processes. Possibly, our scenario-approach is mainly useful for the study of global-level
(underlying, structural) differences. These may be especially adequate for the generation
of hypotheses but not so much for hypothesis-testing. In the future, it may be interesting
to study emotion components such as those uncovered in our scenario-studies, in a more
controlled and (quasi-)experimental way (e.g., mapping sentence; Borg, Staufenbiel, &
Scherer, 1988). More complex methods (e.g., longitudinal and path analyses) should
probably be kept for when our fundamental knowledge about guilt and shame is more
clearly delineated. This stage has not yet been reached.
225
General conclusions
Even though we intended to cover fully the domain of guilt and shame as well as
of anger in so far as it overlaps with the guilt/shame domain, some aspects are lacking in
our studies until now but might be included in future research. (a) Objective situation
features like the modifiability of the situation (e.g., Is there a way to objectively remedy
to the situation?), the reaction of the other person (Does the other involved person react in
a rather understanding or reproaching way? Does the other accept one’s apologies or
other attempts at reparation?), and the relationships between the actor and the others (e.g.,
Does the other person react to one’s wrongdoing with empathy or with anger/aggression?
Is there an audience observing? How is the relationship between the main actor and the
other(s) (regarding closeness, valence and submissiveness-dominance)? (b) Situation x
person interactions, the interplay between the objective circumstances and the personality
of the actors (the main actor and the others). Individuals who are prone to global selfdevaluation, for example, might generate more situations that confirm their implicit selfevaluations (e.g., failure situations), hence reinforcing these evaluations.
In sum, guilt, shame and anger emotional experiences are rather organic entities in
which small situation variations can cause a different emotion process. These may have a
primary role especially in ‘average’ individuals, who do not have very explicit tendencies
to global self-devaluation (or related tendencies of fear for negative social evaluation,
have difficulties in dealing with criticism, or feeling humiliated, see Gilbert, 1998).
Furthermore, we do not agree with Tangney and Dearing’s (2002) conclusion that ‘shame
actually provokes other-directed anger, rather than inhibiting anger and aggression’ (p.
110). Rather, we believe that people who have a negative global self-focus (this is not
‘shame-proneness’), also have the tendency to experience anger more readily, but that
226
General conclusions
situations of (public) shame (i.e., embarrassment, wanting to hide or escape, feeling at the
center of the attention) will inhibit anger and especially aggression. Situations of
remorse-like guilt (i.e., acknowledge one’s responsibility, regret, repair) will inhibit anger
(especially subjective feelings and appraisals).
While we believe it is time to study some aspects of guilt and shame processes in
a more detailed fashion, we also believe that the elementary findings should be
reconnected to existing theories. Empirical findings point to the validity of several older
conceptual approaches. For example, the transgression-failure distinction used by many
to indicate antecedents of guilt and shame, is reminiscent of Freud’s distinction between
superego (internalized interdictions and prescriptions, what one is not allowed to do or to
be) and ego-ideal (internalized ideals, who one aspires to be) functions (see Laplanche &
Pontalis, 1967). Also the works of, for example, H. B. Lewis (1971) on guilt and shame,
Melanie Klein (1937) on reparation, Hoffman (1987) on empathy, and Kohlberg (1971)
on moral norms, may be turned to for a more integrated view on empirical findings. This
exercise also might help to rethink some existing empirical distinctions, for instance, how
moral norms differ from social conventions. Moral norms (e.g., avoid murder, adultery,
stealing, lying) seem to be very general guidelines (perhaps present in all religions), that
indicate what is hurtful to others, and that mainly serve to protect individuals against each
others’ (and one’s own) hostile tendencies. Social conventions (what to do and what not
to do in public) may be relatively more intrinsically bound to circumstances (i.e., more
place and time dependent than moral norms). The line between the transgression and nontransgression of a social convention appears to be thinner than the line between the
transgression and non-transgression of a moral norm. However, it is remarkable how well
227
General conclusions
people seem to ‘know where the line is’ (e.g., consider subjective feelings of personal
space and cultural differences therein). There are more unresolved questions of this type,
for example: To what extent are moral norms universal (e.g., the Human Rights
Declaration of the United Nations, 1946)?
Practical implications
The findings in Part one confirm what personality and clinical psychologists have known
for a long time, namely that it is better to stay clear from global negative self-evaluations
(e.g., ‘I am a bad person’, ‘I have no control over this situation’) and enhance
constructive problem-solving behavior (‘I am responsible for x and y in this situation and
I can do something about it, namely z’). Positive action-orientedness is likely to bring
about further constructive consequences, like empathy and controlling one’s anger.
Conversely, a global negative self-focus is likely to bring about more painful or hurtful
feelings (depression, anxiety, anger turned inwards, ruminative guilt). However, whereas
it is clear that it is at the cost of society to have individuals without any sense of personal
responsibility (see Hare, 2003), misplaced or exaggerated feelings of responsibility
should also be discouraged.
Furthermore, it is important to keep apart ‘proneness to focus on positive action’
and ‘guilt’ per se. In the past, it has been argued that ‘guilt’ (Baumeister, 1994, see
above) has positive consequences for others and for society; this has been used as an
argument to promote guilt induction as a method of socialization (Baumeister, 1998). A
better alternative to guilt induction, in our view, is to awaken feelings of personal
228
General conclusions
responsibility (which are kept in proportion to circumstances), stimulate empathy and
pro-social behavior (e.g., creative ways to restore situations), and explain that ‘the rules
of society’ (especially moral rules) exist mainly because their violation causes damage to
other people.
The results in Chapter 5 point to a difference between more objective and
subjective forms of responsibility (causality versus blame). Whereas the objective
parameters which have caused the situation to happen seem unchangeable, personal
feelings of responsibility and controllability may have more malleable qualities. Possibly,
psychological problems emerge when one tries to gain control over uncontrollable events
or when one feels responsible for events one is not responsible for (cf. survivor guilt,
O’Connor et al., 1997). The reverse might also occur: one remains passive about a
modifiable situation.
In any case, in failure and transgression situations, this subjective sense of
responsibility might be the main road to curbing people’s emotional experiences of
(paralyzing) powerlessness and help them regain a sense of adequacy and efficacy. Most
circumstances following failure and transgression situations (in which one does or
displays something wrong, hurtful, or inappropriate) can be influenced. People should be
encouraged to ask themselves: ‘What can I do to change the situation?’, ‘Where does my
responsibility start in this situation and where does it end?’. This most often includes not
blaming others, and not focusing on how the other person could retaliate (by punishment
or social exclusion), because: (a) at most, we can change our own values and choices but
not those of others (b) blaming others (with or without showing it) leads to more
229
General conclusions
anger/aggression and inhibits pro-social feelings (especially regret, the tendency to repair,
and empathy).
In circumstances (involving some sort of failure or transgression) that objectively
are very difficult to influence (e.g., unintentional damage which is not repairable, such as
accidental homicide), or in dealing with people who have a natural tendency to
overestimate their own responsibility, it may be useful to encourage emotional
detachment (not in the sense of ‘I don’t care’ but rather ‘I take a distance’). However, a
number of preconditions need to be met in order to enable emotional detachment, like (a)
to recognize people’s feelings of subjective responsibility (how irrational or
disproportionate they may be) and (b) to allow people to acknowledge their real share in
the situation (their objective responsibility). These preconditions may be attained by
creating a safe space where things can be said the way they are (unvarnished) and
feelings can be expressed without being judged (Rogers, 1961). Additionally, the listener
should remain aware that openness about one’s most private experiences is bound to be
difficult and painful (see e.g., Lewis, 1971; Wright, O'Leary, and Balkin, 1989). This
may be especially be the case if our assertion is correct that exposure to an audience
exacerbates all types of self-conscious emotions, even more so for people who are more
vulnerable to experiencing social rejection.
In sum, interventions (of caretakers and others) should be adapted to the
personality of who experiences guilt or shame, as well as to the particular circumstances
in which something went wrong.
Further implications of our research are that offenders should not be exposed to
public humiliation practices, and should not be ‘victimized’ or rendered passive, but
230
General conclusions
rather motivated to repair, be it symbolically (see Braithwaite, 1989). Mere punishment
without an intrinsic action-orientedness (i.e., a focus on reparation) seems pointless, not
only to the aggressor but also to the victim. It is pointless because the aggressor is
confirmed (or reassured) in ‘You are powerless, there is nothing you can do to change
about what went wrong’. Again, we propose that different people should be helped
differently: people with an exaggerated sense of responsibility (and related tendencies to
self-punish or identificate with the aggressor, see McWilliams, 1994), should be helped to
gain insight in the other person’s role; people with little sense of responsibility should be
motivated to gain insight in how their actions affect others. We do not exclude that the
‘need for punishment’ (described by Freud and also reported by our participants, see
Laplanche & Pontalis, 1967) is in fact a ‘need to be understood’ (a need to be heard
regarding the subjective feelings about one’s own responsibility).
Recent evidence indicates that some people may simply lack the capacity to
experience emotional forms of empathy, even though they are able to (cognitively) adopt
the perspective of the other person (see Blair, 2005). What can we do for them? Often
(real) offenses committed against so-called ‘anti-social’ people in the past seem to
provide them with a sense of entitlement to take revenge (this sense may remain
restricted to people who have hurt them or it may generalize to all people). It can be
crucial to also try to understand also this type of offenders, and where they come from. At
the same time, they could be encouraged to ‘not take it out on others’, and see that
revenge will not help them get rid of painful feelings. On the contrary, it will lock them
up in a vicious circle of anger and aggression.
231
General conclusions
In sum, counselors and psychotherapists may encourage their clients: (a) to shift
the focus
from
negative global
self-evaluations
and
subjective feelings
of
uncontrollability of events to modifiability of things (b) to find a balanced sense of
personal responsibility, without having to resort to either rigid norms or anomy), (c) to
find creative ways to repair failure and transgression situations (if need be, indirectly or
symbolically), and (d) to cultivate empathy (perspective-taking and concern for others).
Finally, we want to encourage researchers and practitioners to collaborate, both
within disciplines in psychology or psychotherapy, and with other disciplines (e.g.,
criminology). The present work is the fruit of co-operation between persons, concepts
and practices from psychodynamic theories (the context in which these emotions were
first studied), emotion theory (the componential approach to emotion, we found
particularly useful), and cross-cultural psychology (expanding psychological knowledge
to different cultural contexts). Even though the final word about guilt and shame may not
have been said, we hope that our studies will have contributed to the identification of a
number of fundamental elements in these emotion processes.
232
General conclusions
Baumeister, R. F., Stillwell, A. M., & Heatherton, T. F. (1994). Guilt: An
interpersonal approach. Psychological Bulletin, 115, 243-267.
Baumeister, R. F., Stillwell, A. M., & Heatherton, T. F. (1995). Interpersonal
aspects of guilt: Evidence from narrative studies. In J. P. Tangney & K. W. Fischer
(Eds.), Self-conscious emotions: The psychology of shame, guilt, embarrassment, and
pride (pp. 255-273). New York: Guilford Press.
Benecke,
C.,
(2008). Emotionserleben
Vogt,
und
T.,
Bock,
A.,
Emotionsregulation
Koschier,
und
ihr
A.,
&
Peham,
D.
Zusammenhang
mit
psychischer Symtomatik [Emotional experience and emotion regulation and its link to
psychological symptoms]. Psychotherapie Psychosomatik Medizinische Psychologie
(PPmP), 58, 1-5.
Borg, I., Staufenbiel, T., & Scherer K. R. (1988). On the symbolic basis of shame
and pride: A facet theory approach. In K. R. Scherer (Ed.) Facets of emotion: Recent
research, pp. 79-98. Hillsdale, NJ: Erlbaum.
Braithwaite, J. (1989). Crime, shame, and reintegration. Cambridge, Cambridge
University Press.
Breugelmans, S. M. (2004). Cross-Cultural (Non)Equivalence in Emotions:
Studies of Shame and Guilt. Ridderkerk: Ridderprint.
Breugelmans, S. M. & Poortinga, Y. H. (2006). Emotion without a word: shame
and guilt among Rarámuri Indians and rural Javanese. Journal of Personality and Social
Psychology, 91, 1111-1122.
Ellsworth, P. C., & Tong, E. M. W. (2006). What does it mean to be angry at
yourself? Categories, appraisals, and the problem of language. Emotion, 6, 572-586.
233
General conclusions
Fontaine, J. R. J. (2002). The paradoxical relationships of guilt and shame with
anger. Belgium, University of Leuven, Unpublished report.
Fontaine, J. R. J., Luyten, P., De Boeck, P., & Corveleyn, J. (2001). The Test of
Self-Conscious Affect: Internal structure, differential scales and relationships with longterm affects. European Journal of Personality, 15, 449-463.
Fontaine, J. R. J., Luyten, P., De Boeck, P., Corveleyn, J., Fernandez, M., Herrera,
D., et al. (2006). Untying the Gordian knot of guilt and shame: The structure of guilt and
shame reactions based on situation and person variation in Belgium, Hungary and Peru.
Journal of Cross-Cultural Psychology, 37, 273-292.
Fontaine, J. R. J., Luyten, P., Estas, C., & Corveleyn, J. (2004). Scenario-based
and frequency-based approaches towards the measurement of guilt and shame: Empirical
evidence for unique contributions. In S. P. Shohov (Ed.), Advances in Psychology
Research (Vol. 30, pp. 141-154). New York: Nova Science Publishers.
Frijda, N. (1986). The emotions. Cambridge: Cambridge University Press.
Gilbert, P. (1998). Shame, status, and social roles: psychobiology and evolution.
In P. Gilbert & B. Andrews (Eds), Shame: interpersonal behavior, psychopathology, and
culture. New York: Oxford University Press.
Harder, D. W. (1995). Shame and guilt assessment, and relationships of shameand guilt-proneness to psychopathology. In J. P. Tangney & K. W. Fischer (Eds.), Selfconscious emotions: The psychology of shame, guilt, embarrassment, and pride. New
York: The Guilford Press.
Harder, D. W., & Lewis, S. J. (1987). The assessment of shame and guilt. In J. N.
Butcher & C. D. Spielberger (Eds.), Advances in personality assessment (Vol. 6, pp. 89-
234
General conclusions
114). Hillsdale, NJ: Erlbaum.
Harder, D. W., & Zalma, A. (1990). Two promising guilt and shame scales.
Journal of Personality Assessment, 55, 729-745.
Hare, R. D. (2003). Manual for the Revised Psychopathy Checklist (2nd ed.).
Toronto, ON, Canada: Multi-Health Systems.
Keltner, D., & Buswell, B. N. (1996). Evidence for the distinctness of
embarrassment, shame, and guilt: A study of recalled antecedents and facial expressions
of emotion. Cognition and Emotion, 10, 155-171.
Klein, M. (1975). Love, Guilt, and Reparation, and Other Works, 1921-1945.
London, Hogarth Press.
Kugler, K., & Jones, W. H. (1992). On conceptualizing and assessing guilt.
Journal of Personality and Social Psychology, 62, 799-806.
Laplanche, J., & Pontalis, J.-B. (1967). Vocabulaire de la psychanalyse [The
language of psycho-analysis]. Paris: Presses Universitaires de France.
Lewis, H. B. (1971). Shame and Guilt in Neurosis. New York: International
Universities Press.
Luyten, P. (2002). Normbesef en depressie: aanzet tot een integratief theoretisch
kader en een empirisch onderzoek aan de hand van de depressietheorie van S. J. Blatt
[Personal standards and depression: An integrative psychodynamic framework, and an
empirical investigation of S. J. Blatt's theory of depression]. Unpublished doctoral
dissertation, University of Leuven, Belgium.
Luyten, P., Fontaine, J. R. J., & Corveleyn, J. (2002). Does the Test of SelfConscious Affect (TOSCA) measure maladaptive aspects of guilt and adaptive aspects of
235
General conclusions
shame? An empirical investigation. Personality and Individual Differences, 33, 13731387.
McWilliams, N. (1994). Psychoanalytic diagnosis: Understanding Personality
Structure in the Clinical Process. New York: Guilford Press.
O’Connor, L. E., Berry, J. W., Weiss, J., Bush, M., & Sampson, H. (1997).
Interpersonal guilt: The development of a new measure. Journal of Clinical Psychology,
53, 73- 89.
Russell, J. A., & Fehr, B. (1994). Fuzzy concepts in a fuzzy hierarchy: Varieties
of anger. Journal of Personality and Social Psychology, 67, 186-205.
Scherer, K. R. (1982). Emotion as a process: Function, origin, and regulation.
Social Science Information, 21, 555-570.
Shobe, K. K. & Kihlstrom, J. F. (1997). Is traumatic memory special? Current
Directions in Psychological Science, 6, 70-74.
Smith, R. H., Webster, J. M., Parrott, W. G., & Eyre, H. L. (2002). The role of
public exposure in moral and nonmoral shame and guilt. Journal of Personality and
Social Psychology, 83, 138-159.
Spielberger, C. D., Krasner, S. S., Solomon, E. P. (1988). The experience,
expression, and control of anger. In M. P. Janisse (Ed.), Health psychology: Individual
differences and stress (pp. 89-108). New York: Springer-Verlag.
Tangney, J. P. (1990). Assessing individual differences in proneness to shame and
guilt: Development of the Self-Conscious Affect and Attribution Inventory. Journal of
Personality and Social Psychology, 59, 102-111.
Tangney, J. P. (1991). Moral affect: The good, the bad, and the ugly. Journal of
236
General conclusions
Personality and Social Psychology,61, 598-607.
Tangney, J. P. (1996). Conceptual and methodological issues in the assessment of
shame and guilt. Behavior Research and Therapy, 34, 741-754.
Tangney, J. P., & Dearing, R. L. (2002). Shame and guilt. New York: Guilford
Press.
Tangney, J. P., & Fischer, K. W. (Eds.). (1995). Self-conscious emotions: The
psychology of shame, guilt, embarrassment, and pride. New York: The Guilford Press.
Tangney, J. P., Miller, R. S., Flicker, L., & Barlow, D. H. (1996). Are shame,
guilt, and embarrassment distinct emotions? Journal of Personality and Social
Psychology, 70, 1256-1269.
Tangney, J. P., Wagner, P. E., & Gramzow, R. (1989). The Test of Self-Conscious
Affect (TOSCA). George Mason University, Fairfax, VA.
United Nations (1946, December). Universal Declaration of Human Rights.
Retrieved Februari 14, 2008, via: http://www.un.org/Overview/rights.html.
Van Coillie, H. (2005). Behaviors associated with anger. Unpublished doctoral
dissertation, University of Leuven, Belgium.
Wicker, F. W., Payne, G. C., & Morgan, R. D. (1983). Participant descriptions of
guilt and shame. Motivation and Emotion, 7, 25-39.
237
APPENDICES
A
Leuven Guilt and Shame Scale
241
(LEGSS; Fontaine, Luyten, De Boeck, Corveleyn, Fernandez, Herrera, Ittzés, &
Tomcsányi, 2006).
B
Short form of the Leuven Guilt and Shame Scale (the LEGSS*)
C
Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame,
Dutch version (only guilt condition)
D
257
261
Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame,
Spanish version (only guilt condition)
273
E
Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
285
F
Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
311
G
Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
337
H
Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
363
239
APPENDIX A The Leuven Guilt and Shame Scale (Fontaine et al., 2006)
Instructies
Hieronder vind je een aantal situaties beschreven die mensen in hun dagelijks leven hebben meegemaakt samen
met gedachten, gevoelens en reacties die ze daarin hebben gehad. Gelieve je voor elke situatie zo levendig mogelijk
voor te stellen dat je er zelf in terecht zou komen. Gelieve dan aan te geven hoe waarschijnlijk elk van de gedachten,
gevoelens en reacties bij jou zouden zijn. Hou er rekening mee dat je in één situatie verschillende gedachten, gevoelens en reacties terzelfder tijd of na elkaar kan hebben.
241
APPENDIX A The Leuven Guilt and Shame Scale (Fontaine et al., 2006)
1
Je hebt op een zaterdagavond met vrienden afgesproken in een café. Je bent wat later omdat het verkeer zeer druk
was. Je ziet jouw vrienden echter niet. Na een tijdje besef je dat ze een verdieping hoger zitten. Je stormt de trappen
op, maar je stapt mis en valt.
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in deze situatie terechtkomt.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoelen / deze reactie
0
1
2
hebben?
3
4
5
Niet
zeer waarschijnlijk
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele of sociale norm overtreden............................................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke verwachtingen. .................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van anderen. ................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta. .........................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken. .....................................................................................
___ Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie. ..................................................................................................
___ Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht. .....................................
___ Ik zou denken: Dit overkomt mij. ........................................................................................................................................
___ Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet gebeurd. ..........................
___ Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon. .......................................................................................
___ Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens. ..........................................................................................
___ Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen. ...............................................................................................
___ Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan. ...............................................................................................
___ Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen). .........................................................................
___ Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren. .......................................................
___ Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken. .........................
___ Ik zou mezelf verwijten maken en vinden dat ik een sanctie verdien. ......................................................................
___ Ik zou piekeren over wat gebeurd is. ........................................................................................................................
In welke mate zou je de volgende gevoelens ervaren in deze situatie?
0
1
2
3
Niet
4
5
zeer intens
___ Kwaadheid ................................................................................................................................................................
___ Schuld .......................................................................................................................................................................
___ Droefheid...................................................................................................................................................................
___ Schaamte ..................................................................................................................................................................
___ Angst .........................................................................................................................................................................
___ Gegeneerdheid .........................................................................................................................................................
242
APPENDIX A The Leuven Guilt and Shame Scale (Fontaine et al., 2006)
2
Je wandelt met een vriend/in langs de markt. Er is heel veel volk. Per ongeluk stoot je met je rugzak een oudere dame
omver.
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in deze situatie terechtkomt.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoelen / deze reactie
0
1
2
hebben?
3
4
5
Niet
zeer waarschijnlijk
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele of sociale norm overtreden............................................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke verwachtingen. .................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van anderen. ................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta. .........................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken. .....................................................................................
___ Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie. ..................................................................................................
___ Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht. .....................................
___ Ik zou denken: Dit overkomt mij. ........................................................................................................................................
___ Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet gebeurd. ..........................
___ Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon. .......................................................................................
___ Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens. ..........................................................................................
___ Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen. ...............................................................................................
___ Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan. ...............................................................................................
___ Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen). .........................................................................
___ Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren. .......................................................
___ Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken. .........................
___ Ik zou mezelf verwijten maken en vinden dat ik een sanctie verdien. ......................................................................
___ Ik zou piekeren over wat gebeurd is. ........................................................................................................................
In welke mate zou je de volgende gevoelens ervaren in deze situatie?
0
1
2
3
Niet
4
5
zeer intens
___ Kwaadheid ................................................................................................................................................................
___ Schuld .......................................................................................................................................................................
___ Droefheid...................................................................................................................................................................
___ Schaamte ..................................................................................................................................................................
___ Angst .........................................................................................................................................................................
___ Gegeneerdheid .........................................................................................................................................................
243
APPENDIX A The Leuven Guilt and Shame Scale (Fontaine et al., 2006)
3
Je studeert niet genoeg tijdens het jaar. Op het einde van het academiejaar blijk je niet geslaagd te zijn.
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in deze situatie terechtkomt.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoelen / deze reactie
0
1
2
hebben?
3
4
5
Niet
zeer waarschijnlijk
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele of sociale norm overtreden............................................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke verwachtingen. .................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van anderen. ................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta. .........................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken. .....................................................................................
___ Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie. ..................................................................................................
___ Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht. .....................................
___ Ik zou denken: Dit overkomt mij. ........................................................................................................................................
___ Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet gebeurd. ..........................
___ Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon. .......................................................................................
___ Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens. ..........................................................................................
___ Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen. ...............................................................................................
___ Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan. ...............................................................................................
___ Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen). .........................................................................
___ Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren. .......................................................
___ Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken. .........................
___ Ik zou mezelf verwijten maken en vinden dat ik een sanctie verdien. ......................................................................
___ Ik zou piekeren over wat gebeurd is. ........................................................................................................................
In welke mate zou je de volgende gevoelens ervaren in deze situatie?
0
1
2
3
Niet
4
5
zeer intens
___ Kwaadheid ................................................................................................................................................................
___ Schuld .......................................................................................................................................................................
___ Droefheid...................................................................................................................................................................
___ Schaamte ..................................................................................................................................................................
___ Angst .........................................................................................................................................................................
___ Gegeneerdheid .........................................................................................................................................................
244
APPENDIX A The Leuven Guilt and Shame Scale (Fontaine et al., 2006)
4
Je ouders telefoneren je op kot en vragen tijdens het gesprek wat je aan het doen bent. Je zegt dat je hard aan het
studeren bent voor je examens. Eigenlijk ben je met vrienden/innen aan het feesten. De volgende keer dat je terug
naar huis gaat, blijkt dat je ouders te weten zijn gekomen hoe de situatie in elkaar zat.
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in deze situatie terechtkomt.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoelen / deze reactie
0
1
2
hebben?
3
4
5
Niet
zeer waarschijnlijk
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele of sociale norm overtreden............................................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke verwachtingen. .................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van anderen. ................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta. .........................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken. .....................................................................................
___ Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie. ..................................................................................................
___ Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht. .....................................
___ Ik zou denken: Dit overkomt mij. ........................................................................................................................................
___ Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet gebeurd. ..........................
___ Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon. .......................................................................................
___ Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens. ..........................................................................................
___ Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen. ...............................................................................................
___ Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan. ...............................................................................................
___ Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen). .........................................................................
___ Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren. .......................................................
___ Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken. .........................
___ Ik zou mezelf verwijten maken en vinden dat ik een sanctie verdien. ......................................................................
___ Ik zou piekeren over wat gebeurd is. ........................................................................................................................
In welke mate zou je de volgende gevoelens ervaren in deze situatie?
0
1
2
3
Niet
4
5
zeer intens
___ Kwaadheid ................................................................................................................................................................
___ Schuld .......................................................................................................................................................................
___ Droefheid...................................................................................................................................................................
___ Schaamte ..................................................................................................................................................................
___ Angst .........................................................................................................................................................................
___ Gegeneerdheid .........................................................................................................................................................
245
APPENDIX A The Leuven Guilt and Shame Scale (Fontaine et al., 2006)
5
Je spreekt af met een vriend/in om naar een optreden te gaan. Door allerlei omstandigheden ben je echter een uur te
laat. Je vriend/in heeft een uur in de kou staan wachten en mist bovendien nog een groot stuk van het optreden dat
hij/zij graag wou zien.
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in deze situatie terechtkomt.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoelen / deze reactie
0
1
2
hebben?
3
4
5
Niet
zeer waarschijnlijk
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele of sociale norm overtreden............................................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke verwachtingen. .................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van anderen. ................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta. .........................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken. .....................................................................................
___ Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie. ..................................................................................................
___ Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht. .....................................
___ Ik zou denken: Dit overkomt mij. ........................................................................................................................................
___ Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet gebeurd. ..........................
___ Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon. .......................................................................................
___ Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens. ..........................................................................................
___ Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen. ...............................................................................................
___ Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan. ...............................................................................................
___ Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen). .........................................................................
___ Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren. .......................................................
___ Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken. .........................
___ Ik zou mezelf verwijten maken en vinden dat ik een sanctie verdien. ......................................................................
___ Ik zou piekeren over wat gebeurd is. ........................................................................................................................
In welke mate zou je de volgende gevoelens ervaren in deze situatie?
0
1
2
3
Niet
4
5
zeer intens
___ Kwaadheid ................................................................................................................................................................
___ Schuld .......................................................................................................................................................................
___ Droefheid...................................................................................................................................................................
___ Schaamte ..................................................................................................................................................................
___ Angst .........................................................................................................................................................................
___ Gegeneerdheid .........................................................................................................................................................
246
APPENDIX A The Leuven Guilt and Shame Scale (Fontaine et al., 2006)
6
Je bent met vrienden Trivial Pursuit aan het spelen. Je vriend/in blijkt maar op weinig te kunnen antwoorden. Dit
irriteert je. Jij lacht hem/haar uit en maakt vernederende opmerkingen.
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in deze situatie terechtkomt.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoelen / deze reactie
0
1
2
hebben?
3
4
5
Niet
zeer waarschijnlijk
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele of sociale norm overtreden............................................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke verwachtingen. .................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van anderen. ................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta. .........................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken. .....................................................................................
___ Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie. ..................................................................................................
___ Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht. .....................................
___ Ik zou denken: Dit overkomt mij. ........................................................................................................................................
___ Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet gebeurd. ..........................
___ Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon. .......................................................................................
___ Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens. ..........................................................................................
___ Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen. ...............................................................................................
___ Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan. ...............................................................................................
___ Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen). .........................................................................
___ Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren. .......................................................
___ Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken. .........................
___ Ik zou mezelf verwijten maken en vinden dat ik een sanctie verdien. ......................................................................
___ Ik zou piekeren over wat gebeurd is. ........................................................................................................................
In welke mate zou je de volgende gevoelens ervaren in deze situatie?
0
1
2
3
Niet
4
5
zeer intens
___ Kwaadheid ................................................................................................................................................................
___ Schuld .......................................................................................................................................................................
___ Droefheid...................................................................................................................................................................
___ Schaamte ..................................................................................................................................................................
___ Angst .........................................................................................................................................................................
___ Gegeneerdheid .........................................................................................................................................................
247
APPENDIX A The Leuven Guilt and Shame Scale (Fontaine et al., 2006)
7
Je hebt al twee jaar een vaste relatie. Je partner voelt zich gelukkig bij jou. Jij voelt je echter slecht in de relatie. Je
maakt voor jezelf uit dat je met die partner niet verder door het leven wilt en je maakt het uit.
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in deze situatie terechtkomt.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoelen / deze reactie
0
1
2
hebben?
3
4
5
Niet
zeer waarschijnlijk
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele of sociale norm overtreden............................................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke verwachtingen. .................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van anderen. ................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta. .........................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken. .....................................................................................
___ Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie. ..................................................................................................
___ Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht. .....................................
___ Ik zou denken: Dit overkomt mij. ........................................................................................................................................
___ Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet gebeurd. ..........................
___ Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon. .......................................................................................
___ Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens. ..........................................................................................
___ Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen. ...............................................................................................
___ Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan. ...............................................................................................
___ Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen). .........................................................................
___ Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren. .......................................................
___ Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken. .........................
___ Ik zou mezelf verwijten maken en vinden dat ik een sanctie verdien. ......................................................................
___ Ik zou piekeren over wat gebeurd is. ........................................................................................................................
In welke mate zou je de volgende gevoelens ervaren in deze situatie?
0
1
2
3
Niet
4
5
zeer intens
___ Kwaadheid ................................................................................................................................................................
___ Schuld .......................................................................................................................................................................
___ Droefheid...................................................................................................................................................................
___ Schaamte ..................................................................................................................................................................
___ Angst .........................................................................................................................................................................
___ Gegeneerdheid .........................................................................................................................................................
248
APPENDIX A The Leuven Guilt and Shame Scale (Fontaine et al., 2006)
8
Je begrijpt iets niet en stelt er tijdens het hoorcollege een vraag over. Het blijkt dat je een term verkeerd hebt verstaan.
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in deze situatie terechtkomt.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoelen / deze reactie
0
1
2
hebben?
3
4
5
Niet
zeer waarschijnlijk
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele of sociale norm overtreden............................................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke verwachtingen. .................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van anderen. ................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta. .........................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken. .....................................................................................
___ Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie. ..................................................................................................
___ Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht. .....................................
___ Ik zou denken: Dit overkomt mij. ........................................................................................................................................
___ Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet gebeurd. ..........................
___ Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon. .......................................................................................
___ Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens. ..........................................................................................
___ Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen. ...............................................................................................
___ Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan. ...............................................................................................
___ Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen). .........................................................................
___ Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren. .......................................................
___ Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken. .........................
___ Ik zou mezelf verwijten maken en vinden dat ik een sanctie verdien. ......................................................................
___ Ik zou piekeren over wat gebeurd is. ........................................................................................................................
In welke mate zou je de volgende gevoelens ervaren in deze situatie?
0
1
2
3
Niet
4
5
zeer intens
___ Kwaadheid ................................................................................................................................................................
___ Schuld .......................................................................................................................................................................
___ Droefheid...................................................................................................................................................................
___ Schaamte ..................................................................................................................................................................
___ Angst .........................................................................................................................................................................
___ Gegeneerdheid .........................................................................................................................................................
249
APPENDIX A The Leuven Guilt and Shame Scale (Fontaine et al., 2006)
9
Tijdens het weekend kom je alleen terug van een fuif met de auto van je vriend/in. Op een smalle weg moet je echter
uitwijken voor een tegenligger en rijdt daardoor tegen een haag. Dit laat krassen na op de flank.
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in deze situatie terechtkomt.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoelen / deze reactie
0
1
2
hebben?
3
4
5
Niet
zeer waarschijnlijk
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele of sociale norm overtreden............................................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke verwachtingen. .................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van anderen. ................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta. .........................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken. .....................................................................................
___ Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie. ..................................................................................................
___ Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht. .....................................
___ Ik zou denken: Dit overkomt mij. ........................................................................................................................................
___ Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet gebeurd. ..........................
___ Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon. .......................................................................................
___ Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens. ..........................................................................................
___ Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen. ...............................................................................................
___ Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan. ...............................................................................................
___ Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen). .........................................................................
___ Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren. .......................................................
___ Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken. .........................
___ Ik zou mezelf verwijten maken en vinden dat ik een sanctie verdien. ......................................................................
___ Ik zou piekeren over wat gebeurd is. ........................................................................................................................
In welke mate zou je de volgende gevoelens ervaren in deze situatie?
0
1
2
3
Niet
4
5
zeer intens
___ Kwaadheid ................................................................................................................................................................
___ Schuld .......................................................................................................................................................................
___ Droefheid...................................................................................................................................................................
___ Schaamte ..................................................................................................................................................................
___ Angst .........................................................................................................................................................................
___ Gegeneerdheid .........................................................................................................................................................
250
APPENDIX A The Leuven Guilt and Shame Scale (Fontaine et al., 2006)
10
Je hebt veel werk en je plant om goed te studeren tijdens het weekend. Je blijft er zelfs voor op kot. Op het einde
van het weekend moet je vaststellen dat je een heel weekend hebt zitten prutsen en niets hebt gedaan.
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in deze situatie terechtkomt.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoelen / deze reactie
0
1
2
hebben?
3
4
5
Niet
zeer waarschijnlijk
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele of sociale norm overtreden............................................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke verwachtingen. .................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van anderen. ................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta. .........................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken. .....................................................................................
___ Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie. ..................................................................................................
___ Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht. .....................................
___ Ik zou denken: Dit overkomt mij. ........................................................................................................................................
___ Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet gebeurd. ..........................
___ Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon. .......................................................................................
___ Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens. ..........................................................................................
___ Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen. ...............................................................................................
___ Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan. ...............................................................................................
___ Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen). .........................................................................
___ Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren. .......................................................
___ Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken. .........................
___ Ik zou mezelf verwijten maken en vinden dat ik een sanctie verdien. ......................................................................
___ Ik zou piekeren over wat gebeurd is. ........................................................................................................................
In welke mate zou je de volgende gevoelens ervaren in deze situatie?
0
1
2
3
Niet
4
5
zeer intens
___ Kwaadheid ................................................................................................................................................................
___ Schuld .......................................................................................................................................................................
___ Droefheid...................................................................................................................................................................
___ Schaamte ..................................................................................................................................................................
___ Angst .........................................................................................................................................................................
___ Gegeneerdheid .........................................................................................................................................................
251
APPENDIX A The Leuven Guilt and Shame Scale (Fontaine et al., 2006)
11
Je bent met enkele vrienden/innen op reis. Op de laatste dag van de vakantie willen jullie nog souvenirs kopen.
Maar jullie hebben geen geld genoeg, ook jij niet. Jullie besluiten om drie souvenirs te betalen en nemen er nog drie
extra mee zonder te betalen. In de winkel zetten jullie de overige (nog zo’n twintigtal) wat ordelijker, zodat het niet
zou opvallen dat er drie weg zijn.
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in deze situatie terechtkomt.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoelen / deze reactie
0
1
2
hebben?
3
4
5
Niet
zeer waarschijnlijk
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele of sociale norm overtreden............................................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke verwachtingen. .................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van anderen. ................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta. .........................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken. .....................................................................................
___ Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie. ..................................................................................................
___ Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht. .....................................
___ Ik zou denken: Dit overkomt mij. ........................................................................................................................................
___ Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet gebeurd. ..........................
___ Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon. .......................................................................................
___ Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens. ..........................................................................................
___ Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen. ...............................................................................................
___ Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan. ...............................................................................................
___ Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen). .........................................................................
___ Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren. .......................................................
___ Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken. .........................
___ Ik zou mezelf verwijten maken en vinden dat ik een sanctie verdien. ......................................................................
___ Ik zou piekeren over wat gebeurd is. ........................................................................................................................
In welke mate zou je de volgende gevoelens ervaren in deze situatie?
0
1
2
3
Niet
4
5
zeer intens
___ Kwaadheid ................................................................................................................................................................
___ Schuld .......................................................................................................................................................................
___ Droefheid...................................................................................................................................................................
___ Schaamte ..................................................................................................................................................................
___ Angst .........................................................................................................................................................................
___ Gegeneerdheid .........................................................................................................................................................
252
APPENDIX A The Leuven Guilt and Shame Scale (Fontaine et al., 2006)
12
Je belooft een vriend/in om het volgende weekend zeker mee te gaan naar Amsterdam. Hij/zij koopt reeds de treintickets. Maar als het zover is voel je je moe en wat ziekjes en heb je net ruzie gehad met je ouders. Je hebt totaal
geen zin meer om mee te gaan. Je belt hem/haar dat je heel ziek bent en dat je niet mee kunt. Daardoor is je
vriend/in ook niet gegaan en heeft hij/zij zijn/haar ticket voor niets gekocht.
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in deze situatie terechtkomt.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoelen / deze reactie
0
1
2
hebben?
3
4
5
Niet
zeer waarschijnlijk
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele of sociale norm overtreden............................................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke verwachtingen. .................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van anderen. ................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta. .........................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken. .....................................................................................
___ Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie. ..................................................................................................
___ Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht. .....................................
___ Ik zou denken: Dit overkomt mij. ........................................................................................................................................
___ Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet gebeurd. ..........................
___ Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon. .......................................................................................
___ Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens. ..........................................................................................
___ Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen. ...............................................................................................
___ Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan. ...............................................................................................
___ Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen). .........................................................................
___ Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren. .......................................................
___ Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken. .........................
___ Ik zou mezelf verwijten maken en vinden dat ik een sanctie verdien. ......................................................................
___ Ik zou piekeren over wat gebeurd is. ........................................................................................................................
In welke mate zou je de volgende gevoelens ervaren in deze situatie?
0
1
2
3
Niet
4
5
zeer intens
___ Kwaadheid ................................................................................................................................................................
___ Schuld .......................................................................................................................................................................
___ Droefheid...................................................................................................................................................................
___ Schaamte ..................................................................................................................................................................
___ Angst .........................................................................................................................................................................
___ Gegeneerdheid .........................................................................................................................................................
253
APPENDIX A The Leuven Guilt and Shame Scale (Fontaine et al., 2006)
13
Je roddelt tegen een goede vriend/in over een andere vriend/in. De volgende keer dat je deze andere vriend/in ziet,
blijkt dat hij/zij te weten is gekomen wat je hebt verteld.
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in deze situatie terechtkomt.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoelen / deze reactie
0
1
2
hebben?
3
4
5
Niet
zeer waarschijnlijk
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele of sociale norm overtreden............................................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke verwachtingen. .................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van anderen. ................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta. .........................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken. .....................................................................................
___ Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie. ..................................................................................................
___ Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht. .....................................
___ Ik zou denken: Dit overkomt mij. ........................................................................................................................................
___ Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet gebeurd. ..........................
___ Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon. .......................................................................................
___ Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens. ..........................................................................................
___ Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen. ...............................................................................................
___ Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan. ...............................................................................................
___ Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen). .........................................................................
___ Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren. .......................................................
___ Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken. .........................
___ Ik zou mezelf verwijten maken en vinden dat ik een sanctie verdien. ......................................................................
___ Ik zou piekeren over wat gebeurd is. ........................................................................................................................
In welke mate zou je de volgende gevoelens ervaren in deze situatie?
0
1
2
3
Niet
4
5
zeer intens
___ Kwaadheid ................................................................................................................................................................
___ Schuld .......................................................................................................................................................................
___ Droefheid...................................................................................................................................................................
___ Schaamte ..................................................................................................................................................................
___ Angst .........................................................................................................................................................................
___ Gegeneerdheid .........................................................................................................................................................
254
APPENDIX A The Leuven Guilt and Shame Scale (Fontaine et al., 2006)
14
Je hebt al een tijdje een vaste relatie. Door omstandigheden kunnen jij en je partner echter niet samen op vakantie
gaan. Op deze vakantie wordt een heel knap meisje / knappe jongen verliefd op jou. Jij geniet van de extra aandacht. Je neemt er geen afstand van. Jullie strelen en omhelzen elkaar. Het blijft bij een vakantieliefde. Wanneer je
terug thuis bent zeg je er tegen je partner niets over.
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in deze situatie terechtkomt.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoelen / deze reactie
0
1
2
hebben?
3
4
5
Niet
zeer waarschijnlijk
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele of sociale norm overtreden............................................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke verwachtingen. .................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van anderen. ................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta. .........................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken. .....................................................................................
___ Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie. ..................................................................................................
___ Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht. .....................................
___ Ik zou denken: Dit overkomt mij. ........................................................................................................................................
___ Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet gebeurd. ..........................
___ Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon. .......................................................................................
___ Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens. ..........................................................................................
___ Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen. ...............................................................................................
___ Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan. ...............................................................................................
___ Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen). .........................................................................
___ Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren. .......................................................
___ Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken. .........................
___ Ik zou mezelf verwijten maken en vinden dat ik een sanctie verdien. ......................................................................
___ Ik zou piekeren over wat gebeurd is. ........................................................................................................................
In welke mate zou je de volgende gevoelens ervaren in deze situatie?
0
1
2
3
Niet
4
5
zeer intens
___ Kwaadheid ................................................................................................................................................................
___ Schuld .......................................................................................................................................................................
___ Droefheid...................................................................................................................................................................
___ Schaamte ..................................................................................................................................................................
___ Angst .........................................................................................................................................................................
___ Gegeneerdheid.........................................................................................................................................
255
APPENDIX B: Short form of the Leuven Guilt and Shame Scale (the LEGSS*)
Situatievragenlijst
Instructie: Hieronder worden situaties beschreven die mensen nogal eens meemaken in het alledaagse leven. Deze beschrijvingen worden gevolgd door een aantal algemeen voorkomende reacties op
deze situaties.
Probeer, terwijl U elk scenario leest, uzelf in te beelden in die situatie. Geef dan voor elk van de antwoordmogelijkheden aan hoe waarschijnlijk het is dat U op die manier zou reageren. We vragen U om
alle antwoorden te beoordelen aangezien mensen in dezelfde situatie meerdere gevoelens kunnen
hebben of op meer dan één manier kunnen reageren op dezelfde situatie, of omdat zij op verschillende
manieren kunnen reageren op verschillende tijdstippen.
Voorbeeld:
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoelen / deze reactie……………………………….hebben?
0
1
2
3
4
Niet
5
zeer waarschijnlijk
A. Je wordt vroeg wakker op een zaterdagochtend. Buiten is het koud en regenachtig.
(a)
(b)
(c)
(d)
(e)
____
____
____
____
____
Je zou een vriend(in) telefoneren om wat nieuws op te vangen.
Je zou de extra tijd gebruiken om de krant te lezen.
Je zou je ontgoocheld voelen omdat het regent.
Je zou je afvragen waarom je zo vroeg ontwaakte.
Je zou TV kijken.
In bovenstaand voorbeeld, heb ik alle antwoorden gescoord door bij elke antwoordmogelijkheid één
nummer in te vullen. Ik vulde een "1" in bij antwoord (a) omdat ik een vriend niet zou willen wekken heel
vroeg op een zaterdagochtend - dus, het is helemaal niet waarschijnlijk dat ik dat zou doen. Ik vulde
een "5" in bij antwoord (b) omdat ik bijna altijd de krant lees als ik 's morgens tijd heb (zeer waarschijnlijk). Ik vulde een "3" in bij antwoord (c) gezien het voor mij half en half waar is. Soms zou ik ontgoocheld zijn over de regen en soms niet - het zou afhangen van wat ik gepland had. Ik vulde een "4" in bij
antwoord (d) omdat ik me vermoedelijk zou afvragen waarom ik zo vroeg ontwaakte. En ik vulde een
"0" in bij antwoord (e) omdat ik nooit TV kijk op zaterdag.
Noot: Je mag méér dan 1 keer hetzelfde nummer kiezen [vb. "5" bij (a) én (b)]
257
APPENDIX B: Short form of the Leuven Guilt and Shame Scale (the LEGSS*)
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in deze situatie terechtkomt.
Noteer het cijfer van je keuze op het lijntje links van elke bewering.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoelen / deze reactie……………………………….hebben?
0
1
2
3
Niet
4
5
zeer waarschijnlijk
1. Je hebt veel werk en je plant om goed te studeren tijdens het weekend. Je blijft er zelfs voor op kot.
Op het einde van het weekend moet je vaststellen dat je een heel weekend hebt zitten prutsen en niets
hebt gedaan.
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke verwachtingen. ........
___ Ik zou denken: Dit overkomt me. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde. ..........................................................
___ Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet gebeurd. .................
___ Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen. .........................................................................................
___ Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen). ..................................................................
___ Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren. .................................................
2. Je ouders telefoneren je op kot en vragen tijdens het gesprek wat je aan het doen bent. Je zegt dat je
hard aan het studeren bent voor je examens. Eigenlijk ben je met vrienden/innen aan het feesten. De
volgende keer dat je terug naar huis gaat, blijkt dat je ouders te weten zijn gekomen hoe de situatie in
elkaar zat.
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van anderen. ...............
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta. ........................
___ Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon. ......................................................................................
___ Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens. ..........................................................................................
___ Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan. ........................................................................................
___ Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken. ...................
3. Je roddelt tegen een goede vriend/in over een andere vriend/in. De volgende keer dat je deze andere
vriend/in ziet, blijkt dat hij/zij te weten is gekomen wat je hebt verteld.
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta. ........................
___ Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht. ....................................
___ Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet gebeurd. .................
___ Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens. ..........................................................................................
___ Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen. .........................................................................................
___ Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren. .................................................
258
APPENDIX B: Short form of the Leuven Guilt and Shame Scale (the LEGSS*)
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in deze situatie terechtkomt.
Noteer het nummer van je keuze op het lijntje links van elke bewering.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoelen / deze reactie……………………………….hebben?
0
1
2
3
Niet
4
5
zeer waarschijnlijk
4. Je wandelt met een vriend/in langs de markt. Er is heel veel volk. Per ongeluk stoot je met je rugzak
een oudere dame omver.
___ Ik zou denken: Dit overkomt me. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde. ..........................................................
___ Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht. ....................................
___ Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan. ........................................................................................
___ Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon. ......................................................................................
___ Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken. ...................
___ Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen). ..................................................................
5. Je spreekt af met een vriend/in om naar een optreden te gaan. Door allerlei omstandigheden ben je
echter een uur te laat. Je vriend/in heeft een uur in de kou staan wachten en mist bovendien nog een
groot stuk van het optreden dat hij/zij graag wou zien.
___ Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht. ....................................
___ Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta. ........................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van anderen. ...............
___ Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon. ......................................................................................
___ Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen). ..................................................................
___ Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken. ...................
6. Je hebt al een tijdje een vaste relatie. Door omstandigheden kunnen jij en je partner echter niet
samen op vakantie gaan. Op deze vakantie wordt een heel knap meisje / knappe jongen verliefd op jou.
Jij geniet van de extra aandacht. Je neemt er geen afstand van. Jullie strelen en omhelzen elkaar. Het
blijft bij een vakantieliefde. Wanneer je terug thuis bent, zeg je er tegen je partner niets over.
___ Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens. ..........................................................................................
___ Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet gebeurd. ..................
___ Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke verwachtingen. ........
___ Ik zou denken: Dit overkomt me. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde. .........................................................
___ Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen. .........................................................................................
___ Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan. ........................................................................................
259
APPENDIX C: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Dutch version)
ALGEMENE GEGEVENS
a. Geslacht: Mannelijk / Vrouwelijk
b. Geboortejaar:……………
c. Hoogst behaald diploma: Lager onderwijs / Lager Secundair onderwijs / Hoger Secundair onderwijs / Niet-universitair Hoger onderwijs / Universitair Hoger onderwijs /
Ander:…………………………………………………………………
d. Beroep (of bij studenten studierichting en -jaar):…………………………………
DEEL 1. SELECTIE VAN DRIE GEBEURTENISSEN UIT UW EIGEN LEVEN
INSTRUCTIES
1. Denk terug aan gevoelens van schuld die u de voorbije maanden hebt ervaren. Deze gevoelens kunnen naar boven komen in allerhande soorten omstandigheden: alleen, in het
gezelschap van andere mensen, tijdens specifieke activiteiten enz.
2. Welke gebeurtenissen (voorvallen / situaties) vormden de aanleiding tot deze gevoelens
van schuld? Het kan zijn dat u tijdens een dergelijke gebeurtenis reeds schuld hebt ervaren. Het kan ook zijn dat deze gevoelens maar achteraf naar boven zijn gekomen.
3. Selecteer drie verschillende gebeurtenissen die zo goed mogelijk aansluiten bij de volgende omschrijvingen:
Eén gebeurtenis die aanleiding gaf tot gevoelens van schuld én waarbij u vooral bezig
was met wat u bij de ander heeft teweeggebracht (waarbij u begaan was met de ander,
waarbij u bezig was met de gevolgen voor de ander).
Eén gebeurtenis die aanleiding gaf tot gevoelens van schuld én waarbij u vooral bezig
was met uzelf (waarbij u bezig was met de gevolgen van de situatie voor uzelf, waarbij
u vooral op uw eigen ervaringen en gevoelens gericht was).
Eén gebeurtenis die aanleiding gaf tot gevoelens van schuld én waarbij u vooral bezig
was met de mogelijke negatieve reacties van de ander tegenover u (wat de ander u zou
kunnen terugdoen, of waarbij u bezig was met de ongewenste reacties van de ander).
4. Indien u tijdens de laatste maanden geen schuldgevoelens hebt ervaren, kunt u verder teruggaan in de tijd.
5. U kunt eventueel wat bedenktijd nemen alvorens de definitieve selectie te maken.
261
APPENDIX C: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Dutch version)
STEEKWOORDEN
Gelieve de geselecteerde gebeurtenissen elk met één woord te omschrijven. Dit (steek)woord
zal u als geheugensteun nodig hebben bij het verder beantwoorden van de vragenlijst.
Gebeurtenis die aanleiding gaf tot gevoelens van schuld én waarbij u vooral bezig was
met wat u bij de ander heeft teweeggebracht (waarbij u begaan was met de ander,
waarbij u bezig was met de gevolgen voor de ander):
Steekwoord:………………………………………………………………
Gebeurtenis die aanleiding gaf tot gevoelens van schuld én waarbij u vooral bezig was
met uzelf (waarbij u bezig was met de gevolgen van de situatie voor uzelf, waarbij u
vooral op uw eigen ervaringen en gevoelens gericht was):
Steekwoord:………………………………………………………………
Gebeurtenis die aanleiding gaf tot gevoelens van schuld én waarbij u vooral bezig was
met de mogelijke negatieve reacties van de ander tegenover u (wat de ander u zou
kunnen terugdoen, of waarbij u bezig was met de ongewenste reacties van de ander):
Steekwoord:………………………………………………………………
262
APPENDIX C: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Dutch version)
DEEL 2.
I. BESCHRIJVING VAN GEBEURTENIS DIE AANLEIDING GAF TOT GEVOELENS
VAN SCHULD, WAARBIJ U VOORAL BEZIG WAS MET WAT U BIJ DE ANDER
HEEFT TEWEEGGEBRACHT
INSTRUCTIES
1. Gelieve eerst de gebeurtenis, uw ervaringen in die gebeurtenis en wat deze nadien teweegbrachten terug zo levendig mogelijk voor de geest te halen.
2. Gelieve zo volledig en gedetailleerd mogelijke beschrijvingen te geven.
3. Het is niet nodig dat u er een mooi opstel van maakt. Schrijf gewoon zoals u erover zou
praten.
4. Indien de voorziene plaats niet volstaat, kunt u op de achterzijde van het blad verder
schrijven.
A. Steekwoord van de gebeurtenis die aanleiding gaf tot gevoelens van schuld én waarbij u
vooral bezig was met wat u bij de ander heeft teweeggebracht (waarbij u begaan was met
de ander, waarbij u bezig was met de gevolgen voor de ander) (zie DEEL 1):
Steekwoord:………………………………………………………………………...
B. Beschrijving van de gebeurtenis:
Wat was de aanleiding (oorzaak) van de gebeurtenis? Waar vond de gebeurtenis plaats (vb.
huiskamer, auto, …)? Wie was betrokken in de gebeurtenis (vb. broer, goede vriendin, onbekende, …)? Wie heeft de gebeurtenis gadegeslagen als toeschouwer (vb. broer, goede vriendin, onbekende, …)? Wat is er precies gebeurd? Hoe heeft de gebeurtenis zich ontwikkeld?
Hoe liep het af?
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
263
APPENDIX C: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Dutch version)
C. Beschrijving van uw ervaringen tijdens en / of na de gebeurtenis (Geef, in de mate van het
mogelijke, uw ervaringen TIJDENS en uw ervaringen NA de gebeurtenis AFZONDERLIJK weer):
Wat dacht u? (tijdens en / of na)
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
Wat voelde u? (tijdens en / of na)
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
Wat zei u, en aan wie? (tijdens en / of na)
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
Wat deed u? (tijdens en / of na)
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
Wilde u iets zeggen, dat u niet hebt gezegd? Zo ja, wat? (tijdens en / of na)
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
Wilde u iets doen, dat u niet hebt gedaan? Zo ja, wat? (tijdens en / of na)
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
264
APPENDIX C: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Dutch version)
D. Geef aan in welke mate u volgende gevoelens hebt ervaren naar aanleiding van de gebeurtenis: omcirkel één cijfer per gevoel (1 = Helemaal niet, 2 = Eerder weinig, 3 = Noch
weinig noch veel, 4 = Eerder veel, 5 = Heel veel)
Ter herinnering:
Helemaal niet
1
Eerder weinig
2
BLIJHEID
BEROUW
MEDELEVEN
SCHAAMTE
WROEGING
KWAADHEID OP UZELF
SCHULD
GEKWETSTHEID
BELEDIGING
VERNEDERING
GEGENEERDHEID
MACHTELOOSHEID
WALGING
ONGEMAK
DROEFHEID
AFKEER
VERLEGENHEID
IRRITATIE
ANGST
SPIJT
MEDELIJDEN
SCHRIK
KWAADHEID OP EEN ANDER
VERDRIET
ZENUWACHTIGHEID
GENEGENHEID
ONZEKERHEID
BOOSHEID OP UZELF
BOOSHEID OP EEN ANDER
MINDERWAARDIGHEID
Noch weinig
noch veel
3
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
265
Eerder veel
Heel veel
4
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
APPENDIX C: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Dutch version)
DEEL 2.
II. BESCHRIJVING VAN GEBEURTENIS DIE AANLEIDING GAF TOT GEVOELENS
VAN SCHULD, WAARBIJ U VOORAL BEZIG WAS MET UZELF
INSTRUCTIES
1. Gelieve eerst de gebeurtenis, uw ervaringen in die gebeurtenis en wat deze nadien teweegbrachten terug zo levendig mogelijk voor de geest te halen.
2. Gelieve zo volledig en gedetailleerd mogelijke beschrijvingen te geven.
3. Het is niet nodig dat u er een mooi opstel van maakt. Schrijf gewoon zoals u erover zou
praten.
4. Indien de voorziene plaats niet volstaat, kunt u op de achterzijde van het blad verder
schrijven.
A. Steekwoord van de gebeurtenis die aanleiding gaf tot gevoelens van schuld én waarbij u
vooral bezig was met uzelf (waarbij u bezig was met de gevolgen van de situatie voor
uzelf, waarbij u vooral op uw eigen ervaringen en gevoelens gericht was) (zie DEEL 1):
Steekwoord:………………………………………………………………………...
B. Beschrijving van de gebeurtenis:
Wat was de aanleiding (oorzaak) van de gebeurtenis? Waar vond de gebeurtenis plaats (vb.
huiskamer, auto, …)? Wie was betrokken in de gebeurtenis (vb. broer, goede vriendin, onbekende, …)? Wie heeft de gebeurtenis gadegeslagen als toeschouwer (vb. broer, goede vriendin, onbekende, …)? Wat is er precies gebeurd? Hoe heeft de gebeurtenis zich ontwikkeld?
Hoe liep het af?
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
266
APPENDIX C: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Dutch version)
C. Beschrijving van uw ervaringen tijdens en / of na de gebeurtenis (Geef, in de mate van het
mogelijke, uw ervaringen TIJDENS en uw ervaringen NA de gebeurtenis AFZONDERLIJK weer):
Wat dacht u? (tijdens en / of na)
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
Wat voelde u? (tijdens en / of na)
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
Wat zei u, en aan wie? (tijdens en / of na)
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
Wat deed u? (tijdens en / of na)
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
Wilde u iets zeggen, dat u niet hebt gezegd? Zo ja, wat? (tijdens en / of na)
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
Wilde u iets doen, dat u niet hebt gedaan? Zo ja, wat? (tijdens en / of na)
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
267
APPENDIX C: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Dutch version)
D. Geef aan in welke mate u volgende gevoelens hebt ervaren naar aanleiding van de gebeurtenis: omcirkel één cijfer per gevoel (1 = Helemaal niet, 2 = Eerder weinig, 3 = Noch
weinig noch veel, 4 = Eerder veel, 5 = Heel veel)
Ter herinnering:
Helemaal niet
1
Eerder weinig
2
BLIJHEID
BEROUW
MEDELEVEN
SCHAAMTE
WROEGING
KWAADHEID OP UZELF
SCHULD
GEKWETSTHEID
BELEDIGING
VERNEDERING
GEGENEERDHEID
MACHTELOOSHEID
WALGING
ONGEMAK
DROEFHEID
AFKEER
VERLEGENHEID
IRRITATIE
ANGST
SPIJT
MEDELIJDEN
SCHRIK
KWAADHEID OP EEN ANDER
VERDRIET
ZENUWACHTIGHEID
GENEGENHEID
ONZEKERHEID
BOOSHEID OP UZELF
BOOSHEID OP EEN ANDER
MINDERWAARDIGHEID
Noch weinig
noch veel
3
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
268
Eerder veel
Heel veel
4
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
APPENDIX C: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Dutch version)
DEEL 2.
III. BESCHRIJVING VAN GEBEURTENIS DIE AANLEIDING GAF TOT GEVOELENS
VAN SCHULD, WAARBIJ U VOORAL BEZIG WAS MET DE MOGELIJKE NEGATIEVE
REACTIES VAN DE ANDER TEGENOVER UZELF
INSTRUCTIES
1. Gelieve eerste de gebeurtenis, uw ervaringen in die gebeurtenis en wat deze nadien teweegbrachten terug zo levendig mogelijk voor de geest te halen.
2. Gelieve zo volledig en gedetailleerd mogelijke beschrijvingen te geven.
3. Het is niet nodig dat u er een mooi opstel van maakt. Schrijf gewoon zoals u erover zou
praten.
4. Indien de voorziene plaats niet volstaat, kunt u op de achterzijde van het blad verder
schrijven.
A. Steekwoord van de gebeurtenis die aanleiding gaf tot gevoelens van schuld én waarbij u
vooral bezig was met de mogelijke negatieve reacties van de ander tegenover u (wat de
ander u zou kunnen terugdoen, of waarbij u bezig was met de ongewenste reacties van de
ander) (zie DEEL 1):
Steekwoord:………………………………………………………………………...
B. Beschrijving van de gebeurtenis:
Wat was de aanleiding (oorzaak) van de gebeurtenis? Waar vond de gebeurtenis plaats (vb.
huiskamer, auto, …)? Wie was betrokken in de gebeurtenis (vb. broer, goede vriendin, onbekende, …). Wie heeft de gebeurtenis gadegeslagen als toeschouwer (vb. broer, goede vriendin,
onbekende, …)? Wat is er precies gebeurd? Hoe heeft de gebeurtenis zich ontwikkeld? Hoe
liep het af?
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
269
APPENDIX C: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Dutch version)
C. Beschrijving van uw ervaringen tijdens en / of na de gebeurtenis (Geef, in de mate van het
mogelijke, uw ervaringen TIJDENS en uw ervaringen NA de gebeurtenis AFZONDERLIJK weer):
Wat dacht u? (tijdens en / of na)
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
Wat voelde u? (tijdens en / of na)
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
Wat zei u, en aan wie? (tijdens en / of na)
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
Wat deed u? (tijdens en / of na)
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
Wilde u iets zeggen, dat u niet hebt gezegd? Zo ja, wat? (tijdens en / of na)
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
Wilde u iets doen, dat u niet hebt gedaan? Zo ja, wat? (tijdens en / of na)
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
270
APPENDIX C: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Dutch version)
D. Geef aan in welke mate u volgende gevoelens hebt ervaren naar aanleiding van de gebeurtenis: omcirkel één cijfer per gevoel (1 = Helemaal niet, 2 = Eerder weinig, 3 = Noch
weinig noch veel, 4 = Eerder veel, 5 = Heel veel)
Ter herinnering:
Helemaal niet
1
Eerder weinig
2
BLIJHEID
BEROUW
MEDELEVEN
SCHAAMTE
WROEGING
KWAADHEID OP UZELF
SCHULD
GEKWETSTHEID
BELEDIGING
VERNEDERING
GEGENEERDHEID
MACHTELOOSHEID
WALGING
ONGEMAK
DROEFHEID
AFKEER
VERLEGENHEID
IRRITATIE
ANGST
SPIJT
MEDELIJDEN
SCHRIK
KWAADHEID OP EEN ANDER
VERDRIET
ZENUWACHTIGHEID
GENEGENHEID
ONZEKERHEID
BOOSHEID OP UZELF
BOOSHEID OP EEN ANDER
MINDERWAARDIGHEID
Noch weinig
noch veel
3
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
Eerder veel
4
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
HARTELIJK DANK VOOR UW MEDEWERKING!
271
Heel veel
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
APPENDIX D: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Spanish version)
Estimado(a) Señor, Señora, Señorita,
Culpa es un sentimiento humano que todas las personas experimentamos en mayor o menor
medida. En esta ocasión deseamos conocer en qué situaciones las personas han sentido culpa.
En su caso, queremos que piense en situaciones en las que haya sentido CULPA en los
últimos meses. Estamos interesados en que nos describa:
• las situaciones en las que sintió culpa
• sus experiencias durante estas situaciones
• el modo en que afrontó estas situaciones
Sabemos que se puede tratar de información muy personal, por eso le aseguramos que se
guardará completo anonimato. No es necesario que ponga su nombre. Tenga seguridad de que
nadie podrá saber lo que usted ha descrito.
Este cuestionario tiene dos partes. En la primera parte, le pedimos que elija tres distintos eventos
de su propia vida que hayan dado lugar a sentimientos de culpa. Más específicamente, estamos
interesados en:
1. Un evento en el que sintió culpa y estuviera sobre todo preocupado por lo que usted
ocasionó en el otro (preocupado por las consecuencias para el otro, preocupado por lo
que usted ha causado o producido en el otro);
2. Un evento en el que sintió culpa y estuviera sobre todo preocupado por usted mismo
(enfocado en sus propias experiencias y sentimientos, en las consecuencias de la situación
para usted mismo);
3. Un evento en el que sintió culpa y estuviera sobre todo preocupado por las posibles
reacciones negativas del otro hacia usted (preocupado por lo que el otro le podría
causar a usted, o el modo como el otro le podría responder).
En la segunda parte, le pediremos que describa sus experiencias durante y después de cada uno de
los tres distintos eventos.
Para responder al presente cuestionario es importante que usted tome en cuenta las siguientes
indicaciones:
Utilice el tiempo que le sea necesario.
Sabemos que es una tarea bastante larga pero es de gran valor para nosotros conocer todas
sus descripciones.
‘Buenas’ respuestas son las respuestas que se aplican a usted.
En todas las preguntas, no hay respuestas correctas ni incorrectas, buenas ni malas, ni más
ni menos deseables. Lo importante es lo que sucedió y lo que usted experimentó.
Por favor, complete este cuestionario de manera individual.
En esta investigación estamos interesados en sus experiencias y no en lo que otros piensan
sobre éstas. Por eso es importante llenar el cuestionario sin que hayan otras personas
presentes. Siéntase libre de responder de manera honesta y completa. Como ya le hemos
dicho, le garantizamos completo anonimato.
Al inicio de cada parte del cuestionario encontrará las instrucciones
correspondientes.
Por favor lea y siga las instrucciones de manera cuidadosa, pues eso es fundamental para
poder comparar sus respuestas con las de otras personas.
Por favor, dé las descripciones de la manera más detallada posible.
273
APPENDIX D: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Spanish version)
Para nosotros son importantes todos los detalles que pueda darnos.
Le agradecemos de antemano por su tiempo y su colaboración.
Atentamente,
Equipo de investigadores:
Prof. Dr. J. Corveleyn
Prof. Dr. Y. Poortinga
Prof. Dr. J. Fontaine
Lic. Catherine Estas
274
APPENDIX D: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Spanish version)
DATOS GENERALES (por favor indique o escriba lo que se aplica a usted):
a. Sexo: Masculino ___
Femenino ___
b. Año en que nació:_______
c. Grado de instrucción (marque con una (x) el nivel más alto que Ud. ha alcanzado):
1) No ha recibido educación
2) Primaria incompleta
3) Primaria completa
4) Secundaria incompleta
5) Secundaria completa
6) Superior no universitaria incompleta (Ej.: carreras técnicas, carreras cortas, institutos)
7) Superior no universitaria completa (Ej.: carreras técnicas, carreras cortas, institutos)
8) Superior universitaria incompleta
9) Superior universitaria completa
10) Otros:________________________________________________________________
d. Ocupación (área de trabajo): ____________________________________________________
Si Ud. es estudiante, señale el área de estudio y el año de estudios en el que se
encuentra:________________________________________________________________
PARTE 1. SELECCIÓN DE TRES EVENTOS DE SU PROPIA VIDA
INSTRUCCIONES
1. Intente recordar sentimientos de culpa que haya experimentado en los últimos meses. Estos
sentimientos pueden presentarse en todo tipo de circunstancias: solo, en compañía de otras
personas, durante actividades específicas, etc.
2. ¿Qué situaciones le han generado estos sentimientos de culpa? Puede ser que usted haya
experimentado culpa mientras la situación ocurría o que este sentimiento haya surgido
después.
3. Escoja tres distintos eventos que se parezcan lo más posible a las siguientes descripciones:
Un evento en el que sintió culpa y estuviera sobre todo preocupado por lo que usted
ocasionó en el otro (preocupado por las consecuencias para el otro, preocupado por lo
que usted ha causado o producido en el otro).
Un evento en el que sintió culpa y estuviera sobre todo preocupado por usted mismo
(enfocado en sus propias experiencias y sentimientos, en las consecuencias de la situación
para usted mismo).
Un evento en el que sintió culpa y estuviera sobre todo preocupado por las posibles
reacciones negativas del otro hacia usted (preocupado por lo que el otro le podría
causar a usted, o el modo como el otro le podría responder).
4. Si no recuerda haber tenido sentimientos de culpa durante los últimos meses, retroceda un
poco más en el tiempo hasta que logre recordar alguna situación.
5. Puede tomarse un tiempo para reflexionar antes de elegir las situaciones.
273
APPENDIX D: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Spanish version)
PALABRAS CLAVE (ayuda para la memoria)
Elija para cada evento seleccionado, una palabra clave (resumiendo el evento en una sola palabra)
que le sirva como ayuda de memoria durante el cuestionario.
Evento en el que sintió culpa y estuviera sobre todo preocupado por lo que usted
ocasionó en el otro (preocupado por las consecuencias para el otro, preocupado por lo
que usted ha causado o producido en el otro):
Palabra clave: ______________________________________________________
Evento en el que sintió culpa y estuviera sobre todo preocupado por usted mismo
(enfocado en sus propias experiencias y sentimientos, en las consecuencias de la situación
para usted mismo):
Palabra clave: ______________________________________________________
Evento en el que sintió culpa y estuviera sobre todo preocupado por las posibles
reacciones negativas del otro hacia usted (preocupado por lo que el otro le podría
causar a usted, o el modo como el otro le podría responder):
Palabra clave: ______________________________________________________
274
APPENDIX D: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Spanish version)
PARTE 2.
I. DESCRIPCIÓN DE UN EVENTO EN EL QUE SINTIÓ CULPA Y ESTABA SOBRE
TODO PREOCUPADO POR LO QUE USTED OCASIONÓ EN EL OTRO
INSTRUCCIONES
1. Por favor, recuerde el primer evento y describa lo más vívidamente posible sus experiencias
en esta situación y lo que aquella ocasionó.
2. Dé descripciones lo más completas y detalladas posibles.
3. No se preocupe por la redacción. Escriba simplemente del mismo modo como usted lo diría.
4. Si el espacio previsto no es suficiente, puede continuar en la parte de atrás de la hoja.
A. Palabra clave del evento en el que sintió culpa y estuviera sobre todo preocupado por lo
que usted ocasionó en el otro (preocupado por las consecuencias para el otro,
preocupado por lo que usted ha causado o producido en el otro) (Ver la PARTE 1):
Palabra clave: ____________________________________________________________
B. Descripción del evento:
¿Cuál fue el motivo o la causa del evento? ¿Dónde ocurrió la situación? (Ej. sala, auto, etc.)
¿Quiénes estaban implicados en el evento? (Ej. hermano, amigo, desconocido, etc.) ¿Quiénes
estaban de espectadores? (Ej. hermano, amigos, desconocidos, etc.) ¿Qué sucedió exactamente?
¿Cómo se desarrolló el evento? ¿Cómo terminó?
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
275
APPENDIX D: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Spanish version)
C. Descripción de sus experiencias durante y/o después del evento: (Describa, lo más que
pueda, sus experiencias DURANTE y DESPUÉS del evento de manera SEPARADA)
¿Qué pensó? (durante y/o después)
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
¿Qué sintió? (durante y/o después)
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
¿Qué dijo y a quién(es)? (durante y/o después)
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
¿Qué hizo? (durante y/o después)
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
¿Hubo algo que hubiese querido decir y que no dijo? ¿Qué fue? (durante y/o después)
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
¿Hubo algo que hubiese querido hacer y que no hizo? ¿Qué fue? (durante y/o después)
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
276
APPENDIX D: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Spanish version)
D. Por favor indique en qué medida Ud. ha experimentado los siguientes sentimientos
ocasionados por la situación que acaba de describir: encierre en un círculo un número
para cada sentimiento (1 = Nada, 2 = Un poco, 3 = Regular, 4 = Bastante, 5 =
Muchísimo). Si el sentimiento no se aplica a la situación que Ud. ha descrito, encierre en
un círculo el número 1.
Recuerde:
Nada
1
Un poco
2
alegría
arrepentimiento
compasión (sentir pena por alguien)
vergüenza
remordimiento
enojo consigo mismo
culpa
sentirse herido
sentirse ofendido
humillación
sentirse abochornado (con roche)
impotencia
repugnancia
sentirse incómodo
tristeza
aversión
timidez
irritación
miedo
pesar (lamentarse de)
lástima
temor
enojo con otro(s)
sentirse apenado
nerviosismo
cariño
inseguridad
enfado consigo mismo
enfado con otro(s)
inferioridad
Regular
3
Bastante
4
Muchísimo
5
Nada
Un poco
Regular
Bastante
Muchísimo
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
277
APPENDIX D: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Spanish version)
PARTE 2.
II. DESCRIPCIÓN DE UN EVENTO EN EL QUE SINTIÓ CULPA Y ESTABA SOBRE
TODO PREOCUPADO POR USTED MISMO
INSTRUCCIONES
1. Por favor, recuerde el segundo evento y describa lo más vívidamente posible sus experiencias
en esta situación y lo que aquella ocasionó.
2. Dé descripciones lo más completas y detalladas posibles.
3. No se preocupe por la redacción. Escriba simplemente del mismo modo como usted lo diría.
4. Si el espacio previsto no es suficiente, puede continuar en la parte atrás de la hoja.
A. Palabra clave del evento en el que sintió culpa y estuviera sobre todo preocupado por
usted mismo (enfocado en sus propias experiencias y sentimientos, en las consecuencias
de la situación para usted mismo) (Ver la PARTE 1):
Palabra clave: ____________________________________________________________
B. Descripción del evento:
¿Cuál fue el motivo o la causa del evento? ¿Dónde ocurrió la situación? (Ej. sala, auto, etc.)
¿Quiénes estaban implicados en el evento? (Ej. hermano, amigo, desconocido, etc.) ¿Quiénes
estaban de espectadores? (Ej. hermano, amigos, desconocidos, etc.) ¿Qué sucedió exactamente?
¿Cómo se desarrolló el evento? ¿Cómo terminó?
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
278
APPENDIX D: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Spanish version)
C. Descripción de sus experiencias durante y/o después del evento: (Describa, lo más que
pueda, sus experiencias DURANTE y DESPUÉS del evento de manera SEPARADA)
¿Qué pensó? (durante y/o después)
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
¿Qué sintió? (durante y/o después)
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
¿Qué dijo y a quién(es)? (durante y/o después)
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
¿Qué hizo? (durante y/o después)
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
¿Hubo algo que hubiese querido decir y que no dijo? ¿Qué fue? (durante y/o después)
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
¿Hubo algo que hubiese querido hacer y que no hizo? ¿Qué fue? (durante y/o después)
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
279
APPENDIX D: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Spanish version)
D. Por favor indique en qué medida Ud. ha experimentado los siguientes sentimientos
ocasionados por la situación que acaba de describir: encierre en un círculo un número
para cada sentimiento (1 = Nada, 2 = Un poco, 3 = Regular, 4 = Bastante, 5 =
Muchísimo). Si el sentimiento no se aplica a la situación que Ud. ha descrito, encierre en
un círculo el número 1.
Recuerde:
Nada
1
Un poco
2
alegría
arrepentimiento
compasión (sentir pena por alguien)
vergüenza
remordimiento
enojo consigo mismo
culpa
sentirse herido
sentirse ofendido
humillación
sentirse abochornado (con roche)
impotencia
repugnancia
sentirse incómodo
tristeza
aversión
timidez
irritación
miedo
pesar (lamentarse de)
lástima
temor
enojo con otro(s)
sentirse apenado
nerviosismo
cariño
inseguridad
enfado consigo mismo
enfado con otro(s)
inferioridad
Regular
3
Bastante
4
Muchísimo
5
Nada
Un poco
Regular
Bastante
Muchísimo
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
280
APPENDIX D: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Spanish version)
PARTE 2.
III. DESCRIPCIÓN DE UN EVENTO EN EL QUE SINTIÓ CULPA Y ESTABA SOBRE
TODO PREOCUPADO POR LAS POSIBLES REACCIONES NEGATIVAS DEL OTRO
HACIA USTED
INSTRUCCIONES
1. Por favor, recuerde el tercer evento y describa lo más vívidamente posible sus experiencias en
esta situación y lo que aquella ocasionó.
2. Dé descripciones lo más completas y detalladas posibles.
3. No se preocupe por la redacción. Escriba simplemente del mismo modo como usted lo diría.
4. Si el espacio previsto no es suficiente, puede continuar en la parte atrás de la hoja.
A. Palabra clave del evento en el que sintió culpa y estuviera sobre todo preocupado por las
posibles reacciones negativas del otro hacia usted (preocupado por lo que el otro le
podría causar a usted, o el modo como el otro le podría responder) (Ver la PARTE 1):
Palabra clave: ____________________________________________________________
B. Descripción del evento:
¿Cuál fue el motivo o la causa del evento? ¿Dónde ocurrió la situación? (Ej. sala, auto, etc.)
¿Quiénes estaban implicados en el evento? (Ej. hermano, amigo, desconocido, etc.) ¿Quiénes
estaban de espectadores? (Ej. hermano, amigos, desconocidos, etc.) ¿Qué sucedió exactamente?
¿Cómo se desarrolló el evento? ¿Cómo terminó?
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
281
APPENDIX D: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Spanish version)
C. Descripción de sus experiencias durante y/o después del evento: (Describa, lo más que
pueda, sus experiencias DURANTE y DESPUÉS del evento de manera SEPARADA)
¿Qué pensó? (durante y/o después)
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
¿Qué sintió? (durante y/o después)
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
¿Qué dijo y a quién(es)? (durante y/o después)
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
¿Qué hizo? (durante y/o después)
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
¿Hubo algo que hubiese querido decir y que no dijo? ¿Qué fue? (durante y/o después)
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
¿Hubo algo que hubiese querido hacer y que no hizo? ¿Qué fue? (durante y/o después)
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
282
APPENDIX D: Self-descriptions of (self-to-other, self-to-self and other-to-self) guilt and shame (Spanish version)
D. Por favor indique en qué medida Ud. ha experimentado los siguientes sentimientos
ocasionados por la situación que acaba de describir: encierre en un círculo un número
para cada sentimiento (1 = Nada, 2 = Un poco, 3 = Regular, 4 = Bastante, 5 =
Muchísimo). Si el sentimiento no se aplica a la situación que Ud. ha descrito, encierre en
un círculo el número 1.
Recuerde:
Nada
1
Un poco
2
alegría
arrepentimiento
compasión (sentir pena por alguien)
vergüenza
remordimiento
enojo consigo mismo
culpa
sentirse herido
sentirse ofendido
humillación
sentirse abochornado (con roche)
impotencia
repugnancia
sentirse incómodo
tristeza
aversión
timidez
irritación
miedo
pesar (lamentarse de)
lástima
temor
enojo con otro(s)
sentirse apenado
nerviosismo
cariño
inseguridad
enfado consigo mismo
enfado con otro(s)
inferioridad
Regular
3
Bastante
4
Muchísimo
5
Nada
Un poco
Regular
Bastante
Muchísimo
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
3
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
5
283
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
Instructies
Hieronder vind je een aantal situaties beschreven die mensen in hun dagelijks leven hebben meegemaakt samen met gedachten, gevoelens en reacties die ze daarin
hebben gehad. Gelieve je voor elke situatie zo levendig mogelijk voor te stellen dat je er zelf in terecht zou komen. Gelieve dan aan te geven hoe waarschijnlijk elk van de
gedachten, gevoelens en reacties bij jou zouden zijn. Hou er rekening mee dat je in één situatie verschillende gedachten, gevoelens en reacties terzelfder tijd of na elkaar
kan hebben.
Gelieve voor je begint je gegevens in te vullen (deze worden anoniem verwerkt):
- geslacht: M / V
- geboortejaar:_________
- studierichting:__________________________
- universiteit (bv. K.U.Leuven, U.Gent):__________________________
Alvast enorm bedankt voor je medewerking!
Catherine Estas
285
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
1
Een vriend(in) vraagt je hem/haar te vergezellen naar een huwelijksfeest op dezelfde dag dat je thuiskomt van een reis. Je bent dus net terug en de enige optie die jou resteert, is iets aan
te trekken dat je jaren geleden kocht. De kledij in kwestie is erg opvallend. Je weet dat dit niet de gepaste kledij is maar het is het enige wat je hebt op dat moment. Wanneer je vriend(in)
je komt halen komt hij/zij bij je binnen met een vriend en een vriendin. De vriendin kijkt naar jou en zegt: "je hebt wat overdreven met wat je aanhebt". Je legt uit wat er gebeurd is, maar je
beseft hoe ongemakkelijk jouw vriend(in) zich voelt en waarschijnlijk hoe ongemakkelijk hij/zij zich heel de avond zal voelen door jouw kledij. Wanneer jullie alleen in de auto zitten, zegt
hij/zij je dat hij/zij liever had gehad dat je iets anders had aangedaan.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
286
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
1 (herhaling)
Een vriend(in) vraagt je hem/haar te vergezellen naar een huwelijksfeest op dezelfde dag dat je thuiskomt van een reis. Je bent dus net terug en de enige optie die jou resteert, is iets aan
te trekken dat je jaren geleden kocht. De kledij in kwestie is erg opvallend. Je weet dat dit niet de gepaste kledij is maar het is het enige wat je hebt op dat moment. Wanneer je vriend(in)
je komt halen komt hij/zij bij je binnen met een vriend en een vriendin. De vriendin kijkt naar jou en zegt: "je hebt wat overdreven met wat je aanhebt". Je legt uit wat er gebeurd is, maar je
beseft hoe ongemakkelijk jouw vriend(in) zich voelt en waarschijnlijk hoe ongemakkelijk hij/zij zich heel de avond zal voelen door jouw kledij. Wanneer jullie alleen in de auto zitten, zegt
hij/zij je dat hij/zij liever had gehad dat je iets anders had aangedaan.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 1 een score hebt gegeven.
287
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
2
Je neemt je voor het hele weekend te zullen werken. Uiteindelijk komt er van werken niet veel in huis omdat je met vrienden een filmdagje houdt. Het wordt een leuke dag, maar je hebt het
werken weer uitgesteld.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
288
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
2 (herhaling)
Je neemt je voor het hele weekend te zullen werken. Uiteindelijk komt er van werken niet veel in huis omdat je met vrienden een filmdagje houdt. Het wordt een leuke dag, maar je hebt het
werken weer uitgesteld.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 2 een score hebt gegeven.
289
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
3
Je hebt al langere tijd twijfels bij je relatie. Je wil je partner echter niets zeggen omdat je hem/haar niet wil doen denken dat je niets meer wil. Je partner is heel gevoelig voor zo'n dingen
en je wil hem/haar niet ongerust maken. Maar steeds weer krijg je het gevoel dat jullie er beter mee kunnen ophouden en uiteindelijk zeg je hem/haar dat ook. Met als gevolg dat alles veel
harder aankomt dan het maar kon aankomen. Je ziet nog lang daarna hoe slecht hij/zij zich soms voelt.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
290
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
3 (herhaling)
Je hebt al langere tijd twijfels bij je relatie. Je wil je partner echter niets zeggen omdat je hem/haar niet wil doen denken dat je niets meer wil. Je partner is heel gevoelig voor zo'n dingen
en je wil hem/haar niet ongerust maken. Maar steeds weer krijg je het gevoel dat jullie er beter mee kunnen ophouden en uiteindelijk zeg je hem/haar dat ook. Met als gevolg dat alles veel
harder aankomt dan het maar kon aankomen. Je ziet nog lang daarna hoe slecht hij/zij zich soms voelt.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 3 een score hebt gegeven.
291
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
4
Je gaat solliciteren voor een job. In de advertentie voor deze job staat expliciet dat je je moet presenteren in kostuum / mantelpak. Jij hebt dit echter niet, en moet het lenen van een familielid. In het bijzonder is de vest van dit geleende kledingstuk in slechte staat. Op het interview word je uitgekozen om deel te nemen op de daarop volgende vormingsweek. Alle vormingsactiviteiten moeten ook in kostuum / mantelpak bijgewoond worden. Tijdens die week zie je dat de andere deelnemers er opvallend onberispelijk uitzien.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
292
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
4 (herhaling)
Je gaat solliciteren voor een job. In de advertentie voor deze job staat expliciet dat je je moet presenteren in kostuum / mantelpak. Jij hebt dit echter niet, en moet het lenen van een familielid. In het bijzonder is de vest van dit geleende kledingstuk in slechte staat. Op het interview word je uitgekozen om deel te nemen op de daarop volgende vormingsweek. Alle vormingsactiviteiten moeten ook in kostuum / mantelpak bijgewoond worden. Tijdens die week zie je dat de andere deelnemers er opvallend onberispelijk uitzien.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 4 een score hebt gegeven.
293
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
5
Op de universiteit heb je voor de derde keer een onvoldoende behaald voor een bepaald vak. Je blijft zitten terwijl je ziet hoe anderen verdergaan.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
294
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
5 (herhaling)
Op de universiteit heb je voor de derde keer een onvoldoende behaald voor een bepaald vak. Je blijft zitten terwijl je ziet hoe anderen verdergaan.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 5 een score hebt gegeven.
295
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
6
Jouw zus heeft een vriendje dat (zacht uitgedrukt) niet in de smaak valt bij je familie. Jullie zien haar veranderen van een zacht, lief en opgewekt meisje tot iemand die alleen nog maar aan
zichzelf denkt. Op een dag kan je er niet meer tegen en vlieg je tegen hem uit. Je confronteert hem met zijn arrogant gedrag tegenover je familie. De discussie wordt emotioneel en loopt
uit de hand. Je weet dat de jongen in kwestie gekend staat als tamelijk agressief.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
296
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
6 (herhaling)
Jouw zus heeft een vriendje dat (zacht uitgedrukt) niet in de smaak valt bij je familie. Jullie zien haar veranderen van een zacht, lief en opgewekt meisje tot iemand die alleen nog maar aan
zichzelf denkt. Op een dag kan je er niet meer tegen en vlieg je tegen hem uit. Je confronteert hem met zijn arrogant gedrag tegenover je familie. De discussie wordt emotioneel en loopt
uit de hand. Je weet dat de jongen in kwestie gekend staat als tamelijk agressief.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 6 een score hebt gegeven.
297
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
7
Op je werk wordt een persoon verliefd op jou. De gevoelens zijn echter niet wederzijds. Het resultaat daarvan is dat deze persoon gaat rondvertellen dat jij homoseksueel bent. Je komt dit
te weten via een vriend. Op je werk wordt er veel geroddeld en iedereen doet mee. Je durft de volgende dagen niet meer goed naar je werk. 's Vrijdag gaan jullie gewoonlijk met collega's
naar een café en ook daar durf je niet meer goed naartoe, maar je gaat wel.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
298
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
7 (herhaling)
Op je werk wordt een persoon verliefd op jou. De gevoelens zijn echter niet wederzijds. Het resultaat daarvan is dat deze persoon gaat rondvertellen dat jij homoseksueel bent. Je komt dit
te weten via een vriend. Op je werk wordt er veel geroddeld en iedereen doet mee. Je durft de volgende dagen niet meer goed naar je werk. 's Vrijdag gaan jullie gewoonlijk met collega's
naar een café en ook daar durf je niet meer goed naartoe, maar je gaat wel.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 7 een score hebt gegeven.
299
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
8
Om meer tijd met je partner te kunnen doorbrengen (jullie wonen niet samen), wacht je een paar uur op hem na je werk in plaats van direct door te gaan naar huis. Het probleem is dat je
daarvoor een paar dingen uitstelt die je moet doen, zoals dingen voorbereiden voor je werk van de dag erna. Wanneer je uiteindelijk thuiskomt is het al laat en heb je minder energie dan
wanneer je vroeg zou zijn aangekomen. Uiteindelijk slaag je er niet in te doen wat je wilde voor je werk.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
300
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
8 (herhaling)
Om meer tijd met je partner te kunnen doorbrengen (jullie wonen niet samen), wacht je een paar uur op hem na je werk in plaats van direct door te gaan naar huis. Het probleem is dat je
daarvoor een paar dingen uitstelt die je moet doen, zoals dingen voorbereiden voor je werk van de dag erna. Wanneer je uiteindelijk thuiskomt is het al laat en heb je minder energie dan
wanneer je vroeg zou zijn aangekomen. Uiteindelijk slaag je er niet in te doen wat je wilde voor je werk.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 8 een score hebt gegeven.
301
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
9
Je hebt een petekind dat nog heel jong is. Op een dag bied je hem aan hem te gaan halen om een weekend bij jou thuis door te brengen en hem die dagen mee uit te nemen, onder andere
naar de speeltuin. Maar voor je het in de gaten krijgt, is het ineens zondagavond en besef je dat je hem niet eens hebt gebeld. Bovendien hoor je een paar dagen later van zijn oudere zus hij is wees langs moederskant (zijn moeder stierf toen hij geboren werd) - dat hij jou heel de dag had staan opwachten met zijn valies klaar.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
302
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
9 (herhaling)
Je hebt een petekind dat nog heel jong is. Op een dag bied je hem aan hem te gaan halen om een weekend bij jou thuis door te brengen en hem die dagen mee uit te nemen, onder andere
naar de speeltuin. Maar voor je het in de gaten krijgt, is het ineens zondagavond en besef je dat je hem niet eens hebt gebeld. Bovendien hoor je een paar dagen later van zijn oudere zus hij is wees langs moederskant (zijn moeder stierf toen hij geboren werd) - dat hij jou heel de dag had staan opwachten met zijn valies klaar.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 9 een score hebt gegeven.
303
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
10
Een klant komt jouw zaak binnengewandeld, 'duidelijk zwanger'. Je vraagt beleefd hoe het gaat en voor wanneer de bevalling is. Antwoord: De baby is twee maanden oud!
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
304
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
10 (herhaling)
Een klant komt jouw zaak binnengewandeld, 'duidelijk zwanger'. Je vraagt beleefd hoe het gaat en voor wanneer de bevalling is. Antwoord: De baby is twee maanden oud!
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 10 een score hebt gegeven.
305
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
11
Door lichamelijke omstandigheden (2 rugoperaties) ben je niet meer in staat om je huishouden te doen.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
306
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
11 (herhaling)
Door lichamelijke omstandigheden (2 rugoperaties) ben je niet meer in staat om je huishouden te doen.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 11 een score hebt gegeven.
307
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
12
Gedurende lange tijd heb je een relatie met iemand die al een partner heeft. Hij/zij geeft veel op van zijn/haar andere relatie om bij jou te zijn. Door dit gedrag, heeft de partner van deze
persoon vermoedens over wat er gaande is tussen jullie. Op een dag leer je iemand anders kennen die jou meer bevalt, en beetje bij beetje neem je afstand van je vorige relatie. De persoon met wie je eerst een relatie had, wordt boos en neemt je vanalles kwalijk. Hij/zij komt er zelfs toe te dreigen alles te vertellen aan zijn/haar partner zodat deze wraak zou nemen op
jou.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
308
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
12 (herhaling)
Gedurende lange tijd heb je een relatie met iemand die al een partner heeft. Hij/zij geeft veel op van zijn/haar andere relatie om bij jou te zijn. Door dit gedrag, heeft de partner van deze
persoon vermoedens over wat er gaande is tussen jullie. Op een dag leer je iemand anders kennen die jou meer bevalt, en beetje bij beetje neem je afstand van je vorige relatie. De persoon met wie je eerst een relatie had, wordt boos en neemt je vanalles kwalijk. Hij/zij komt er zelfs toe te dreigen alles te vertellen aan zijn/haar partner zodat deze wraak zou nemen op
jou.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 12 een score hebt gegeven.
Fantastisch bedankt voor je bijdrage!
309
APPENDIX E: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (1)
Nr. Sit.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
LEGSS-2 Dutch version 1
Appraisal perspective
self-to-other shame
self-to-self guilt
self-to-other guilt
other-to-self shame
self-to-self shame
other-to-self guilt
other-to-self shame
self-to-self guilt
self-to-other guilt
self-to-other shame
self-to-self shame
other-to-self guilt
SO-S
SS-G
SO-G
OS-S
SS-S
OS-G
OS-S
SS-G
SO-G
SO-S
SS-S
OS-G
310
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
v2
Instructies
Hieronder vind je een aantal situaties beschreven die mensen in hun dagelijks leven hebben meegemaakt samen met gedachten, gevoelens en reacties die ze daarin
hebben gehad. Gelieve je voor elke situatie zo levendig mogelijk voor te stellen dat je er zelf in terecht zou komen. Gelieve dan aan te geven hoe waarschijnlijk elk van de
gedachten, gevoelens en reacties bij jou zouden zijn. Hou er rekening mee dat je in één situatie verschillende gedachten, gevoelens en reacties terzelfder tijd of na elkaar
kan hebben.
Gelieve voor je begint je gegevens in te vullen (deze worden anoniem verwerkt):
- geslacht: M / V
- geboortejaar:_________
- studierichting:__________________________
- universiteit (bv. K.U.Leuven, U.Gent):__________________________
Alvast enorm bedankt voor je medewerking!
Catherine Estas
311
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
1
Na een lange relatie laat je partner je plots zitten. Je had het niet zien aankomen omdat hij/zij enkele dagen ervoor je nog zijn liefde had verklaard en jullie samen een leuke vakantie hadden gehad. De breuk kwam dan ook plots en kwam voor jou zeer hard aan omdat je hem/haar heel graag zag. Na de breuk word je vrij depressief, lusteloos. Je komt niet buiten, je slaapt
hele dagen, je breekt vriendschappen af... je wil graag terug de draad opnemen, maar slaagt daar maar niet in. Je kan daar met niemand echt over praten. Je bedenkt dat iedereen in zijn
leven wel eens een breuk meemaakt, maar jij kan er maar niet overheen te raken.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
312
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
1 (herhaling)
Na een lange relatie laat je partner je plots zitten. Je had het niet zien aankomen omdat hij/zij enkele dagen ervoor je nog zijn liefde had verklaard en jullie samen een leuke vakantie hadden gehad. De breuk kwam dan ook plots en kwam voor jou zeer hard aan omdat je hem/haar heel graag zag. Na de breuk word je vrij depressief, lusteloos. Je komt niet buiten, je slaapt
hele dagen, je breekt vriendschappen af... je wil graag terug de draad opnemen, maar slaagt daar maar niet in. Je kan daar met niemand echt over praten. Je bedenkt dat iedereen in zijn
leven wel eens een breuk meemaakt, maar jij kan er maar niet overheen te raken.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 1 een score hebt gegeven.
313
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
2
Je hebt een stormachtige relatie met iemand die soms erg agressief kan zijn.Je weet niet goed hoe deze relatie te beëindigen. Je weet dat je partner niet wil dat jullie uit elkaar gaan. Hoewel je eerst wat bang bent, zet je uiteindelijk met veel vastberadenheid toch een punt achter jullie relatie. Hij/zij is eerst meegaand en zegt dat het ok is maar daarna begint hij/zij je te
bellen, je op te zoeken, te schrijven, te achtervolgen, hij/zij vraagt dat jullie elkaar zouden zien maar jij weigert steeds.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
314
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
2 (herhaling)
Je hebt een stormachtige relatie met iemand die soms erg agressief kan zijn.Je weet niet goed hoe deze relatie te beëindigen. Je weet dat je partner niet wil dat jullie uit elkaar gaan. Hoewel je eerst wat bang bent, zet je uiteindelijk met veel vastberadenheid toch een punt achter jullie relatie. Hij/zij is eerst meegaand en zegt dat het ok is maar daarna begint hij/zij je te
bellen, je op te zoeken, te schrijven, te achtervolgen, hij/zij vraagt dat jullie elkaar zouden zien maar jij weigert steeds.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 2 een score hebt gegeven.
315
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
3
Je hebt afgesproken bij een vriendin thuis, maar je bent iets te vroeg. Je belt aan maar de buitendeur is open, dus stap je binnen. Je gaat de trap op en klopt op de kamerdeur. Er komt
geen antwoord maar aangezien jullie afgesproken hebben, bedenk je dat ze wel dadelijk zal thuiskomen. Je weet dat ze haar deur nooit op slot doet, dus je stapt de kamer binnen om te
wachten. Wanneer je de deur opendoet, zie je haar met haar partner in bed liggen. Gelukkig liggen ze er gewoon te slapen. Jouw vriendin vraagt hoe laat het is en zegt dat het goed is dat
ze eindelijk wakker geworden zijn.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
316
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
3 (herhaling)
Je hebt afgesproken bij een vriendin thuis, maar je bent iets te vroeg. Je belt aan maar de buitendeur is open, dus stap je binnen. Je gaat de trap op en klopt op de kamerdeur. Er komt
geen antwoord maar aangezien jullie afgesproken hebben, bedenk je dat ze wel dadelijk zal thuiskomen. Je weet dat ze haar deur nooit op slot doet, dus je stapt de kamer binnen om te
wachten. Wanneer je de deur opendoet, zie je haar met haar partner in bed liggen. Gelukkig liggen ze er gewoon te slapen. Jouw vriendin vraagt hoe laat het is en zegt dat het goed is dat
ze eindelijk wakker geworden zijn.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 3 een score hebt gegeven.
317
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
4 Jij en je partner hebben een zaak die voorrang krijgt op alle gebied. Daardoor is er weinig geld, tijd en energie om te investeren in jullie privé-leven. Jullie huis ziet er ok uit aan de
buitenkant maar de binnenkant is aan vernieuwing toe (oude tapijten, versleten behangpapier, enz.). Het is er ook erg rommelig. Wegens gebrek aan tijd en interesse voor jullie privéleven heeft niets zijn eigen plaats, alles is maar ergens neergezet om uit de weg te staan. Jij bent handig geworden in het beschermen van jullie privé-leven. Er wordt nooit iemand uitgenodigd (geen tijd). Bij jullie komt iedereen maar tot aan de voordeur. Belangrijke dingen gebeuren in jullie zaak. Op een bijzonder koude dag, ben je verplicht drie medewerkers binnen te
laten. Zij hadden afgesproken met je partner en zijn op eigen initiatief naar jullie thuis gekomen, omdat je partner niet op tijd was. Je moet ze dus binnenlaten. Zo krijgen ze een beeld van
de "inwendige keuken" van de zaak. Uit hun reactie blijkt dat ze zich vrolijk maken over jullie privé-situatie.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
318
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
4 (herhaling) Jij en je partner hebben een zaak die voorrang krijgt op alle gebied. Daardoor is er weinig geld, tijd en energie om te investeren in jullie privé-leven. Jullie huis ziet er ok uit
aan de buitenkant maar de binnenkant is aan vernieuwing toe (oude tapijten, versleten behangpapier, enz.). Het is er ook erg rommelig. Wegens gebrek aan tijd en interesse voor jullie
privé-leven heeft niets zijn eigen plaats, alles is maar ergens neergezet om uit de weg te staan. Jij bent handig geworden in het beschermen van jullie privé-leven. Er wordt nooit iemand
uitgenodigd (geen tijd). Bij jullie komt iedereen maar tot aan de voordeur. Belangrijke dingen gebeuren in jullie zaak. Op een bijzonder koude dag, ben je verplicht drie medewerkers binnen te laten. Zij hadden afgesproken met je partner en zijn op eigen initiatief naar jullie thuis gekomen, omdat je partner niet op tijd was. Je moet ze dus binnenlaten. Zo krijgen ze een
beeld van de "inwendige keuken" van de zaak. Uit hun reactie blijkt dat ze zich vrolijk maken over jullie privé-situatie.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 4 een score hebt gegeven.
319
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
5
Op een dag vertrouwt je partner jou een familiegeheim toe, dat slechte herinneringen bij hem/haar oproept en waarvan hij/zij niet wil dat mensen het te weten komen. Kort daarna vraagt je
moeder dat je een beetje over hem/haar zou vertellen (ze kent je partner nog niet goed). Het beste wat in je opkomt is het geheim te vertellen dat hij/zij je net toevertrouwde: gezien hij/zij
het slachtoffer was, denk je dat je moeder zo sympathie zal voelen voor hem/haar. Achteraf besef je wat je gedaan hebt en zeg je tegen je moeder dat ze het aan niemand mag vertellen,
dat ze het zelfs moet vergeten. Zij gaat hiermee akkoord. De volgende dag vertel je het gebeurde aan je partner. Het doet hem/haar heel veel pijn en hij/zij blijft er dagen mee zitten.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
320
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
5 (herhaling)
Op een dag vertrouwt je partner jou een familiegeheim toe, dat slechte herinneringen bij hem/haar oproept en waarvan hij/zij niet wil dat mensen het te weten komen. Kort daarna vraagt je
moeder dat je een beetje over hem/haar zou vertellen (ze kent je partner nog niet goed). Het beste wat in je opkomt is het geheim te vertellen dat hij/zij je net toevertrouwde: gezien hij/zij
het slachtoffer was, denk je dat je moeder zo sympathie zal voelen voor hem/haar. Achteraf besef je wat je gedaan hebt en zeg je tegen je moeder dat ze het aan niemand mag vertellen,
dat ze het zelfs moet vergeten. Zij gaat hiermee akkoord. De volgende dag vertel je het gebeurde aan je partner. Het doet hem/haar heel veel pijn en hij/zij blijft er dagen mee zitten.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 5 een score hebt gegeven.
321
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
6
Je hebt een leeftijd bereikt waarop je ziektes kan beginnen te ontwikkelen die je zou kunnen vermijden door regelmatig oefeningen te doen. Je doet ze niet hoewel je ervan bewust bent
dat het nodig is en hoewel jouw dokter het je het heeft aanbevolen.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
322
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
6 (herhaling)
Je hebt een leeftijd bereikt waarop je ziektes kan beginnen te ontwikkelen die je zou kunnen vermijden door regelmatig oefeningen te doen. Je doet ze niet hoewel je ervan bewust bent
dat het nodig is en hoewel jouw dokter het je het heeft aanbevolen.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 6 een score hebt gegeven.
323
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
7
Zaterdagmiddag speelt je jongere broer altijd voetbal. Normaal ga je elke week kijken, deels omdat je dit graag doet en omdat je hem al zo weinig ziet en deels omdat dit voor hem heel
veel betekent. Jullie hebben een hele goede band met elkaar. Op een dag sta je voor een dilemma: een oude vriendin van jou vraagt om zaterdag overdag (ook 's middags) af te spreken.
Omdat je haar al zolang niet meer gezien hebt, ga je mee. Je ouders zijn gescheiden en jij en je broer zijn daardoor nog meer aan elkaar gaan hangen. Hij heeft je nodig en hij moet je al
veel missen (je woont niet bij je ouders). Achteraf laat hij zijn teleurstelling maar heel licht blijken, omdat hij weet dat je ermee zit, maar toch weet je dat hij het heel spijtig vindt.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
324
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
7 (herhaling)
Zaterdagmiddag speelt je jongere broer altijd voetbal. Normaal ga je elke week kijken, deels omdat je dit graag doet en omdat je hem al zo weinig ziet en deels omdat dit voor hem heel
veel betekent. Jullie hebben een hele goede band met elkaar. Op een dag sta je voor een dilemma: een oude vriendin van jou vraagt om zaterdag overdag (ook 's middags) af te spreken.
Omdat je haar al zolang niet meer gezien hebt, ga je mee. Je ouders zijn gescheiden en jij en je broer zijn daardoor nog meer aan elkaar gaan hangen. Hij heeft je nodig en hij moet je al
veel missen (je woont niet bij je ouders). Achteraf laat hij zijn teleurstelling maar heel licht blijken, omdat hij weet dat je ermee zit, maar toch weet je dat hij het heel spijtig vindt.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 7 een score hebt gegeven.
325
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
8
Op de universiteit moet je een examen doen voor een vak dat je al voor de tweede keer overdoet. Tijdens het examen krijg je een black-out en weet je niets meer van wat je gestudeerd
hebt. Je wordt zenuwachtiger, je bloeddruk daalt en aan het einde van het examen heb je maar op één vraag geantwoord.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
326
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
8 (herhaling)
Op de universiteit moet je een examen doen voor een vak dat je al voor de tweede keer overdoet. Tijdens het examen krijg je een black-out en weet je niets meer van wat je gestudeerd
hebt. Je wordt zenuwachtiger, je bloeddruk daalt en aan het einde van het examen heb je maar op één vraag geantwoord.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 8 een score hebt gegeven.
327
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
9
Je staat met de wagen te wachten om een druk kruispunt over te steken. Achter jou wordt een chauffeur het wachten beu en komt vrij agressief naar jou gereden en haalt jou daarna in bij
het oversteken. Jij laat je meeslepen door de agressie en begint hard te toeteren. Eens over het kruispunt remt de andere chauffeur bruusk. Even verder doet hij dat nog eens. Hij maakt
zelfs aanstalten om achteruit te rijden.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
328
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
9 (herhaling)
Je staat met de wagen te wachten om een druk kruispunt over te steken. Achter jou wordt een chauffeur het wachten beu en komt vrij agressief naar jou gereden en haalt jou daarna in bij
het oversteken. Jij laat je meeslepen door de agressie en begint hard te toeteren. Eens over het kruispunt remt de andere chauffeur bruusk. Even verder doet hij dat nog eens. Hij maakt
zelfs aanstalten om achteruit te rijden.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 9 een score hebt gegeven.
329
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
10
Je werkt in de cafetaria van een Instituut. Om snel aan de tafel van de professoren te geraken, beslis je onder de reling door te gaan tussen de toonbank en de tafel. Al doende scheurt je
broek van achter.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
330
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
10 (herhaling)
Je werkt in de cafetaria van een Instituut. Om snel aan de tafel van de professoren te geraken, beslis je onder de reling door te gaan tussen de toonbank en de tafel. Al doende scheurt je
broek van achter.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 10 een score hebt gegeven.
331
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
11
Omwille van het niet doorgeven van een adreswijziging, hoewel je goed wist dat het verplicht was, loop je een boete van 100€ op.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
332
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
11 (herhaling)
Omwille van het niet doorgeven van een adreswijziging, hoewel je goed wist dat het verplicht was, loop je een boete van 100€ op.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 11 een score hebt gegeven.
333
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
12 Je moet samen met een aantal collega's een werk maken. Jij neemt de taak op jou de delen die anderen je per email opsturen, samen te brengen. Het uiteindelijke resultaat is niet
goed. Een collega, die ook een vriend van je is en met wie je moest samenwerken, stelt je verantwoordelijk voor de fouten van iedereen. Op de gang waar je werkt, begint hij je luidop te
bekritiseren. Hij staat erop dat je je veronderstelde onbekwaamheid publiekelijk toegeeft voor de daar aanwezige collega's. Eerst probeer je hem tot redelijkheid te brengen, maar dan laat
je hem maar alles zeggen wat hij wil. Je vindt deze publieke vertoning niet gepast. Uiteindelijk zeg je hem dat je op dat moment niet langer met hem wil praten omdat je je niet op dat niveau wil begeven. Gezien jouw collega-vriend meer participeert in de sociale activiteiten na het werk zoals samen iets gaan drinken, enz., wordt je buitengesloten uit jullie gezamenlijke
groep vrienden en vallen andere groepen uiteen.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je
in deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van mijn persoonlijke
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou sympathie voor de ander(en) voelen.
verwachtingen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) het mij betaald zetten.
Ik zou me minderwaardig voelen
Ik zou denken: Wat ik doe, schaadt mijn reputatie.
Ik zou me beschaamd voelen.
Ik zou denken: Ik kan nog iets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou me kwaad op de ander(en) voelen.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een sociale norm overtreden.
Ik zou oprechte spijt voelen over wat ik heb gedaan.
Ik zou denken: Ik had mezelf niet voldoende onder controle.
Ik zou me droevig voelen.
Ik zou denken: Dit heb ik niet veroorzaakt. Ik kon er niets aan doen dat dit gebeurde.
Ik zou medeleven met de ander(en) voelen.
Ik zou denken: De ander(en) zal (zullen) mij aan de kant zetten.
Ik zou me kwaad op mezelf voelen.
Ik zou denken: Ik ben een zwak en onbekwaam persoon.
Ik zou me schuldig voelen.
Ik zou denken: Wat hier gebeurt, is belangrijk voor mij.
Ik zou me angstig voelen.
Ik zou denken: Dit overkomt mij.
Ik zou me vernederd voelen.
Ik zou denken: Hier kon ik niets aan doen, dit komt door de ander.
Ik zou teleurgesteld zijn in mezelf.
Ik zou denken: De ander(en) heeft (hebben) mij hier gedwarsboomd.
Ik zou me gegeneerd voelen.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me bekijken, dat ik in het middelpunt van de aandacht sta.
Ik zou weg willen uit de situatie (door de grond zinken, weglopen).
Ik zou denken aan wat ik anderen heb aangedaan, aan de schade die ik heb aangericht.
Nu zou ik mijn daden niet meer kunnen bedwingen: ik zou met deuren slaan, iemand slaan, met
dingen gooien.
Nu zou ik mijn woorden niet meer kunnen bedwingen: ik zou beginnen roepen, schreeuwen,
schelden.
Ik zou vinden dat wat er hier met mij gebeurt, onrechtvaardig is.
334
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
12 (herhaling) Je moet samen met een aantal collega's een werk maken. Jij neemt de taak op jou de delen die anderen je per email opsturen, samen te brengen. Het uiteindelijke resultaat is niet goed. Een collega, die ook een vriend van je is en met wie je moest samenwerken, stelt je verantwoordelijk voor de fouten van iedereen. Op de gang waar je werkt, begint hij je
luidop te bekritiseren. Hij staat erop dat je je veronderstelde onbekwaamheid publiekelijk toegeeft voor de daar aanwezige collega's. Eerst probeer je hem tot redelijkheid te brengen, maar
dan laat je hem maar alles zeggen wat hij wil. Je vindt deze publieke vertoning niet gepast. Uiteindelijk zeg je hem dat je op dat moment niet langer met hem wil praten omdat je je niet op
dat niveau wil begeven. Gezien jouw collega-vriend meer participeert in de sociale activiteiten na het werk zoals samen iets gaan drinken, enz., wordt je buitengesloten uit jullie gezamenlijke groep vrienden en vallen andere groepen uiteen.
In deze situatie zou ik deze gedachte / dit gevoel / deze reactie
1
zeer
onwaarschijnlijk
2
onwaarschijnlijk
3
eerder
onwaarschijnlijk
Gelieve je zo levendig mogelijk voor te stellen dat je in
deze situatie terechtkomt.
hebben.
4
eerder
waarschijnlijk
5
waarschijnlijk
6
zeer
waarschijnlijk
Noteer het cijfer van je keuze (1, 2, 3, 4, 5, 6) in het
vakje links vóór elke uitspraak.
Ik zou de indruk hebben dat anderen me verwijten maken.
Ik zou me verbergen voor de ander(en).
Ik zou denken: De ander(en) overdrijft(-ven) met zijn (/hun) reactie op wat ik deed.
Ik zou naar aanleiding van de situatie aan mezelf werken, mezelf verbeteren.
Ik zou denken: Er is kwaad opzet in het spel.
Ik zou niemand meer willen zien.
Ik zou denken: Ik ben een slecht en verwerpelijk mens.
Ik zou agressief reageren tegenover mezelf (me afreageren op mezelf).
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, heb ik een morele norm overtreden.
Ik zou de ander(en) vanalles verwijten zonder het te tonen.
Ik zou denken: Ik heb mezelf blootgesteld aan anderen.
Ik zou tonen dat ik aangedaan ben: wenen, huilen, zuchten.
Ik zou denken: Met wat ik gedaan heb, schiet ik tekort ten overstaan van verwachtingen van
Ik zou mezelf leuke dingen ontzeggen.
anderen.
Ik zou denken: Het komt door mij. Ik had me anders kunnen gedragen en dan was het niet
Ik zou mijn best doen om het vlot contact met de ander(en) terug op gang te brengen.
gebeurd.
Ik zou denken: Ik heb zelf nadeel bij deze situatie.
Nu zou ik niets doen om de situatie recht te zetten.
Ik zou denken: Ik heb niet voldoende zelfbeheersing gehad.
Ik zou over mijn gevoelens praten met personen die niet bij de situatie betrokken waren.
Ik zou vinden dat ik een sanctie verdien.
Ik zou mezelf verwijten maken.
Ik zou denken: Ik heb de vlotte sociale omgang verstoord.
Ik zou de aangerichte schade proberen te herstellen of iets anders doen om het goed te maken.
Ik zou denken: Iemand anders is verantwoordelijk voor wat er hier gebeurd is.
Ik zou piekeren over wat gebeurd is.
Ik zou me in de situatie machteloos en klein voelen.
Ik zou willen verdwijnen uit de situatie.
Gelieve na te kijken of je voor alle uitspraken voor situatie 12 een score hebt gegeven. Fantastisch bedankt voor je bijdrage!
335
APPENDIX F: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Dutch version (2)
Nr. Sit.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
LEGSS-2 Dutch version 2
Appraisal perspective
self-to-self shame
other-to-self guilt
self-to-other shame
other-to-self shame
self-to-other guilt
self-to-self guilt
self-to-other guilt
self-to-self shame
other-to-self guilt
self-to-other shame
self-to-self guilt
other-to-self shame
SS-S
OS-G
SO-S
OS-S
SO-G
SS-G
SO-G
SS-S
OS-G
SO-S
SS-G
OS-S
336
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
v1
Datos generales (por favor, indique o escriba lo que se aplica a usted):
- Sexo: Masculino / Femenino
- Año en que Ud. nació (eg. 1980):…………
- Área de estudios (eg. Administración):……………………………………………………
- Nombre de la universidad en que Ud. estudia:…………………………………………
Para responder al presente cuestionario es importante que usted tome en cuenta las siguientes indicaciones:
Utilice el tiempo que le sea necesario.
Sabemos que es una tarea bastante larga pero es de gran valor para nosotros conocer todas sus descripciones.
‘Buenas’ respuestas son las respuestas que se aplican a usted.
En todas las preguntas, no hay respuestas correctas ni incorrectas, buenas ni malas, ni más ni menos deseables.
Por favor, complete este cuestionario de manera individual.
En esta investigación estamos interesados en sus experiencias y no en lo que otros piensan sobre éstas. Por eso es importante llenar el cuestionario de manera individual.
Siéntase libre de responder de manera honesta y completa. Le garantizamos completo anonimato.
Al inicio de cada parte del cuestionario encontrará las instrucciones correspondientes.
Por favor lea y siga las instrucciones de manera cuidadosa, pues eso es fundamental para poder comparar sus respuestas con las de otras personas.
Por favor, responda a todas las preguntas.
Para que podamos usar sus datos, es muy importante que Ud. no deje ninguna pregunta en blanco. Le pediremos regularmente revisar si ha respondido a cada una de las
preguntas.
PARTE 1: CUESTIONARIO DE SITUACIONES
Instrucciones:
A continuación Ud. encontrará un número de situaciones que diferentes personas han experimentado en su vida diaria junto a pensamientos, sentimientos y reacciones que
tuvieron. Por favor, imagínese que Ud. se encuentra en cada una de las situaciones. Luego indique qué tan probable es que Ud. tenga cada uno de los pensamientos,
sentimientos y reacciones. Tome en cuenta que para una misma situación, Ud. puede experimentar diferentes pensamientos, sentimientos y reacciones al mismo tiempo o bien
puede experimentarlos uno por uno.
Le agradecemos de antemano por su tiempo y su colaboración.
Atentamente,
Lic. Catherine Estas & Prof. Dr. J. Corveleyn
337
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
1
Un amigo (una amiga) te invita a acompañarle a un matrimonio el mismo día que llegas de un viaje. Por lo tanto, acabas de regresar y la única opción que tienes es ponerte algo que
compraste hace muchos años. La ropa en cuestión es muy llamativa. Sabes que no es la ropa apropiada, sin embargo es lo único que tienes disponible en ese momento. Cuando tu
amigo(a) viene a recogerte, entra a tu casa con un amigo y una amiga. La amiga te mira y te dice: "exageraste con lo que te pusiste". Explicas lo que ha pasado, sin embargo te das
cuenta de lo incómodo(a) que se siente tu amigo(a) (que te invitó) y de lo incómodo(a) que probablemente se va a sentir durante toda la noche por la ropa que tienes puesta. Cuando
están a solas en el carro, te hace el comentario de que le hubiera gustado que te hubieses puesto otra cosa.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
338
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
1 (se repite la situación anterior)
Un amigo (una amiga) te invita a acompañarle a un matrimonio el mismo día que llegas de un viaje. Por lo tanto, acabas de regresar y la única opción que tienes es ponerte algo que
compraste hace muchos años. La ropa en cuestión es muy llamativa. Sabes que no es la ropa apropiada, sin embargo es lo único que tienes disponible en ese momento. Cuando tu
amigo(a) viene a recogerte, entra a tu casa con un amigo y una amiga. La amiga te mira y te dice: "exageraste con lo que te pusiste". Explicas lo que ha pasado, sin embargo te das
cuenta de lo incómodo(a) que se siente tu amigo(a) (que te invitó) y de lo incómodo(a) que probablemente se va a sentir durante toda la noche por la ropa que tienes puesta. Cuando
están a solas en el carro, te hace el comentario de que le hubiera gustado que te hubieses puesto otra cosa.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 1.
339
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
2
Tú planeas trabajar todo el fin de semana (para tus estudios o tu trabajo). Al final no trabajas mucho porque pasas el día viendo películas con amigos. Fue un día divertido, pero otra
vez postergaste tu trabajo.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
340
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
2 (se repite la situación anterior)
Tú planeas trabajar todo el fin de semana (para tus estudios o tu trabajo). Al final no trabajas mucho porque pasas el día viendo películas con amigos. Fue un día divertido, pero otra
vez postergaste tu trabajo.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 2.
341
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
3
Hace tiempo que tienes dudas acerca de tu relación. Pero no quieres decirle nada a tu pareja porque no le quieres dar la idea que no quieres nada más. Tu pareja es muy sensible
para este tipo de cosas y no quieres que se preocupe. Pero una y otra vez te da el sentimiento de que es mejor terminar la relación y finalmente acabas diciéndole eso. En
consecuencia, todo le afecta mucho más de lo que se podía esperar. Mucho tiempo después aún puedes ver lo mal que se siente.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
342
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
3 (se repite la situación anterior)
Hace tiempo que tienes dudas acerca de tu relación. Pero no quieres decirle nada a tu pareja porque no le quieres dar la idea que no quieres nada más. Tu pareja es muy sensible
para este tipo de cosas y no quieres que se preocupe. Pero una y otra vez te da el sentimiento de que es mejor terminar la relación y finalmente acabas diciéndole eso. En
consecuencia, todo le afecta mucho más de lo que se podía esperar. Mucho tiempo después aún puedes ver lo mal que se siente.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 3.
343
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
4
Te vas a presentar para un trabajo. El anuncio para este trabajo pide de forma explícita que te presentes en terno / sastre. Pero tú no tienes eso y tienes que pedírselo prestado a un
familiar. Dicho terno / sastre se encuentra un poco deteriorado, en especial el saco. En la entrevista te seleccionan para que asistas a las capacitaciones durante toda la semana
siguiente. Para todas las capacitaciones se tiene que ir con terno / sastre. Durante aquella semana tú ves que los demás participantes lucen impecables.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
344
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
4 (se repite la situación anterior)
Te vas a presentar para un trabajo. El anuncio para este trabajo pide de forma explícita que te presentes en terno / sastre. Pero tú no tienes eso y tienes que pedírselo prestado a un
familiar. Dicho terno / sastre se encuentra un poco deteriorado, en especial el saco. En la entrevista te seleccionan para que asistas a las capacitaciones durante toda la semana
siguiente. Para todas las capacitaciones se tiene que ir con terno / sastre. Durante aquella semana tú ves que los demás participantes lucen impecables.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 4.
345
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
5
En la universidad repites un curso por tercera vez. Tú te quedas en el mismo curso mientras ves que los otros avanzan.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
346
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
5 (se repite la situación anterior)
En la universidad repites un curso por tercera vez. Tú te quedas en el mismo curso mientras ves que los otros avanzan.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 5.
347
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
6
Tu hermana tiene un enamorado que (por decir poco) no le cae bien ni a ti ni a tu familia. Ustedes la ven cambiar de una chica dulce, buena y alegre a alguien que sólo piensa en sí
misma. Un día ya no aguantas más y te molestas abiertamente con su enamorado y lo encaras acerca de su comportamiento arrogante hacia tu familia. La discusión se vuelve muy
intensa y se descontrola. Sabes que el chico en cuestión es conocido por ser bastante agresivo.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
348
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
6 (se repite la situación anterior)
Tu hermana tiene un enamorado que (por decir poco) no le cae bien ni a ti ni a tu familia. Ustedes la ven cambiar de una chica dulce, buena y alegre a alguien que sólo piensa en sí
misma. Un día ya no aguantas más y te molestas abiertamente con su enamorado y lo encaras acerca de su comportamiento arrogante hacia tu familia. La discusión se vuelve muy
intensa y se descontrola. Sabes que el chico en cuestión es conocido por ser bastante agresivo.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 6.
349
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
7
En tu trabajo alguien se enamora de ti. Pero los sentimientos no son recíprocos. El resultado de esto es que esta persona le dice a todos que tú eres homosexual. Te enteras de eso
por un amigo. En tu trabajo se raja mucho y todo el mundo participa. Los siguientes días casi no te atreves a ir al trabajo. Con tus colegas tienes la costumbre de ir a un bar los
viernes. Allí tampoco te atreves a ir, pero finalmente sí vas.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
350
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
7 (se repite la situación anterior)
En tu trabajo alguien se enamora de ti. Pero los sentimientos no son recíprocos. El resultado de esto es que esta persona le dice a todos que tú eres homosexual. Te enteras de eso
por un amigo. En tu trabajo se raja mucho y todo el mundo participa. Los siguientes días casi no te atreves a ir al trabajo. Con tus colegas tienes la costumbre de ir a un bar los
viernes. Allí tampoco te atreves a ir, pero finalmente sí vas.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 7.
351
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
8
Para poder pasar más tiempo con tu pareja (no viven juntos), le esperas unas horas después de tu trabajo en lugar de irte directamente a tu casa. El problema es que por esto
postergas algunas cosas que tienes que hacer, como preparar cosas para tu trabajo del día siguiente. Así que al final cuando llegas a tu casa ya es tarde, y tienes menos energía que
si hubieras llegado temprano. Al final no logras hacer lo que querías para tu trabajo.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
352
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
8 (se repite la situación anterior)
Para poder pasar más tiempo con tu pareja (no viven juntos), le esperas unas horas después de tu trabajo en lugar de irte directamente a tu casa. El problema es que por esto
postergas algunas cosas que tienes que hacer, como preparar cosas para tu trabajo del día siguiente. Así que al final cuando llegas a tu casa ya es tarde, y tienes menos energía que
si hubieras llegado temprano. Al final no logras hacer lo que querías para tu trabajo.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 8.
353
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
9
Tienes un ahijado que todavía es muy niño. Un día le ofreces ir a recogerlo el fin de semana a su casa para traerlo a la tuya y aprovechar esos días para sacarlo a pasear, sobre todo
para llevarlo a los juegos mecánicos. Pero de pronto llega el domingo en la noche y te das cuenta que ni siquiera lo llamaste. Encima, después de unos días te enteras por su
hermana mayor - él es huérfano de mamá pues ésta murió cuando él nació - que él te había estado esperando con su maletín listo todo el día.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
354
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
9 (se repite la situación anterior)
Tienes un ahijado que todavía es muy niño. Un día le ofreces ir a recogerlo el fin de semana a su casa para traerlo a la tuya y aprovechar esos días para sacarlo a pasear, sobre todo
para llevarlo a los juegos mecánicos. Pero de pronto llega el domingo en la noche y te das cuenta que ni siquiera lo llamaste. Encima, después de unos días te enteras por su
hermana mayor - él es huérfano de mamá pues ésta murió cuando él nació - que él te había estado esperando con su maletín listo todo el día.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 9.
355
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
10
Una clienta, “obviamente embarazada”, entra a tu negocio. Le preguntas cortésmente para cuando es el parto. Ella te responde: ¡El bebé nació hace dos meses!
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
356
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
10 (se repite la situación anterior)
Una clienta, “obviamente embarazada”, entra a tu negocio. Le preguntas cortésmente para cuando es el parto. Ella te responde: ¡El bebé nació hace dos meses!
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 10.
357
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
11
Por circunstancias físicas (dos operaciones en la espalda) ya no eres capaz de ocuparte de tu casa como se debe.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
358
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
11 (se repite la situación anterior)
Por circunstancias físicas (dos operaciones en la espalda) ya no eres capaz de ocuparte de tu casa como se debe.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 11.
359
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
12
Durante mucho tiempo tienes una relación con una persona que tiene otro compromiso. Él (ella) sacrifica mucho de su otra relación para estar contigo. Por este comportamiento, la
pareja de esta persona sospecha que pasa algo entre ustedes. Un día conoces a alguien que te gusta más y poco a poco te alejas de tu relación anterior. La persona que conociste
primero, se altera y te increpa muchas cosas. Inclusive te llega a amenazar con contarle todo a su pareja a fin de que éste (ésta) tome represalias contra ti.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
360
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
12 (se repite la situación anterior)
Durante mucho tiempo tienes una relación con una persona que tiene otro compromiso. Él (ella) sacrifica mucho de su otra relación para estar contigo. Por este comportamiento, la
pareja de esta persona sospecha que pasa algo entre ustedes. Un día conoces a alguien que te gusta más y poco a poco te alejas de tu relación anterior. La persona que conociste
primero, se altera y te increpa muchas cosas. Inclusive te llega a amenazar con contarle todo a su pareja a fin de que éste (ésta) tome represalias contra ti.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 12.
¡Mil gracias por tu contribución!
361
APPENDIX G: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (1)
Nr. Sit.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
LEGSS-2 Spanish version 1
Appraisal perspective
self-to-other shame
self-to-self guilt
self-to-other guilt
other-to-self shame
self-to-self shame
other-to-self guilt
other-to-self shame
self-to-self guilt
self-to-other guilt
self-to-other shame
self-to-self shame
other-to-self guilt
SO-S
SS-G
SO-G
OS-S
SS-S
OS-G
OS-S
SS-G
SO-G
SO-S
SS-S
OS-G
362
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
Datos generales (por favor, indique o escriba lo que se aplica a usted):
- Sexo: Masculino / Femenino
- Año en que Ud. nació (eg. 1980):…………
- Área de estudios (eg. Administración):……………………………………………………
- Nombre de la universidad en que Ud. estudia:…………………………………………
Para responder al presente cuestionario es importante que usted tome en cuenta las siguientes indicaciones:
Utilice el tiempo que le sea necesario.
Sabemos que es una tarea bastante larga pero es de gran valor para nosotros conocer todas sus descripciones.
‘Buenas’ respuestas son las respuestas que se aplican a usted.
En todas las preguntas, no hay respuestas correctas ni incorrectas, buenas ni malas, ni más ni menos deseables.
Por favor, complete este cuestionario de manera individual.
En esta investigación estamos interesados en sus experiencias y no en lo que otros piensan sobre éstas. Por eso es importante llenar el cuestionario de manera individual.
Siéntase libre de responder de manera honesta y completa. Le garantizamos completo anonimato.
Al inicio de cada parte del cuestionario encontrará las instrucciones correspondientes.
Por favor lea y siga las instrucciones de manera cuidadosa, pues eso es fundamental para poder comparar sus respuestas con las de otras personas.
Por favor, responda a todas las preguntas.
Para que podamos usar sus datos, es muy importante que Ud. no deje ninguna pregunta en blanco. Le pediremos regularmente revisar si ha respondido a cada una de las
preguntas.
PARTE 1: CUESTIONARIO DE SITUACIONES
Instrucciones:
A continuación Ud. encontrará un número de situaciones que diferentes personas han experimentado en su vida diaria junto a pensamientos, sentimientos y reacciones que
tuvieron. Por favor, imagínese que Ud. se encuentra en cada una de las situaciones. Luego indique qué tan probable es que Ud. tenga cada uno de los pensamientos,
sentimientos y reacciones. Tome en cuenta que para una misma situación, Ud. puede experimentar diferentes pensamientos, sentimientos y reacciones al mismo tiempo o bien
puede experimentarlos uno por uno.
Le agradecemos de antemano por su tiempo y su colaboración.
Atentamente,
Lic. Catherine Estas & Prof. Dr. J. Corveleyn
363
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
1
Después de una relación larga tu pareja te deja repentinamente. No lo habías visto venir porque unos días antes te había declarado su amor y ustedes habían tenido unas vacaciones
lindas juntos. Así que la ruptura vino bruscamente y te afectó mucho porque realmente querías muchísimo a esta persona. Después de la ruptura te deprimes bastante, estás sin
ganas de hacer nada. No sales de tu casa, duermes todo el día, rompes amistades... quieres retomar las riendas pero no lo consigues. Realmente no puedes hablar de esto con nadie.
Te das cuenta de que todo el mundo en algún momento de su vida vive una ruptura, pero tú no logras superarlo.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
364
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
1 (se repite la situación anterior)
Después de una relación larga tu pareja te deja repentinamente. No lo habías visto venir porque unos días antes te había declarado su amor y ustedes habían tenido unas vacaciones
lindas juntos. Así que la ruptura vino bruscamente y te afectó mucho porque realmente querías muchísimo a esta persona. Después de la ruptura te deprimes bastante, estás sin
ganas de hacer nada. No sales de tu casa, duermes todo el día, rompes amistades... quieres retomar las riendas pero no lo consigues. Realmente no puedes hablar de esto con nadie.
Te das cuenta de que todo el mundo en algún momento de su vida vive una ruptura, pero tú no logras superarlo.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 1.
365
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
2
Tienes una relación amorosa tormentosa con alguien que a veces puede ser muy agresivo(a). No sabes cómo terminar esta relación. Sabes que tu pareja no quiere que ustedes se
separen. Aunque al principio tienes un poco de miedo, finalmente rompes la relación con mucha firmeza. Al comienzo, él (ella) te sigue la corriente y te dice que está bien pero luego
te comienza a llamar, buscar, escribir, acosar, te pide que se vean, pero tú siempre te niegas.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
366
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
2 (se repite la situación anterior)
Tienes una relación amorosa tormentosa con alguien que a veces puede ser muy agresivo(a). No sabes cómo terminar esta relación. Sabes que tu pareja no quiere que ustedes se
separen. Aunque al principio tienes un poco de miedo, finalmente rompes la relación con mucha firmeza. Al comienzo, él (ella) te sigue la corriente y te dice que está bien pero luego
te comienza a llamar, buscar, escribir, acosar, te pide que se vean, pero tú siempre te niegas.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 2.
367
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
3
Has quedado con una amiga en su casa (vive en un departamento de un solo ambiente), y llegas temprano. Tocas el timbre, pero la puerta del edificio está abierta así que entras.
Subes las escaleras y tocas la puerta de su departamento antes de entrar. No escuchas ninguna respuesta pero viendo que habían quedado, piensas que ella no va a tardar en llegar.
Sabes que nunca cierra su puerta así que entras a su departamento para esperar adentro. Cuando abres la puerta te das con la sorpresa de encontrarla echada en su cama con su
pareja. Afortunadamente sólo están durmiendo. Tu amiga te pregunta por la hora y dice que está bien que ya se hayan despertado.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
368
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
3 (se repite la situación anterior)
Has quedado con una amiga en su casa (vive en un departamento de un solo ambiente), y llegas temprano. Tocas el timbre, pero la puerta del edificio está abierta así que entras.
Subes las escaleras y tocas la puerta de su departamento antes de entrar. No escuchas ninguna respuesta pero viendo que habían quedado, piensas que ella no va a tardar en llegar.
Sabes que nunca cierra su puerta así que entras a su departamento para esperar adentro. Cuando abres la puerta te das con la sorpresa de encontrarla echada en su cama con su
pareja. Afortunadamente sólo están durmiendo. Tu amiga te pregunta por la hora y dice que está bien que ya se hayan despertado.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 3.
369
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
4
Tú y tu pareja tienen un negocio que es una prioridad para ustedes sobre todas las otras cosas. En consecuencia hay poco dinero, tiempo y energía para invertir en su propia vida
privada. Su casa se ve bien por afuera pero por dentro necesita arreglos (las alfombras son viejas, la pintura también, etc.). También hay mucho desorden. Por falta de tiempo e
interés en su vida privada, nada tiene su propio sitio, todo está puesto con la única preocupación de dejar un camino libre para pasar. Tú te has vuelto experto(a) en proteger su
privacidad. Ustedes nunca invitan a nadie (no hay tiempo). En su casa, la gente sólo viene hasta la puerta de entrada. Las cosas importantes se hacen en su negocio. Un día hace
mucho frío y estás obligado(a) a dejar entrar a tus tres empleados a tu casa. Tu pareja y los empleados habían quedado en el negocio, pero los empleados tomaron la iniciativa de
venir a la casa, porque tu pareja no había llegado a tiempo. Así que estás obligado(a) a dejarlos pasar. De esta forma los empleados se hacen una imagen de su vida privada. Por sus
reacciones, notas que se alegran de la situación privada de ustedes.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
370
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
4 (se repite la situación anterior)
Tú y tu pareja tienen un negocio que es una prioridad para ustedes sobre todas las otras cosas. En consecuencia hay poco dinero, tiempo y energía para invertir en su propia vida
privada. Su casa se ve bien por afuera pero por dentro necesita arreglos (las alfombras son viejas, la pintura también, etc.). También hay mucho desorden. Por falta de tiempo e
interés en su vida privada, nada tiene su propio sitio, todo está puesto con la única preocupación de dejar un camino libre para pasar. Tú te has vuelto experto(a) en proteger su
privacidad. Ustedes nunca invitan a nadie (no hay tiempo). En su casa, la gente sólo viene hasta la puerta de entrada. Las cosas importantes se hacen en su negocio. Un día hace
mucho frío y estás obligado(a) a dejar entrar a tus tres empleados a tu casa. Tu pareja y los empleados habían quedado en el negocio, pero los empleados tomaron la iniciativa de
venir a la casa, porque tu pareja no había llegado a tiempo. Así que estás obligado(a) a dejarlos pasar. De esta forma los empleados se hacen una imagen de su vida privada. Por sus
reacciones, notas que se alegran de la situación privada de ustedes.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 4.
371
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
5
Un día tu pareja te confiesa un secreto familiar, que le trae malos recuerdos y que no quiere que se sepa. Poco tiempo después tu mamá quiere que le cuentes un poco de él(ella) (aún
no conoce bien a tu pareja). Lo mejor que se te ocurre, es contarle el secreto que te acababa de confesar tu pareja: puesto que él(ella) es la víctima, consideras que tu madre
simpatizará con él(ella). Luego te das cuenta de lo que has hecho y le dices a tu mamá que no lo comente con nadie, es más, que lo olvide. Ella está de acuerdo con eso. Al día
siguiente le cuentas lo sucedido a tu pareja. Le duele mucho y no se le pasa por días.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
372
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
5 (se repite la situación anterior)
Un día tu pareja te confiesa un secreto familiar, que le trae malos recuerdos y que no quiere que se sepa. Poco tiempo después tu mamá quiere que le cuentes un poco de él(ella) (aún
no conoce bien a tu pareja). Lo mejor que se te ocurre, es contarle el secreto que te acababa de confesar tu pareja: puesto que él(ella) es la víctima, consideras que tu madre
simpatizará con él(ella). Luego te das cuenta de lo que has hecho y le dices a tu mamá que no lo comente con nadie, es más, que lo olvide. Ella está de acuerdo con eso. Al día
siguiente le cuentas lo sucedido a tu pareja. Le duele mucho y no se le pasa por días.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 5.
373
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
6
Has llegado a una edad para presentar algunas enfermedades que se podrían evitar haciendo ejercicios regularmente. No los haces a pesar de ser consciente de que es necesario y
de que tu médico te lo haya recomendado.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
374
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
6 (se repite la situación anterior)
Has llegado a una edad para presentar algunas enfermedades que se podrían evitar haciendo ejercicios regularmente. No los haces a pesar de ser consciente de que es necesario y
de que tu médico te lo haya recomendado.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 6.
375
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
7
El sábado por la tarde tu hermano menor siempre juega fútbol. Normalmente vas a verlo cada semana, en parte porque te gusta hacerlo y porque ya lo ves muy poco y por otra parte
porque significa mucho para él. Ustedes tienen una muy buena relación. Un día te encuentras ante un dilema: una amiga muy cercana te pide que la veas el sábado durante el día
(también por la tarde). Porque hacía tiempo que no la veías, vas a verla. Tus padres están separados y eso ocasiona que tú y tu hermano sean aún más cercanos. Él te necesita y tiene
que vivir sin ti (ya no vives en la casa de tus padres). Después tu hermano muestra sólo un poquito su decepción, porque sabe que eso a ti te preocupa, pero igual sabes que le da
mucha pena.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
376
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
7 (se repite la situación anterior)
El sábado por la tarde tu hermano menor siempre juega fútbol. Normalmente vas a verlo cada semana, en parte porque te gusta hacerlo y porque ya lo ves muy poco y por otra parte
porque significa mucho para él. Ustedes tienen una muy buena relación. Un día te encuentras ante un dilema: una amiga muy cercana te pide que la veas el sábado durante el día
(también por la tarde). Porque hacía tiempo que no la veías, vas a verla. Tus padres están separados y eso ocasiona que tú y tu hermano sean aún más cercanos. Él te necesita y tiene
que vivir sin ti (ya no vives en la casa de tus padres). Después tu hermano muestra sólo un poquito su decepción, porque sabe que eso a ti te preocupa, pero igual sabes que le da
mucha pena.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 7.
377
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
8
En la universidad tienes que dar un examen de un curso que llevas por segunda vez. Durante el examen se te nubla la mente y no te acuerdas de nada de lo que has estudiado. Te
pones más nervioso(a), se te baja la presión y cuando acaba el examen sólo has respondido una pregunta.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
378
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
8 (se repite la situación anterior)
En la universidad tienes que dar un examen de un curso que llevas por segunda vez. Durante el examen se te nubla la mente y no te acuerdas de nada de lo que has estudiado. Te
pones más nervioso(a), se te baja la presión y cuando acaba el examen sólo has respondido una pregunta.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 8.
379
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
9
Estás en tu carro esperando para cruzar una calle muy transitada. Detrás tuyo un chofer se cansa de esperar y viene en tu dirección de manera bastante agresiva y te adelanta para
pasar antes que tú. Tú te dejas llevar por la agresión y empiezas a tocar el claxon con fuerza. Una vez pasado el cruce, el otro chofer frena de forma brusca. Un poco más lejos hace
esto de nuevo. Incluso se dispone a retroceder.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
380
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
9 (se repite la situación anterior)
Estás en tu carro esperando para cruzar una calle muy transitada. Detrás tuyo un chofer se cansa de esperar y viene en tu dirección de manera bastante agresiva y te adelanta para
pasar antes que tú. Tú te dejas llevar por la agresión y empiezas a tocar el claxon con fuerza. Una vez pasado el cruce, el otro chofer frena de forma brusca. Un poco más lejos hace
esto de nuevo. Incluso se dispone a retroceder.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 9.
381
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
10
Trabajas en la cafetería de un Instituto. Por llegar rápidamente a la mesa de profesores decides pasar por debajo de la baranda que separa el mostrador de la mesa. Al hacer esto se te
rompe el pantalón por la parte de atrás.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
382
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
10 (se repite la situación anterior)
Trabajas en la cafetería de un Instituto. Por llegar rápidamente a la mesa de profesores decides pasar por debajo de la baranda que separa el mostrador de la mesa. Al hacer esto se te
rompe el pantalón por la parte de atrás.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 10.
383
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
11
Aunque sabías que era obligatorio informar acerca de tu cambio de dirección, no lo hiciste. Ahora tienes que pagar una multa de 150 dólares.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
384
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
11 (se repite la situación anterior)
Aunque sabías que era obligatorio informar acerca de tu cambio de dirección, no lo hiciste. Ahora tienes que pagar una multa de 150 dólares.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 11.
385
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
12
Tienes que trabajar con unos colegas para hacer un trabajo. Tú te encargas de juntar las partes que los demás te envían por e-mail. El resultado final no es bueno. Un colega, que
también es amigo tuyo, y con quien tenías que trabajar, te echa la culpa por los errores que todos cometieron. En el pasillo en el que trabajas, él te empieza a criticar abiertamente. Él
insiste para que admitas tu supuesta ineptitud delante de todos tus colegas allí presentes. Inicialmente tratas de hacerle entrar en razón, pero después le dejas decir todo lo que él
quiere. Este espectáculo público no te parece apropiado. Acabas diciéndole que no hablarás más con él en ese momento porque no quieres ponerte a ese nivel. Como tu colegaamigo participa más que tú en actividades sociales que tienen lugar después del trabajo (como ir a tomar algo, etc.), entonces tú te ves excluido del grupo de amigos que tienen en
común y otros grupos se parcializan.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
6
muy
probable
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que yo esperaría de mí.
Yo sentiría simpatía por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me lo va(n) a hacer pagar.
Me sentiría inferior.
Yo pensaría: Lo que hago daña mi reputación.
Me sentiría avergonzado(a).
Yo pensaría: Aún puedo hacer algo para arreglar la situación.
Me sentiría enojado(a) con el otro (los otros).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma social.
Yo sentiría arrepentimiento sincero por lo que he hecho.
Yo pensaría: No tuve suficiente control sobre mí mismo(a).
Me sentiría triste.
Yo pensaría: No fui yo quien ocasionó esto. No pude hacer nada para evitar que esto sucediera.
Yo sentiría compasión por el otro (los otros).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me va(n) a dejar de lado.
Me sentiría enojado(a) conmigo mismo(a).
Yo pensaría: Soy una persona débil e incompetente.
Me sentiría culpable.
Yo pensaría: Lo que pasa aquí, es importante para mí.
Yo sentiría miedo.
Yo pensaría: Esto me sucede.
Me sentiría humillado(a).
Yo pensaría: No podía hacer nada, esto fue causado por otro.
Yo estaría decepcionado(a) de mí mismo(a).
Yo pensaría: El otro (Los otros) me puso (me pusieron) trabas en el camino.
Me sentiría abochornado(a).
Yo tendría la impresión de que los demás me están mirando, que soy el centro de la atención.
Yo quisiera salir de la situación (que la tierra me trague, irme corriendo).
Yo pensaría en lo que hice a otros, en el daño que he causado.
Ahora no sería capaz de contener mis acciones: tiraría la puerta, golpearía a alguien, tiraría
cosas.
Yo pensaría que lo que me está pasando, es injusto.
Ahora no sería capaz de contener mis palabras: empezaría a gritar, insultar.
386
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
12 (se repite la situación anterior)
Tienes que trabajar con unos colegas para hacer un trabajo. Tú te encargas de juntar las partes que los demás te envían por e-mail. El resultado final no es bueno. Un colega, que
también es amigo tuyo, y con quien tenías que trabajar, te echa la culpa por los errores que todos cometieron. En el pasillo en el que trabajas, él te empieza a criticar abiertamente. Él
insiste para que admitas tu supuesta ineptitud delante de todos tus colegas allí presentes. Inicialmente tratas de hacerle entrar en razón, pero después le dejas decir todo lo que él
quiere. Este espectáculo público no te parece apropiado. Acabas diciéndole que no hablarás más con él en ese momento porque no quieres ponerte a ese nivel. Como tu colegaamigo participa más que tú en actividades sociales que tienen lugar después del trabajo (como ir a tomar algo, etc.), entonces tú te ves excluido del grupo de amigos que tienen en
común y otros grupos se parcializan.
Cuán probable sería que tú tengas un pensamiento / un sentimiento / una reacción como éste(a) en la situación descrita :
1
muy
improbable
2
improbable
3
tiende a ser
improbable
4
tiende a ser
probable
5
probable
6
muy
probable
Por favor imagina lo más vívidamente posible que tú
te encuentras en esta situación.
Escribe el número que elijas, de acuerdo con la
escala (1, 2, 3, 4, 5 ó 6), en el cuadro que está al
lado izquierdo de cada afirmación.
Yo tendría la impresión de que los demás me están reprochando.
Me escondería del otro (de los otros).
Yo pensaría: La reacción del otro (de los otros) es exagerada para lo que yo hice.
Como resultado de la situación yo trabajaría en mí mismo(a), en mejorarme.
Yo pensaría: Aquí hay malas intenciones.
Yo ya no quisiera ver a nadie.
Yo pensaría: Soy una persona mala y rechazable.
Yo reaccionaría de manera agresiva contra mí mismo(a) (me desquitaría conmigo mismo).
Yo pensaría: Con lo que he hecho, he infringido una norma moral.
Yo reprocharía todo tipo de cosas al otro (a los otros) pero no lo demostraría.
Yo pensaría: Me he expuesto al otro (a los otros).
Yo mostraría que estoy afectado(a): lloraría, suspiraría.
Yo pensaría: Con lo que he hecho, estoy por debajo de lo que los demás esperarían de mí.
Me privaría de cosas agradables.
Yo pensaría: Esto lo he causado yo. Podría haberme comportado de manera diferente y
Yo haría lo mejor que pueda para reiniciar el buen contacto con el otro (los otros).
entonces esto no hubiera ocurrido.
Yo pensaría: Yo mismo(a) salgo perjudicado(a) por esta situación.
Ahora yo no haría nada para arreglar la situación.
Yo pensaría: No he tenido suficiente autocontrol.
Yo hablaría de mis sentimientos con personas que no estuvieron involucradas en la situación.
Yo pensaría que merezco una sanción.
Me haría reproches a mí mismo(a).
Yo pensaría: He perturbado el buen trato social.
Yo trataría de remediar el daño causado o haría algo más para arreglar las cosas.
Yo pensaría: Alguien más es responsable por lo que ha pasado aquí.
Yo le daría vueltas en mi cabeza a lo que ha pasado.
Me sentiría impotente y pequeño(a) en esta situación.
Yo quisiera desaparecer de la situación.
Por favor, revisa si has escrito un número para cada afirmación de la situación # 12.
¡Mil gracias por tu contribución!
387
APPENDIX H: Leuven Guilt and Shame Scale-2 (LEGSS-2), Spanish version (2)
Nr. Sit.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
LEGSS-2 Spanish version 2
Appraisal perspective
self-to-self shame
other-to-self guilt
self-to-other shame
other-to-self shame
self-to-other guilt
self-to-self guilt
self-to-other guilt
self-to-self shame
other-to-self guilt
self-to-other shame
self-to-self guilt
other-to-self shame
SS-S
OS-G
SO-S
OS-S
SO-G
SS-G
SO-G
SS-S
OS-G
SO-S
SS-G
OS-S
388