ÓRGANO DE LA PARROQUIA DE LA TRANSFIGURACIÓN DEL SEÑOR Arta, s e p t i e m b r e d e 1968 D e p ó s i t o L e g a l P . M. 715-1959 S i l u e t a del mes Jibe despido de vosotros AGOSTO OCE años ha querido el Señor que pudiera convivir con vosotros. La ilusión de poder trabajar y entregarme de lleno a la amadísima parroquia de Arta fue grande al iniciar mi ministerio apostólico. La he mantenido viva durante estos años. Al despedirme de vosotros permitidme que afloren todos los recuerdos agradables que están y quederán grabados profundamente en mi alma para siempre. Si he de ser sincero tengo que deciros que os he amado mucho y por ello me he visto plenamente correspondido. Muchísimas han sido las muestras de aprecio y amor que he recibido de vosotros. Vuestra alma, sencilla y noble, quizá no exprese exteriormente los sentimientos que tenga, pero las obras sí, dan testimonio de la verdad que os digo y afirmo. Hemos trabajado juntos estos años y nos hemos comprendido plenamente. Lo que hemos podido realizar en la Parroquia, San Salvador, Centro Social y Residencia Parroquial dan testimonio claro de ello. A todos vosotros os agradezco con toda el alma las múltiples atenciones con que me habéis colmado y la colaboración y ayuda que habéis prestado siempre a la Parroquia en sus múltiples actividades pastorales y apostólicas. Quiero dedicar un recuerdo especial a la Comunidad de P.P. Franciscanos que siempre han prestado una ayuda muy valiosa a la Parroquia y también, tengo que decirlo llanamente, han sido fidelísimos a mi pobre persona. Hemos dado ejemplo de unidad en el amor y por ello damos gracias al Señor. También agradezco la fidelidad que he visto en todos los sacerdotes que han colaborado conmigo en los años de permanencia en esta villa. Unos han fallecido ya (que su alma descanse en paz) otros viven aún y con ellos continuaremos siempre la amistad sincera vivida en nuestros años de ministerio. Quiero mencionar la labor que han dado a la Parroquia las Religiosas de la Caridad. Con amor y desinterés han colaborado conmigo y por ello les estoy sumamente agradecido en el Señor. Y ahora al despedirme de vosotros os suplico que me despidáis con la nobleza que os caracteriza y distingue: Os ruego que me despidáis perdonándome tantas cosas malas y desacertadas que he hecho. No ha habido mala voluntad, pero somos hombres y por serlo estamos cargados de miseria y pecado. Lo reconozco y por ello os pido perdón. Desde el nuevo lugar de trabajo donde me ha colocado el Señor me ofrezco totalmente a vosotros. Seré siempre vuestro amigo. Así me despido de vosotros: seguro de vuestro perdón, de vuestro aprecio y de vuestro amor. Mateo Galmés, Párroco Quizás para el pueblo no tenga mucha importancia, pero sí para la Revista, la reunión que en torno a una mesa en amigable camaradería nos reunimos nada menos que Trece colaboradores de BELLPUIG un mediodía veraniego de 5 de agosto, allá en La Colonia, despidiendo al que desde su fundación ha sido piloto de esta nave de 4 hojas de letra impresa, D. Mateo. Al socaire de una prolongada sobremesa, se habló de BELLPUIG, de su pasado y de sus posibilidades y nada menos que trece también son los temas que se trataron: subsistencia económica, estudio de subvenciones y anuncios, posibilidad de darle carácter comarcal, sobre la inclusión de información de otros pueblos, colaboraciones de gente joven, establecer criterios de responsabilidad, analizar las secciones, problemas de distribución de la revista, colaboraciones, extensión de las mismas, consideración de órgano parroquial y popular, abertura a temas nuevos y aumento de comentarios de actualidad. Las Fiestas Patronales han ocupado buen espacio de los comentarios de actualidad, primero en Arta, después en La Colonia y Cala Ratjada han tenido números variados y suficientes para lograr distraer por unas horas a grandes y chicos del quehacer y monotonía de una vida normal de trabajo. En las patronales de Arta, la espectacularidad corrió a cargo del espectáculo taurino y de una primera noche de verbena; la excentricidad la cuidó otro conjunto or(Termina en la pág. 9) © 62 Septiembre BELLPUIG de 1968 D I A L O G A N D O con... Don Mateo Galmés Galmés FUNDADOR Y DIRECTOR Como ya deben saber muchos de nuestros lectores, don Mateo Galmés, nuestro querido Director hasta el momento, ha sido destinado a Manacor. Y en la ciudad de las perlas residirá ya, cuando estas líneas vean la luz pública. Por todo ello, obligado era suplicar a D. Mateo una breve entrevista para nuestra mensual sección, a la que él, con toda amabilidad, ha accedido. Nuestro interlocutor nos recibe en su despacho particular, y, para atendernos, deja a medio hacer unos trabajos que, sin embargo, le urgían. Y en presencia del Sr. Vicario don Jaime Sancho, va contestando lentamente, pero con seguridad, a las preguntas que le formulamos. —Si le parece, hagamos un poco de historia. ¿En qué fecha llegó a Arta y en qué lugares había residido anteriormente como sacerdote? —Llegué a este hospitalario pueblo el 26 de agosto de 1956, procedente de la Parroquia de Nuestra Señora de los Dolores de Manacor, en donde residí como Vicario por espacio de cinco años. Y a donde vuelvo ahora al cabo de doce años de ausencia, esta vez como Cura Arcipreste. Anteriormente, había ocupado el mismo cargo de Vicario durante dos años en Galilea. —¿Qué impresión le causaron los primeros contactos que tuvo con nuestro pueblo? —Totalmente esperanzadora. —¿Y qué impresión tiene ahora al cabo de estos doce años? —En general, excelente. Y lo digo con sinceridad. El pueblo de Arta, según mi modesta opinión, es, o al menos ha sido para mí, además de hospitalario como he dicho al principio, caritativo y auténtico. Sin hipocresía. Aunque no masivo. —¿Como definiría su labor de Ecónomo de Arta durante estos doce años? —Los resultados de ella mucho mejor que los juzgue el pueblo. Ahora bien, yo por mi parte creo DE "BELLPUIG" haber cumplido con mi deber. Y por dicho motivo, estoy satisfecho de la mayoría de ellos. No obstante, reconozco que, como mortal, en algunos casos me he equivocado. Y si hay alguien en Arta que se haya visto perjudicado o se sienta ofendido a causa de mis equivocaciones, que, ¡por favor! me conceda la gracia de perdonarme. Pues sin- Don Mateo Galmés C u a n d o t o m o la p l u m a p a r a e s c r i b i r m i ú l t i m o a r t í c u l o c o m o Redactor- d e B E L L P U I G lo h a g o con el doble s e n t i m i e n t o de p e n a por la separación y de alegría porque vamos a hablar d e un amigo común: D . Mateo Ahora que ha dejado d e ser el Párroco de nuestro Galmés. pueblo y Director d e e s t e p e r i ó d i c o , c u a n d o y a n o s e e n c u e n t r a e n m e d i o d e n o s o t r o s n i nos u n e n a é l m á s lazos que los del r e c u e r d o es probable que cuando lleguen y la a m i s t a d contremos separdos por miles de k i l ó m e t r o s — libertad y sus podemos y debemos —y estas líneas a sus manos hacernos unas debieran ir s i n ahora c u a n d o hasta él y y o n o s e n - es c u a n d o reflexiones con sobre mayor su persona estoy conven- actuaciones. Posiblemente estas lineas firma —pues c i d o q u e r e f l e j a n e l p e n s a r y e l s e n t i r d e t o d a la R e d a c c i ó n d e B E L L P U I G , y hasta m e atrevo a creer que el de m u c h í s i m o s a r t a n e n s e s — , pero se quieren es mejor decir cosas tan personales hacerlo D. Mateo, Es obvio con el y la firma amigo casi de por como las que voy a decir cuando c r e o que delante. todos. perogrullesco hablar de esta faceta personal de "D. M a t e u " : T u v o s i e m p r e p a r a c o n t o d o s u n a s o n r i s a e n l o s l a b i o s , u n a broma oportuna para cada ocasión, una cordialidad desbordante que le brotaba, de dentro, por e s t o sabía reir con el q u e reía y sufrir con los q u e lloraban... C a d a f a m i l i a a r t a n e n s e s a b í a q u e a su p r o p i a estaba también unido D. alegría o a s u p r o p i o dolor Mateo. S i r v i ó a t o d o s e n t o d o c u a n t o p u d o y c o n t o d o s l o s m e d i o s a s u alcance, sabía ofrecer salir al sus servicios sin encuentro Para él no económicos, del que contaron ni siquiera apenas podía nunca las necesidad de pedírselos, bandos ni convicciones camarillas, religiosas, estados porque a cada persona por e l s o l o h e c h o d e s e r l o . S a b í a h a l l a r todas las y perdonar cosas enfado en tiempo que verdad— él llegaba conviví pude podía alabar, con a un con él oir de s u s —y Sacerdote Es difícil y probablemente tintas facetas, de hombre, de lo y siempre Trabajó fuerzas de con en todo, la u n i d a d : Iglesia claro de Supo buscar recibió digo la m á s una la luz de donde por tal o inútil y nunca, atendiéndome mínima ni respetar e l l a d o b u e n o de deficiencia: nunca, distiguir cristiano, a la n u n c a un en t o d o el más estricta murmuración: "D. M a t e u " Iglesia era procurando unida, en una de sacerdote, supo aglutinar artanense, todos los sectores y aceptó viniere vez y por la testimonio amanecer, lo labios cualquier sociales sabía c u a n d o no callaba. El es prontitud nuevo p u e s sabía niecsitarlo. en por persona todo también un m i s m o dar, por consiguiendo sus dis- e t c . : l o q u e u n o es, encima una sacerdote. cauce t o d a s las de todo, el armonía perfecta tendencias. de la verdad en viniere: las m i s m a s cual actuación suya, cualquier parte, y siempre la c r í t i c a s , q u e a l g u n a q u e otra las aprovechó para examinar i Septiembre de 1968 BELLPUIG ceramente lo siento de veras. Por otra parte, me enorgullezco en destacar que por lo que respecta a mí, de nadie en absoluto, guardo el más leve rencor. —Parte del pueblo tiene en su creencia que Vd. había solicitado previamente su traslado. ¿Qué hay de cierto en ello? —El pasado 11 de junio me mandó llamar el Vicario General y me comunicó que iba destinado de Cura Arcipreste a Manacor. Esta fue la primera noticia que tuve sobre el particular. Y esta es la pura verdad sobre ello. No obstante, el debo añadir que si bien fue sorpresa para todos el ser destinado a Manacor, no lo fue tanto que cesara como Ecónomo de Arta, pues después de doce años de residir aquí, ya podía hacerme a la idea de que una hora u otra tenía que recibir la noticia de traslado. —¿Qué aconsejaría al nuevo Ecónomo, en estos momentos, para facilitarle su labor en Arta? —Primeramente que tenga contactos directos con todo el pueblo en general, sin distinción de edades, posiciones o clases, apreciando a todos por un igual. Después que amigo, el sacerdote, el hombre... más p r o f u n d a m e n t e justo sus propias motivaciones y supo rectificar cuando era hacerlo. Abierto mentar al Espíritu, aquellas tuvo una especial manifestaciones que intuición creía para d e s c u b r i r provenientes del y a la h o r a d e t o m a r d e c i s i o n e s t u v o por n o r m a — a u n por e n c i m a d e l plimiento formal de cualquier otra norma— la consigna fo- Espíritu, de y cum- S. Pablo; "no a p a g u é i s e l E s p í r i t u . . . " E n e s t o y o m i s m o h e r e c i b i d o d e é l m u c h a s y valiosas lecciones. El hombre Hablar de D. Mateo como hombre es asumir una tarea difícil de realizar, de s u personalidad —El hombre lismos por esto me para mi referiré más simplemente valiosos y el hombre que, aspectos destacables: d e u n a sola cara, sin doblez, sin despersonalizantes, completamente a aquellos politiquerías ni sabiéndose limitado, plemente lo que en cada m o m e n t o cree su deber, sin preocuparle mínimo de d e s o r d e n el cubrir u n a s apariencias o forma- hace sim- lo más descuido. — E l h o m b r e del testimonio que podía hablar claramente y sin tapujos, de Cristo, d e la Iglesia, de las exigencias cristianas, de la oración o sacrificio, p o r q u e su p r o p i a v i d a d a b a t e s t i m o n i o d e l o q u e d e c í a o el predi- caba. —JE1 h o m b r e de Arta pobre simplemente que, "con habiendo el dinero semanas en Manacor", el hombre administrado necesario millones, para pasar q u e , al c o m e n t a r l a s p a l a b r a s "no s e p u e d e s e r v i r a D i o s y al d i n e r o " , p u d o decir se las sin bajar marcha primeras de Cristo: la cabeza: "La m e j o r m a n e r a d e n o a m a r e l d i n e r o e s n o t e n e r l o , d a r l o a l o s d e m á s " . Últimamente se han escrito muchos libros y artículos de l o s p o b r e s y la p o b r e z a s a c e r d o t a l . podido leer ha sido éste, porque —El y hombre con defectos, Para está mí escrito porque D. el c o n la Mateo s o b r e la mejor vida tiene Iglesia artículo que he de- u n hombre. también defectos deficiencias. No voy a caer en el tópico de decir que tiene defectos porque hombre y todos los h o m b r e s los tienen. D. Mateo tiene defectos muy cretos con los q u e t i e n e que enfrentarse todos los días. P e r o estas deficiencias, con cuando marchamo limitación y le de son aceptadas virtud, hacen capacitan como tales al h o m b r e para encontrar y más no se pretende consciente la luz de la de es con- mismas pasarlas su propia verdad. *** Este tensión artículo ha sido escrito de hipócrita halagar a o farisaica; que se cumplan los h o m b r e s nadie, lo h e una vez más vuestras de cara a la verdad, porque escrito aborrezco simplemente aquellas palabras obras buenas, para que sin la m e n o r intimamente con toda el único del Evangelio: glorifiquen pre- postura intento "Que a vuestro de vean Padre que está e n el cielo". Si se cumple tículo importan esto, los demás poco... o comentarios que pueda suscitar este ar- nada. J. S a n c h o Gili a pesar de ello no se comprometa totalmente con ninguno de ellos, procurando que entre todos reine la paz y la unión. Y, finalmente, que no se fije demasiado en lo hecho por mí y obre según su propia conciencia bajo todos los aspectos. —Sin duda de su paso por Arta recordará Vd. infinidad de anécdotas. ¿Podría contarnos alguna? —¡Han sido tantas! Pero muchas de ellas es preferible queden en el anonimato. No obstante, ya que insistes, voy a contarte una que me sucedió al principio de residir yo aquí. Como debes recordar, en febrero del año 1956 cayó en Arta una nevada de época. Seguidamente el anterior Ecónomo ordenó reparar los tejados y cambiar si había alguna teja averiada. Sin embargo, en una de las primeras noches que pernocté en Arta llovió en abundancia. Y, al levantarnos por la mañana mi hermana y yo, encontramos en la rectoría una cantidad asombrosa de agua. Y es que el arreglo por esta vez, no había sido todo lo eficaz que era de desear. —Vd. D. Mateo, fue fundador de BELLPUIG. ¿Se ha arrepentido alguna vez de ello? —Rotundamente, no. Es más, me siento honradísimo, no de haber sido el fundador, que ello no es exacto, sino de haber sido uno de los fundadores. —¿ Puede decir a los lectores cuáles han sido durante estos años de existencia de BELLPUIG los principales problemas? —El más grave, ha sido y sigue siendo el económico. Aunque gracias a Dios, entre suscriptores, protectores, anunciantes y alguna que otra ayuda esporádica, el periódico sigue adelante. Y ya que de BELLPUIG hablamos te ruego hagas constar en este escrito mi más sincera gratitud a todos los que de una forma u otra han contribuido a que el periódico continuase imprimiéndose, esperando que no tan polo continuará saliendo todos los meses, si no que con la ayuda de todos mejorará en todos los conceptos. ¡Ah! Y a ver si todos los meses también, me lo mandan a mi nueva residencia. —De acuerdo D. Mateo, pero... También alguna vez( podría venir Vd. a buscarlo... Terpo BELLPUIG S e p t i e m b r e d e 1968 P a r r o q u i a d e Aria II NOTA En este número de despedida, ha querido D. Mateo Galmés dar cuenta a todos los artanenses del estado o situación económica de la Parroquia en general, asi como de las tres grandes obras Parroquiales de estos últimos años: —El Centro Social. —San Salvador. —La Residencia Parroquial. CENTRO La finalidad cida al de esta extinguirse Caja de d e Arta y el parroquia ha sido una ejercicio siempre valiosa ayuda de su ministerio Durante estos años, tos, s e h a n h a b i l i t a d o primera y para la para el enseñanza de varias d e la c a s a y s e h a n c o n s - poderosamente No dejo ninguna Hemos deuda de destacar el gran valor e a la de nuestros feligreses la u n a casa, pro- mas que en oración con el S e ñ o r ante pero atractivo El salón-bar Con lo que en contacto el sagrario están sencillo d e la capilla. Vicarios. A nuestro juicio es preferible una casa derruida. compró esta tener los sacerdotes casa Hace que años porque la y de y El han alternado de clases Club huésped Parroquia. 3." A p a r t i r d e l m e s d e e n e r o para obras sociales, y e n franca dignísimo pisos construidos la res- Esto y de los e n la casa d e la c a l l e G r e c h . D e j o e n l a P a r r o q u i a la cantidad d e 43.844 peseta?. 4.° D u r a n t e m i s a ñ a s d e p e r m a n e n cia c o n v c s a t r o s n u n c a os h e p e d i d o dinero. tranquila Me voy con la conciencia de que no he buscado ni vuestro oro, ni vuestro dinero. Os h e querido entrañablemente que he hecha todo lo os lo d e j o c o n la ilu- sión de un Padre únicamente y para que ha sus hijos. trabajado Me voy sin dinero porque todo os lo h e dado. Me llevo e n cambio vuestro aprecio. Esto m e basta. Mateo Galmés, El M a g n í f i c o A y u n t a m i e n t o y la P a r r o q u i a empezaron l a s o b r a s . L a A s o c i a c i ó n de los Castillos h a dirigido la restauración. se ha hecho en un a ñ o pero Párroco to s e r á una realidad la t o t a l restaura- ción del Santuario. Desde estas queremos líneas agradecer de la BELLPUIG, valiosa ayuda q u e h a n p r e s t a d o l a A s o c i a c i ó n d e Castillos c o m o t a m b i é n e l i n t e r é s y el apoyo moral y económico sin el prestado cual no p o r el hubiera sin de S a n Salvador. dis111 camara- últimamente- del Centro es ayudan- institución. Nuestros PARROQUIAL VERA- NIEGA DE S A N GUILLERMO Y SAN ANTONIO votos 1. — L a R e s i d e n c i a queda asi como rroquia pueda misión humano cumplir elevando de nuestra los altos el nivel fines de cultural y villa. giosa y también en el apostólica Centro. esta obra de siga y todo sea para por sacerdotes, religiosas y seglares. han tenido Q u e Dios Arta. 2. — E s t a r á r e g i d a p o r u n P a t r o n a t o integrado Todas las actividades de cultura reli- bendiciendo pesetas. u n a restau- a ñ o pasado. dos caridad y otras a juicio d e l Párroco Social el ha e s t a d o s i e m p r e , p r o p i e d a d d e la P a - cabida d e 8.250 necesitaba se- i n i c i ó RESIDENCIA Llevant tauración de S a n Salvador, obras de del Centro y para e l C l u b para q u e colaborando to- Parroquia tendrá mensualmente a s u cantidad Santuario p o d i d o r e a l i z a r s e la t a n d e s e a d a r e s t a u - dería y amistad. su la El ración ración tan benéfica procede q u e darnos todos y s e h a h e c h o esta i n v e r s i ó n para el disposición tiene punto do n o b l e m e n t e a c u m p l i r la f i n a l i d a d d e d e la m i s m a María de descanso tinción se Parro- reunión quia la necesitaba, h o y n o la necesita bien el Señor. un los a r t a n e n s e s q u e en s u s horas de ocio para ante a sus poderosa es y ha sido sos-vivienda pisos se postran de convivencia de dos hijos Ayuntamiento se ha sacado se h a n pagado dos pipara l o s S r e s . que como pies pidiéndole s u intercesión capilla del Centro Social. A todas horas, inclus o y a m u y e n t r a d a la n o c h e , v e m o s a l - p i e d a d d e la parroquia. los Mucho escolar. i m p o r t a n c i a q u e h a t e n i d o p a r a la p i e - Parroquia. 2.° S e h a v e n d i d o de Nuestra Se- a ú n h a y a l g o q u e h a c e r . A y u d a d y pron- dad 1.° a la o b r a de Arta. bellísima ñ o r a r e c i b e e n s u r e g a z o d e M a d r e las jun- Colegio truido otras. U n patio m u y capaz, ayuda Algunas notas al despedirme villa imagen a Jesús. pastoral. trabajando para segunda habitaciones La alegrías y l a s p e n a s y la vida d e todos cristiana". Esta casa, centro y s e d e d e múltiples actividades, de n u e s t r a moral y re- de los habitantes ejercicio de la caridad Rural SALVADOR S a n S a l v a d o r e s e l C e n t r o y e l alma institución, na- la Arta, e s e l " m e j o r a m i e n t o ligioso SAN SOCIAL 3. — P a r a s u a d m i n i s t r a c i ó n h a b r á un consejo de compuesto la C a r i d a d . por Ellas las Religiosas llevarán toda la el m e j o r a m i e n t o d e n u e s t r a a m a d a v i l l a a d m i n i s t r a c i ó n d e la c a s a , d a n d o c u e n t a de cada a ñ o ai P a t r o n a t o . Arta. Septiembre d e 1968 BELLPUIG 65_0 Situación económica actual Rdo. S r . D. Mateo Los miembros Hnas. La d e la Rvda. del Galmés, Pbro. Consejo de las Caridad. M. Superiora de la Resi- dencia. Sor Apolonia D. M a t e o D. A n d r é s COSAS 4. — E l d í a q u e l a R e s i d e n c i a ducto íntegro d e b e r á d e s t i n a r s e a obras de Caridad. 5. — E l P a t r o n a t o e n e l p l a z o d e d o s redactará los estatutos p o r los cuales s e regirá la O b r a d e la R e s i d e n cia. do a la O b r a t a n t a s p e r s o n a s d e b u e n a Desde hace muchos años la Parro- quia h a t e n i d o la p r e o c u p a c i ó n colonias escolares a la orilla Los niños y niñas por l a s del mar. de- Arta, s i n d i s t i n - ción d e c l a s e s , h a n p o d i d o d i s f r u t a r de unos días de vacaciones en el clima sano d e la C o l o n i a año unos de San Pedro. 140 n i ñ o s h a n p a s a d o Este p o r la voluntad. Dedicamos agradecimiento y señalamos especial a las sas d e la C a r i d a d , q u e con t a n t o desinterés y entrega la R e s i d e n c i a . Dios s e lo p a g a r á Queremos cas deudas hacer constar q u e las po- d e la R e s i d e n c i a quedarán ella m i s m a p u e d e y debe hacerlo. Parroquia, de no exigirles cuota la deter- en cum- plidamente. norma, por amor, han trabajado saldadas plenamente un Religio- Residencia. Durante- estos años ha sido cumplida remos dentro indicar de- p o c o s en ello años que ya q u e los Quebienes minada, sino que los p a d r e s a concien- de- l a P a r r o q u i a n o q u e d a n g r a v a d o s e n cia d i e r a n l o q u e p u d i e r a n p a r a l a s v a - ningún caciones de sus hijos. E n ésto sidencia ha Arta sido para la R e - una obra e m i n e n t e m e n t e social. L o s d e otros p u e blos h a n p a g a d o u n a c u o t a m í n i m a para cubrir la « n e c e s i d a d e s y así h a n a y u d a do positivamente a la obra de nuestra Residencia. Desde queremos aspecto. Eso llena d e alegría satisfacción jado páginas agradecer la c o l a b o r a c i ó n de BELLPUIG con toda sincera el alma que h a n presta- a todos les q u e h a n e n la O b r a . L a s o b r a s y traba- deben sos- tenerse e l l a s s o l a s . Ahí q u e d a la Resi- dencia Parroquial de San Guillermo Veraniega y San Antonio d e Arta. El P a t r o n a t o q u e d a integrado por los señores estas Q U E NI VAN NI V I E N E N . . . Este setiembre movido su quehacer nos va a dar con su retorno obligado al quehacer habitual d e s t i n a r á el 5 0 % a obras sociales de la Congregación años Sureda. Setiembre venderse a juicio d e l P a t r o n a t o . El pro- las H n a s . d e l a Eucaristía. haya cumplido su misión y no sea útil, p o d r á sociales. E l P a t r o n a t o d e la Sancho. q u e se citan limo. Sr. Vicario a continuación: General cesis. Rdo. Sr. Párroco de Arta. d e la Dió- Ya vuelve el viento y la lluvia, la lluvia y el vendaval, vuelve también la vendimia, el vino blanco o natural; vuelve el fútbol y la liga, la quiniela, el marcador, la bronca al arbitro, el chut, el chut que no llega a gol, y llega también la multa... ai club o al entrenador, pues de setiembre hace «agosto» nuestra Federación... Nos trae también setiembre la escuela a la población: se abren las aulas de clase, se abre el texto y la lección... y a los padres se les abre también la preocupación de los textos y el dinero para matriculación, I y para algunos se abre i también —y no es razón— el deber de hacer «deberes» para que su hijo pueda sin ninguna complicación pasárselo ricamente viendo la televisión; y el padre, que pringa y pringa con la pala o el azadón durante el día, a la noche coge el cuaderno y se sienta se sienta en el comedor a preparar a su hijo la suma o la división... En fin, que llegó setiembre, señores, y es cuestión de arremangarse de veras: se acabó la «vacación»... BELLPUIG Septiembre REPORTAJE d e 1968 este mes LA RESIDENCIA PARROQUIAL p o r Era e n marzo d e l año 1961 cuando el Sr, el Ecónomo primer D. Mateo toque interesante y construcción de Galmés, atención necesario de daba sobre lo que sería la una residencia donde solo mes cien jóvenes;... Con de funcionamiento más y humildes estas sencillas bras, t a n s e n c i l l a s y h u m i l d e s como él piedra d e u n a gran obra estaba sar unos lo q u e u n d í a n o m u y lejano un ambiente amor, y días de entre de veraneo hermandad, otras cosas con unión decía: y Está s e m b r a d a la isla d e l u g a r e s q u e n o s o n precisamente de turismo, y donde mente se puede reunir fácil- una colonia d e adolescentes. No cabe tenía dar el realidad una idea duda a la cual forma, pero antes terreno, pues siendo envergadura d e que- é l En maravillosa agosto del mismo estudiaba realizar. Los año para a una gran voluntad, inmenso h a c e r p a r a m e j o r a r y d e s a r r o l l a r la v e r - un gran ios pensando trabajos, Para pudiera de q u e forma de de ello, dar, unos p a r a la r e s i d e n c i a empezar mento, entre Vera- un llama- a todos los feligreses... Abrimos una suscripción del todo volunesta obra que con la ayuda de Dios pronto taria para poner en marcha vere- mos realizada; este f u e el s e g u n d o aviso para q u e las g e n t e s bles d e Arta, los posi- colaboradores, sados e n la gran se sintieran obra intere- que emprendía este un entero, faltó a Dios gracias, creo que n o l e la gran colaboración de muchas los ecónomo nuevo paralizadas organizó trabajo agosto ecónomo, del año con ya realizado la dinero era realizada al m o figura un dona- d e la C a j a d e A h o empuje de a las obras dinero para empezado de ya l a s obras de Parroquial Veraniega en la San Pedro es u n a obra d e Arta... social la habitabilidad la pero faltaba más dinero, decir mucho la e s p e r a n z a q u e sería de conseguir- lo ú l t i m o q u e s e p i e r d e e s l a e s p e r a n z a , y, d e e s t o e l c o r a z ó n d e D . M a t e o lleno El e d i t o r i a l del pasado de BELLPUIG a ñ o 19-67 d e c í a , de Veraniega de S a n Guillermo y San An- Residencia debe ran meter ser una pasar sus vacaciones en la dencia procuren avisar l o antes a las religiosas lugar Las Lo para o a la p a r r o q u i a , h a y condiciones que quieran son las d e siempre; o puedan los pequeña, pero ya e n un el creador d e la residencia padres. N o h a y n a d a fijo p a r a l o s n i ñ o s y n i ñ a s de nuestra Cuando parroquia. se hace u n a gran obra sin miras de lucro, cuando los beneficiarios son los hijos d e u n a población, cristiana. Resi- posible ellos. una Cuando junio Residencia marco de la igualdad, d e l amor, caridad asegurar está a rebosar. y decencia del tercera lo no faltaba, pues como todos sabemos La por e x - en su programación ningún aspecto co- persona sacrifica todo cuando cuanto se es y s e t i e n e para esta obra, p u e d e s i n una duda llamarse otra cial, y l a R e s i d e n c i a p a r r o q u i a l s i n d u - en da alguna p u e d e llamarse d e este modo. Dios y en los artanenses, los artanenses E s t á s i t u a d a la R e s i d e n c i a d e cara al escribía albergar de por h a c e r , s i s e p o d í a alegría realidad. ha podido la tonio. Todos los n i ñ o s y niñas q u e quie- celencia. N o p o d e m o s ni debemos gran limpia, ya t e r m i n a d a , 1963, decía podemos de campo, estuviese ro p a r a t e r m i n a r l a e r a p r e c i s o d i n e r o y por falta Residencia se ha hecho casita cia una gran r e s i d e n c i a , u n a gran obra, pe- P U I G D. Mateo decía a los artanenses. que el proyecto largo t i e m p o acariciado, Una Veraniega. combina- obra d e todos y para todos dentro d e l en Residencia h o y en almacén cualquier plia q u e las obras Ya llamada visitar en pequeño en mercial, nuestro casa q u e se p u e d e transformada a el que del ciego, algún le personas, aunque esta no f u e s e lo a m requerían. por los j ó v e n e s sorteos aportar se En abril d e 1964 p o r m e d i o d e B E L L Hemos amor fuerza deseo, ayuda continuarlas. Residencia pueblo efectuar un N o s e crea por esto q u e la Residen- rros d e B a l e a r e s , (cien m i l pesetas) q u e dieron Colonia del gran l a s a p o r t a c i o n e s q u e para tivo d importancia tra en beneficio la a cuanta fin s e r e c i b i e r o n nuestro sacerdote en beneficio de n u e s juventud, realizar sacar para nue-stro solicitó Colonia d e S a n P e d r o unos solares para l o s t r a b a j o s de- dónde dinero que pudiese de una Residencia La oase, p a r t e d e la m i s m a e s t a b a e n c o n d i c i o n e s tómbolas, re- como de- fuese tenemos "Sant La t e m p o r a d a . q u e sirvió cordar q u e se debía se horas de inaugurar de campo debía cosa miento sincero de esta la palabra. Hacemos la f o r m a lo q u e él consideraba han adquirido para la parroquia e n La Parroquial. para día después de G u i l l e m i S a n t Antoni" abría s u s puer- q u e d ó tal cual era, y e s m u y j u s t o re- D. M a t e o con el cupón niega residencia, d e 1 9 6 4 la R e s i - Veraniega pero que era d e todo menos esto, mien- ción oportunamente de Parroquial tras, machar el clavo n o s decía D . Mateo, s e la e d i f i c a c i ó n d í a 26 d e j u l i o be, t e n e r l o s q u e b r a d e r o s d e c a b e z a , l a s dijo; a de Arta tienen con El dencia casita mismos. obra empezó le dio nombre cantidad una sería en tas se solicitó, la gran colaboración d e todo el hombres nomo. puesta, dadera obra. N o q u i s i e r a el q u e suscri- como terminar una realidad c o m o les decía el Sr. ecó- una pobre y m í s e r a casa d e c a m p o a la pueblo, y para sería a una obra precisaba, residencia, esta- b a n s e g u r o s d e q u e la R e s i d e n c i a preparar empezaba debía una c o n f i a b a n e n O. M a t e o , e n s u confianza y en s u capacidad, los artanenses cual lograr la m e n o r pala- m i s m o , daba a e n t e n d e r q u e , la primera los j ó v e n e s de a m b o s s e x o s p u d i e r a n p a cuantos de O r e l estas palabras ya tenía parte del camino andado, grandísima p o r andar, él y confiaba obra e m i n e n t e m e n t e so- Septiembre d e 1968 mar, tiene BELLPUIG a s u espalda que u n e A r t a la carretera c o n L a Colonia Pedro y l o s montes Farruch, d e San Tiene e n las capacidad para dispone, unas 8 0 o 90 cocina distrid e que e n l a cual se p u e d e v e r a l a s h e r m a n a s d e l a Caridad trabajando continuamente, una cámara f r i g o r í f i c a Mateo, e s l a g a r a n t í a d e la q u é m á s preguntas a la vista l o s hechos. ¿cómo fue el pensar mira, NACIMIENTOS la Residencia empezó porque u n año acompañamos a u n grupo d e niños a la Colonia, y v i e n d o l o bien q u e resultaba, poco a poco fuimos montando hecho, es l o que h o y tenemos u n a obra social q u e va d e cara a todos, a los ricos y a los pobres, d e tal manera d e que todos s e puedan encon- conservación d e los alimentos, a s í como trar c o n v i v i e n d o j u n t o s , c o n o c i é n d o s e y las quitando máquinas piezas lavadoras de tejidos ella, u n g r a n lo s o n d e las que se emplean en comedor capaz para los turnos q u e s e p u e d a n h a c e r , y n o p o d í a faltar u n a capilla donde c e l e b r a r la Cuenta todo cuanto descriminación social, obra también este modelo d e Re- sidencia con t o d o s l o s servicios tiene pueda haber d e p o r tanto por finalidad esta q u e niños y niñas d e todas clases p u e d a n pasar unos días la Santa M i s a . d e vacaciones orilla sanos y alegres a d e l mar s i n distinciones d e ninguna clase. sanita- Hablando con é l s e v e claramente la rios n e c e s a r i o s , u n p o z o q u e s u m i n i s t r a staisfacción del que h a hecho una gran el agua para e s t o s y l a s d u c h a s , d i s p o - realidad d e lo que durante mucho tiem- niendo po fueron también d e u n a cisterna de 160.000 l i t r o s d e c a p a c i d a d . descue- En e l m o m e n t o d e veraneo de M a d r i d manas d e efectuar d e la Caridad, amabilidad, e n el fondo la visita el trabajo p o r d o s Her- trabajos y sus desvelos no fueron sacri- pertenecen f i c a r s e e n b a l d e , la R e s i d e n c i a e s t á a l a a vista d e todos, otro todos l o s jóvenes chicas t a m b i é n d e Binisalem también dos monjitas grupo de c o n t i n u o son lo forman y L a Vi- a cargo d e estas trabajan suficientes joven- d e San Vicente de Paul. E s t a s H e r m a n a s para junto a l a s que e n la R e s i d e n c i a atender y servir incluido arriba puedan Sin todas di- " L o q u e ¡quieran o l o s padres". duda Sant chicas dis- y con l a s condiciones m á s indicadas, se d i e r e e l c a s o . c o n estas a disposición d e d e Arta y para e n u n o de l o s turnos q u e s e organizan rroquial cen l o m i s m o , e s t á n e n c a n t a d a s d e estar está frutar d e ella sólo s e precisa pedir s e r an t u r n o d e s e t e n t a p e r s o n a s o m á s s i Hablando de sus ojos s e inacabado, s i n embargo, t o - Universitarias, citas y dos e n Arta s a b e m o s q u e s u labor, s u s distintos c o l e g i o s y a l g u n a s d e e l l a s s o n leta, d e s u sonrisa d e chicas u n grupo acompañadas a pesar alguna Veraniega Antoni" la R e s i d e n c i a P a d e Sant es la mejor Guillem obra q u e j a m á s s e hizo e n n u e s t r a i social localidad. Ahora q u e D . Mateo deja Arta, deja en l a R e s i d e n c i a y s a t i s f e c h a s d e l b u e n su q u e r i d a R e s i d e n c i a para p a s a r a M a - alojamiento nacor por orden d e la superioridad, nos ella, todas y servicio prometen encontrado en que volverán en daremos cuenta por l a j u v e n t u d a r t a n e n s e . D e s d e tades p á g i n a s y con -notivo d e s u d e s p e d i d a , para q u e l o s g r u p o s reciba sean m á s n u m e r o s o s . En l a a m p l i a testa terraza a u n a sola D. Mateo pregunta Calle Día 2 4 Agosto. Antonia Ríos D o mínguez, hija d e Benito y Rafaela. Calle Gran vía, s / n . Día 2 4 agosto. Antonio Servera Santandreu, hijo d e Jaime y d e María. C a l l e A l c a r i o t , 1 0 . Día 2 9 Agosto. Alfredo Picó Gómez, hijo d e A l f r e d o y d e María del Carmen, Calle Almudaina, 4. Día 29 Agosto. J a i m e P a l o u Lliteras, h i j o d e J a i m e y d e M a g d a l e n a , Figueral, 21. con- que le he nio n u e s t r o Sr. e c ó n o m o de nuestro MATRIMONIOS Día 3 A g o s to. Antonio Tous Llaneras con María d e los D e s a m p a r a dos Velázquez Canelo, e n la Iglesia Parroquial d e la Tranfiguración del Señor. B e n dijo la unión e l Rvdo. Sr. D o n Jaime S a n c h o Gili, vicario. Día 18 d e Agosto. M i g u e l S u r e d a Mestre c o n Antonia Vidal Perelló, en la Iglesia Parroquial d e l a Transfiguración del Señor. Bendijo también la unión el Rvdo. Sr. D . Jaime Sancho Gili. d e l o m u c h o q u e hizo años v e n i d e r o s y h a r á n e n t r e s u s a m i s propaganda María. Día 3 Agosto. P e d r o V a quer Cassellas, hijo d e P e d r o y María. Calle M. B l a n e s , 3 1 . Día 13 A g o s to. M a r í a I s a bel F e b r e r A l zamora, hija de J a i m e y d e C a r e t a , 5. adivina claramente la tristeza por dejar llan e l t e l e v i s o r y u n t o c a d i s c o s . están proyectos y a pesar d e esta satisfacción Entre l o s a r t í c u l o s d e r e c r e o Ecos Artanenses crear l a Residencia? —Pues los 9 dormitorios una amplia para s e tiene —D. d e l día. plazas q u e e s l a s u m a d e c a m a s buidas e n t r e cuando Xoroi y de s a M u r t a l e d a n s u s o m b r a primeras horas formulado, más sincero estas el testimoagradeci- miento DEFUNCIONES .ti Día 5 Agos¿r, to. A l a e d a d de 76 años f a f-i l l e c i ó Catalina i Massanet P a s 11) t o r . C a l l e S o n Servera, 3. Día 7 A g o s to. A la e d a d ^ d e 76 años f a lleció Miguel R i e r a Torren-:, C a l l e S o n S e r v e r a , 27. D í a 7 A g o s t o . A la e d a d d e 7 0 años falleció P e d r o Alzamora Ferragut. C a l l e J o s é S a n c h o , 2 8 . D í a 14 A g o s t o . A la e d a d d e 8 0 años falleció A n t o n i a Gil Gili. Calle B a r r a c a s , 1. EL TELEVISOR AMERICANO ¡ _DE MAYOR VENTA EN EL MUNDO § Día 21 Agosto. A la edad d e 78 años falleció A n t o n i a Brunet S a n cho. Calle Caridad, 11. Día 27 Agosto. A la edad d e 70 años falleció Francisca Fuster Bonnín. Calle Rafael Blanes, 2 8 . TERMOFRIGIDUS Día 28 agosto. A la edad d e 46 años falleció e n acto d e servicio al prójimo Jerónimo Bisbal Ginard. Calle Abrevadero, 2 6 . EL FRIGORÍFICO EUROPEO - 5 AÑOS DE GARANTÍA D í a 3 0 a g o s t o . A la e d a d d e 7 0 años falleció Catalina Massanet S u reda. Calle Aixa, 6. RADIO ELECTRICIDAD - A. Blaaef, 7 - ARTÀ Todos ellos descansen e n paz : © 68 BELLPUIG S e p t i e m b r e d e 1968 NOTICIARIO SENTIDA DESGRACIA Víctima 29 de u n fatal d e Julio el años de edad. manifestó a niño accidente, falleció Ignacio El p r o f u n d o durante merosísimos lencia LOCAL María sentimiento el f u n e r a l artanenses los padres la pasado de 6 popular se al q u e a c u d i e r o n n u - para de el Ginard, manifestar criatura. su La condo- profunda c e r t e z a d e .caber q u e s u a l m a d e s c a n s a e n e l S e ñ o r es el m a y o r c o n s u e l o para s u s f a m i l i a r e s y amigos. E N A C T O D E S E R V I C I O al p r ó j i m o m u r i ó nuestro paisano Jerónimo día 30, cuando en desesperada Bisbal Ginard lucha el pasado con el mar enbrave- cido intentaba arrancar de entre las olas una mujer que s e ahogaba. La que tal conducción s e ofició manera del cadáver, en nuestra concurridos así c o m o parroquia por todas el funeral estuvieron aquellas nas a m i g a s o conocidas d e l finado q u e d e j a r o n patente el Descanse aprecio en que era tenido por de persobien todos. en paz. SIEMPRE A L SERVICIO DE FIESTAS PATRONALES LAS AMAS DE CASA Las fiestas d e S a n Salvador han transcurrido normalmente, de u n flojo conato de lluvia que amenazó interrumpir a pesar u n a d e l a s ver- benas. Cabe destacar la actuación de la compañía pastre", y la n o m e n o s EXPOSICIÓN sus distintas ''El Em- Artis, PINTURA llevó a cabo u n a exposición exposición ofrece cómico-taurina de la Compañía E n l a Caja d e P e n s i o n e s , los d í a s 3 a l 7 d e A g o s t o , e l C l u b Llevant M. B l a n e s , 14 - T e l é f o n o 51 A R T A (Mallorca) Le DE brillante constituyó estimulante secciones para de obras un éxito, nuestros y de pintores no dudamos mallorquines. que será Dicha provechosa y artistas. de ELECTRO - DOMÉSTICOS HOMENAJE A DON GUILLERMO El 7 de Agisto, con motivo URBANIZACIÓN CALA PROVENSALS BUJOSA del X I X Circuito Ciclista S a n S a l v a d o r , tuvo lugar u n s e n t i d o h o m e n a j e de la afición ciclista balear nuestro a D o n Guillermo Bujosa "Ganancia", que en p u e b l o h a sido eficaz promotor d e este deporte d e l pedal, también de otras En n o m b r e múltiples actividades d e la F e d e r a c i ó n como deportivas. Balear de Ciclismo, el Vice- p r e s i d e n t e d e la m i s m a , D o n J u l i á n G a r r i ó , i m p u s o a l h o m e n a jeado una medalla las a u t o r i d a d e s conmemorativa d e l acto, en presencia de locales. FUTBOL Situada en los terrenos Como anunciamos en el pasado número, damos a continuación Font de Sa Cala l o s n o m b r e s q u e c o n s t i t u y e n l a n u e v a J u n t a D i r e c t i v a d e l C . D . Arta; Venta de solares sellas; Presidente: ternales; al coñudo y a plazos Don Jaime Vicepresidente Vicesecretario: net, D . Bartolomé m teras, Informes: D. José Piris; Vicepresidente 2.°: D . J o s é D. Jaime Ferrer, María, Mayol; D. Bartolomé D. Juan D. Miguel drés D. Tesorero: Vocales: Massanet, Rosselló D. S e b a s t i á n Villalonga, Garau; 1.°; D . J a i m e Ca- Danús; Secretario: Lladp, Lliteras; Bru- D . C r i s t ó b a l LliD. Sancho, D. Rafael Francisco D . P e d r o Ma- D. Antonio Gabriel Moya, G i l i y D . An- Relaciones públicas: D . J a i m e C a s e l l a s , D . P e d r o M a t e r n a l e s y D . C r i s t ó b a l L l i t e r a s ; E n t r e n a d o r : D .An- FERRETERIA Y ESTANCO tonio Femenías; Delegado Juveniles: D. José Danús; Masajista: el popular "Fran- cisco". CABRER Arta Actividades aficionados inmediatas de 2 . a Regional d e l C. D . A r t a s e r á n tomar y e n el c a m p e o n a t o juvenil el p r ó x i m o 22 d e s e p t i e m b r e . parte e n e l c a m p e o n a t o de de Baleares q u e empezará s e p t i e m b r e cíe 1 9 6 8 BELLPUIG AGRADECIMIENTO La r e v i s t a " P e r l a s y C u e v a s " d e l p a s a d o d í a 17 d e A g o s t o p u b l i c ó u n a r e f e r e n cia de nuestro fiestas último número de BELLPUIG, aparecido con motivo de ARTANENCS nuestras patronales. Agradecemos A la s i m p á t i c a nota a nuestro colega manacorense El v e n i d e r les continuar estudios y realizar m e s hacia Alemania nuestro D . J a i m e la t e s i s nuestro Sancho la L i c e n c i a t u r a Comillas, a a la vicario finales y ha estado durante St. Jaume, l'Ofici q u e c a d a a n y c e l e b r a m a la M a r e de paisano de D é u de S t . Salvador. Gili. e n la U n i v e r s i d a d de doctoral Vos hi e s p e r a m D e s p u é s d e h a b e r t e r m i n a d o la c a r r e r a y h a b e r h e cho hi haurà EL VICARIO en la U n i v e r s i d a d de F r e i b u r g s e m a r c h a a este dia 2 0 d'octubre, 11 d e l m a t í , Parròquia Para CIUTAT y esperamos se- guir s i e n d o d i g n o s d e s u a t e n c i ó n . SE M A R C H A RESIDENTS Pontificia de un año con destino en a tots. Avisa els teus amics artanencs. n u e s t r a P a r r o q u i a y h a d i r i g i d o la R e d a c c i ó n d e B E L L PUIG durante todo este tiempo. SILUETA DEL MES ir* (Viene d e la p á g i n a 1) A la h o r a d e d e s p e d i r n o s d e é l , l e d e s e a m o s u n a feliz e s t a n c i a p o r t i e r r a s a l e m a n a s y é x i t o e n s u s e s tadios "Auf w i e d e r s e h e n , Herrn Doktor..,!" J. E . M o n t e p í o d e P r e v i s i ó n S o c i a l « D i v i n a Pastora» Pueden afiliarse desde l s 14 hasta 0 siguientes los 55 años y tendrán derecho a las prestaciones: Subsidio a la Vocación Religiosa, Nupcialidad, Natalidad, Vejez según período de cotización desde 6.000'— a 500'— pesetas mensuales. Accidente individual, asistencia social de calamidad por A u x i l i o al fallecimienta económica enfermedad. c o n l o s gastos d e s e p e l i o , asistencia r e l i g i o s a y civil, derecho a Sepultura, m á s 10.000'— a los familiares q u e corresponda. P a r a i n f o r m e s y a f i l i a c i o n e s , d i r í j a n s e a l G e s t o r D e l e g a d o d e Arta y p u e b l o s de la comarca: G A B R I E L M A S S A N E T F E M E N I A S . - Calle S o l , 5. MODERNO... SEGURO... DEFINITIVO! questal en una línea muy «in»; el tipismo, la velada folklórica y presencia de las «Xeremies»; la inquietud cultural, el certamen de pintura y el Teatro Regional; la nostalgia de tiempos mejores, ciclismo y fuegos artificiales; lo rechazable, los malos modos de algunos futbolistas pretendiendo borrar con brusquedades la inferioridad ante un enemigo superior. Cala «Torta» y «Mitjana» han conocido este verano una actividad desusada, gracias a que la carretera nueva permite llegar con facilidad a un mar limpio y artanense. Y nada más se nos ocurre recordar en esta época canicular, sino recordar con simpatía el homenaje dedicado a un personaje tan popular y significativo como es D. Guillermo Bujosa, «Molts d'anys». a José M. Salom DISTRIBUIDOR COMERCIAL SANSALONI Recta 2 ARTA ¡AMAS DE CASA! Una Lavadora "ALLEGRO" ES E C O N Ó M I C A Y R I N D E M Á S C o m p l e t e la f e l i c i d a d d e s u h o g a r c o n una N E V E R A Ignis - Um - Lakey Pingüino CRISTALERÍA ISLEÑA INCA P. C e r d a , 2 Tel. 320 ESPEJOS Y CRISTALES DE TODAS CLASES Placa General Goded, 6 • Teléfono 141 MANACOR (BALEARES) ELÉCTRICA FELANITX J u e v e r i , 21 Tel. 268 Y goce guisando c o n una [orina le Gas 1 Distribuidor: CASA PATEAS C a l l e Sta. Margarita, ó - A R T A BELLPUIG PERSONATGES Septiembre de 1968 D'ARTA Es S e n y o r «Rafaler» —Es III i d a r r e r un Cada dia, i n d e f e c t i b l e m e n t , a no que p l o g u é s , sortia es s e n y o r a passetjar durant per un rant foravila. En s'hivern bon maveres, troç sortia tots ser "Rafaler" de dames matí durava de les dotze capvespre o dotze durava seriedat, cathedra", dies del any cació. de des cinc i midja o sis fins trabucar sol. es Per lo mateix que si donava sa de Miquel parlas vertadera D. "ex expli- era qui gran i —1 sobre —Res de ver de darrera, tenia u n a x e m e n e a de camDurant un casta, bon s'hivernada, foc fet sobretot hi solia ha- de tota amb tions d'olivera. Per tant, hi ho pongué Miquel. pana. discutien madò què vaig arribar madò vares —Com paraula. D. a què se s o l i e n r e u n i r , p e r p a s a r sa v e t l a d a , m a - Sempre pareix dò Fulla, que —digué Na Maria sa possessió seva Son poques, des Rafal que, s a b e u tots, està pared midjera a com amb Sa seis fort. Té aquest modo que de parla parlar. amb sords Fulla. — J o també los h e vist —intervengué jada se feia per sa carretera de Capde- i u n e s quantes v e i n a d e s , entre les quals En pera, arribava, a's no pellà munt sa des costa vespres, fins an e s ,sa passet- matins, fins Pujols, i, a da- a's cap- camí que pren cap hi faltaven Tora i teix carretera de Son glaven a's mai, «eva o casi filla mai, Bàrbara. madò Per temps el seva, per anar agafava roba fort, de a fer dites amb damunt sa ma passetjades, esquerra, s'espal·la al·lot qui l ' a c o m p a n y a v a , ca- dreta sense sa de s' amollar- la d e tot e s c a m í . A m b s'altra m a sos- gust amb ses mans feien a Ca'n o apedaçaven roba. Sobreallà b é , iD. M i q u e l d'estar entre meta, deixava i ell en totsol, gent. ell a un t a b u l e t s'aixecava pegant vaig D. quatre botets. Després, Recort que per tornar un una pau a Miquel. Aïllà hi fent F u l l a , sa : e v a filla M a r i a , sa havia contesta ell, madò mestressa cos sen R a m ó n , qui a r r e g l a v a u n e s v a r q u e s , sempre botets. recorria, i tenar B à r b a r a i E n P e r e , q u i e r a u n al·lotellot de es passes. Al campussol sempre esmení entretant, per allà, s'al·lot tenguent a que no passàs res de n o u a D. M i q u e l . Q u a n a D. M i q u e l pareixia bé, s'emprenia sa t o r n a d a a la vila, fent-se igual que s'anada. aquesta que se coses feia diu sense testar nes així casi com bé mai tocava. molt qui dos tenia poder fills es sentir —Avui, En d'aquest cap matrimoni, bastant aquest poc abans troç de gros. Na Vaig conversa: de m i g d i a , hi Pep de Sa ha- Si Vd. se alegra de bona les al recibir DIFÚNDALO ENTRE SUS AMIGOS INVITÁNDOLES A SUSCRIBIRSE. ¡CUANTOS MÁS SUSCRIPTORES SEAMOS MEJOR Y MAS ECONÓMICO SERÁ NUESTRO BELLPUIG! lo bé mane- sabés Vet'aquí que és un que un consell d'un mateix conalgu- homo? Consell capellà? tenir fam que patir fam'' MALLORCA - ESPAÑA Imp. Politécnica - T r o n c o s o , 9 Palma de Mallorca i Clota B E L L P U I G com o de personatges preguntes: capellà lo "Raflaer" especials —-Es lo m a t e i x u n c a p e l l à d e —Es senyor contava profitoses, preguntes destreletjar que de t a l s —Un i O es exactament duia s e m p r e doma". interessants a s'al·lot que'l f e i e n ra, "la pau mica. és hora cap D u r a n t tot e s c a m í , t a n t d ' a n a d a de v e n g u d a , D . M i q u e l li es homo, anant i v e n g u e n t , sa distància d'un c e n feia en que se vespre F e r r e r a , m a d ò T o r a a m b so s e u pegant deixar arnats l e c t o r s , p e r e s t i r a r - s e un p o c s e s ca- g i m n a s - i a a m b tots es m e m b r e s d e s seu i Crec, conversa g e n s ni d e s n o s t r o p o b l e . A u , i d ò , b a r r i n a feta! seia anar sa d'aquella amb regular, hi s'al·lot, res lo asseure. a .abre s ' a s s e g u e d o r de corda. De tant en quant, mes, de c voler treure a rotlo un altre des tornava Arribats bona Aquí, vaig partir jo cap a cases, sense que no m'interessava de engreixen Xeroi... Per pares- s'espal·la aquella molt ca- aquest contant-li coses i fent-li preguntes. gaiato. l'encalçaven. passava es parlar — d i g u é D. Miquel— món, Caminava sempre molt depressa, que —Devien d e s p o r c q u e a Ca S ' A s d o r o t e n i a e s g a r r o t q u e li s e r v i a d e quent an capellà, arre- llatra Idò deia porc... ma- n o se va l l e v a r m a i sa p e l l a n e g ú , sortia de Pepes Capellà, llengo, elles D. M i q u e l ses sa tot f e i e n l l a t r a . P u c a s s e g u r a r q u e Totduna que de "Pepe": amb v e s p r e s , f i n s a d a m u n t sa c o s t a d e Captiu. Pep que. m a t i n s , f i n s an e s C e m e n t e r i , i a's c a p Son no p e r d r e s e s m a n a d e s p e s r o s t o i . a's a S a Creu Vella. I quan s e feia per sa Servera, arribava, sa "Rafaler", rra sa m e s t r e s s a F e r r e r a — i h e s e n t i t que Quan senyor cui- — E s u n h o m o a q u e s t q u e s e m p r e xe- dues i S'Estelrica. des e r a sa d o n a q u e s e que filles d'aquesta, N a Maria i Na Catalina, Corbaia dava s'hi entendre deia referia. llorca. Al entorn d'aquell bon foc, de Valentí D. era u n a c o s a m a i v i s t a ; p e r o n o s é an Servera. sa molt —res- —replicà a res, tampoc. Vaig qualque anava per fort — d i g u é D. a sabre entendre? Capdepera o molt Tora. feia un estar de reis, com d e i m a Ma- vegada, i discutien? p a s s e t j a d e s s e f e i e n per sa carretera de Qualque molt Tora. Miquel. s'aigovés situada a sa part esquerra de les tals d e s e s P e p e s , E n C o l a u T i t a i i E n Toni antiga. Sa cuina, bastant gran també, i des regular, lo casa de poc d e s p r é s destreletjat —No Sa Sa cosa via e n e s c a n t ó d e Ca's N o t a r i D. Val e n t í T e r r e s , e s c a p e l l à " P e p e " , En Pep Niu, Du- i midja. des que —-digué pri- cosa gran an e s v e r t a d e r c l a u , D . M i q u e l , a m b tota dues poc manco, fins a homo D e s p r é s q u e s'al·lot h a v i a matí. des de cosa de les onze i q u a r t , p o c mvs un u n p o c , s e n s e a r r i b a r , casi m a i , a d o n a r ses s o r t i a a's c a p v e s p r e . S a p a s s e t j a d a mateix homo? a's sempre es i lo gran