rin Sanayan Lang ang Pagpatay Ang aking mga kamay sa pagdukit ng mata, Pagbleyd ng paa, pagpisa ng itlog sa loob ng tiyan Hanggang mamilipit ‘yang parang nasa ibabaw ng baga. By Fr. Albert Alejo, SJ O kung panahon ng Pasko’t maraming paputok Maingat kong sinusubuan ‘yan ng rebentador (Para sa sektor nating pumapatay ng tao) Upang sa pagsabog ay magpaalaman ang nguso at buntot. Pagpatay ng tao? Sanayan lang ‘yan pare. (Ang hindi ko lamang maintindihan ay kung Parang sa butiki. Sa una siyempre bakit Ikaw’y nangingimi. Hindi mo masikmurang Patuloy pa rin ‘yang nadaragdagan.) Kaya’t ang Tiradurin o hampasing tulad ng ipis o lamok pagpatay ay nakasasawa rin kung minsan. Pagkat para bang lagi ‘yang nakadapo Sa noo ng santo sa altar Mabuti na lamang at nakaluluwag ng loob At tila may tinig na nagsasabing Ang pinto at bintanang kahit hindi mo Bawal bawal bawal ‘yang pumatay. sinasadya Subalit tulad lang ng maraming bagay At may paraan ng pagpuksa ng buhay. Ang pagpatay ay natututuhan din kung Ganyang lang talaga ang pagpatay: magtitiyaga Kung hindi ako ay iba naman ang babanat; Kang makinig sa may higit na karanasan. Kung hindi ngayon ay sa iba namang oras. Nakuha ko sa tiyuhin ko kung paanong Subalit ang higit na nagbibigay sa akin ng lakas balibagin ng tsinelas ng loob O pilantikin ng lampin ang nakatitig na butiki Ay ang malalim nating pagsasamahan: sa aming kisame Habang ako’y pumapatay, kayo nama’y At kapag nalaglag na’t nagkikikisay sa sahig nanonood. Ay agad ipitin nang hindi makapuslit Habang dahan-dahang tinitipon ang buong bigat Sa isang paang nakatingkayad: sabay bagsak. Magandang pagsasanay ito sapagkat Hindi mo nakikita, naririnig lamang na lumalangutngot Ang buo’t bungo ng lintik na butiking hindi na makahalutiktik. (Kung sa bagay, kilabot din ‘yan sa mga gamugamo.) Nang magtagal-tagal ay naging malikhain na