Subido por rubenmiraas

T4 Gestión de las compras

Anuncio
A XESTIÓN DAS
COMPRAS
A XESTIÓN DAS COMPRAS
1. A FUNCIÓN DE APROVISIONAMENTO. ............................................2
2. A FUNCIÓN DE COMPRAS. ..............................................................2
2.1. OBXECTIVOS DE A FUNCIÓN DE COMPRAS. ............................2
2.2. LA MATRIZ DE K RALJIC ............................................................3
3. CUSTO DAS COMPRAS....................................................................4
3.1. PRORRATEO DE Os DISTINTOS ELEMENTOS COMÚNS NA
COMPRA DE VARIOS ARTIGOS .........................................................5
3.2. REPARTICIÓN DE GASTOS MEDIANTE A CONSTANTE DE
PROPORCIONALIDADE. .....................................................................6
4. O CONTROL DE COMPRAS E OS SEUS INDICADORES.......................7
5. O PERÍODO MEDIO DE MADURACIÓN DA EMPRESA .......................9
5.1. PERÍODO MEDIO DE ALMACENAMENTO. ..................................9
5.2. PERÍODO MEDIO DE FABRICACIÓN. ........................................ 10
5.3. PERÍODO MEDIO DE VENDA. .................................................. 10
5.4. PERÍODO MEDIO DE COBRO. .................................................. 10
5.5. PERÍODO MEDIO DE PAGO. .................................................... 11
Ángeles Ares
IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ
Páxina 1 de 13
A XESTIÓN DAS COMPRAS
1. A FUNCIÓN DE APROVISIONAMENTO.
A función de aprovisionamento está composta por aquelas actividades que se executan coa finalidade de
seleccionar, adquirir e almacenar as materias primas necesarias no proceso produtivo. Nesta función participan o
departamento de compras, produción e almacén.
Os obxectivos da función de aprovisionamento viran ao redor de dous eixos: minimizar custos e maximizar o
servizo.
Minimizar custos

Minimizar o investimento en
inventarios..

Reducir ao máximo os custos
de almacenamento.

Minimizar as perdas por danos,
por obsolescencia e por artigos
perecedoiros.

Minimizar os custos
salariais do departamento.
Maximizar o servizo

Conseguir un inventario suficiente para que a
produción non se vexa afectada por
desabastecemento de materias primas e
demais subministracións.

Optimizar o investimento para que a
produción non careza de materias primas e
outros materiais.

Ter un sistema eficiente de información de
inventarios.

Manter un sistema eficiente de transporte dos
inventarios.
2. A FUNCIÓN DE COMPRAS.
A función de compras é a responsable do proceso de adquisición de insumos e materiais, na cantidade necesaria,
coa calidade adecuada e a un prezo conveniente, postos a disposición da empresa no momento requirido.
O departamento de compras é o encargado de recibir as solicitudes dos materiais necesarios, de buscar os
provedores adecuados e de realizar as xestións oportunas para que cheguen aos inventarios da empresa.
2.1. OBXECTIVOS DA FUNCIÓN DE COMPRAS.
Os obxectivos desta función son:
 Dar continuidade no abastecemento.
 Asegurar a calidade e cantidade das subministracións.
 Definir o nivel de inventarios, evitando roturas de stocks e diminucións por obsolescencia e deterioro.
 Estudar novas fontes de subministración..
 Manter os custos de adquisición e mantemento de stocks a niveis adecuados.
Estes obxectivos deben conseguirse a través da realización dunha serie de actividades:
 Estudo das fontes de subministración.
 Procura, selección e avaliación de provedores.
 Control das especificacións de calidade requiridas.
 Xestión da negociación: prezos, condicións de pago e prazos de entrega.
Ángeles Ares
IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ
Páxina 2 de 13
A XESTIÓN DAS COMPRAS
 Seguimento de todas as operacións realizadas co provedor, segundo os acordos e condicións
establecidos.
 Mantemento dun rexistro actualizado de produtos con información referida a características
técnicas, códigos de identificación, subministradores, prezos e condicións de entrega e pago.
 Realización de pedidos, determinando os volumes e datas de lanzamento previstos. Recepción do
pedido e control da súa calidade.
2.2. LA MATRIZ DE K RALJIC
É un modelo no que se agrupan os produtos comprados pola empresa en función de dous parámetros:
 Impacto que ten a compra no resultado da empresa.
 Risco na subministración dos devanditos produtos.
Impacto da compra sobre o resultado
Dimensión interna
Produtos
Produtos
apalancados.
Produtos
estratéxicos
Ofertas
competitivas
Alianza con
provedores
Produtos
rutineiros
Produtos
pescozo de
botella
Sistema de
contratación
Asegurar a
subministración
Dimensión externa
Risco de subministración
Nesta matriz establécense catro cuadrantes:


Produtos apalancados. Son aqueles de os que existe unha alta oferta no mercado, polo que sempre existe
unha alternativa de provedor. O prezo é o parámetro esencial á hora de seleccionar o artigo. A súa
importancia no desenvolvemento do produto ou servizo que ofrece a empresa é elevada.
Materiais estratéxicos. Son os que hai que planear con maior detemento, xa que teñen tanta ou máis
importancia que os anteriores como compoñente dos produtos da empresa, pero existe pouca oferta no
mercado. Así, unha vez seleccionado o provedor, xéranse acordos a longo prazo para lograr un
abastecemento seguro.
Ángeles Ares
IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ
Páxina 3 de 13
A XESTIÓN DAS COMPRAS
 Produtos rutineiros. Son os que combinan un baixo impacto económico e un baixo risco de
subministración. A estratexia pasa pola simplificación dos procesos administrativos, a estandarización e
redución de referencias, a redución do número de provedores e a procura de sistemas de contratación que
axilicen o proceso.
 Materiais pescozo de botella. Estes insumos non teñen un maior impacto financeiro no produto total, pero
a súa ausencia xera ou estrangulamiento na elaboración dos produtos. Adoitan ser pequenas pezas de
dimensións especiais, etiquetas con información particular… todos eles de valor reducido. Pero sen eles o
produto non podería ser terminado. Para estes casos, a estratexia oriéntase cara ao abastecemento en
volume, asumindo que se incorre en certos custos de almacenamento, pero o seu reducido tamaño e o seu
baixo valor implican un impacto reducido neses custos.
3. CUSTO DAS COMPRAS
O criterio principal para o cálculo do custo das compras é o que segue a norma 10ª do PGC, segundo a cal o prezo
de adquisición está formado polo importe bruto menos os descontos, bonificacións e rebaixas incluídos na
factura e os impostos que non sexan recuperables (ex. Aranceis de importación), os custos de transporte e
outros custos que se producen ata a entrada da mercadoría en almacén..
CASO PRÁCTICO 1
A empresa Silex SA produce diariamente 100 unidades, durante 300 días ao ano, do colchón Descanflor. As cantidades
e custos de materiais da produción diaria son:
Artigo
Unidades
Látex
100 m
Muelles
Custo
2
400 €/ud
1.500 ud.
Tea
250 m
1,5 €/ud
2
5 €/ud
Solicita unha oferta á empresa Sonflex para un contrato de aprovisionamento anual e esta remite as seguintes
condicións económicas:
Artigo
Prezo unitario
Látex
390 €/ud
Bonificación: de cada 100 enviados páganse 99
Muelles
1,2 €/ud
Desconto comercial do 4%
5,50 €/ud
Desconto comercial do 4%
Tea
Outros
2
Cárganse por portes 0,15 € por unidade/m recibidos. A partir desta información, analiza a oferta e compáraa cos
custos actuais anuais.
Solución:
Primeiro calculamos o custo anual actual:
Custo diario  (100 *400) + (1500 * 1,5) + (250 * 5) = 43.500 €/día
Custo anual  43.500 * 300 = 13.050.000 €
Calculamos agora o custo anual da oferta de Sonflex.



2
2
Anualmente necesítanse: 30.000 m de látex, 450.000 Muelles e 75.000 m de tea..
2
2
Calculamos as unidades bonificadas de látex. Bonifícanse 300 m , polo que se pagarán 29.700 m .
Por tanto, o custo total será:
Artigo
Látex
Muelles
Tea
Custo anual
(29.700 * 390) + (30.000 * 0,15) = 11.587.500 €
(450.000 * 1,2 * 0,96) + (450.000 * 0,15) = 585.900 €
(75.000 * 5,5 * 0,96) + (75.000 * 0,15) = 407.250 €
Total
12.580.650 €
Como podemos observar, a oferta do provedor mellora a que temos actualmente, polo que debemos estudala.
Ángeles Ares
IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ
Páxina 4 de 13
A XESTIÓN DAS COMPRAS
3.1. PRORRATEO DE Os DISTINTOS ELEMENTOS COMÚNS NA COMPRA DE
VARIOS ARTIGOS
Nas facturas nas que se adquire máis dun produto é habitual que, ademais do custo unitario, aparezan
outros conceptos, como rappels, embalaxes, portes, seguros… que modifican o custo unitario.
Un dos métodos para a repartición de gastos ou a súa imputación a cada produto é distribuír segundo as
unidades, o peso, o volume, o prezo, a dificultade de manipulación… A práctica xeral adoita ser:
 Envases e embalaxes. Repártense en función do número de unidades: un envase por produto e unha
embalaxe para cada x unidades ou lote. Cando os envases ou embalaxes son de carácter retornable non se
inclúen en o custo, pois o cliente devólveos ao provedor e este abónalle o importe correspondente.
 Transporte. Estes gastos repártense en función do peso ou do volume, segundo as características da
mercadoría e as condicións da compañía que realiza o servizo.
 Carga e descarga. Estes gastos adóitanse repartir segundo o peso ou o grao de dificultade para manexalos.
Hase de ter en conta que a carga e descarga pódese realizar de forma manual ou por medios mecánicos.
 Seguro e arancel. Aplícanse segundo o prezo neto ou valor da mercadoría. Tamén se teñen en conta outras
características do produto, pois non se paga idéntica prima de seguro para cubrir os riscos en diversos
artigos (non é o mesmo cubrir riscos de lúas de automóbiles que de diamantes). Cos aranceis pasa algo
similar, os impostos de importación de millo, laranxas, tabaco ou bebidas alcohólicas son distintos.
CASO PRÁCTICO 2
O almacenista Comercial Conquense compra os seguintes produtos:


Artigo X: 2000 palets a 1000 € cada palet, cun desconto do 10%.
Artigo E: 3000 palets a 6000 € cada palet, cun desconto do 20%.
Os gastos a cargo do comprador son os seguintes:
Embalaxes do artigo X: 12000 €.
Portes comúns: 20000 € en total que se reparten en función do peso (o art. X pesa 1 TM o palet e o artigo E 2
TM cada palet).
Seguro: 45000 € que a empresa reparte en función do prezo neto (despois de restar o
desconto). Calcular o custo unitario de cada artigo.
Concepto
Artigo X
Prezo de compra
Artigo E
1.000
6.000
Desconto
100
1.200
Prezo neto de compra
900
4.800
Embalaxes
6
Portes
2,5
Seguro
2,5
13,33
911,00
4.818,33
Custo unitario
Portes: Peso total 8.000 TM.
5
20.000 : 8.000 = 2,5 € por cada TM transportada.
Seguro: Importe asegurado (2.000 * 900) + (3.000 * 4.800) = 16.200.000 €
Seguro artigo X = 45.000 / 16.200.000 * 900 = 2,5 €
Seguro artigo E = 45.000 / 16.200.000 * 4.800 = 13,33 €
Ángeles Ares
IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ
Páxina 5 de 13
A XESTIÓN DAS COMPRAS
3.2. REPARTICIÓN DE GASTOS MEDIANTE A CONSTANTE DE
PROPORCIONALIDADE.
Segundo este método a repartición d gastos realízase aplicando a constante de proporcionalidade (K) da forma
seguinte:
k=
Coste total da factura
Importe bruto da factura
Importe bruto = C1 x P1 + C2 x P2 + … + Cn x Pn
C1 = cantidade de artigo 1
P1 = Prezo do artigo 1
C2 = cantidade de artigo 2
P2 = Prezo do artigo 2
Custo total = Importe bruto – Descontos + Gastos (portes, seguros, embalaxes…)
Unha vez coñecido o valor de k, o custo unitario de cada artigo será igual a k polo prezo de cada unidade.
CASO PRÁCTICO 3
Puertas Biela recibe unha oferta do seu provedor Pilex SA respecto dos seguintes produtos e cantidades:
ARTIGO
Articulo M
Artigo A
Artigo I
CANTIDADE
500
1.200
500
PREZO
240
5
2
Desconto comercial: 5%. Portes 50 €. Embalaxe 30 €.
Calcular o custo unitario de cada produto aplicando a constante de proporcionalidade.
1.
2.
3.
En primeiro lugar calculamos o custo total do pedido.
Artigo
Cantidade
Prezo
Importe
Articulo M
500
240
120.000
Artigo A
1.200
5
6.000
Artigo I
500
2
1.000
Total bruto
127.000
Desconto comercial 5%
- 6.350 €
Portes
50 €
Embalaxes
30 €
Custo total
120.730 €
Calculamos a constante K, con obxecto de repartir, proporcionalmente a cada unidade, o desconto comercial,
pórtelos e as embalaxes.
𝑪𝒐𝒔𝒕𝒆 𝒕𝒐𝒕𝒂𝒍 𝒅𝒂 𝒇𝒂𝒄𝒕𝒖𝒓𝒂
𝟏𝟐𝟎. 𝟕𝟑𝟎
𝒌=
=
= 𝟎. 𝟗𝟓𝟎𝟔𝟐𝟗𝟗
𝑰𝒎𝒑𝒐𝒓𝒕𝒆 𝒃𝒓𝒖𝒕𝒐 𝒅𝒂 𝒇𝒂𝒄𝒕𝒖𝒓𝒂 𝟏𝟐𝟕. 𝟎𝟎𝟎
A continuación calculamos o custo unitario de cada produto.
Artigo
Custo unitario
Artigo M
0,9506299 x 240 = 228,15 €
Artigo A
0,9506299x 5 = 4,75 €
Artigo I
0,9506299 x 2 = 1,90 €
Ángeles Ares
IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ
Páxina 6 de 13
A XESTIÓN DAS COMPRAS
4. O CONTROL DE COMPRAS E OS SEUS
INDICADORES
Actualmente, a implantación dos sistemas de xestión da calidade conleva a obriga das empresas a medir os
resultados obtidos en cada departamento da empresa. Para iso, defínense unha serie de indicadores que deben
cumprir dous requisitos:


Ter relación coas actividades que leva a cabo o departamento.
Servir como vara de medida, coa finalidade de detectar desviacións sobre as previamente
establecidas e poder corrixir.
4.1. INDICADORES DE COMPRAS.
Son instrumentos que nos van a servir para medir e establecer comparacións, dando unha visión medible do
ocorrido. Podemos avaliar o desempeño das compras a través dos seguintes indicadores:

Índice de compras: indica a importancia das compras respecto das vendas en termos porcentuais.
𝑉𝑎𝑙𝑜𝑟 𝑑𝑎𝑠 𝑐𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 𝑡𝑜𝑡𝑎𝑖𝑠
Í𝑛𝑑𝑖𝑐𝑒 𝑑𝑒 𝑐𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 =
𝑥100
𝑉𝑒𝑛𝑑𝑎𝑠 𝑡𝑜𝑡𝑎𝑖𝑠 𝑑𝑜 𝑎𝑛𝑜 𝑎𝑛𝑡𝑒𝑟𝑖𝑜𝑟

Índice do custo do departamento de compras: mide o custo do departamento de compras en relación ao
valor das compras.
𝐼. 𝑑𝑒 𝑐𝑢𝑠𝑡𝑜 𝑑𝑜 𝑑𝑒𝑝𝑎𝑟𝑡𝑎𝑚𝑒𝑛𝑡𝑜 𝑑𝑒 𝐶. =

𝑉𝑎𝑙𝑜𝑟 𝑑𝑎𝑠 𝑐𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 𝑡𝑜𝑡𝑎𝑖𝑠
𝐶𝑢𝑠𝑡𝑜 𝑑𝑜 𝑝𝑒𝑟𝑠𝑜𝑎𝑙 𝑑𝑒 𝑐𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠
Índice do custo dun pedido de compras: determínase polo cociente entre o custo do departamento de
compras e o número de pedidos emitidos.
Í𝑛𝑑𝑖𝑐𝑒 𝑑𝑒 𝑐𝑢𝑠𝑡𝑜 𝑑𝑢𝑛 𝑝𝑒𝑑𝑖𝑑𝑜 𝑑𝑒 𝑐𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 =

𝐶𝑜𝑠𝑡𝑒 𝑑𝑜 𝑝𝑒𝑟𝑠𝑜𝑎𝑙 𝑑𝑒 𝑐𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠
𝑁ú𝑚𝑒𝑟𝑜 𝑑𝑒 𝑝𝑒𝑑𝑖𝑑𝑜𝑠 𝑎𝑛𝑢𝑎𝑖𝑠
Índice de rotación de stock de materias primas: indica o número de veces que rota o stock medio respecto da
cantidade de materias primas (materiais) compradas. O seu cálculo obtense do modo seguinte:
𝐼𝑛𝑑𝑖𝑐𝑒 𝑑𝑒 𝑟𝑜𝑡𝑎𝑐𝑖ó𝑛 𝑑𝑒 𝑠𝑡𝑜𝑐𝑘 𝑑𝑒 𝑀𝑃 =
𝐶𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 𝑎𝑛𝑢𝑎𝑖𝑠 𝑑𝑒 𝑚𝑎𝑡𝑒𝑟𝑖𝑎𝑖𝑠
𝑆𝑡𝑜𝑐𝑘 𝑚𝑒𝑑𝑖𝑜 𝑎𝑛𝑢𝑎𝑙
Se realizamos o cociente:
𝐷í𝑎𝑠 𝑞𝑢𝑒 𝑡𝑎𝑟𝑑𝑎 𝑒𝑛 𝑟𝑒𝑛𝑜𝑣𝑎𝑟 𝑜 𝑠𝑡𝑜𝑐𝑘 =
365
𝐼𝑛𝑑𝑖𝑐𝑒 𝑑𝑒 𝑅𝑜𝑡𝑎𝑐𝑖ó 𝑑𝑒 𝑆𝑡𝑜𝑐𝑘 𝑑𝑒 𝑀𝑃
Obteremos o número de días que se tarda, máis ou menos, en renovar as existencias no almacén.
Ángeles Ares
IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ
Páxina 7 de 13
A XESTIÓN DAS COMPRAS

Índice do período medio de pago: mide os días que tarda a empresa, máis ou menos, en pagar aos seus
provedores.
365
𝐼𝑛𝑑𝑖𝑐𝑒 𝑑𝑜 𝑃𝑀𝑃 =
𝐶𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 𝑎𝑛𝑢𝑎𝑖𝑠
𝑆𝑎𝑙𝑑𝑜 𝑚𝑒𝑑𝑖𝑜 𝑎𝑛𝑢𝑎𝑙 𝑑𝑒 𝑝𝑟𝑜𝑣𝑒𝑑𝑜𝑟𝑒𝑠

Índice de rexeitamentos: mide a relación entre o valor das devolucións e o valor das compras, expresado en
termos porcentuais. Obtense dividindo o valor das devolucións entre o valor das compras e multiplicado por
100.
𝐷𝑒𝑣𝑜𝑙𝑢𝑐𝑖ó𝑛 𝑑𝑒 𝑐𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠
𝐼𝑛𝑑𝑖𝑐𝑒 𝑑𝑒 𝑟𝑒𝑥𝑒𝑖𝑡𝑎𝑚𝑒𝑛𝑡𝑜𝑠 =
. 100
𝐶𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 𝑎𝑛𝑢𝑎𝑖𝑠 𝑑𝑒 𝑚𝑎𝑡𝑒𝑟𝑖𝑎𝑖𝑠
CASO PRÁCTICO 4
A empresa Pontiax SL, fabricante de xeados, proporciona información respecto ao consumo de produtos e existencias,
cuantificados en euros, durante os períodos que se indican do ano 202x:
Período
Desde
1-1
1-4
1-7
1-10
Ata
31-3
30-6
30-9
31-12
Consumo
23.000
30.200
20.000
16.000
89.200
Existencias
1.200
850
1.300
1.200
Igualmente, sábese que:
 As vendas do ano anterior ascenderon a 500.000 €.
 Os custos salariais do departamento de compras foron de 22.000 €.
 Emitíronse 430 pedidos.
 As devolucións anuais de compras ascenderon a 2.200 €.
 O saldo medio de provedores é de 2.300 €.
A partir desta información, calcular os diferentes índices de xestión de compra
89.200
Í𝑛𝑑𝑖𝑐𝑒 𝑑𝑒 𝑐𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 = 500.000 . 100 =17,84
89.200

Í𝑛𝑑𝑖𝑐𝑒 𝑑𝑒𝑙 𝑐𝑜𝑠𝑡𝑒 𝑑𝑒𝑙 𝑑𝑒𝑝𝑎𝑟𝑡𝑎𝑚𝑒𝑛𝑡𝑜 𝑑𝑒 𝑐𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 =
= 4,05
22.000

Índice de rotación do stock
Consumo do ano 202x = 89.200 € Stock medio do ano 202X:
90 · 1200 = 108.000
91 · 850 = 77.350
92 · 1.300 = 119.600
92 · 1.200 = 110.400
Total
415.350
𝑆𝑡𝑜𝑐𝑘 𝑚𝑒𝑑𝑖𝑜 𝑎𝑛𝑢𝑎𝑙 =
𝑅𝑜𝑡𝑎𝑐𝑖ó𝑛 𝑑𝑒 𝑠𝑡𝑜𝑐𝑘 =
Ángeles Ares
415.350
= 1.137,95
365
89.200
= 78,39 𝑣𝑒𝑐𝑒𝑠
1.137,95
IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ
Páxina 8 de 13
A XESTIÓN DAS COMPRAS
Os materiais renóvanse 78 veces ao longo do exercicio económico, o que implica que se
renovan cada 4,7 días (365/78 = 4,7).
365
 Indice do período medio de pago = 89.200
2.300
2.200
 Indice de rechazos= 89.200 = 0.025
 Indice de custo dun pedido de compras =
=
22.000
430
9,41 días
= 51.1627
5. O PERÍODO MEDIO DE MADURACIÓN
DA EMPRESA
O período medio de maduración (PMM) é o tempo que, máis ou menos, tarda en converterse en líquido unha
unidade monetaria investida no ciclo de explotación.
As fases do ciclo de explotación da empresa pódense dividir en almacenamento, fabricación, venda e cobro. Se
as encadeamos obtemos o período medio de maduración económico. E se a este restámoslle o tempo que a
empresa tarda en pagar aos seus provedores teremos o período medio de maduración financeiro.
Almacenamento
Fabricación
Vendas
Cobros
Pago
PERÍODO MEDIO DE MADURACIÓN ECONÓMICO
PERÍODO MEDIO DE MADURACIÓN FINANCEIRO
Visto nunha liña temporal
PMM
ALMACENAMENTO
FABRICACIÓN
PAGO
VENDAS
COMRAS
PMMf
Baixo a perspectiva financeira, o período medio de maduración financeiro (PMMf) consta de cinco subperíodos:





Período medio de almacenamento de materia prima (PMA).
Período medio de fabricación (PMF).
Período medio de venda (PMV).
Período medio de cobro (PMC).
Período medio de pago (PMP).
Pola súa banda, o período medio de maduración económico (PMM) non contempla o de pago. Canto menor
sexa o período medio de maduración, máis ciclos caberán nun ano, é dicir, maiores rotacións haberá e, en
principio, maior rendibilidade.
5.1. PERÍODO MEDIO DE ALMACENAMENTO.
É o tempo (normalmente expresado en días) que, máis ou menos, transcorre desde que entra a materia prima no
Ángeles Ares
IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ
Páxina 9 de 13
A XESTIÓN DAS COMPRAS
almacén da empresa ata que sae á fase de fabricación.
𝑃𝑀𝐴 =
365
𝐶𝑜𝑛𝑠𝑢𝑚𝑜 𝑑𝑒 𝑚𝑎𝑡𝑒𝑟𝑖𝑎𝑠 𝑝𝑟𝑖𝑚𝑎𝑠
= 𝑟𝑜𝑡𝑎𝑐𝑖ó𝑛 𝑑𝑒 𝑚𝑎𝑡𝑒𝑟𝑖𝑎𝑠 𝑝𝑟𝑖𝑚𝑎𝑠
𝐸𝑥𝑖𝑠𝑡𝑒𝑛𝑐𝑖𝑎𝑠 𝑚𝑒𝑑𝑖𝑎𝑠 𝑑𝑒 𝑚𝑎𝑡𝑒𝑟𝑖𝑎𝑠 𝑝𝑟𝑖𝑚𝑎𝑠
O cociente entre consumo de materias primas e existencias medias de materias primas é a rotación das materias
primas.
O número de días que as materias primas están almacenadas repercute directamente na liquidez da empresa. En
principio, convén reducir ese período ao mínimo, aínda que tendo coidado de non quedar desabastecidos. Deste
xeito, redúcense os gastos de manipulación, amortización, obsolescencia, roturas e diminucións.
5.2. PERÍODO MEDIO DE FABRICACIÓN.
É o tempo media que transcorre desde a entrada dos factores de produción ata que saen en forma de produto
acabado.
𝑃𝑀𝐹 =
365
𝑉𝑎𝑙𝑜𝑟 𝑑𝑎 𝑝𝑟𝑜𝑑𝑢𝑐𝑖ó𝑛
= 𝑟𝑜𝑡𝑎𝑐𝑖ó𝑛 𝑑𝑒 𝑝𝑟𝑜𝑑𝑢𝑡𝑜𝑠 𝑒𝑛 𝑐𝑢𝑟𝑠𝑜
𝐸𝑥𝑖𝑠𝑡𝑒𝑛𝑐𝑖𝑎𝑠 𝑚𝑒𝑑𝑖𝑎𝑠 𝑑𝑒 𝑝𝑟𝑜𝑑𝑢𝑡𝑜𝑠 𝑒𝑛 𝑐𝑢𝑟𝑠𝑜
O cociente entre o valor da produción e existencias medias de produtos en curso é a rotación de produtos en
curso.
Á empresa interésalle un incremento da rotación, diminuíndo este período. Nunha empresa comercial este
período non existe.
5.3. PERÍODO MEDIO DE VENDA.
Abarca desde que un produto recentemente fabricado entra en almacén ata que sae do mesmo como
consecuencia dunha venda.
𝑃𝑀𝑉 =
365
𝑉𝑎𝑙𝑜𝑟 𝑑𝑎 𝑝𝑟𝑜𝑑𝑢𝑐𝑐𝑖ó𝑛 𝑣𝑒𝑛𝑑𝑖𝑑𝑎
= 𝑟𝑜𝑡𝑎𝑐𝑖ó𝑛 𝑑𝑒 𝑝𝑟𝑜𝑑𝑢𝑐𝑡𝑜𝑠 𝑡𝑒𝑟𝑚𝑖𝑛𝑎𝑑𝑜𝑠
𝐸𝑥𝑖𝑠𝑡𝑒𝑛𝑐𝑖𝑎𝑠 𝑚𝑒𝑑𝑖𝑎𝑠 𝑑𝑒 𝑝𝑟𝑜𝑑𝑢𝑡𝑜𝑠 𝑡𝑒𝑟𝑚𝑖𝑛𝑎𝑑𝑜𝑠
O cociente entre o custo da produción vendida e existencias medias de produtos terminados é a rotación dos
produtos terminados.
O tempo que estea o produto terminado no seu almacén pendente de venderse afecta negativamente á liquidez
da empresa, polo que é conveniente diminuír este período todo o posible.
5.4. PERÍODO MEDIO DE COBRO.
É o tempo que transcorre entre a venda e o cobro.
𝑃𝑀𝐶 =
365
𝑉𝑒𝑛𝑡𝑎𝑠 𝑛𝑒𝑡𝑎𝑠
= 𝑖𝑛𝑑𝑖𝑐𝑒 𝑟𝑜𝑡𝑎𝑐𝑖ó𝑛 𝑑𝑒 𝑣𝑒𝑛𝑡𝑎𝑠
𝑆𝑎𝑙𝑑𝑜 𝑚𝑒𝑑𝑖𝑜 𝑑𝑒 𝑐𝑙𝑖𝑒𝑛𝑡𝑒𝑠
O cociente entre as vendas netas e o saldo medio de clientes é a rotación de vendas.
Á empresa interésalle diminuír o período medio de cobro, posto que iso aumenta a súa tesouraría e pode
diminuír a súa necesidade de endebedamento e a correspondente carga financeira, ou ben obter unha
rendibilidade mediante a súa xestión.
Ángeles Ares
IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ
Páxina 10 de 13
A XESTIÓN DAS COMPRAS
5.5. PERÍODO MEDIO DE PAGO.
É o tempo que media entre a compra aos provedores e o seu correspondente abono.
365
𝑃𝑀𝑃 =
𝐶𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠
𝑆𝑎𝑙𝑑𝑜 𝑚𝑒𝑑𝑖𝑜 𝑑𝑒 𝑝𝑟𝑜𝑣𝑒𝑑𝑜𝑟𝑒𝑠
Neste caso, á empresa interesaralle aumentar este período ao máximo posible, a condición de que non se
renuncie por iso a certas contrapartidas (como descontos por pronto pago) ou implique cargas financeiras.
Como síntese ao catro fases analizadas, xorde o concepto período medio de maduración (PMM). Desde que se
adquiren as materias primas (empresas industriais) ou as mercadorías (empresas comerciais) ata que se cobra
polas vendas transcorre, máis ou menos, un período que se calcula mediante a suma dos períodos seguintes:
PMM = PMA + PMF + PMV + PMC
Durante este período, a empresa ten inmobilizado no circulante unhas partidas que haberá de financiar. De aí o
interese por reducir ao máximo a súa duración.
O período medio de maduración financeiro (PMMf) será:
PMMf = PMM - PMP
O período medio de maduración, ao medir a duración do ciclo de explotación, permítenos determinar as nosas
necesidades da mesma. De igual modo, permite avaliar a xestión do departamento de compras e vendas, no que
se refire á negociación de adiamento do pago das compras e cobro das vendas.
No caso de tratarse dunha empresa comercial non existirá o período medio de fabricación, polo que a súa PMMf
converterase en:
𝑃𝑀𝑀𝑓 =
365
365
365
+
−
𝑉𝑒𝑛𝑡𝑎𝑠
𝐶𝑜𝑛𝑠𝑢𝑚𝑜
𝐶𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠
𝑆𝑎𝑙𝑑𝑜 𝑚𝑒𝑑𝑖𝑜 𝑑𝑒 𝑐𝑙𝑖𝑒𝑛𝑡𝑒𝑠
𝐸𝑥𝑖𝑠𝑡𝑒𝑛𝑐𝑖𝑎𝑠 𝑚𝑒𝑑𝑖𝑎𝑠
𝑆𝑎𝑙𝑑𝑜 𝑚𝑒𝑑𝑖𝑜 𝑑𝑒 𝑝𝑟𝑜𝑣𝑒𝑑𝑜𝑟𝑒𝑠
Para obter o consumo utilízase a fórmula seguinte:
+
Existencias iniciais
+
Compras
-
Existencias finais
Devolucións de compras.
Rappels sobre compras
CASO PRÁCTICO 5
Cristal SA dedícase á comercialización do produto Rumba 34 e desexa coñecer o período medio de maduración
financeiro do exercicio económico 202x en función dos seguintes datos:








Existencias medias de produto.
Saldo medio de clientes.
Saldo medio de provedores.
Existencias iniciais de produto.
Existencias finais de produto.
Compras de produtos.
Devolucións de compras.
Vendas de produtos.
Ángeles Ares
125.000€
35.000 €
38.000 €
150.000 €
100.000 €
300.000 €
3.000 €
530.000 €
IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ
Páxina 11 de 13
A XESTIÓN DAS COMPRAS
Calculamos en primeiro lugar o consumo
Consumo = 150.000 + 300.000 – 100.000 – 3.000 = 347.000 €
365
365
365
𝑃𝑀𝑀𝑓 =
+
−
= 131,48 + 24,10 − 46,23 = 109,34 𝑑í𝑎𝑠
347.000
530.000 300.000
125.000
38.000
35.000
CASO PRÁCTICO 6
A empresa Silgar, S.L. conta cos seguintes datos:
Existencias iniciais de materias primas
Existencias finais de materias primas
Existencias medias de produtos en curso
Valor dos produtos terminados
Saldo medio de provedores
Compras de materias primas
Vendas de produtos terminados
Saldo medio de clientes
Existencias medias de produtos terminados
Custo da produción vendida
130.000,00
100.000,00
114.000,00
400.000,00
112. 000,00
240.000,00
2.100.000,00
47.000,00
48.000,00
800.000,00
A partir destes datos, calcula:
a) O período de maduración económico.
b) O período de maduración financeiro.
a)
Periodo medio de maduración económico
365
PM aprovisionamiento = 270 .000 ,00 =155,46 días
115 .000 ,00
𝐶𝑜𝑛𝑠𝑢𝑚𝑜 = 𝐸𝑖 + 𝐶𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 – 𝐸𝑓 = 130.000,00 + 240.000,00 – 100.000,00 = 270.000,00
𝐸𝑥𝑖𝑠𝑡𝑒𝑛𝑐𝑖𝑎 𝑀. 𝑀𝑃 = (𝐸𝐼 + 𝐸𝐹)/2 = (130.000 + 100.000)/2 = 115.000
365
PM fabricación= 400 .000 ,00 = 104,02 días
114 .000 ,00
365
PM ventas = 800 .000 ,00 =21,90 días
48.000 ,00
365
PM cobro= 2.100 .000 ,00 = 8,16 días
47.000 ,00
PMM económico = 155,46 + 104,02 + 21,90 + 8,16 = 289,54 días
b)
Período medio de maduración financeiro
365
PM pago = 240 .000 ,00 = 170,33 días
112 .000 ,00
PMM financeiro = 289,54 – 170,33 = 119,21 días
Ángeles Ares
IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ
Páxina 12 de 13
Descargar