A XESTIÓN DAS COMPRAS A XESTIÓN DAS COMPRAS 1. A FUNCIÓN DE APROVISIONAMENTO. ............................................2 2. A FUNCIÓN DE COMPRAS. ..............................................................2 2.1. OBXECTIVOS DE A FUNCIÓN DE COMPRAS. ............................2 2.2. LA MATRIZ DE K RALJIC ............................................................3 3. CUSTO DAS COMPRAS....................................................................4 3.1. PRORRATEO DE Os DISTINTOS ELEMENTOS COMÚNS NA COMPRA DE VARIOS ARTIGOS .........................................................5 3.2. REPARTICIÓN DE GASTOS MEDIANTE A CONSTANTE DE PROPORCIONALIDADE. .....................................................................6 4. O CONTROL DE COMPRAS E OS SEUS INDICADORES.......................7 5. O PERÍODO MEDIO DE MADURACIÓN DA EMPRESA .......................9 5.1. PERÍODO MEDIO DE ALMACENAMENTO. ..................................9 5.2. PERÍODO MEDIO DE FABRICACIÓN. ........................................ 10 5.3. PERÍODO MEDIO DE VENDA. .................................................. 10 5.4. PERÍODO MEDIO DE COBRO. .................................................. 10 5.5. PERÍODO MEDIO DE PAGO. .................................................... 11 Ángeles Ares IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ Páxina 1 de 13 A XESTIÓN DAS COMPRAS 1. A FUNCIÓN DE APROVISIONAMENTO. A función de aprovisionamento está composta por aquelas actividades que se executan coa finalidade de seleccionar, adquirir e almacenar as materias primas necesarias no proceso produtivo. Nesta función participan o departamento de compras, produción e almacén. Os obxectivos da función de aprovisionamento viran ao redor de dous eixos: minimizar custos e maximizar o servizo. Minimizar custos Minimizar o investimento en inventarios.. Reducir ao máximo os custos de almacenamento. Minimizar as perdas por danos, por obsolescencia e por artigos perecedoiros. Minimizar os custos salariais do departamento. Maximizar o servizo Conseguir un inventario suficiente para que a produción non se vexa afectada por desabastecemento de materias primas e demais subministracións. Optimizar o investimento para que a produción non careza de materias primas e outros materiais. Ter un sistema eficiente de información de inventarios. Manter un sistema eficiente de transporte dos inventarios. 2. A FUNCIÓN DE COMPRAS. A función de compras é a responsable do proceso de adquisición de insumos e materiais, na cantidade necesaria, coa calidade adecuada e a un prezo conveniente, postos a disposición da empresa no momento requirido. O departamento de compras é o encargado de recibir as solicitudes dos materiais necesarios, de buscar os provedores adecuados e de realizar as xestións oportunas para que cheguen aos inventarios da empresa. 2.1. OBXECTIVOS DA FUNCIÓN DE COMPRAS. Os obxectivos desta función son: Dar continuidade no abastecemento. Asegurar a calidade e cantidade das subministracións. Definir o nivel de inventarios, evitando roturas de stocks e diminucións por obsolescencia e deterioro. Estudar novas fontes de subministración.. Manter os custos de adquisición e mantemento de stocks a niveis adecuados. Estes obxectivos deben conseguirse a través da realización dunha serie de actividades: Estudo das fontes de subministración. Procura, selección e avaliación de provedores. Control das especificacións de calidade requiridas. Xestión da negociación: prezos, condicións de pago e prazos de entrega. Ángeles Ares IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ Páxina 2 de 13 A XESTIÓN DAS COMPRAS Seguimento de todas as operacións realizadas co provedor, segundo os acordos e condicións establecidos. Mantemento dun rexistro actualizado de produtos con información referida a características técnicas, códigos de identificación, subministradores, prezos e condicións de entrega e pago. Realización de pedidos, determinando os volumes e datas de lanzamento previstos. Recepción do pedido e control da súa calidade. 2.2. LA MATRIZ DE K RALJIC É un modelo no que se agrupan os produtos comprados pola empresa en función de dous parámetros: Impacto que ten a compra no resultado da empresa. Risco na subministración dos devanditos produtos. Impacto da compra sobre o resultado Dimensión interna Produtos Produtos apalancados. Produtos estratéxicos Ofertas competitivas Alianza con provedores Produtos rutineiros Produtos pescozo de botella Sistema de contratación Asegurar a subministración Dimensión externa Risco de subministración Nesta matriz establécense catro cuadrantes: Produtos apalancados. Son aqueles de os que existe unha alta oferta no mercado, polo que sempre existe unha alternativa de provedor. O prezo é o parámetro esencial á hora de seleccionar o artigo. A súa importancia no desenvolvemento do produto ou servizo que ofrece a empresa é elevada. Materiais estratéxicos. Son os que hai que planear con maior detemento, xa que teñen tanta ou máis importancia que os anteriores como compoñente dos produtos da empresa, pero existe pouca oferta no mercado. Así, unha vez seleccionado o provedor, xéranse acordos a longo prazo para lograr un abastecemento seguro. Ángeles Ares IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ Páxina 3 de 13 A XESTIÓN DAS COMPRAS Produtos rutineiros. Son os que combinan un baixo impacto económico e un baixo risco de subministración. A estratexia pasa pola simplificación dos procesos administrativos, a estandarización e redución de referencias, a redución do número de provedores e a procura de sistemas de contratación que axilicen o proceso. Materiais pescozo de botella. Estes insumos non teñen un maior impacto financeiro no produto total, pero a súa ausencia xera ou estrangulamiento na elaboración dos produtos. Adoitan ser pequenas pezas de dimensións especiais, etiquetas con información particular… todos eles de valor reducido. Pero sen eles o produto non podería ser terminado. Para estes casos, a estratexia oriéntase cara ao abastecemento en volume, asumindo que se incorre en certos custos de almacenamento, pero o seu reducido tamaño e o seu baixo valor implican un impacto reducido neses custos. 3. CUSTO DAS COMPRAS O criterio principal para o cálculo do custo das compras é o que segue a norma 10ª do PGC, segundo a cal o prezo de adquisición está formado polo importe bruto menos os descontos, bonificacións e rebaixas incluídos na factura e os impostos que non sexan recuperables (ex. Aranceis de importación), os custos de transporte e outros custos que se producen ata a entrada da mercadoría en almacén.. CASO PRÁCTICO 1 A empresa Silex SA produce diariamente 100 unidades, durante 300 días ao ano, do colchón Descanflor. As cantidades e custos de materiais da produción diaria son: Artigo Unidades Látex 100 m Muelles Custo 2 400 €/ud 1.500 ud. Tea 250 m 1,5 €/ud 2 5 €/ud Solicita unha oferta á empresa Sonflex para un contrato de aprovisionamento anual e esta remite as seguintes condicións económicas: Artigo Prezo unitario Látex 390 €/ud Bonificación: de cada 100 enviados páganse 99 Muelles 1,2 €/ud Desconto comercial do 4% 5,50 €/ud Desconto comercial do 4% Tea Outros 2 Cárganse por portes 0,15 € por unidade/m recibidos. A partir desta información, analiza a oferta e compáraa cos custos actuais anuais. Solución: Primeiro calculamos o custo anual actual: Custo diario (100 *400) + (1500 * 1,5) + (250 * 5) = 43.500 €/día Custo anual 43.500 * 300 = 13.050.000 € Calculamos agora o custo anual da oferta de Sonflex. 2 2 Anualmente necesítanse: 30.000 m de látex, 450.000 Muelles e 75.000 m de tea.. 2 2 Calculamos as unidades bonificadas de látex. Bonifícanse 300 m , polo que se pagarán 29.700 m . Por tanto, o custo total será: Artigo Látex Muelles Tea Custo anual (29.700 * 390) + (30.000 * 0,15) = 11.587.500 € (450.000 * 1,2 * 0,96) + (450.000 * 0,15) = 585.900 € (75.000 * 5,5 * 0,96) + (75.000 * 0,15) = 407.250 € Total 12.580.650 € Como podemos observar, a oferta do provedor mellora a que temos actualmente, polo que debemos estudala. Ángeles Ares IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ Páxina 4 de 13 A XESTIÓN DAS COMPRAS 3.1. PRORRATEO DE Os DISTINTOS ELEMENTOS COMÚNS NA COMPRA DE VARIOS ARTIGOS Nas facturas nas que se adquire máis dun produto é habitual que, ademais do custo unitario, aparezan outros conceptos, como rappels, embalaxes, portes, seguros… que modifican o custo unitario. Un dos métodos para a repartición de gastos ou a súa imputación a cada produto é distribuír segundo as unidades, o peso, o volume, o prezo, a dificultade de manipulación… A práctica xeral adoita ser: Envases e embalaxes. Repártense en función do número de unidades: un envase por produto e unha embalaxe para cada x unidades ou lote. Cando os envases ou embalaxes son de carácter retornable non se inclúen en o custo, pois o cliente devólveos ao provedor e este abónalle o importe correspondente. Transporte. Estes gastos repártense en función do peso ou do volume, segundo as características da mercadoría e as condicións da compañía que realiza o servizo. Carga e descarga. Estes gastos adóitanse repartir segundo o peso ou o grao de dificultade para manexalos. Hase de ter en conta que a carga e descarga pódese realizar de forma manual ou por medios mecánicos. Seguro e arancel. Aplícanse segundo o prezo neto ou valor da mercadoría. Tamén se teñen en conta outras características do produto, pois non se paga idéntica prima de seguro para cubrir os riscos en diversos artigos (non é o mesmo cubrir riscos de lúas de automóbiles que de diamantes). Cos aranceis pasa algo similar, os impostos de importación de millo, laranxas, tabaco ou bebidas alcohólicas son distintos. CASO PRÁCTICO 2 O almacenista Comercial Conquense compra os seguintes produtos: Artigo X: 2000 palets a 1000 € cada palet, cun desconto do 10%. Artigo E: 3000 palets a 6000 € cada palet, cun desconto do 20%. Os gastos a cargo do comprador son os seguintes: Embalaxes do artigo X: 12000 €. Portes comúns: 20000 € en total que se reparten en función do peso (o art. X pesa 1 TM o palet e o artigo E 2 TM cada palet). Seguro: 45000 € que a empresa reparte en función do prezo neto (despois de restar o desconto). Calcular o custo unitario de cada artigo. Concepto Artigo X Prezo de compra Artigo E 1.000 6.000 Desconto 100 1.200 Prezo neto de compra 900 4.800 Embalaxes 6 Portes 2,5 Seguro 2,5 13,33 911,00 4.818,33 Custo unitario Portes: Peso total 8.000 TM. 5 20.000 : 8.000 = 2,5 € por cada TM transportada. Seguro: Importe asegurado (2.000 * 900) + (3.000 * 4.800) = 16.200.000 € Seguro artigo X = 45.000 / 16.200.000 * 900 = 2,5 € Seguro artigo E = 45.000 / 16.200.000 * 4.800 = 13,33 € Ángeles Ares IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ Páxina 5 de 13 A XESTIÓN DAS COMPRAS 3.2. REPARTICIÓN DE GASTOS MEDIANTE A CONSTANTE DE PROPORCIONALIDADE. Segundo este método a repartición d gastos realízase aplicando a constante de proporcionalidade (K) da forma seguinte: k= Coste total da factura Importe bruto da factura Importe bruto = C1 x P1 + C2 x P2 + … + Cn x Pn C1 = cantidade de artigo 1 P1 = Prezo do artigo 1 C2 = cantidade de artigo 2 P2 = Prezo do artigo 2 Custo total = Importe bruto – Descontos + Gastos (portes, seguros, embalaxes…) Unha vez coñecido o valor de k, o custo unitario de cada artigo será igual a k polo prezo de cada unidade. CASO PRÁCTICO 3 Puertas Biela recibe unha oferta do seu provedor Pilex SA respecto dos seguintes produtos e cantidades: ARTIGO Articulo M Artigo A Artigo I CANTIDADE 500 1.200 500 PREZO 240 5 2 Desconto comercial: 5%. Portes 50 €. Embalaxe 30 €. Calcular o custo unitario de cada produto aplicando a constante de proporcionalidade. 1. 2. 3. En primeiro lugar calculamos o custo total do pedido. Artigo Cantidade Prezo Importe Articulo M 500 240 120.000 Artigo A 1.200 5 6.000 Artigo I 500 2 1.000 Total bruto 127.000 Desconto comercial 5% - 6.350 € Portes 50 € Embalaxes 30 € Custo total 120.730 € Calculamos a constante K, con obxecto de repartir, proporcionalmente a cada unidade, o desconto comercial, pórtelos e as embalaxes. 𝑪𝒐𝒔𝒕𝒆 𝒕𝒐𝒕𝒂𝒍 𝒅𝒂 𝒇𝒂𝒄𝒕𝒖𝒓𝒂 𝟏𝟐𝟎. 𝟕𝟑𝟎 𝒌= = = 𝟎. 𝟗𝟓𝟎𝟔𝟐𝟗𝟗 𝑰𝒎𝒑𝒐𝒓𝒕𝒆 𝒃𝒓𝒖𝒕𝒐 𝒅𝒂 𝒇𝒂𝒄𝒕𝒖𝒓𝒂 𝟏𝟐𝟕. 𝟎𝟎𝟎 A continuación calculamos o custo unitario de cada produto. Artigo Custo unitario Artigo M 0,9506299 x 240 = 228,15 € Artigo A 0,9506299x 5 = 4,75 € Artigo I 0,9506299 x 2 = 1,90 € Ángeles Ares IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ Páxina 6 de 13 A XESTIÓN DAS COMPRAS 4. O CONTROL DE COMPRAS E OS SEUS INDICADORES Actualmente, a implantación dos sistemas de xestión da calidade conleva a obriga das empresas a medir os resultados obtidos en cada departamento da empresa. Para iso, defínense unha serie de indicadores que deben cumprir dous requisitos: Ter relación coas actividades que leva a cabo o departamento. Servir como vara de medida, coa finalidade de detectar desviacións sobre as previamente establecidas e poder corrixir. 4.1. INDICADORES DE COMPRAS. Son instrumentos que nos van a servir para medir e establecer comparacións, dando unha visión medible do ocorrido. Podemos avaliar o desempeño das compras a través dos seguintes indicadores: Índice de compras: indica a importancia das compras respecto das vendas en termos porcentuais. 𝑉𝑎𝑙𝑜𝑟 𝑑𝑎𝑠 𝑐𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 𝑡𝑜𝑡𝑎𝑖𝑠 Í𝑛𝑑𝑖𝑐𝑒 𝑑𝑒 𝑐𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 = 𝑥100 𝑉𝑒𝑛𝑑𝑎𝑠 𝑡𝑜𝑡𝑎𝑖𝑠 𝑑𝑜 𝑎𝑛𝑜 𝑎𝑛𝑡𝑒𝑟𝑖𝑜𝑟 Índice do custo do departamento de compras: mide o custo do departamento de compras en relación ao valor das compras. 𝐼. 𝑑𝑒 𝑐𝑢𝑠𝑡𝑜 𝑑𝑜 𝑑𝑒𝑝𝑎𝑟𝑡𝑎𝑚𝑒𝑛𝑡𝑜 𝑑𝑒 𝐶. = 𝑉𝑎𝑙𝑜𝑟 𝑑𝑎𝑠 𝑐𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 𝑡𝑜𝑡𝑎𝑖𝑠 𝐶𝑢𝑠𝑡𝑜 𝑑𝑜 𝑝𝑒𝑟𝑠𝑜𝑎𝑙 𝑑𝑒 𝑐𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 Índice do custo dun pedido de compras: determínase polo cociente entre o custo do departamento de compras e o número de pedidos emitidos. Í𝑛𝑑𝑖𝑐𝑒 𝑑𝑒 𝑐𝑢𝑠𝑡𝑜 𝑑𝑢𝑛 𝑝𝑒𝑑𝑖𝑑𝑜 𝑑𝑒 𝑐𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 = 𝐶𝑜𝑠𝑡𝑒 𝑑𝑜 𝑝𝑒𝑟𝑠𝑜𝑎𝑙 𝑑𝑒 𝑐𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 𝑁ú𝑚𝑒𝑟𝑜 𝑑𝑒 𝑝𝑒𝑑𝑖𝑑𝑜𝑠 𝑎𝑛𝑢𝑎𝑖𝑠 Índice de rotación de stock de materias primas: indica o número de veces que rota o stock medio respecto da cantidade de materias primas (materiais) compradas. O seu cálculo obtense do modo seguinte: 𝐼𝑛𝑑𝑖𝑐𝑒 𝑑𝑒 𝑟𝑜𝑡𝑎𝑐𝑖ó𝑛 𝑑𝑒 𝑠𝑡𝑜𝑐𝑘 𝑑𝑒 𝑀𝑃 = 𝐶𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 𝑎𝑛𝑢𝑎𝑖𝑠 𝑑𝑒 𝑚𝑎𝑡𝑒𝑟𝑖𝑎𝑖𝑠 𝑆𝑡𝑜𝑐𝑘 𝑚𝑒𝑑𝑖𝑜 𝑎𝑛𝑢𝑎𝑙 Se realizamos o cociente: 𝐷í𝑎𝑠 𝑞𝑢𝑒 𝑡𝑎𝑟𝑑𝑎 𝑒𝑛 𝑟𝑒𝑛𝑜𝑣𝑎𝑟 𝑜 𝑠𝑡𝑜𝑐𝑘 = 365 𝐼𝑛𝑑𝑖𝑐𝑒 𝑑𝑒 𝑅𝑜𝑡𝑎𝑐𝑖ó 𝑑𝑒 𝑆𝑡𝑜𝑐𝑘 𝑑𝑒 𝑀𝑃 Obteremos o número de días que se tarda, máis ou menos, en renovar as existencias no almacén. Ángeles Ares IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ Páxina 7 de 13 A XESTIÓN DAS COMPRAS Índice do período medio de pago: mide os días que tarda a empresa, máis ou menos, en pagar aos seus provedores. 365 𝐼𝑛𝑑𝑖𝑐𝑒 𝑑𝑜 𝑃𝑀𝑃 = 𝐶𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 𝑎𝑛𝑢𝑎𝑖𝑠 𝑆𝑎𝑙𝑑𝑜 𝑚𝑒𝑑𝑖𝑜 𝑎𝑛𝑢𝑎𝑙 𝑑𝑒 𝑝𝑟𝑜𝑣𝑒𝑑𝑜𝑟𝑒𝑠 Índice de rexeitamentos: mide a relación entre o valor das devolucións e o valor das compras, expresado en termos porcentuais. Obtense dividindo o valor das devolucións entre o valor das compras e multiplicado por 100. 𝐷𝑒𝑣𝑜𝑙𝑢𝑐𝑖ó𝑛 𝑑𝑒 𝑐𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 𝐼𝑛𝑑𝑖𝑐𝑒 𝑑𝑒 𝑟𝑒𝑥𝑒𝑖𝑡𝑎𝑚𝑒𝑛𝑡𝑜𝑠 = . 100 𝐶𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 𝑎𝑛𝑢𝑎𝑖𝑠 𝑑𝑒 𝑚𝑎𝑡𝑒𝑟𝑖𝑎𝑖𝑠 CASO PRÁCTICO 4 A empresa Pontiax SL, fabricante de xeados, proporciona información respecto ao consumo de produtos e existencias, cuantificados en euros, durante os períodos que se indican do ano 202x: Período Desde 1-1 1-4 1-7 1-10 Ata 31-3 30-6 30-9 31-12 Consumo 23.000 30.200 20.000 16.000 89.200 Existencias 1.200 850 1.300 1.200 Igualmente, sábese que: As vendas do ano anterior ascenderon a 500.000 €. Os custos salariais do departamento de compras foron de 22.000 €. Emitíronse 430 pedidos. As devolucións anuais de compras ascenderon a 2.200 €. O saldo medio de provedores é de 2.300 €. A partir desta información, calcular os diferentes índices de xestión de compra 89.200 Í𝑛𝑑𝑖𝑐𝑒 𝑑𝑒 𝑐𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 = 500.000 . 100 =17,84 89.200 Í𝑛𝑑𝑖𝑐𝑒 𝑑𝑒𝑙 𝑐𝑜𝑠𝑡𝑒 𝑑𝑒𝑙 𝑑𝑒𝑝𝑎𝑟𝑡𝑎𝑚𝑒𝑛𝑡𝑜 𝑑𝑒 𝑐𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 = = 4,05 22.000 Índice de rotación do stock Consumo do ano 202x = 89.200 € Stock medio do ano 202X: 90 · 1200 = 108.000 91 · 850 = 77.350 92 · 1.300 = 119.600 92 · 1.200 = 110.400 Total 415.350 𝑆𝑡𝑜𝑐𝑘 𝑚𝑒𝑑𝑖𝑜 𝑎𝑛𝑢𝑎𝑙 = 𝑅𝑜𝑡𝑎𝑐𝑖ó𝑛 𝑑𝑒 𝑠𝑡𝑜𝑐𝑘 = Ángeles Ares 415.350 = 1.137,95 365 89.200 = 78,39 𝑣𝑒𝑐𝑒𝑠 1.137,95 IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ Páxina 8 de 13 A XESTIÓN DAS COMPRAS Os materiais renóvanse 78 veces ao longo do exercicio económico, o que implica que se renovan cada 4,7 días (365/78 = 4,7). 365 Indice do período medio de pago = 89.200 2.300 2.200 Indice de rechazos= 89.200 = 0.025 Indice de custo dun pedido de compras = = 22.000 430 9,41 días = 51.1627 5. O PERÍODO MEDIO DE MADURACIÓN DA EMPRESA O período medio de maduración (PMM) é o tempo que, máis ou menos, tarda en converterse en líquido unha unidade monetaria investida no ciclo de explotación. As fases do ciclo de explotación da empresa pódense dividir en almacenamento, fabricación, venda e cobro. Se as encadeamos obtemos o período medio de maduración económico. E se a este restámoslle o tempo que a empresa tarda en pagar aos seus provedores teremos o período medio de maduración financeiro. Almacenamento Fabricación Vendas Cobros Pago PERÍODO MEDIO DE MADURACIÓN ECONÓMICO PERÍODO MEDIO DE MADURACIÓN FINANCEIRO Visto nunha liña temporal PMM ALMACENAMENTO FABRICACIÓN PAGO VENDAS COMRAS PMMf Baixo a perspectiva financeira, o período medio de maduración financeiro (PMMf) consta de cinco subperíodos: Período medio de almacenamento de materia prima (PMA). Período medio de fabricación (PMF). Período medio de venda (PMV). Período medio de cobro (PMC). Período medio de pago (PMP). Pola súa banda, o período medio de maduración económico (PMM) non contempla o de pago. Canto menor sexa o período medio de maduración, máis ciclos caberán nun ano, é dicir, maiores rotacións haberá e, en principio, maior rendibilidade. 5.1. PERÍODO MEDIO DE ALMACENAMENTO. É o tempo (normalmente expresado en días) que, máis ou menos, transcorre desde que entra a materia prima no Ángeles Ares IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ Páxina 9 de 13 A XESTIÓN DAS COMPRAS almacén da empresa ata que sae á fase de fabricación. 𝑃𝑀𝐴 = 365 𝐶𝑜𝑛𝑠𝑢𝑚𝑜 𝑑𝑒 𝑚𝑎𝑡𝑒𝑟𝑖𝑎𝑠 𝑝𝑟𝑖𝑚𝑎𝑠 = 𝑟𝑜𝑡𝑎𝑐𝑖ó𝑛 𝑑𝑒 𝑚𝑎𝑡𝑒𝑟𝑖𝑎𝑠 𝑝𝑟𝑖𝑚𝑎𝑠 𝐸𝑥𝑖𝑠𝑡𝑒𝑛𝑐𝑖𝑎𝑠 𝑚𝑒𝑑𝑖𝑎𝑠 𝑑𝑒 𝑚𝑎𝑡𝑒𝑟𝑖𝑎𝑠 𝑝𝑟𝑖𝑚𝑎𝑠 O cociente entre consumo de materias primas e existencias medias de materias primas é a rotación das materias primas. O número de días que as materias primas están almacenadas repercute directamente na liquidez da empresa. En principio, convén reducir ese período ao mínimo, aínda que tendo coidado de non quedar desabastecidos. Deste xeito, redúcense os gastos de manipulación, amortización, obsolescencia, roturas e diminucións. 5.2. PERÍODO MEDIO DE FABRICACIÓN. É o tempo media que transcorre desde a entrada dos factores de produción ata que saen en forma de produto acabado. 𝑃𝑀𝐹 = 365 𝑉𝑎𝑙𝑜𝑟 𝑑𝑎 𝑝𝑟𝑜𝑑𝑢𝑐𝑖ó𝑛 = 𝑟𝑜𝑡𝑎𝑐𝑖ó𝑛 𝑑𝑒 𝑝𝑟𝑜𝑑𝑢𝑡𝑜𝑠 𝑒𝑛 𝑐𝑢𝑟𝑠𝑜 𝐸𝑥𝑖𝑠𝑡𝑒𝑛𝑐𝑖𝑎𝑠 𝑚𝑒𝑑𝑖𝑎𝑠 𝑑𝑒 𝑝𝑟𝑜𝑑𝑢𝑡𝑜𝑠 𝑒𝑛 𝑐𝑢𝑟𝑠𝑜 O cociente entre o valor da produción e existencias medias de produtos en curso é a rotación de produtos en curso. Á empresa interésalle un incremento da rotación, diminuíndo este período. Nunha empresa comercial este período non existe. 5.3. PERÍODO MEDIO DE VENDA. Abarca desde que un produto recentemente fabricado entra en almacén ata que sae do mesmo como consecuencia dunha venda. 𝑃𝑀𝑉 = 365 𝑉𝑎𝑙𝑜𝑟 𝑑𝑎 𝑝𝑟𝑜𝑑𝑢𝑐𝑐𝑖ó𝑛 𝑣𝑒𝑛𝑑𝑖𝑑𝑎 = 𝑟𝑜𝑡𝑎𝑐𝑖ó𝑛 𝑑𝑒 𝑝𝑟𝑜𝑑𝑢𝑐𝑡𝑜𝑠 𝑡𝑒𝑟𝑚𝑖𝑛𝑎𝑑𝑜𝑠 𝐸𝑥𝑖𝑠𝑡𝑒𝑛𝑐𝑖𝑎𝑠 𝑚𝑒𝑑𝑖𝑎𝑠 𝑑𝑒 𝑝𝑟𝑜𝑑𝑢𝑡𝑜𝑠 𝑡𝑒𝑟𝑚𝑖𝑛𝑎𝑑𝑜𝑠 O cociente entre o custo da produción vendida e existencias medias de produtos terminados é a rotación dos produtos terminados. O tempo que estea o produto terminado no seu almacén pendente de venderse afecta negativamente á liquidez da empresa, polo que é conveniente diminuír este período todo o posible. 5.4. PERÍODO MEDIO DE COBRO. É o tempo que transcorre entre a venda e o cobro. 𝑃𝑀𝐶 = 365 𝑉𝑒𝑛𝑡𝑎𝑠 𝑛𝑒𝑡𝑎𝑠 = 𝑖𝑛𝑑𝑖𝑐𝑒 𝑟𝑜𝑡𝑎𝑐𝑖ó𝑛 𝑑𝑒 𝑣𝑒𝑛𝑡𝑎𝑠 𝑆𝑎𝑙𝑑𝑜 𝑚𝑒𝑑𝑖𝑜 𝑑𝑒 𝑐𝑙𝑖𝑒𝑛𝑡𝑒𝑠 O cociente entre as vendas netas e o saldo medio de clientes é a rotación de vendas. Á empresa interésalle diminuír o período medio de cobro, posto que iso aumenta a súa tesouraría e pode diminuír a súa necesidade de endebedamento e a correspondente carga financeira, ou ben obter unha rendibilidade mediante a súa xestión. Ángeles Ares IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ Páxina 10 de 13 A XESTIÓN DAS COMPRAS 5.5. PERÍODO MEDIO DE PAGO. É o tempo que media entre a compra aos provedores e o seu correspondente abono. 365 𝑃𝑀𝑃 = 𝐶𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 𝑆𝑎𝑙𝑑𝑜 𝑚𝑒𝑑𝑖𝑜 𝑑𝑒 𝑝𝑟𝑜𝑣𝑒𝑑𝑜𝑟𝑒𝑠 Neste caso, á empresa interesaralle aumentar este período ao máximo posible, a condición de que non se renuncie por iso a certas contrapartidas (como descontos por pronto pago) ou implique cargas financeiras. Como síntese ao catro fases analizadas, xorde o concepto período medio de maduración (PMM). Desde que se adquiren as materias primas (empresas industriais) ou as mercadorías (empresas comerciais) ata que se cobra polas vendas transcorre, máis ou menos, un período que se calcula mediante a suma dos períodos seguintes: PMM = PMA + PMF + PMV + PMC Durante este período, a empresa ten inmobilizado no circulante unhas partidas que haberá de financiar. De aí o interese por reducir ao máximo a súa duración. O período medio de maduración financeiro (PMMf) será: PMMf = PMM - PMP O período medio de maduración, ao medir a duración do ciclo de explotación, permítenos determinar as nosas necesidades da mesma. De igual modo, permite avaliar a xestión do departamento de compras e vendas, no que se refire á negociación de adiamento do pago das compras e cobro das vendas. No caso de tratarse dunha empresa comercial non existirá o período medio de fabricación, polo que a súa PMMf converterase en: 𝑃𝑀𝑀𝑓 = 365 365 365 + − 𝑉𝑒𝑛𝑡𝑎𝑠 𝐶𝑜𝑛𝑠𝑢𝑚𝑜 𝐶𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 𝑆𝑎𝑙𝑑𝑜 𝑚𝑒𝑑𝑖𝑜 𝑑𝑒 𝑐𝑙𝑖𝑒𝑛𝑡𝑒𝑠 𝐸𝑥𝑖𝑠𝑡𝑒𝑛𝑐𝑖𝑎𝑠 𝑚𝑒𝑑𝑖𝑎𝑠 𝑆𝑎𝑙𝑑𝑜 𝑚𝑒𝑑𝑖𝑜 𝑑𝑒 𝑝𝑟𝑜𝑣𝑒𝑑𝑜𝑟𝑒𝑠 Para obter o consumo utilízase a fórmula seguinte: + Existencias iniciais + Compras - Existencias finais Devolucións de compras. Rappels sobre compras CASO PRÁCTICO 5 Cristal SA dedícase á comercialización do produto Rumba 34 e desexa coñecer o período medio de maduración financeiro do exercicio económico 202x en función dos seguintes datos: Existencias medias de produto. Saldo medio de clientes. Saldo medio de provedores. Existencias iniciais de produto. Existencias finais de produto. Compras de produtos. Devolucións de compras. Vendas de produtos. Ángeles Ares 125.000€ 35.000 € 38.000 € 150.000 € 100.000 € 300.000 € 3.000 € 530.000 € IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ Páxina 11 de 13 A XESTIÓN DAS COMPRAS Calculamos en primeiro lugar o consumo Consumo = 150.000 + 300.000 – 100.000 – 3.000 = 347.000 € 365 365 365 𝑃𝑀𝑀𝑓 = + − = 131,48 + 24,10 − 46,23 = 109,34 𝑑í𝑎𝑠 347.000 530.000 300.000 125.000 38.000 35.000 CASO PRÁCTICO 6 A empresa Silgar, S.L. conta cos seguintes datos: Existencias iniciais de materias primas Existencias finais de materias primas Existencias medias de produtos en curso Valor dos produtos terminados Saldo medio de provedores Compras de materias primas Vendas de produtos terminados Saldo medio de clientes Existencias medias de produtos terminados Custo da produción vendida 130.000,00 100.000,00 114.000,00 400.000,00 112. 000,00 240.000,00 2.100.000,00 47.000,00 48.000,00 800.000,00 A partir destes datos, calcula: a) O período de maduración económico. b) O período de maduración financeiro. a) Periodo medio de maduración económico 365 PM aprovisionamiento = 270 .000 ,00 =155,46 días 115 .000 ,00 𝐶𝑜𝑛𝑠𝑢𝑚𝑜 = 𝐸𝑖 + 𝐶𝑜𝑚𝑝𝑟𝑎𝑠 – 𝐸𝑓 = 130.000,00 + 240.000,00 – 100.000,00 = 270.000,00 𝐸𝑥𝑖𝑠𝑡𝑒𝑛𝑐𝑖𝑎 𝑀. 𝑀𝑃 = (𝐸𝐼 + 𝐸𝐹)/2 = (130.000 + 100.000)/2 = 115.000 365 PM fabricación= 400 .000 ,00 = 104,02 días 114 .000 ,00 365 PM ventas = 800 .000 ,00 =21,90 días 48.000 ,00 365 PM cobro= 2.100 .000 ,00 = 8,16 días 47.000 ,00 PMM económico = 155,46 + 104,02 + 21,90 + 8,16 = 289,54 días b) Período medio de maduración financeiro 365 PM pago = 240 .000 ,00 = 170,33 días 112 .000 ,00 PMM financeiro = 289,54 – 170,33 = 119,21 días Ángeles Ares IES FERNANDO WIRTZ SUÁREZ Páxina 12 de 13