FF - Portal Futebol Feminino em Portugal

FF
Editorial
R
ematou un dos anos máis duros da historia
recente. Nunca escoitara a tanta xente
maldicir o 2013 como neste final de ano.
Sen embargo, foi un ano excelente para o fútbol
feminino, malia que enn maio vivimos unha nova
fase de ascenso á Primeira División
Divi
na que o
Girona derrotou a El Olivo sen dar opcións ás
galegas. E en xullo e agosto confirmamos que
nove dos nosos equipos formarían parte da
Segunda División. Un fito na historia do noso
deporte. Por outro lado, tres xogadoras galegas
seguían consolidadas
dadas na máxima categoría.
2014 vén con máis perspectivas de aumentar os
nosos rexistros. El Olivo, no mellor comezo da
súa historia, leva doce vitorias en doce partidos.
Friol, malia o erro no último partido do ano, está
loitando por entrar na fase de ascenso
asc
como
segundo mellor.
Por abaixo, é posible que para o ano se recupere
un formato que moitos clubs demandan para a
Primeira Galega, a do grupo único con 18 ou 20
equipos.
A Copa dividiuse en categorías. A sensación
deixada en Aldán é que este
es formato funciona.
De cara ao inmediato, tamén sería necesario que a
FGF non perdera a perspectiva da selección
galega absoluta. É algo que demandan moitas
xogadoras. Neste Nadal cumpriuse o lustro da
última aparición da irmandiña.
Precisamente, no apartado de seleccións,
selec
a FGF
apostou por incorporar axiña o torneo de
seleccións comarcais sub’12 e sub’16,
sub’1 que xa tivo
a primeira fase en decembro, lamentando a
ausencia da delegación de Ourense. Este provincia
seguirá sendo a disciplina pendente do fútbol
feminino galego.
o. O remate do ano trouxo a Galiza
a primeira fase do Campionato de España de
Seleccións Autonómicas. O resultado, desigual,
vai permitir a Galiza ter opcións de entrar nas
semifinais sub’16 de conseguir dúas vitorias na
próxima xuntanza de combinados. A última vez
que o conseguíramos foi, coas dúas, na 2009/10.
2013, con todo, vai ser algo especial para nós por
ser o ano do noso nacemento.
Contidos
Editorial…………………………….
Érase unha vez 1981………………..
……..
Polo mundo…...…………………....
Máis perto…………………………..
Mari Paz, a felicidade do gol….……
O mes en imaxes....…………………
O galego de seleccións comarcais…..
As galegas sub’18 e sub’16…….…..
David Menayo, xornalista…………..
A ver se sabes……..…......................
Club de amigos da FF…………….
III Trofeo Verónica Boquete………
Os grandes clubs: O. Lyonnais….....
Resultados de decembro…………
2
3
6
8
10
15
17
18
20
23
24
25
26
28
FF
Revista do fútbol feminino galego
Director:
Carlos Castro Pinhão
Consello de redación:
Carlos Castro Pinhão
Óscar Losada Castro
Manuel Julián Jiménez
Josu Imanol Julián Fandiño
Maquetación:
Carlos Castro Pinhão
Capa:
Arquivo de Mari Paz Vilas Dono
Colaboracións:
www.diariodemestalla.com
Publicidade:
María Isabel Pego Romalde
Enderezo electrónico:
[email protected]
© Revista FF
Carlos Castro
2
FF
competición continental para o mes de xuño de
1982.
Érase unha vez
1981
O subcomité foi, desta vez, quen pediu
información e regulamentación á UEFA. Nun
estudio impreciso coñeceuse que en España había
arredor de douscentos equipos con escasa
experiencia en competicións porque as súas
presenzas se limitaban a partidos ou torneos
amigables e, nalgunha rexión, campionatos
comarcais ou propiamente rexionais con
regulamentacións heteroxéneas.
Carlos Castro
O fútbol feminino español comezaba unha
andaina, cada vez máis seria, no 1981. Nesa
temporada organizárase a primeira liga catalá,
na que resultara vencedor o Catalunya, da
Cidade Condal, por diante do Barcelona. Na
RFEF, a ex xogadora e presidenta do
Barcelona, María Teresa Andreu e Agustín
Mallol, comezaran a desenvolver o proxecto
coa posta en marcha dun campionato de
España lóstrego. Serían dezaseis clubs
participantes e vinte partidos en tres días. Dez
anos de tentativas permanentes, de mudanzas
na mentalidade da sociedade española, de
radicais negacións por parte da RFEF, ían ter a
súa primeira concreción no intensísimo final de
semana do 26 a 28 de xuño na provincia de
Tarragona.
Os contactos de Mallol e a iniciativa do Concello
de Tarragona permitiron que a Copa Reina Sofía
se convertera en realidade grazas ao
financiamento
da
administración
local
tarraconense.
O torneo pensouse con dezaseis equipos que,
nunha primeira fase, estarían divididos en catro
grupos de catro escuadras, en sedes próximas á
capital
provincial,
nomeadamente,
Salou,
Torredembarra, Torreporta e Vilaseca. Os
campións xogarían as semifinais nas dúas
primeiras citadas e a final e o partido polo terceiro
e cuarto lugar terían lugar na propia Tarragona.
O embrión da copa Reina Sofía comezara a
xermolar en outubro de 1980. A RFEF creara un
subcomité presidido polo vicepresidente do ente
federativo, Rafael Cervantes. Nin todos os que
levaban anos traballando unha década no fútbol
feminino estiveron de acordo con os compoñentes
do grupo de traballo no que, por outro lado, non
había mulleres. A principal voz discordante viña
da Coruña, José Mañana, técnico do Karbo,
criticou a presenza de Cervantes e os seus colegas
á fronte dese subcomité, ao entender que “a
comisión designada non está formada polas
persoas máis idóneas.”
Ano e medio antes da constitución do subcomité,
a UEFA convidara á RFEF a facer parte dun
estudo sobre o fútbol feminino, pero os dirixentes
españois desestimaran o convite alegando que en
España non existía esa modalidade. Dezasete
países europeos contaban xa con campionatos
nativos e UEFA pensaba en deseñar unha
3
FF
comodamente ao Ciudad Condal e, cunha goleada
escandalosa, ás locais de Punta del Este. Na
xornada seguinte, e diante da imposibilidade de
xogar na matinal por mor da choiva, déuselle a
clasificación para as semifinais ao non poder
xogar o seu partido contra as mallorquinas do
Cide.
Sobre os dezaseis equipos previstos só se
presentaron catorce. As pontevedresas de A
Pallota e as catalás do Cardona faltaron á cita.
Para compensar, a organización conseguiu
incorporar, a última hora, ás ilerdenses do
Ardevull, que entraron no grupo II, o de Vilaseca.
Os partidos ían estar divididos en dous tempos de
35 minutos salvo a final, que os tería de 40.
Nas semifinais, os dous equipos cataláns perderon
por 3-0 contra o Karbo e o U. Risco. Galegas e
canarias veríanse na final do día seguinte no Nou
Estadi.
Aquela última fin de semana de xuño presentou o
obstáculo da choiva, que condicionou a
competición, até impedir a celebración dalgún dos
partidos programados na parte final da primeira
fase.
No grupo I, disputado en Salou, o favorito,
Barcelona,
definiuse
como
o
primeiro
semifinalista logo de gañar, no triangular, a
Sabadell e Granollers.
O grupo II, en Vilaseca, presentaba máis
incertezas. A incógnita do Valladolid, e o
potencial do fútbol canario, que xa levaba anos
desenvolvéndose na distancia, representado pola
U. Risco, poderían ser un problema para o
Español. O Ardevull era un convidado de última
hora para rechear, o máis dignamente posible, o
buraco do Cardona. O venres 26, a U. Risco
mostrou o seu potencial goleando a ás ilerdenses e
ás pucelanas. No día seguinte, no partido decisivo
do grupo, colocáronse nas semifinais por riba das
periquitas.
O gran partido, pitado polo colexiado de Primeira
División, Crespo Aurré, comezou mal para as
galegas. Na primeira chegada das insulares, May
perforou a meta defendida por Ana. As de Mañana
reaccionaron ben. Encarna comezou a recuperar
balóns no medio do campo e Inma a inventarse
xogadas que comezaron a implicar á bancada.
Nunha contra conducida por Inma, o balón chegou
a Lis que puxo a igualada cando o reloxo marcaba
o cuarto de hora de partido. As galegas seguiron
dominando até o descanso. Na continuación, as
canarias repetiron o guión. Na súa primeira
aproximación, Julia non puido cantar o gol porque
Tere sacou o balón entre os paus da meta de Ana.
Pasada a hora, Lis deleitou aos seareiros coa
xogada do partido. Driblou a cantas lle saíron e
finalizou cun tiro alto que bateu na trabe antes de
aloxarse na rede. O Karbo repregou e contou coa
sorte das campioas cando, xa no remate, May
regateou a Ana pero o seu disparo acabou detido
na lama, pouco antes de traspasar a liña de gol.
Minutos despois, Inma, considerada mellor
xogadora do torneo, colleu das mans do
gobernador civil de Tarragona, Francisco Robert,
a I Copa Reina Sofía.
En Torredembarra xuntouse o grupo máis
equilibrado. Favorito, por ter vencido semanas
antes na I Lliga Català, era o Catalunya. O outro
catalán, San Adrián, se ben era inferior, podía
darlle sustos a calquera. Sen dúbida, o Sondika
vasco ía ser o rival do campión catalán, sen
descoidar á U. Canarias das Palmas. Nos partidos
do venres, San Adrián perdeu os dous partidos, as
canarias gañaron ás vascas pola mínima e o
Catalunya fixo o propio coas unionistas por 2-1.
Na xornada do domingo o Catalunya confirmou a
súa presenza nunha das semifinais da tarde.
Para os galegos, a historia estaba no grupo de
Torreporta. O Karbo, logo dos seus partidos
internacionais e con outros rivais importantes de
España, foi, desde o asubío inicial, o inimigo a
bater.
Na
primeira
xornada
venceron
4
FF
C.F. FEM. KARBO: 2 - U. RISCO: 1 (1-1)
KAR: Ana; Olga, Tere, Geli, Pili; Inma,
Carmencita, Nati (Rori 28’); Encarna, Lis Franco,
Aurora. Tre. José Mañana.
RIS: García-Sanabria; Del Pino, Tere, Rosa,
Marisol; Yolanda, Gloria, Auri; May, Julia, Paqui
(Emi 72’). Tre. ?
Goles: 0-1 May 5’; 1-1 Lis Franco 15’; 2-1 Lis
Franco 63’.
Árbitro: Crespo Aurré (Catalán).
Auxiliares:
Quiñones e Jiménez Lucena.
Disciplina: CA: Geli.
I Copa Reina Sofía
Grupo I (Salou)
26/06: Barcelona – Sabadell: 1-0
Barcelona – Granollers: 6-0
27/06: Sabadell – Granollers: ?
Grupo II (Vilaseca)
26/06: Ardevull – U. Risco: 1-9
Español – Valladolid: 1-0
Valladolid – U. Risco: 0-5
Español – Ardevull: 3-0
27/06: Valladolid – Ardevull: ?
Español – U. Risco: ?
Grupo III (Torredembarra)
26/06: Catalunya – San Adrián: 5-0
U. Canarias – Sondika: 4-3
San Adrián – Sondika: 2-5
Catalunya – U. Canarias: 2-1
27/06: San Adrián – U. Canarias: ?
Catalunya – Sondika: ?
Grupo IV (Torreporta)
26/06: Punta del Este – Cide: 0-9
Ciudad Condal – Karbo: 0-4
(Inma (2); Lis; Aurora)
Ciudad Condal – Cide: 1-1
Punta del Este – Karbo: 1-10
(Carmencita (4); Inma (3); Tere; Pili;
Aurora)
27/06: Punta del Este – Ciudad Condal: ?
Cide – Karbo: 0-0*
* Non se xogou polas choivas torrenciais.
Semifinais
27/06 (Torredembarra): Barcelona – Karbo: 0-3
(Lis (3))
27/06 (Salou): U. Risco – Catalunya: 3-0
3º e 4º lugares (Tarragona)
28/06: Barcelona – Catalunya: 0-0 / 5-4
Final:
DOMINGO 28/06/2013 (12,30) Estadio:
NOU ESTADI (Tarragona) (3.000)
As campioas
Guardarredes:
ANA María Pardo Fernández
TERESA Faraldo Gómez
Defensas:
ANA MARÍA Rey Iglesias
María de los Ángeles Olmo Cotelo “GELI”
María OLGA Fernández Méndez
María del PILAR Martínez Ramón
María del Pilar Neira Martínez “PILI”
TEREsa Pallas Pallas
Centrocampistas:
AURORA Feros Rey
María del C. Rguez. Redondo “CARMENCITA”
ENCARNA Pérez Castelo
María INMAculada Matilde Castañón González
Anunciación Davila Pérez “TITA”
Dianteiras:
Luisa Victoria de Fátima “LIS” FRANCO Iglesias
MARÍA del Pilar Vázquez Paz
NATIvidad Costas Vila
Aurora Martínez García “RORI”
Treinador: JOSÉ MAÑANA Martínez
Delegado: RICARDO COUCEIRO
Bibliografía:
CRESPO, M.G. (27 de junio de 1981): Barça y
Catalunya, semifinalistas, Sport, p. .
CRESPO, M.G. (29 de junio de 1981): El Karbo
se tomó una copa con Ricard, Sport, pp. 20-21.
GUILLÍN, J. (15 de julio de 1981): El Karbo de
La Coruña, campeón y decano del fútbol
femenino, Marca, p. 10.
PARDINAS, J.J. (23 de octubre de 1980): La
federación proyectará el fútbol femenino cuando
conozca sus afiliadas, El País, p. .
5
FF
Recoñecida a discriminación,
discriminación
por transexual, a Miranda
Sánchez
Polo
olo mundo
O Consejo para Prevenir
nir y Eliminar la
Discriminación de la Ciudad de México
(COPRED)
cualificou
como
discriminatorio prohibir a unha
un muller
transexual xogar a fútbol nunha
nun
liga
feminina e ordenou a súa readmisión e
reparación do dano causado á futbolista.
Miranda Itzayana Sánchez,, que en xuño
do 2012 asinara polos Jaguares Aldana acreditando a súa
condición de muller
er cun documento do
d rexistro civil,
explicou que,, malia que inicialmente “non houbo
inconvenientes” para a súa participación na Liga, os equipos
rivais presionaron para
ara que a botaran asegurando que “se
estaba deixando xogar a un home”. A futbolista, de 44 anos,
xogara temporadas atrás nos Pumas.
Centro Olímpico,
Olímpico
campión do Brasil
No número anterior deixabamos o
Brasileirão feminino nas semifinais.
Nelas, con sorte desigual, o campión da
Libertadores, São José, derrotou ao Rio
Preto (3-4 e 4-4)
4) e o Centro Olímpico
ao Foz Cataratas (5-11 e 1-1).
1
Na final,
tamén a dobre partido, o equipo
paulistano derrotou
tou ao São José logo de
empatar no primeiro encontro celebrado en San Xosé dos
Campos (2-2).
2). No choque definitivo, con empate a un no
marcador, a internacional Cristiane (foto) fixo, nos últimos
instantes, o definitivo para que o Centro Olímpico se
proclamara
ara campión do Campionato Brasileiro.
Brasileiro As
vermellas tamén puideron celebrar que a súa dianteira Gabi
Zanotti, con doce tantos, se proclamara mellor marcadora do
torneo.
UCLA vence
na NCAA
A
Universidade
de
Calfornia en Los Angeles
(UCLA) proclamouse por
primeira vez na historia
vencedora do campionato
universitario estadounidense. Un gol na prórroga de Kodi
Lavrusky deu ás californianas o título ao vencer por 1-0
1 á
Universidade Estatal de Florida, no partido celebrado no
WakeMed Soccer Park de Cary (Carolina do Norte). A final,
marcada polas inclemencias meteorolóxicas, foi presenciada
por arredor de 3.000 seareiros sobre os 8.806 que mercaran
o ingreso. Nas semifinais, UCLA derrotou nos penaltis a
Virginia (1-1 / 4-2),
2), universidade co mellor balance da
temporada con 24 triunfos e unha derrota.
derrot Pola súa parte,
Florida State vencera a Virginia Teach por 3-2.
3 A campioa
da edición 2012, North Carolina, caera derrotada nos cuartos
de final polas novas campioas, que se beneficiaron do gol de
ouro marcado por Taylor Smith ao comezo da segunda parte
da prórroga (1-0).
E o Mainland
Pride de Nova
Zelandia
O Mainland Pride, derrotando ao
Northern por 4-2, proclamouse por primeira vez campión da
liga de Nova Zelandia, á vez que impedía que o seu rival
sumara o terceiro título da súa historia. O partido, celebrado
en Auckland, non comezou ben para as de Christchurch, que
deberon virar o marcador inicial desfavorable
avorable desde o
minuto dez. Dous goles da internacional sub’20, Belinda van
Noorden, o terceiro da máxima artilleira da competición,
Aimee Phillips, e o que fechaba a conta, da mediacentro
Annalie Longo, esnaquizaron os prognósticos.
Segundo Federbet, o
R. Sociedad-Granada
Granada
foi amañado
Ashley Brown
lesionada na súa
reaparición
Nunha sesión organizada no Parlamento Europeo á que foi
convidada a empresa belga Federbet, esta agrupación de
operadores de apostas contra o fraude deportivo denunciou
que o partido R. Sociedad-Granada
Granada foi amañado.
O partido,
ido, celebrado o 10 de novembro, rematou
coa vitoria txuriurdin por 3-0,
0, con goles de
Encinas (63’), Lizaso (81’) e Peña (89’). Polo
momento ninguén tomou determinacións.
A mellor futbolista nova da Liga
Australiana 2011/12,
12, tivo que
retirarse no minuto 30 do partido
no que o seu equipo, Melbourne
Victory, derrotou ao Newcastle Jets por 6-0.
6 A dianteira, que
regresaba
resaba ao equipo logo dun parón de doce meses por unha
lesión na perna, volveu recaer amargando a goleada do seu
equipo que lle permitía, nese momente, comandar a liga
empatada a nove puntos co Brisbane Roar.
6
FF
brasileiras só deixaron fuxir para
Canadá a edición do 2010.
Precisamente, as norteamericanas
foron terceiras
iras ao derrotar a Escocia
por 1-00 (Schmidt 83’), na final de
consolación.
Os resultados da primeira fase do
torneo foron:
Xornada 1: Escocia-Canadá,
Canadá, 2-0
2 e Brasil-Chile, 2-0.
Xornada 2: Escocia-Brasil,
Brasil, 1-3
1 e Chile-Canadá, 1-0.
Xornada 3: Chile-Escocia, 4--3 e Brasil-Canadá, 0-0.
As locais Debinha e Marta foron as mellores goleadoras do
torneo con tres tantos cada unha.
Alemaña vence no Europeo
sub’17
A selección dirixida
irixida por Ralf Peter
proclamouse campioa continental
logo de derrotar a España nos
penaltis. A final, celebrada no
Proact de Chesterfield (Inglaterra),
comezou dominada polas hispanas,
que se adiantaron no marcador aos
nove minutos cun gol de Patri
Guijarro. No 76, a catro do remate,
a centroeuropea Hartig fixou a
igualada que levou aos lanzamentos desde os once metros.
Neles, España marcou o primeiro e Alemaña errou o seu,
todo o contrario que nos tres seguintes nos que España
fallou todos mentres as xermanas os marcaban. No partido
pola terceira vaga, que daba billete para o Mundial de Costa
Rica 2014, Italia impúxose ás anfitrioas tamén nos penaltis.
Os 80 minutos remataron sen goles e, na sorte máxima, as
transalpinas venceron por 4-3.
Definida a Algarve Cup 2014
Islandia, China, Noruega e
Alemaña, no Grupo A e Estados
Unidos, Xapón, Suecia e
Dinamarca, no B, disputaranse o
título da vixésimo primeira
Algarve Cup, que se disputará na
rexión máis ao sur de Portugal
entre os días 5 e 12 de marzo
deste ano. O grupo C, cuxo
primeiro clasificado só pode aspirar ao quinto lugar, estará
formado por Portugal, Austria, Rusia e Irlanda
Irla
do Norte. O
torneo amigable, o máis importante do mundo disputado por
seleccións absolutas, depara na primeira fase a reedición da
final da pasada Copa do Mundo na que Xapón venceu aos
Estados Unidos. As norteamericanas son as actuais
campioas pois, no 2013, gañaron á Alemaña na final por 2-0
2
con goles de Alex Morgan nos minutos 13 e 34. Foi o seu
noveno título que as distanciaba da segunda selección con
maior número de éxitos no evento, Noruega, con catro.
Francia, a grande ausente, non está na competición
compet
desde a
edición do 2007.
Sorteados os grupos
upos da
primeira fase para o Mundial
sub’17 de Costa Rica
O Italia-Zambia,
Zambia, en San Xosé e o
Gana-Corea
Corea do Norte, en Liberia,
abriran, o próximo 15 de marzo, o
Mundial feminino sub’17. Os dezaseis
equipos ficaron agrupados do seguinte
xeito, logo do sorteo celebrado o 17 de
decembro en Pueblo Antiguo:
Grupo A: Costa Rica, Venezuela, Zambia e Italia.
Grupo B: Alemaña, Canadá, Gana e Corea do Norte.
Grupo C: Xapón, Paraguai, Nova Zelandia e España.
Grupo D: México, Colombia, Nixeria e China.
O primeiro do Grupoo A contra o segundo do B, o primeiro
do B contra o segundo do A, o primeiro do C contra o
segundo do D, e o primeiro do D contra o segundo do C,
cruzaranse nos cuartos de final o 27 de marzo. As semifinais
están programadas para o 31 e o partido para o terceiro
te
e
cuarto lugar e a final xogaranse o 4 de abril.
Os partidos celebraranse en catro campos: Alejandro Morera
Soto de Alaxuela, Edgardo Baltodano Briceño de Liberia,
Ricardo Saprissa Aymá de Tibás e o Nacional de Costa
Rica, en San Xosé, que acollerá a final.
Flaviana Seeling, líder de
Axé Bahía, intermediaria de
xogadores
Flaviana, a líder do grupo de
música
axé
e
eurodance,
converteuse en intermediaria de
xogadores á partir do seu
emparellamento co dianteiro
arxentino, Juan José Morales. A
maior parte dos proxectos
céntraos
no
traspaso
de
xogadores chilenos ao mercado
brasileiro logo de cinco anos de
consolidación na profesión. Precisamente, no seu país está
asociada á firma Conquest Sports pero en Arxentina e Chile
é intermediaria
ediaria das empresas Drogba Players e Unosports,
respectivamente. A súa última xestión foi fichaxe do seu
marido, o citado Morales, que pasou do Paraná C. brasileiro
ao chileno C.D. Huachipato, do “comandante” Mario Salas.
Brasil vence noo Internacional
de Brasilia
A selección brasileira impúxose, por cuarta vez, no Torneio
Internacional de Brasília.. Os partidos, celebrados no estadio
Mané Garrincha, da capital federal, levaron a unha final
entre Brasil e Chile que,, diante de 15.000 seareiros, foi
gañada polas verdeamarelas cun contundente 5-0
5 (Formiga
8’; Marta 41’; Darlene 56’; Cristiane 76’; Debinha 85’). As
7
FF
anteriores, superaron a barreira dos cen inscritos; no
cualitativo, enfocado ao fútbol feminino, porque houbo un
corenta por cento de matrículas de rapazas. Igualmente,
porque continúan a manter un bo nivel de fidelización,
incluso entre participantes que repetiron tendo as súas
residencias fóra de Galiza. A pegada internacional trouxo
miúdos de lugares como Guatemala. Tamén, no plano da
integración, porque tres rapaces da Fundación Down
Compostela, foron bolseiros da organización. O campus tivo
o seu centro nas instalacións deportivas de Santa Isabel,
pero, polo número de participantes, foi levado a outros dous
campos da capital galega.
Ademais do seu campus, e como ben sendo habitual no seu
período de descanso, a xogadora do Tyresö visitou equipos
como o Conxo, o Villestro ou o Tomiño.
Máis perto
Sara Pita, do Compostela ao
Orzán
A dianteira Sara Pita deixou o
Compostela para fichar polo
Orzán. O último partido no que
defendeu as cores branco e
celestes foi no primeiro de
decembro, cando empataron co
Sárdoma a un gol. Afástase do
lanterna vermella do grupo I da
Segunda División, logo de xogar
oito partidos, sete deles de
titular, e non marcar goles nesta
que era a súa segunda campaña no equipo compostelán. Na
súa estrea co líder da Primeira Galega no grupo I, Orzán,
axudou a vencer a O Val, nun dos partidos importantes da
temporada, participando como titular até o minuto 81, cando
foi substituída por Carballo.
Jessica, a expulsión
por mes
A xogadora do Umia viu, no partido da
xornada 10, contra o Atlántida Matamá, a
súa terceira expulsión da temporada. A ex
do At. Arousana tras a súa incorporación, nesta campaña, ao
equipo de Barrantes, converteuse, con seis cartóns, na
futbolista máis punida entre as xogadoras dos equipos
galegos de Segunda División e da Primeira Galega. Na
pasada sesión, actuando con regularidade no primeiro
equipo das vilagarciás, nunca marchou aos vestiarios antes
de tempo por unha decisión disciplinaria. No presente
exercicio todo comezou no último partido de outubro, cando
foi expulsada contra o Valladares no minuto 83. Volveu ser
convocada na xornada 7, na visita do Umia á Guarda. Alí
aguantou até o 67. Despois de completar o partido contra o
equipo B do Arousana, foi expulsada contra o Matamá no
minuto 57. Fin de ano horrible para a xogadora da Illa de
Arousa.
Isabel, dous goles por partido
Se alguén anda a procura de
dianteira ten que dar unha
ollada no barrio vigués de
Lavadores. Alí, no equipo que
dirixe unha histórica como
Aurora Feros, atoparán á killer
da Primeira Galega. O seu nome
é Isabel Fernández Viñas. A
xogadora de Poio volveu, coa
súa irmá xemelga, Marina, ao
cadro vigués, onde pasara tres
campañas (2002/2005) e desde
onde partiu para o Pontevedra,
equipo no que estivo até a súa
desaparición, salvando a campaña 2007/08, cando xogara en
El Olivo. Seis deses exercicios transcorreran pola Segunda
División. No seu primeiro ano coas granates ascendera á
categoría estatal e erguera a Copa FGF. Con El Olivo, baixo
as ordes de José Estévez, xogara a fase de ascenso á
Superliga caendo contra o Barcelona e o Pozuelo de
Alarcón. Tras regresar ás beiras do Lérez, sumou 16 goles
(10, 1 e 5) nas tres temporadas que xogou coas granates até
a desaparición do equipo. Dos 21 goles desta temporada,
once marcoullos a dous equipos, 6 ao At. Arousana B e 5 ao
Ponteareas.
Éxito do III Campus Vero
Boquete
Unha capacidade de traballo incansable tivo como
consecuencia que, por terceiro ano seguido, o cualificativo
de éxito fora aparellado ao resultado e valoración final das
organizadoras do Campus Vero Boquete. Desde a directora,
Uxía Parcero, pasando por xogadoras como Ceci Brea
(Compostela) ou Susú Cores (Victoria) até chegar á
omnipresente Vero Boquete (Tyresö), todas coinciden en
que, a teor dos números, o Campus volveu a cubrir os seus
obxectivos. No aspecto cuantitativo, porque como nas veces
8
FF
Fany Varela,
cruzado anterior
rotura
grupo B foi composto por un segundo equipo do Racing
Vilariño, o Moledo, El Olivo B, reforzado por catro
xogadoras do primeiro equipo, e o Telmo Peluqueros. Os
dous mellores de cada cadro clasificaban para semifinais. A
final, disputadísima, foi xogada por El Olivo B e o Erizana.
Venceran as viguesas nos penaltis, despois que o encontro
finalizara con empate a un. As olívicas revalidan o título,
pois na edición de 2012, reforzadas daquela con xogadoras
como Anair ou Clo, gañaran ao Telmo Peluqueros por 4-1.
de
O primeiro de decembro foi un
día infeliz para Fany Varela. No
partido contra o Victoria, co
marcador encamiñado, entrados
na segunda metade, foi disputar
un balón con Tati, quen fora até a
pasada sesión, e desde a 2009/10,
a súa compañeira de equipo no
Peluquería Mixta Friol. A
xogadora de Outeiro de Rei saíu
do lance cunha rotura do
ligamento cruzado anterior. Até
o momento, a mellor artilleira do grupo con dez goles, está á
espera de ser operada e logo deberá pasar unha longa
convalecencia. Desde que lle sexa feita a cirurxía, o tempo
de recuperación nunha futbolista oscila entre os cinco e os
seis meses.
Presentada en Santiago a
biografía de Vero Boquete
O día 27 de decembro, nun
centro comercial de Santiago, foi
presentado o libro “Vero
Boquete la princesa del deporte
rey”, publicado baixo o selo da
editora viguesa Cydonia. O
autor, David Menayo, xornalista
do Diario Marca, confesou que
os 138 segundos que pasaron
desde que a protagonista errou o
penalti contra Escocia até o gol
que Vero acabou marcando, e
que serviu para a clasificación de
España á Eurocopa de Suecia,
fixéronlle mudar a parte inicial
da obra, convertendo ese momento, que é até onde chega a
historia, nunha introdución emotiva. No persoal, eses pouco
máis de dous minutos, permitíronlle vivir un dos momentos
máis intensos da súa traxectoria como xornalista. O libro
está enfeitado polo prólogo do tamén xornalista Tomás
Guasch.
Belén, a “fichaxe invernal” do
At. Arousana
No lado oposto do deporte está a
dianteira do At. Arousana, Belén
Fernández Millán. A dianteira, que
non xogaba desde o grave golpe
sufrido na perna dereita no penúltimo
partido de Liga do pasado exercicio
contra o Sárdoma, cando tivera que
abandonar o campo no descanso,
reapareceu 7 meses e 24 días despois
no encontro que as de Vilagarcía
xogaron en Mareo. Tras o primeiro
contacto, e no regreso ao lugar de
autos, tardou 18 minutos en
encaixarlle dous goles ao Salamanca, e
chegou a tempo de ser convocada por
Quin Balbuena para a galega sub’18 que disputou, na
Coruña, a primeira fase do Campionato de España de
seleccións autonómicas.
Sandra, Anair e Andrea Carid,
plenos en decembro
Sandra (Bértola), Anair (El
Olivo) - foto - e Andrea Carid
(Friol) foron as tres únicas
xogadoras do grupo I da Segunda
División que marcaron en todos
os partidos do mes de decembro.
O último de Sandra foi, dos seus,
o máis importante, ao determinar
a vitoria do seu equipo na
Valenzá. No caso de Anair,
incluso fixo un dobre no derbi
contra o Sárdoma e así, os seus
catro goles do mes permitíronlle
igualar a Fanny Varela na cabeza
da táboa das goleadoras do grupo.
Andrea Carid, pola súa conta,
comezou a súa colleita continuada no último partido de
novembro e, con eses catro goles nos últimos catro xogos,
está a un gol das anteriores, empatada a nove tantos con
Alba (At. Arousana) e Joana (Sárdoma).
El Olivo B leva o III Racvil
O Racvil é o torneo de Nadal que
organiza o Racing Vilariño. Ten
un día de duración e conta con
oito equipos que non deixan de
xogar partidos durante doce
horas. Nas súas tres edicións
encheron de seareiros o campo
de San Pedro. Como nas dúas
anteriores edicións, os oito
equipos foron divididos en dous
grupos. No A, xunto ao equipo
local estiveron o Erizana, o
Bértola e o Concello de Mos. O
9
FF
Mari Paz,
primeira imaxe de ver o meu primeiro partido de fútbol
feminino. Foi na Lomba, onde xogaba a selección absoluta
[refírese ao España-Francia (1-2), da fase de clasificación
a felicidade do gol
para a sétima Eurocopa, xogado o 21/05/2000].
Un ano máis volve a estar na loita por ser a
mellor goleadora da Primeira División
española. Nacida no literario berce do fútbol
galego, a súa condición de killer levouna ao
mellor equipo español de comezos do século, o
Levante. A súa traxectoria futbolística non
deixa de totalizar as dúas beiras das cidades
onde vive: Arosa e At. Arousana, Barcelona e
Espanyol, Levante e Valencia. Probablemente
sexa a xogadora que coñece máis derbis locais
de Primeira desde os dous lados. Levar o gol
nas veas permitiulle vestir a casaca da selección
española. Non é das habituais de Quereda pero,
cando este lle deu a oportunidade, provocoulle
unha hemorraxia de goles a Cazaxistán que a
convirten, con sete, na futbolista con maior
número de tantos nun partido oficial UEFA de
seleccións absolutas. Se os goles mediran a
felicidade das futbolistas ela nunca poderá
perder o sorriso. É Mari Paz Vilas Dono, a
depredadora do Salnés.
O teu paso do Arosa S. Cult. Ao At. Arousana tivo unha
certa polémica ao querer percibir, os primeiros, algunha
cantidade de diñeiro. Lembras aquilo?
Pois se che son sincera, non lembro moi ben a polémica. En
todo caso, si teño unha idea que non fora fácil ir dun equipo
ao outro. Eu era unha nena e os meus pais tíñanme afastada
dos posibles problemas que puideran ter acontecido, eles só
querían que fora feliz xogando sen preocuparme por cousas
externas.
Sendo galega, nacer
perto
de
Coas amarelas tes a túa experiencia cento por cento
Vilagarcía
feminina. Fálanos daquel Arousana.
axuda a ter máis claro
Cando me fichou o Arousana eu andaba un pouco perdida
que xogar ao fútbol
no mundo do fútbol feminino. Lembro que aquel ano ían
non é unha utopía?
Teño
claro
calquera
nacese
que,
lugar
xogaría
segundas ou terceiras. Entrei pola metade da Liga e
en
rematamos segundas, ás portas da fase de ascenso. Xa, no
onde
meu segundo ano, todo foi diferente. Xoguei o campionato
ao
desde o comezo ata o final. Gañamos a Liga, xogamos a
fútbol. Nacín para xogar
ao
fútbol.
fase de ascenso e foi o meu trampolín á Superliga. Teño
Desde
boas lembranzas desa época pero o máis importante son
pequerrecha tiña a seguridade que darlle patadas a un balón
amizades importantes que aínda conservo.
facíame realmente feliz e por iso non desistín ata xogar cos
rapaces.
Os teus primeiros técnicos foron Plácido Cortés e Celso
Couso. Desde a túa perspectiva actual, como profesional,
Como era o fútbol feminino de comezos de século, cando ti
como os valoras?
empezas?
Pasaron moitos adestradores pola miña vida. Nesa etapa eu
Cando comecei a xogar ao fútbol cos rapaces, a verdade é
era moi nova e non valoraba moito a calidade que podían
que non coñecía o mundo do fútbol feminino, pero si teño a
ter, máis que iso importábame o trato que tiñan cara a min.
10
FF
Gardo moi boas lembranzas dos dous como persoas. Sempre
selección nos distintos campionatos foron xeniais. Só se
me apoiaron na miña decisión de irme e sentíronse
pode imaxinar o que se sinte cando as vives.
orgullosos de terme adestrado.
O lado triste é ficar ás portas do ascenso naquela fase
contra L’Estartit e At. Madrid. Foron tan superiores como
para perder ambos partidos?
O L´Estartit non foi superior, pero tiña máis experiencia ca
nós, pero o At. Madrid si que o foi. Naquel momento
ficharan xente da Superliga para subir de categoría e iso
notárase moito. Pero temos que estar contentas por ter dado
a cara e chegar ata onde chegamos.
Parece como se as tres grandes tiverades a maldición de
non conseguir os obxectivos desexados con certos equipos.
A Vero faltoulle a Liga co Espanyol antes de irse ao
estranxeiro, a Ana Buceta o retorno á Segunda División co
Bértola e a ti o ascenso á División de Honor co Arousana.
Non sei se será maldición ou non, pero si que nos faltou algo
a cada unha. Malia todo, eu estou feliz co que conseguín. O
ascenso
No segundo ano alí xa recibes ofertas de equipos de
a
Superliga
é
cuestión
de
sorte
nos
emparellamentos. No Arousana tivemos a sorte de compartir
Superliga.
unha experiencia moi bonita.
Si. Decidín irme ao Levante porque son moi esixente.
Sempre quixen mellorar e chegar o máis lonxe posible. Se
Naquela época xa estaba Vero Boquete en Aguiño. Ti,
nese ano tivéramos subido co Arousana, está claro que non
que compartiches competicións case sempre con ela e
tería marchado, ficaría para vivir a experiencia no equipo da
momentos
miña cidade.
nas
seleccións española e
galega,
Poderiamos dicir que ti, no fútbol, entre goles e diñeiro,
que
valoracións fas sobre a
escolles os goles.
súa traxectoria.
Sen ningunha dúbida. A felicidade de marcar un gol nunca
É moi boa xogadora,
ma poderá dar o diñeiro.
loitadora e con ganas
de mellorar. Non é
Na túa última temporada en Vilagarcía fas 55.
preciso que faga una
Si. Foi un ano bo cara ao gol. Por riba, eses goles axudaron a
valoración
gañar a Liga e esta foi a mellor lembranza que levei daquilo.
sobre
ela
porque todos sabemos o
que conseguiu.
Tamén foi a época das primeiras convocatorias coa
sub’19. Que nos contas daquelas primeiras experiencias
No 2006 abres as portas á Superliga. Foi difícil adaptarse?
internacionais.
Foi moi difícil. Pero en todos os aspectos. O que menos me
Non podía crer que me chamaran da selección española. Foi
custou foi no futbolístico, porque ao final estás facendo o
un dos mellores momentos da miña vida. Era un saco de
que che gusta e coas mellores xogadoras ao teu lado. Son
nervios e lágrimas de alegría. As experiencias vividas coa
11
FF
futbolistas das que podes espremer moitísimas cousas que te
Coas granotas gañas unha Liga e unha Copa. Un título
axudan a progresar. O peor foi mudar de cidade, vivir soa
cada ano e marchas a un Barcelona en construción. Por
sen coñecer a ninguén, estar lonxe da miña familia tanto
que?
tempo, das miñas amigas e, sobre todo, do meu irmán
Vou porque no Levante comezou a haber moitos trocos. No
xemelgo.
Barça vin unha hipótese moi bonita, tiña a oportunidade de
participar na mellora dese proxecto. Era unha gran aposta
Levante foi a mellor oferta, o mellor proxecto, ou as dúas
dentro do club e sentinme moi valorada, así que decidín
cousas?
vivir unha nova experiencia.
Foi a mellor opción en todo. Era o equipo punteiro que
sempre pelexaba polos títulos, no que estaban as mellores
No fútbol feminino o Barcelona tamén é “mes que un
xogadoras. Eu sabía que alí ía aprender moitísimo, mellorar
club”?
e madurar como futbolista e persoa. E agora pódoche dicir
Ben, esa imaxe de máis que un club eu a vexo máis de
que non estaba errada. Incluso dese primeiro ano no que
portas cara fóra. É máis unha frase feita polos seareiros que
cheguei aínda sigo xogando con dúas grandes futbolistas
dan todo polo Barça, que do propio club. Pero si que hai bo
como Sara Monforte e Mariajo Pons, e ata o ano pasado con
tratamento cara a todos e, sobre todo, tentan coidar a imaxe
Sandra Vilanova. Son tres persoas moi importantes na miña
que se dá desde cada equipo do club.
vida a día de hoxe.
Marchas do Barcelona ao veciño. Tamén puido resultar
un pouco sorprendente que o deixes cando o equipo
comeza a gañar.
Marchei do Barça porque para min rematara outro
ciclo. Cando non se está ben e precisas trocar de aires non
importa como está o teu equipo nese momento.
Como “perica” pasas dúas
campañas. Na primeira, para
non perder o costume, gañas
a terceira Copa cun equipo
diferente. O partido contra o
Athletic foi un dos máis
Afiánzaste na sub’19 e participas no Europeo de Islandia.
apaixonantes
Le Sommer, Delie, White... Grandes rivais nunha
da
túa
carreira?
competición importante. Que salientarías dese torneo?
Podería dicir que foi un
Nese momento foi triste ficar eliminadas nos Cuartos de
partido que sempre terei na
Final mais agora, cando o lembramos ao atopármonos
miña
aquelas xogadoras, mirámolo con ledicia e decatámonos
memoria.
impresionante
que, pasándoo ben, collemos experiencia a esa idade, tan
o
xeito
Foi
de
gañar esa Copa. Ninguén
noviñas. Desas competicións, ao final, ficamos, como
apostaba por nós e demos a
sempre, valorando as grandes amizades que fomos
sorpresa. E o gol que marquei na prórroga foi un estourido
sementando.
de loucura. Levareino sempre no corazón.
12
FF
Si, aquel gol a Ainhoa aproveitando a estratexia dun
UEFA ou a RFEF déronche algo que conmemore ese
córner. Que porcentaxe de inspiración permite unha
récord absoluto a nivel continental nun partido oficial de
acción planexada?
seleccións absolutas?
Inspiración cero! Antes de sacarse aquel córner viume unha
Non, non recibín nada para conmemoralo (risas). Pero isto é
imaxe á cabeza de que ía marcar, que ese era o momento do
normal dentro do fútbol feminino. Se fose a nivel masculino
gol. Foi a suma das ganas de todo o equipo de marcar gol o
saberíase a un nivel mundial.
que me axudou a empurrar ese balón ao fondo da rede.
Nese partido, había algunha diferenza emocional entre
marcar o primeiro gol e marcar o quinto, o sexto ou o
sétimo?
Non. Son dianteira e temos en mente o gol durante todo o
partido. Un gol sempre é un gol, e máis coa camiseta da
selección.
Nunha convocatoria de dezaoito tiñas a Willy Romero por
diante, pero nunha de vinte e tres... Non estar en Suecia
foi o momento máis triste da túa carreira?
Creo que si. Pero máis aínda cando sabes que tes sitio na
selección, cando as túas compañeiras din que deberías estar
na convocatoria logo que na fase de clasificación fose a
máxima goleadora sen ir convocada a todos os partidos.
Pero como sempre, respecto a decisión do adestrador, e a
seguir traballando. Non hai outra.
Nese, teu primeiro ano no Espanyol, El Olivo estréase na
Primeira División. Como se vía o futuro do equipo galego
Logo
na categoría desde fóra?
volves a Valencia,
Desde o Espanyol apostabamos que non ían descender
pero para vestir de
porque viámolo un bo equipo. Ao final desincháronse e foi
branco. Outra vez
unha mágoa. O descenso de El Olivo deixoume triste porque
partir cara outro
teño amigas alí, como a miña "sister" Sara González, a quen
proxecto
lle desexaba toda a sorte do mundo para que ficaran na
construción.
Primeira.
No
do
verán
Espanyol
en
a
situación económica
En febreiro de 2012, estando con Soni Bermúdez liderando
era moi delicada, ata o punto de ter estado meses sen cobrar.
a táboa de goleadoras da Liga, España xoga en Santiago
Eu son de fóra e non podía estar sempre coa ansiedade de se
contra Austria. Ti non apareces na convocatoria. Que
ese mes cobraría e podería pagar os meus gastos. Foi un ano
pasou pola túa cabeza?
difícil por cuestións externas e unha decisión difícil porque
Tristeza e decepción. Só pensei en seguir traballando duro
era moi querida no club, polos seareiros … Tanto eu como
para o caso de, se volveren noutra ocasión, no perdela.
as dúas compañeiras que viñemos ao Valencia comentamos
moitas veces, polo cariño que lle temos ao club, que
Sen embargo, vas nalgúns partidos da fase de clasificación
esperamos non descendan. Oxalá mellore a súa situación.
para a Eurocopa de Suecia e méteslle sete a Cazaxistán. A
13
FF
competitividade é a que me levou a estar onde estou. Son
demasiado competitiva, quero gañar sempre.
Cando no Nadal de 2007 se recuperou a selección galega ti
eras un dos estandartes. No ano seguinte, a imaxe máis
mediática das seleccións erades ti e Nacho Novo.
Apeteceríache volver xogar coa irmandiña?
Encantaríame
ncantaríame xogar outra vez coa selección e que a
camiseta levara o noso nome.
Mari Paz é sinónimo de gol. Cal é o máis bonito que
lembras ter marcado e cal é, para ti, o máis importante?
Os máis importantes, o primeiro coa selección absoluta e o
da Copa da Reina que comentabamos antes co Espanyol por
todo o que supuxo. E por bonito, lembro o que lle marquei a
El Olivo de chilena (foto).. É unha definición que sempre me
encantou.
O inicio do teu periplo é Vilagarcía, gustaríache que esa
tamén poida ser a túa derradeira estación como xogadora?
© Dulce Sotos Valero (www.diariodemestalla.com)
Non o teño en mente. Nunca se sabe como podo rematar.
Mentres sexa feliz dáme igual onde.
Até cando tes pensado seguir á beira do Turia?
Vivo o día a día. Nunca sabes o que pode
deparar o futuro. Agora son moi feliz e é o
que me importa.
Na túa traxectoria sempre camiñaches
cun inimigo: o peso. Cres que ese é o
factor máis determinante que te afasta de
non ter conseguido aínda máis cousas?
O peso? Se te refires ao peso corporal,
nunca tiven problemas con iso en ningún
sitio. Estou no peso que teño que estar.
Son ancha porque teño moita masa
muscular, así que me sorprende esta
pregunta.
Hai dous conceptos que tamén te definen
como futbolista: talento na definición e competitividade.
Que é para ti cada un deles?
A definición no gol creo que é máis por ser intelixente e
saber o que tes que facer en certos momentos (risas). E a
14
FF
O mes en imaxes
Pdo. 2. Javier Gómez Noya, A Coruña sub’12 – Ferrol sub’12: 3-0.
© Revista FF
Xda. 12. A Reigosa, Friol – Erizana: 1-2. Sheila (F) e Katy (E).
© Revista FF
Xda. 10. Anexo Sinde, O Val – Boiro: 3-0.
© Revista FF
Xr. 11. Víctor
Fernández Alonso,
Victoria – Erizana:
2-1.
Eva (V) fai o 2-0
diante de Anita (E)
e Lau (E).
© Revista FF
Pdo.2. Arsenio Iglesias Pardo, Galiza sub’18 – Madrid sub’18: 1-2.
Angy (G). © Revista FF
15
FF
Xr. 11. Víctor Fernández Alonso,
Victoria – Friol: 1-2.
© Revista FF
Ptdo. 2. Víctor Fernández Alonso, Galiza Sub’16 – Madrid Sub’16:
2-2.
© Revista FF
Ptdo. 1. A Xunqueira, Pontevedra Sub’15 – Vigo Sub’15: 0-5.
© Revista FF
16
FF
Grupo Norte (Javier Gómez Noya - Ferrol)
Lugo - A Coruña: 1-0
A Coruña - Ferrol: 2-0
Ferrol - Lugo: 0-3
Clasificación:
1. Lugo, 6; 2. A Coruña, 3; 3. Ferrol, 0.
Grupo Sur (A Xunqueira - Pontevedra)
Vigo - Pontevedra: 5-0
Santiago - Vigo: 2-2
Pontevedra - Santiago: 0-2
1. Vigo, 4; 2. Santiago, 4; 3. Pontevedra, 0.
Clasificados para semifinais: Lugo, A Coruña, Vigo
e Santiago.
O galego de seleccións
comarcais
Ferrol e Pontevedra serviron de sede da
primeira fase do Campionato Galego de
Seleccións Comarcais nas categorías sub’15 e
sub’12. O torneo, herdeiro do vello Caixa
Galicia, era un dos obxectivos logo que os
dirixentes da FGF o suprimiran na temporada
2011/12. Por primeira vez, incluíndo as
edicións xogadas baixo aquela denominación,
incluíuse o fútbol feminino. O evento ten moita
importancia en aspectos esenciais: os
seleccionadores galegos poderán observar os
principais valores das dúas categorías, á partir
da peneira dos seleccionadores comarcais, e ver
comportamentos deportivos de futbolistas alén
dos equipos nos que militan; as xogadoras
poden verse en equipos integramente femininos
nos que os formatos de convivencia global en
vestiarios e ben diferente da parcial que existe
para unha rapaza en equipos mixtos; máis
xogadoras de cada grupo se comunicarán baixo
outros códigos de comportamento
e,
centrándose en aspectos físicos e psicolóxicos,
desenvolvendo novos roles; de xeito global, a
competición
é
un
paso
máis
no
desenvolvemento do fútbol feminino de base. A
presa, necesaria, por colocar o torneo no
calendario, permite pasar por alto erros de
comunicación e posta en práctica da
regulamentación acontecidos na sede de Ferrol.
Sub’12
No norte, canteiras como a do Victoria co seu
particular enforque ao feminino desde abaixo, as
potentes ligas coruñesas, e a frecuencia coa que se
afrontou o traballo de conxunción víronse no campo.
Lugo, cun moi bo partido no arranque, empatando coas
herculinas, soterrou as posibilidades contra un Ferrol
que foi a sorpresa, coa traballada vitoria sobre as
luguesas.
No sur, nun grupo igualadísmo, todo se determinou
nun último encontro no que, saltándose o equilibrio
dos dous primeiros, Pontevedra goleou a Santiago que,
logo do primeiro gol, sufriu no desespero que ir a por
outro gol que lle daría a clasificación. Sorprendeu,
polo pouco usual, ver un Vigo discreto, que fechou os
dous partidos con 0-0.
Grupo Norte (Javier Gómez Noya - Ferrol)
Lugo - A Coruña: 1-1
Ferrol - Lugo: 2-0
A Coruña - Ferrol: 3-0
Clasificación:
1. A Coruña, 4; 2. Ferrol, 3; 3. Lugo, 1
Grupo Sur (A Xunqueira - Pontevedra)
Vigo - Pontevedra: 0-0
Santiago - Vigo: 0-0
Pontevedra - Santiago: 3-0
Clasificación:
1. Pontevedra, 4; 2. Vigo, 2; 3. Santiago, 1.
Sub’15
Lugo foi o equipo máis conxuntado e gañou sen
problemas, malia o apertado resultado contra A
Coruña, aproveitando a recuperación de xogadoras que
son fundamentais na Milagrosa. A Coruña decidiu o
seu pase en Ferrol diante dun combinado de xogadoras
afeitas, salvo as do Val, unha delas a guardarredes que
se lesionou, ao campos de Fútbol 8, pola liga desta
modalidade que aglutina a quince equipos de
Ferrolterra. As locais tiñan todos os boletos para ser
últimas e confirmaron o prognóstico.
En Pontevedra, a canteira viguesa foi superior e só a
confianza privoulles da dobre vitoria contra un
Santiago tremendamente competitivo. As compostelás
foron a sorpresa agradable do torneo. Pontevedra,
cunha desestrutura de traballo que se patentizou no
campo, foi a xusta eliminada.
Clasificados para semifinais: A Coruña, Ferrol,
Pontevedra e Vigo.
Vigo
sub’15 nos
penaltis
contra
Pontevedra.
© Revista
FF
17
FF
para as de Biel Femenías.
Para rematar, Galiza non tivo
piedade
da
Rioxa
encaixándolle un elocuente
6-0.
O técnico da irmandiña,
Quin Balbuena, salientou o
poder de Madrid, focalizado
en Laura Ortega e Bea
Beltrán, e as características
da competición, ao non ter
límites para escoller xogadoras dun mesmo equipo –
do R. Madrid viñeron seis -. Considerou que, no
primeiro partido, tiveron as súas opcións ao final
mesmo que Madrid se mostrou máis forte durante a
maior parte do encontro. Do partido contra A Rioxa
centrouse especialmente nos 35 minutos moi bos que
puxeron ao seu seleccionado con 4-0. A respecto das
opcións para a segunda fase entende que “todo pasa
para gañar os dous partidos e esperar. A derrota contra
Madrid nos pode dificultar alcanzar a fase final.” Para
o segundo sector espera poder contar con Sheila (El
Olivo), María Xaco (Monte Forte) e Ángela Nogueira
(Villestro), ademais dos beneficios que terá cunha
Belén (At. Arousana) máis rodada.
As galegas
sub’18 e sub’16
O 21 e 22 de decembro a FGF organizou o
primeira fase de grupos dos campionatos de
España de seleccións autonómicas nas
categorías sub’18 e sub’16. Nos campos
coruñeses do Arsenio Iglesias Pardo e Víctor
Fernández Alonso os seareiros puideron ver
evoluír ás seleccións representativas de Galiza,
Madrid, Baleares e A Rioxa. O confronto das
nosas coa sempre poderosa Madrid ía
condicionar o papel cara á, na segunda fase,
partir cunha puntuación que lles dea hipóteses
de estar presentes nas semifinais. A outra rival,
A Rioxa, a priori o grupo máis fraco, debería
servir para garantir, cando menos, unha
vitoria.
Sub’18
Gr. A: Baleares – A Rioxa: 5-0
Galiza – Madrid: 1-2
A Rioxa – Galiza: 0-6
Madrid – Baleares: 3-1
Gr. B: Castela-A Mancha – Murcia: 2-0
Navarra – Castela-A Mancha: 1-4
Murcia – Navarra – 2-0
Gr. C: Aragón – Valencia: 1-7
Castela-León – Aragón: 3-3
Valencia – Castela-León: 2-1
A competición sub’18, no Arsenio Iglesias, comezou
cun partido sen cor, onde Baleares, liderada por
Mariona (Collerense), derrotou sen problemas ao
combinado rioxano or 5-0. A capitá insular, que leva
catro goles nesta temporada na Primeira División,
manexou o partido sen oposición marcando dous goles
complementados polos de Cárol, María Serra e Nabila.
Na estrea da nosa selección, Madrid, cos goles de
Laura Ortega (25’) e Bea Beltrán (50’), subcampioas
de Europa sub’17 a principios de decembro, colocaron
unha distancia imposible para unha Galiza que sempre
foi a reboque, e que recortou cun gol de penalti
transformado por Irina.
Laura Ortega, a figura da fase, foi a dominadora
absoluta do primeiro tempo do seguinte partido contra
Baleares. Dous goles dela, unidos ao de Morales,
deron un triunfo a Madrid sobre as das illas no
primeiro partido do domingo. Mariona fixo o da honra
Gr. D: País Vasco – Cataluña: 0-1
Estremadura – País Vasco: 0-3
Cataluña – Estremadura: 3-0
Gr. E: Canarias – Asturias: 0-2
Andalucía – Canarias: 4-1
Asturias – Andalucía: 1-1
1. Valencia, 6 (9-2); 2. Castela-A Mancha, 6 (6-1); 3.
Cataluña, 6 (4-0); 4. Madrid, 6 (5-2); 5. Andalucía, 4
(5-2); 6. Asturias, 4 (3-1); 7. Galiza, 3 (7-2); 8.
Baleares, 3 (6-3); 9. País Vasco, 3 (3-1); 10. Murcia, 3
(2-2); 11. Castela-León, 1 (4-5); 12. Aragón, 1 (4-10);
13. Navarra, Canarias, 0 (1-6); 15. Estremadura, 0 (06); 16. A Rioxa, 0 (0-11).
18
FF
Gr. A: Baleares – A Rioxa: 5-3
Galiza – Madrid: 2-2
A Rioxa – Galiza: 4-6
Madrid – Baleares: 2-0
Sub’16
Nas sub’16, no popular Leyma, A Rioxa
demostrou que non ía ser a vítima propiciatoria
dos a priori. Contra Baleares xogou un partido de
alternativas continuas no marcador. Primeiro
marcaron por medio de Irene, Patri Guijarro,
subcampioa de Europa con España dúas semana
antes, empatou e Bárbara puxo ás insulares por
diante. A Rioxa volveu virar con goles de Leyre e
Celia pero aí se esgotaron. Dous novos tantos de
Patri e o último de Marina Cerezo deron a vitoria
ás de Dani Ros. No Madrid-Galiza, as irmandiñas
apelaron á heroicidade para igualar un 2-0 no
comezo do segundo tempo. No domingo, nun
partido resolvido na primeira metade, Madrid
gañou a Baleares por 2-0 mentres que Galiza e A
Rioxa entraron nunha hemorraxia goleadora
favorable ás irmandiñas que, logo de se colocaren
3-0, deixáronse ir para rematar 6-4.
Manolo Petaca,
o seleccionador
galego,
entendeu
que
fronte a Madrid,
que marcou a
diferenza,
os
outros
tres
combinados
mostraron a súa
progresión. No
aspecto
individual
salientou
a
calidade
da
madrileña Macarena Portales (At. Madrid), da
insular Patri Guijarro (Collerense), Irene Yanguas
(Logroño) e Leyre Monente (Comillas) da Rioxa e
de todo o grupo galego, en especial a guardarredes
Carmen (At. Arousana), Nerea González (Orzán)
e Nuria Rábano (Milladoiro).
Gr. B: Castela-A Mancha – Murcia: 1-0
Navarra – Castela-A Mancha: 1-0
Murcia – Navarra – 1-5
Gr. C: Aragón – Valencia: 1-1
Castela-León – Aragón: 1-2
Valencia – Castela-León: 6-0
Gr. D: País Vasco – Cataluña: 0-5
Estremadura – País Vasco: 1-3
Cataluña – Estremadura: 1-0
Gr. E: Canarias – Asturias: 2-3
Andalucía – Canarias: 3-2
Asturias – Andalucía: 2-0
1. Cataluña, 6 (6-0); 2. Navarra, 6 (6-1); 3.
Asturias, 6 (5-2); 4. Valencia, 4 (7-1); 5. Galiza,
4 (8-6); 6. Madrid, 4 (4-2); 7. Aragón, 4 (3-2); 8.
Baleares, 3 (5-5); 9. Castela-A Mancha, 3 (1-1);
10. Andalucía, 3 (3-4); 11. País Vasco, 3 (3-6); 12.
Canarias, 0 (4-6); 13. Estremadura, 0 (1-4); 14. A
Rioxa, 0 (7-11); 15. Murcia, 0 (1-6); 16. CastelaLeón, 0 (1-8).
19
FF
En qué medios traballaches?
Ademais daqueles do comezo, Cadena Cope
e Diariogoles.com, desde 2007 estou en MARCA.
Paralelamente, colaborei en diferentes proxectos de
radio, prensa, revistas e televisión de forma esporádica.
David Menayo,
xornalista
Sempre en deportes?
Si. Tiven a sorte de traballar sempre no que me gusta e
no que máis entendo. Creo que é fundamental para dar
máis do cento por cento de ti mesmo como ás veces
require a ocasión.
David Menayo é unha testemuña case completa do
xornalismo sobre fútbol feminino que se fai en
España. A súa suxestión podería ter sido até un reto
para un xigante da comunicación deportiva como é
Marca. A súa presenza na pasada Eurocopa,
naquela entrevista con Thomas Berthold na previa
do España-Inglaterra por Eurosport, delatouno
como o único xornalista español no evento.
Ademais, o seu vínculo con Galiza faise patente coa
biografía escrita sobre Verónica Boquete.
Como chegas a Marca?
No 2007 cheguei a MARCA.com, un proxecto que
comezaba a tomar forza, ser referente en internet e
quería desenvolverse. Rafael Alique, por aquel entón
director, contratoume e desde aquela fago parte do seu
grupo de traballo. No meu caso, ando a cabalo entre
web, xornal e radio. Xornalista multitarefa.
Como é MARCA por dentro?
É un mundo, como toda gran empresa, que agora
mesmo loita contra a crise adaptándose ao novo
escenario que formula o século XXI. Estar no xornal
deportivo de referencia do país esíxelle a un unha
responsabilidade extra, pero á vez é reconfortante
saber que o teu labor chega a moita xente.
Que valoración fas sobre a presenza do fútbol
feminino nos medios españois?
Desgraciadamente creo que é escaso pero,
afortunadamente, cada vez é maior. Penso que a nosa
función como xornalistas é educar á xente e informar
dun mundo até agora tan descoñecido e cheo de
estereotipos e prexuízos.
Por que te achegas ao fútbol feminino?
No meu caso, foi unha amiga que xogaba ao fútbol
quen me “descubriu”' esta disciplina. Sempre tivera
coñecemento, pero a escasa visibilidade nos medios
facía case imposible o seu seguimento. Por iso, en
canto puiden, quixen sumar o meu gran de area a ese
gran castelo.
Cales son as túas orixes xornalísticas?
A miña andaina comezou na Cadena Cope, onde fixen
prácticas. Logo fun redactor xefe de diariogoles.com.
Existen moitas diferenzas entre o tratamento que, do
fútbol feminino, fai a prensa estranxeira en
comparación coa española?
Cada país é diferente. Non podemos comparar a países
de primeiro nivel, falando de fútbol feminino, como
Estados Unidos, Suecia ou Alemaña con España. Eles
son espellos nos que debemos ollar, adaptando as
nosas circunstancias e a nosa cultura á información que
se ofrece.
Tiveches algún referente?
Os meus referentes foron sempre radiofónicos. É o
medio que máis me gusta e ao que me 'enganchaba'
diariamente desde que teño uso de razón. Lembro
escoitar a Juanma Gozalo, José María García, Paco
González, Pepe Domingo Castaño, ... Malia que
destaco sobre todos a Edu García, do que non só
aprendín e aprendo profesionalmente, senón tamén
persoalmente.
20
FF
Recoméndanos un medio internacional, en calquera
formato, pola súa información, tanto en
exclusividade, cantidade e calidade.
Para mín, L'Equipe sempre é un referente. A súa
aposta multideporte paréceme a idílica, mesmo sendo
consciente que en España sería pouco viable a día de
hoxe. Un xornal capaz de abrir na súa capa co
Olympique Lyon -feminino- campión de Liga, o
Wolfsburgo -feminino- campión da Champions, o
Mundial de esgrima ou o Seis Nacións de rugbi é un
modelo a imitar. Creo, e é opinión persoal, que non
todo o que se “vende” en primeira plana debería ser
fútbol ou, máis concretamente, Real Madrid e
Barcelona.
Debúxanos perfís de xogadoras medias de Primeiras
Divisións en: a) España; b) Alemaña; c) Estados
Unidos; d) Inglaterra; e) Francia; f) Suecia.
a) Futbolista de toque, combinación e garra. Sabe que
non pode vivir do fútbol no seu país porque non é
profesional e debe compaxinalo con estudos ou
traballo.
b) Futbolista de gran fortaleza física, técnica e
autoesixencia de triunfar. Son profesionais ao cento
por cento e teñen a bagaxe que a outros países lles
falta.
c) Igual que as alemás, sumando o plus de sabérense
vender mellor no plano publicitario e marketing.
d) Semellante ás españolas pero cun xogo máis directo
e físico. É un fútbol en progreso.
e) A cabalo entre Alemaña-Suecia e España-Inglaterra.
Máis toque que físico e co haber de bos resultados ao
nivel da selección absoluta.
f) Similar a Alemaña.
Cal foi o partido máis bonito que viches na túa vida?
Máis que por calidade, por todo o que representou, o
España-Escocia no que as nosas se clasificaron para a
Eurocopa de Suecia. Aquel 24 de outubro de 2012
lembrareino sempre. Foi un partido que ben pode
adaptarse a un guión de cine. Dúas viradas, partido á
prórroga e un final de infarto con Vero Boquete
errando un penalti primeiro e marcando o gol da
vitoria e clasificación no último suspiro. Eu, desde a
bancada, pasei de chorar de pena a facelo de alegría.
Non lembro telo pasado tan mal ollando un partido de
fútbol.
Cunha reportaxe escrita, ou unha crónica,
simplemente, pode seducirse a un lector para que
milite no fútbol feminino?
Por suposto! Creo que hai moitas historias que, ben
contadas, poden provocarche a vontade de que te
achegues a unha materia. E o fútbol feminino ten
moitas por descubrir.
Cres que é esaxerada a visión que se ten desde aquí
sobre a repercusión mediática e social que ten o
fútbol feminino en países como Alemaña, Suecia ou
Estados Unidos?
Neses países o fútbol feminino é unha disciplina máis,
normalízase todo. A nós parécenos moito porque aquí
non está normalizado. Oxalá chegue o día no que ver a
unha futbolista na capa dun xornal non provoque
sorpresa.
A Liga española experimentou catro formatos en
menos de quince anos. Que valoración tes sobre isto?
Creo que non se deu coa tecla adecuada. Para min, o
progreso pasa por unha Liga máis atractiva e de máis
nivel, con menos equipos – oito ou doce – e un fútbol
base con equipos saneados economicamente. Tamén a
Segunda División, con sete grupos, está sobrecargada.
Isto, sumado á visibilidade en medios – importancia da
televisión – e profesionalización do fútbol feminino.
Na túa traxectoria terás vivido unhas cantas
situacións insólitas. Cóntanos algunha.
Unha das cousas que máis me chamou á atención é que
xornalistas estranxeiros te coñezan malia non ter
relación con eles. Recentemente pasoume en Suecia,
na Eurocopa, onde ao presentarme a algún homólogo
me dicían: "Ti es o que escribe no MARCA, non é?"
Ás veces non somos conscientes do alcance que ten a
información.
Quen son os responsables de que isto non marche e
por que?
Non creo que se deba sinalar a alguén en concreto.
Sempre pensei que o progreso depende de que, desde
todos os sectores, xogadoras, clubs, Federación e
medios, se reme na mesma dirección.
21
FF
ilusionándose tanto coma min neste proxecto. Creo que
o resultado final é moi chulo.
Cres que a selección está deixada da man da RFEF?
Non creo que estea deixada, pero é certo que o apoio
podería ser maior. Tanto economicamente como ao
nivel de repercusión. Penso que debería aproveitarse o
bo momento polo que pasa a selección masculina e os
grandes resultados que están tendo ás nosas féminas,
para impulsar esta sección que estivo tanto tempo
maltratada. Penso que se podería vender mellor a
marca España neste apartado.
Debes coñecela ben. Como é Vero no fútbol e como é
fora del?
Para min é unha das mellores futbolistas do mundo.
Polivalente, líder, excelente técnica, garra, fame de
títulos, autoesixente – ás veces demasiado –, capaz de
ler cada momento do partido e psicóloga de grupo
cando este o precisa.
Fóra do campo é como dentro del, unha muller con
personalidade, de carácter, valente e fiel a uns valores
cos que eu tamén me identifico. Humilde, familiar e
amiga dos seus amigos.
Estamos vendo á mellor xeración da historia?
Para min si. E non só por resultados, tamén por
sensacións. As nosas xogadoras son un reclamo para
os mellores clubs de Europa e do mundo, e iso fala
moito da calidade das nosas. Estar entre as oito
mellores seleccións do continente e ter un pé no
próximo Mundial, coloca á nosa selección a un nivel
eloxiable.
Por que cres que a RFEF renuncia ás subvencións
públicas do CSD co interesante que sería sumar máis
cantidades para o desenvolvemento do fútbol
feminino en España?
Tampouco coñezo en profundidade o tema, así que
prefiro manterme á marxe. Si creo que, como calquera
empresa, todo ingreso sería benvido porque levaría
investimento non só na base, pois tamén nun primeiro
nivel que así o demanda e merece.
España é un país que non le e afastado do fútbol
feminino. A túa suxestión biográfica é, unha rebelión
contra o estado das cousas, unha acción
contracultural, un grito no deserto, unha necesidade
persoal ou profesional, unha reivindicación doutros
valores …?
Un soño feito realidade. A fin deste proxecto non era
escribir un best-seller, nin facerme rico co libro,
simplemente crear unha obra que pagara a pena. Creo
que se conseguiu e todas as críticas que recibimos
foron boas. Oxalá sexa o principio de máis proxectos.
No pasado verán fuches o único correspondente de
prensa acreditado por un medio español na
Eurocopa. Como viches o Suecia 2013 perto da
selección española e o torneo en xeral?
Durante os dous primeiros partidos da primeira fase
estiven acompañado por Javier de la Casa
(RadioMARCA) e Patricia Coma (R.C.D. Espanyol).
Profesionalmente foi unha gran experiencia, poder
vivir de perto a ilusión xerada por un grupo que non só
fixo realidade o soño de xogar un campionato de
Europa, unido á capacidade que tiveron de convencer,
co seu xogo, e colocarse entre os oito referentes do
continente. Organizativamente, a UEFA estivo
sobresaínte. O público tamén respondeu moi ben. Creo
que a valoración xeral é máis que notable.
Con tanto enredo con Messi, Ronaldo e Ribéry, dános
ti o podio das xogadoras do ano e dinos quen foron
as mellores treinadoras/es, equipos e seleccións.
Xogadoras: O de ouro para Lena Goessling, o de prata
para Lotta Schelin e o de bronce para Vero Boquete;
como treinadora escollo a Patrice Lair; como equipo ao
Wolfsburgo e, como selección do ano, Alemaña.
Ademais de ao fútbol feminino, asociámoste a Vero
Boquete por ser o seu biógrafo. Cando e por que
decides facer este traballo?
Suxerinlle escribir o libro durante unha concentración
da selección española na fase de clasificación para a
Eurocopa. Sempre quixen escribir un libro, unha
historia interesante que puidera encher. Creo que a súa
vida é unha historia con maiúsculas e por iso fíxenlle a
suxestión. Ao principio tomoume por tolo, pero acabou
Campións da Liga española e da Copa de Europa?
Barcelona e Tyresö.
Antes falabas de ter un pé pero, con todo o que falta
fóra, incluído o partido en Italia, cres que España
estará en Canadá 2015?
Non teño ningunha dúbida. Hai equipo, calidade,
ilusión e convicción de que é posible. Canadá 2015
espera ás nosas... e espero estar aí para contar as súas
batallas.
22
FF
a) Alemaña; b) Noruega; c) Suecia; d) Francia; e)
Rusia.
A ver se sabes …
4. Fútbol español
1. Copa do Mundo
4.1. Nas temporadas 2009/10 e 2010/11 o
campión da liga regular, debido a que se
celebraba, posteriormente unha final, non
ergueu o título. Quen foi o gran prexudicado?
prexud
1.1. Quen é, con dez
ez goles, a xogadora que
marcou máis goles nunha fase final?
a) Akers; b) Aarønes; c) Sissi; d) Sun Wen; e)
Marta.
a) Espanyol; b) At. Madrid) c) Rayo Vallecano; d)
Barcelona; e) Athletic.
1.2. No 2003 China ía ser a
sede dunha fase final que
finalmente foi celebrada nos
Estados Unidos. Por que non
se xogou no país asiático?
4.2. E o gran beneficiado que gañou as finais?
a) Espanyol; b) At. Madrid) c) Rayo Vallecano; d)
Barcelona; e) Athletic.
5. Fútbol galego
a) Porque xa ían celebrar a Olimpíada no 2008; b)
Por un problema interno do goberno; c) Porque ía
sufrir o boicot de occidente; d) Porque a CNN
comprou os dereitos televisivos e decidiu cambiar
a sede; e) Pola expansión, no país, dun virus
respiratorio.
5.1. Que xogadora marcou o primeiro
prime
gol
oficial coa irmandiña absoluta?
a) Lis Franco; b) Vero Boquete; c) Mari Paz
Vilas; d) Lucía Abreu; e) Anair Lomba.
2. Eurocopa
5.2. E o último, até agora?
2.1. No 2009, Alemaña gañou a final por maior
diferenza de goles cun 6-2 a …
a) Míriam Ríos; b) Mari Paz; c) Vero; d) Anair;
e) Joana.
a) Italia; b) Suecia; c) Noruega; d) Inglaterra; e)
Finlandia.
6. Actualidade
6.1. Na recente fase final do Europeo
sub’17 dúas xogadoras mandaron
na táboa de goleadoras con catro
tantos: a alemá Sehan e …
2.2. Cal foi a última edición na que se xogou o
partido polo terceiro e cuarto lugar?
a) 1984; b) 1987; c) 1989; d) 1991; e) 1993.
3. Copa de Europa
a) Andrea (ESP); b) Křivská
Kř
(CZE); c) Porter
(ENG); d) Walkling (GER); e) Ferreira (POR).
3.1. Segundo a clasificación UEFA, cantos
países teñen dereito a clasificar dous equipos
para o torneo?
6.2. E quen, con nove goles, foi a mellor
marcadora de toda a competición?
a) Un; b) Dous; c) Catro; d) Seis; e) Oito.
a) Andrea; b) Křivská;
ivská; c) Porter; d) Walkling; e)
Sehan.
3.2. Quen ocupa o primeiro lugar nesa
clasificación de coeficientes?
Solucións do número 3:
1.1. d; 1.2 d; 2.1. e; 2.2. b; 3.1. b; 3.2. b; 4.1. b; 4.2. a; 5.1
c; 5.2. b); 6.1. e; 6.2 b.
23
FF
Club de amig@s
Revista FF
Queres unha publicación que fale do fútbol feminino galego?
Forma
orma parte do Club de amig@s da Revista FF
Axuda
xuda economicamente este proxecto.
proxecto Fai a túa doazón escribindo a [email protected]
Este mes tamén nos axudou cunha aportación económica,
JORGE LEIRA ANTÓN
PRECISAMOS DE TI PARA CONTINUAR!!
CONTINUAR
24
FF
Regalados) e coa penumbra sobre o Alivio, Irina
(Sárdoma), inventouse un gol desde a distancia, pola
escadra, imposble para a terceira guardarredes
bracarense, Jacky (Martim). Ao final, Tomy (Victoria),
recolleu o trofeo que acresita ás galegas como
vencedoras.
Salientar que, ademais da internacional española e
xogadora do Tyresö sueco, Vero, tamén estiveron na
relva do campo tomiñés dúas xogadoras que, tres
semanas antes, defenderan a casaca da selección
portuguesa no Europeo sub’17, Carol Oliveira e a
lateral esquerda do Vilaverdense, da Primeira División,
Margarida Machado.
III Trofeo
Verónica Boquete
O Tomiño F.C. é, dos clubs galegos modestos, un
dos máis activos. Na pasada campaña, cunha
entrada de luxo no Alivio, que xa quixeran equipos
da Terceira masculina, lograron o ascenso a
Primeira División Galega e, pouco despois, ficaron
en Aldán subcampioas da Copa de Segunda
División autonómica. Nos paróns ligueiros os únicos
que non paran son eles. Dalgún xeito son dos
principais dinamizadores da selección comarcal do
Baixo Miño, no ano pasado, co motivo do 17 de
maio, puxeron en marcha o Trofeo Día das letras
Galegas entre a propia selección e un potente
combinado galego dirixido por Pili Neira. Desde hai
tres anos moven, en decembro, o Trofeo Verónica
Boquete. A santiaguesa, ademais foi nomeada
madriña do seleccionado baixomiñoto. No último
domingo do ano xogaron a terceira edición que, por
vez primeira, tivo carácter internacional. Son, neste
pouco tempo, o torneo –a partido regulamentario –
o torneo de Nadal de referencia en Galiza.
08/12/11. A Carballa. Baixo Miño-Coruxo, 4-2
23/12/12. O Alivio. Tomiño-Barbadás, 2-1
29/12/13: O Alivio. Baixo Miño-Braga, 4-2
A FICHA
DOMINGO 29/12/2013
(16,30)
Campo: O
ALIVIO (Tomiño) (300)
BAIXO MIÑO: 4 - BRAGA: 2 (2-2)
BMÑ: Anny; Judit, Sara, Silvia, Ita; Ceci, Sarita,
Anair, María, Sandra; Tomy. Sels. Iván Melo e
Rubén Alonso. Tamén xogaron: Vecky; Irina;
Míriam; Mabel; Loreto; Vero.
BRA: Rita; Catarina Machado, Nathalie, Belinha,
Margarida Machado; Madalena, Bete, Malagueta,
Ana Rita, Vanessa; Carol Oliveira. Sel. Joana
Carvalho. Tamén xogaron: São (g); Jacky (g);
Ana Gonçalves; Tânia Costa; Eduarda; Diana
Gonçalves; Kat; Ana Tinoco.
Goles: 0-1 Carol 5’; 1-1 Anair 14’; 2-1 Anair 28’;
2-2 Carol 41’; 3-2 Vero 57’; 4-2 Irina 76’.
Árbitro: Martínez Míguez (Galego-Vigo).
Auxiliares: Goce Veiga e Miniño Mosquera.
Disciplina: Non houbo.
Por terceiro ano consecutivo a vila de Tomiño acolleu
o seu Trofeo Verónica Boquete. Para esta ocasión, a
directiva presidida por José Antonio González Gómez,
conseguiu subir un chanzo elevando o partido á
categoría de internacional coa presenza da selección
distrital de Braga, dirixida pola ex internacional
absoluta portuguesa, Joana Carvalho.
Os prolegómenos do encontro atrasaron a hora de
comezo, primeiro pola demorada chegada do cadro
luso e despois pola homenaxe, con saque de honor
incluido, que novamente o Tomiño fixo a Paula, a
rapaciña de Boiro, operada satisfactoriamente, e coa
que se implicaron os tomiñeses desde hai a primeira
edición recadando fondos por medio do Banco de
Tampas do Baixo Miño.
O partido, inicialmente, foi controlado polo combinado
bracarense, que inmediatamente se puxo por diante cun
remate de Carol (Os Sandinenses) que superou a Anny
(El Olivo). A reacción da selección baixomiñota foi
inmediata. Ao cuarto de hora, Anair (El Olivo) sacou
un tiro desde trinta metros marcando un golazo ao que
non puido responder Rita (Os Sandinenses), algo que a
xogadora guardesa repetiu quince minutos despois.
Carol, seguiu a senda bigoleadora da galega para, de
cabeza, colocar as táboas antes do descanso. Vero
(Tyresö), que substituíra a Anair antes de iren os
equipos aos vestiarios, deixou a súa impronta
adiantando ás celestes ao bater a São (Pico de
Sarita (BM). © Revista FF
25
FF
e o Muret, respectivamente. Nas semifinais derrotou ao
Hénin-Beaumont
Beaumont polo valor dobre dos goles como visitante
e perdeu a final contra o Saint-Maur
Saint
por 2-0 en Moulins. O
equipo
uipo aproveitou os momentos de crise no fútbol feminino
francés para posicionarse entre os grandes. Vingaron a
derrota anterior contra o Saint-Maur
Saint
na final da 1990/91
logo de empatar a un e vencer, en Tolosa, nos penaltis (4-2).
(4
Os títulos repetiíonos na 1992/93, 1994/95 e 1997/98. Dous
anos antes da integración, o equipo conseguiu os
subcampionatos por detrás do Juvisy e do Montpellier. Eses
dous equipos son, precisamente, alternándose no primeiro e
segundo lugar nas dúas seguintes sesións, os que retardan
retarda o
comezo de monólogo inconstestable dun equipo, xa baixo o
emblema do Olympique Lyonnais desde a 2006/07 até a
actual na que, parece, volverá a repetir título. Precisamente,
ao primeiro título xúntase o do equipo masculino sendo, a
primeira vez, que a Liga
ga francesa masculina e a feminina é
gañada polo mesmo emblema. O éxito colectivo foi sempre
aparellado dos individuais e así, a Union Nationale dee
Footballeurs Professionnels (UNFP) recoñeceu a xogadoras
azuis como Camile Abily (2006/07), Sonia Bompastor
(2007/08), Louisa Nécib (2008/09) e Lota Schelin (2012/13)
mellores xogadoras do ano no contexto do fútbol galo. No
apartado goleador, varias lionesas lideraron a táboa como
Sandrine Brétigny (42, sendo récord histórico nun
campionato, na 2006/07), Kátia da Silva (27 na 2008/09),
Eugénie Le Sommer (22 na 2011/12) e Lotta Schelin (24 na
2012/13).
Os grandes clubs
Olympique Lyonnais
O 17 de abril de 1971, Holanda e Francia xogaban o
primeiro partido entre seleccións, recoñecido pola FIFA.
As galas venceron 0-44 diante de 1.500 seareiros.
Xogadoras como Marie-Louise
ouise Butzig ou Collete Guyard
foron protagonistas daquel encontro que as clasificou
para o mundial oficioso de México, no 1971. O 16 de
novembro do 2002, Francia e Inglaterra xogaban o
partido de volta da eliminatoria definitiva que
clasificaría ao quinto combinado europeo para o
Mundial do ano seguinte nos Estados Unidos. Francia,
como na ida, gañou 1-0.
0. Un gol de Diacre, sumado ao de
Pichon en Londres, consolidaba, diante de 23.000
seareiros e coas cámaras de Canal +, o crecemento
definitivo do fútbol feminino
eminino en Francia. As datas
tampouco son aleatorias en relación ao club máis
importante da rexión Ródano-Alpes e,, desde os últimos
anos, de todo o país galo. En 1970, a terceira cidade,
despois de París e Marsella, celebraba o nacemento do
F.C. Lyon. No 2004,
004, logo daquel mundial, o F.C. Lyon se
integraba na estrutura do O. Lyonnais.
No continente, a primeira aparición do cadro da beira do
Ródano data da campaña 2007/08. O 9 de agosto do 2007,
no grupo F con sede en Strumica (Macedonia), derrotaron
derrot
por 12-00 ás eslovacas do Slovan Duslo de Sala. Abily abriu
a goleada no minuto 7 e Nécib fechouna no 85’. Arrasaron
como campioas de grupo con tres vitorias, 29 goles
marcados e ningún recibido. Na Segunda Fase, actuando
como locais, foron primeiras do
d grupo D empatadas a todo
co Brœndbyernes danés, primeiro equipo europeo ao que
non foron quen de facerlles gol. Nos Cuartos de Final
derrotaron ao Arsenal pero caíron nas Semifinais, polo valor
dobre do gol como visitante, contra o Umeå sueco (1-1 e 00). O periplo na seguinte campaña, evitando a Primeira Fase,
polo seu novo coeficiente UEFA, foi semellante, caendo nas
semifinais
contra
o
Duisburg
,
contra
quen
empatara
en
Lyon (1-1) e
perdera
en
Alemaña
en
cinco minutos
infelices nos
O primeiro campionato de Francia data da temporada
1974/75 e o Stade Reims foi o primeiro campión. As do
Marne dominaron as tres primeiras edicións nas que as
lionesas estiveron
ron ausentes. Na 1978/79 entraron na elite
chegando ás semifinais onde o omnipresente cadro de Reims
elimináraas, para logo caer na final contra o outro grande da
época, A.S. Étrœungt. Até a 1984/85 o Lyon non chegou á
súa primeira
final. Gañara
a
fase
preliminar e a
final
liderando, en
ambos casos,
o Grupo B,
por diante do
Saint-Joseph
26
FF
que Inka Grings lles encaixou dous tantos pouco antes do
descanso (3-1).
1). Na temporada 2009/10 subiron outro
chanzo. Só perderan un partido en todo o torneo, na volta de
Cuartos de Final contra o Torres italiano cun gol en propia
porta de Shirley Cruz (1-0).
0). Na semifinal vingáronse
ving
do
Umeå gañando 3-22 en Gerland (o do triunfo de Kátia da
Silva no 83’) e empatando sen goles no Gammliavallen. Na
final, rematada sen goles no Alfonso Pérez de Xetafe, o
Turbine de Potsdam coroouse campión nunha serie de
penaltis dramática, con erro de Herlovsen no quinto da
quenda que, de ser gol, daría o título ás francesas (o anterior
lionés tamén fora errado por Henry), e novo erro de Thomis
no cuarto da morte súbita que impedía fechar co título
continental o ciclo de dez anos de Farid Benstiti á fronte dos
equipos (Lyon e O. Lyonnais).
acabou coa hexemonía das galas cun gol desde os once
metros de Martina Müller no minuto 73.
Historial
Nome completo:
Olympique Lyonnais
Fundación:
2004
Campión Liga de Francia (7):
2006/07, 2007/08; 2008/09;
/09; 2009/10; 2010/11; 2011/12;
2012/13.
Campión Copa de Francia (3):
(
2007/08, 2011/12; 2012/13.
Campión Copa UEFA (2):
2010/11; 2011/12.
Enderezo:
350 avenue Jean Jaurès | 69007 Lyon (France)
Tel.: 0892 69 69 69 //
E-Mail: [email protected]
serviceclient
O 26 de maio do 2011 é a data máis festexada polo equipo
francés. Nesa momento, un ano e seis días despois do de
Xetafe, contra o mesmo rival que en España, o O. Lyonnais
alcanzaba, por primeira vez, o título de campión de Europa
no
Craven
Cottage
londinense. Un gol de
Renard aos 27 e outro da
suíza Lara Dickenmann no
85, daban o cetro ás dirixidas
por Patrice Lair. Invictas no
campionato, só ás rusas do
Zvezda 2005 conseguiron
non saír derrotadas na ida, en
Perm (0-0)
0) para cederen en
Francia por 1--0 (Dickenmann
60’).
Plantel
Guardarredes:
26. Sarah BOUHADDI
1. Pauline PEYRAUD-MAGNIN
MAGNIN
Defensas:
17. Corine FRANCO
5. Saki KUMAGAI
3. Wendie RENARD
20. Sabrina VIGUIER
Centrocampistas:
23. Camille ABILY
15. Elise BUSSAGLIA
21. Lara DICKENMANN
6. Amandine HENRY
11. Amel MAJRI
10. Louisa NÉCIB
13. Mélissa PLAZA
4. Makan TRAORÉ
7. Megan Anna RAPINOE
Na campaña 2011/12 o percorrido
foi mellor. Golearon
earon en todos os partidos até chegar ás
semifinais contra o Turbine. Na ida, en Lyon, as francesas
arrasaron cun 5-1 sacando
ndo trascendencia ao 0-0
0 de Alemaña.
Na final, en Múnich, o Frankfurt sucumbiu a un primeiro
tempo completo das de Lair, no que sentenciaron cos goles
de Le Sommer, de penalti, e Abily.
Patrice Lair. © Wikipedia.
Dianteiras:
9. Eugénie LE SOMMER
8. Charlotta Eva SCHELIN
12. Elodie THOMIS
24. Laëtitia TONAZZI
Treinador:
Patrice LAIR
No pasado exercicio, co cartel de favoritas, repartiron
goleadas por todo o continente chegando á Final con oito
triunfos noutros tantos partidos. Volvían á cidade do
primeiro título con todo para facer historia como primeiro
club en ter tres títulos consecutivos.. O rival foi un
emerxente
Wolfsburg,
que só cedera
un empate na
Copa,
pero
con resultados
algo
máis
axustados,
*En escuro as internacionais absolutas.
Fotos: © OL.
27
FF
(0-1 Laura 17’; 0-2
2 Andrea Carid 30’(p); 0-3
0 Angy 43’(pp); 0-4 Tamy
47’; 1-4 Tomy 62’; 2-4
4 Noelia 68’)
Erizana – Ponferrada: 2-0
(1-0 Katy 36’; 2-0 Luci 50’)
Compostela – Sárdoma: 1-1
(1-0 Rosi 58’; 1-1 Yaiza 89’)
Gijón – Salamanca: 4-2
1 Silvia 30’(p); 2-1
2 Paloma 47’; 3-1 Irene 53’(p); 3-2
(1-0 Irene 20’; 1-1
Silvia 82’; 4-2 Paloma 89’(p))
El Olivo – Mareo: 3-1
1 Eva Cachón 55’; 3-1
3 Natalia
(1-0 Sarita 22’; 2-0 Anair 46’; 2-1
Sánchez 81’)
At. Arousana – Bértola: 3-5
1 Míriam 22’; 2-2
2 Sofía 47’; 2-3 Loló
(0-1 Sofía 6’; 1-1 Alba 16’; 2-1
52’; 2-4 Xeila 73’; 2-5
5 Sandra 85’; 3-5
3 Alba 89’)
Parquesol – Barbadás: 3-1
(0-1 Mónica 53’; 1-1
1 Sandra 66’; 2-1
2 Culé 75’; 3-1 Ainhoa 77’)
Resultados
Decembro
mbro
España
1ª División
Xornada 9 (21/12/2013)
Barcelona – Levante: 1-0
Xornada 11 (08/12/2013)
Victoria – Erizana: 2-1
(1-0 Tomy 4’; 2-0 Cris 35’; 2-1
1 Chama 89’)
Ponferrada – Compostela: 5-0
0 Patricia Martínez
Martí
70’; 4-0 Lucía
(1-0 Jeny 11’; 2-0 Lorena 49’; 3-0
Rodríguez 75’; 5-0
0 Patricia Martínez 77’)
Sárdoma – Gijón: 3-1
(1-0 Raquel 26’; 1-1 Irene 42’; 2--1 Joana 59’; 3-1 Marta 79’)
Salamanca – El Olivo: 1-2
1 Carla González 41’; 1-2
1 Anair 64’)
(1-0 Bea 32’; 1-1
Mareo – At. Arousana: 3-1
(0-1 Alba 30’; 1-1 Romina 38’; 2--1 Eva Cachón 52’; 3-1 Anina 80’)
Bértola – Parquesol: 1-2
(0-1 Sandra 6’; 0-2
2 Nerea Fidalgo 24’; 1-2
1 Sandra 65’)
Friol – Barbadás: 2-0
(1-0 Andrea Carid 42’; 2-0
0 Nuria 85’)
Xornada 11 (01/12/2013)
Granada – Espanyol: 2-2
R. Sociedad – Rayo Vallecano: 1-1
Collerense – Oviedo Moderno: 1-1
Sevilla – Trans. Alcaine: 2-1
Sp. Huelva – Levante Las Planas: 3-0
San Gabriel – Levante: 1-1
At. Madrid – Athletic: 2-1
Valencia – Barcelona: 0-1
Xornada 12 (08/12/2013)
Espanyol – Valencia: 0-1
Rayo Vallecano – Granada: 2-1
Oviedo Moderno – R. Sociedad: 2-0
Trans. Alcaine – Collerense: 2-2
Levante Las Planas – Sevilla: 1-1
Levante – Sp. Huelva: 0-3
Athletic – San Gabriel: 4-0
Barcelona – At. Madrid: 2-1
Xornada 12 (15/12/2013)
Friol – Erizana: 1-2
1 Tania 27’; 1-2
1 Katy 39’)
(1-0 Andrea Carid 17’; 1-1
Compostela – Victoria: 1-1
(0-1 Pau 21’; 1-1
1 Raquel Barreiros 54’)
Gijón – Ponferrada: 2-1
(1-0 Raquel 65’; 1-1
1 Patricia Martínez 67’; 2-1
2 Nuria 73’)
El Olivo – Sárdoma: 3-1
(0-1 Irina 10’; 1-1 Anair 27’; 2-1
1 Natalia
Natali 37’; 3-1 Anair 55’)
At. Arousana – Salamanca: 2-2
(1-0 Belén 2’; 2-0 Belén 18’; 2-1
1 Puerto 27’; 2-2
2 Puerto 73’)
Parquesol – Mareo: 2-4
(0-1 Alba 2’; 0-2 Romina 12’; 1-2
2 Sandra 54’; 1-3
1 Saray 75’; 2-3 Culé
77’; 2-4 Laurina 89’)
Barbadás – Bértola: 0-1
(0-1 Sandra 83’)
Xornada 13 (15/12/2013)
Espanyol – Rayo Vallecano: 1-1
Granada –Oviedo Moderno: 2-2
R. Sociedad – Trans. Alcaine: 0-3
Collerense – Levante Las Planas: 5-1
Sevilla – Levante: 1-0
Sp. Huelva – Athletic: 0-1
San Gabriel – Barcelona: 0-4
Valencia – At. Madrid: 0-1
Xornada 14 (29/12/2013)
Valencia – Rayo Vallecano: 0-1
Oviedo Moderno – Espanyol: 2-1
Trans. Alcaine – Granada: 2-1
Levante Las Planas – R. Sociedad: 2-2
Levante – Collerense: 3-0
Athletic – Sevilla: 5-0
Barcelona – Sp. Huelva: 3-0
At. Madrid – San Gabriel: 4-0
1. El Olivo, 36; 2. Friol, 30; 3. Parquesol, 23; 4. Bértola, 20; 5.
Salamanca, 19; 6. Barbadás, 19;
19 7. Mareo, 17; 8. Gijón, 17; 9.
Sárdoma, 15; 10. Victoria, 14; 11. At. Arousana, 10; 12. Ponferrada,
9; 13. Erizana, 8; 14. Compostela, 3.
3
Mellor marcadora: Fany Varela (Friol), Anair (El Olivo) 10 goles.
Guardarredes menos batida: Anny (El Olivo) 9 g./ 11 p (0,82).
1ª Galega – Grupo I
1. Barcelona, 40; 2. Athletic, 30; 3. At. Madrid, 29; 4. Rayo
Vallecano,
no, 26; 5. Valencia, 25; 6. Levante, 24; 7. Sp. Huelva, 18; 8.
Collerense, 17; 9. Sevilla, 17; 10. San Gabriel, 16; 11. R. Sociedad,
15; 12. Oviedo Moderno, 14; 13. Espanyol, 13; 14. Transportes
Alcaine, 13; 15. Levante Las Planas, 9; 16.
6. Granada, 8.
8
Mellor marcadora: Soni (Barcelona) 14 goles.
Guardarredes menos batida: Ràfols (Barcelona) 3 g./ 12 p. (0,25).
Xornada 9 (01/12/2013)
Aguiño – Monte Forte: 6-0
Milagrosa – Pastoriza: 3-1
O Val – Val do Ulla: 3-2
Villestro – ACRD Boiro: 4-0
Xornada 10 (08/12/2013)
Villestro – Orzán: 2-0
O Val – ACRD Boiro: 3-0
Milagrosa – Val do Ulla: 2-1
Aguiño – Pastoriza: 2-3
2ª División – Grupo I
Xornada 10 (01/12/2013)
Victoria – Friol: 2-4
Xornada 11 (15/12/2013)
Orzán – O Val: 2-0
28
FF
ACRD Boiro – Milagrosa: 2-2
Val do Ulla – Aguiño: 2-2
Pastoriza – Monte Forte: 1-2
2ª Galega – Grupo II
Xornada 12 (01/12/2013)
Goyán – Vila do Corpus: 2-6
El Olivo B – Moledo: 1-3
Tyde – Racing Vilariño: 1-0
Sárdoma B – San Miguel: 2-8
Xornada 12 (18/12/2013)
Milagrosa – Orzán: 2-1
1. Orzán, 24 (11); 2. Villestro, 22 (9); 3. O Val, 21 (10); 4.
Milagrosa, 21 (11); 5. Pastoriza, 13 (10); 6. ACRD Boiro, 8 (10); 7.
Val do Ulla, 6 (10); 8. Aguiño, 6 (10); 9. Monte Forte, 5 (9).
Mellor marcadora: Estefanía (Orzán) e Lucía Pardo (Milagrosa) 11
goles.
Guardarredes menos batida: Isa (Orzán) 11 g./ 11 p. e Silvia (O Val)
10 g./ 10 p. (1).
Xornada 13 (08/12/2013)
Vila do Corpus – El Olivo B: 3-6
Moledo – Tyde: 4-0
Racing Vilariño – Sp. San Mateo: 3-4
San Miguel – Alertanavia: 2-1
Xornada 14 (15/12/2013)
El Olivo B – Goyán: 8-0
Tyde – Vila do Corpus: 0-1
Sp. San Mateo – Moledo: 0-2
Sárdoma B – Racing Vilariño: 6-1
1ª Galega – Grupo II
Xornada 9 (01/12/2013)
Umia – At. Arousana B: 7-0
Guardesa – Atlántida Matamá: 0-2
Tomiño – Lavadores: 0-4
Ponteareas – Telmo Peluqueros: 1-1
CCAR Valladares – Choco: 4-1
1. El Olivo B, 31 (12); 2. San Miguel, 27 (11); 3. Moledo, 26 (12); 4.
Alertanavia, 19 (10); 5. Vila do Corpus, 19 (12); 6. Sárdoma B, 17
(11); 7. Tyde, 12 (12); 8. Sp. San Mateo, 11 (11); 9. Racing Vilariño,
4 (12); 9. Goyán, 0 (11).
Xornada 10 (08/12/2013)
Ponteareas – CCAR Valladares: 0-3
Tomiño – Telmo Peluqueros: 1-2
Guardesa – Lavadores: 1-2
Umia – Atlántida Matamá: 0-3
At. Arousana B – Choco: 0-2
2ª Galega – Grupo III
Xornada 12 (01/12/2013)
Bueu – Portonovo: 11-1
Salcedo – Noalla: 1-6
Amanecer – O Grove: 3-2
Dena – Cdad. Pontevedra: 1-8
Concello de Mos – Beluso: 0-1
Xornada 11 (15/12/2013)
Choco – Ponteareas: 2-0
CCAR Valladares – Tomiño: 6-1
Telmo Peluqueros – Guardesa: 2-0
Lavadores – Umia: 5-1
Atlántida Matamá – At. Arousana B: 5-1
Xornada 13 (08/12/2013)
Portonovo – Salcedo: 7-3
Noalla – Amanecer: 4-1
O Grove – Dena: 2-1
Cdad. Pontevedra – Concello de Mos: 2-1
Beluso – At. Arousana C: 10-0
Xornada 12 (22/12/2013)
Atlántida Matamá – Choco: 4-1
1. CCAR Valladares, 30; 2. Atlántida Matamá, 26 (12); 3.
Lavadores, 22; 4. Choco, 22 (12); 5. Guardesa, 19; 6. Ponteareas,
14; 7. Umia, 12; 8. Telmo Peluqueros, 11; 9. Tomiño, 6; 10. At.
Arousana B, 0.
Mellor marcadora: Isabel (Lavadores) 21 goles.
Guardarredes menos batida: Nerea Molares (Atlántida Matamá) 8
g./ 12 p. (0,67).
Xornada 14 (15/12/2013)
Salcedo – Bueu: 1-13
Amanecer – Portonovo: 1-3
Dena – Noalla: 0-5
Concello de Mos – O Grove: 4-0
At. Arousana C – Cdad. Pontevedra: 1-8
1. Beluso, 34 (12); 2. Ciudad de Pontevedra, 29 (13); 3. Bueu, 28
(12); 4. Noalla, 25 (13); 5. Portonovo, 24 (13); 6. Concello de Mos,
16 (12); 7. Salcedo, 16 (13); 8. O Grove, 15 (13); 9. Amanecer, 6
(13); 10. At. Arousana C, 6 (11); 11. Dena, 3 (13).
2ª Galega – Grupo I
Xornada 8 (01/12/2013)
Conxo – 981: 4-0
Torre – At. Melide: 4-2
Victoria B – Orzán B: 3-2
Rúa Valdeorras – Tordoia: 1-6
Alemaña
Xornada 9 (08/12/2013)
Sar – Conxo: 1-0
981 – Torre: 0-3
At. Melide – Victoria B: 1-1
Orzán B – Rúa Valdeorras: 3-2
1. Frauen-Bundesliga
Xornada 8 (11-21/12/2013)
Wolfsburg – Freiburg: 4-1
Turbine Postdam – Essen-Schönebeck: 4-0
Xornada 10 (15/12/2013)
Orzán B – Tordoia: 2-4
At. Melide – Rúa Valdeorras: 3-4
981 – Victoria B: 0-6
Sar – Torre: 3-0
Xornada 9 (01/12/2013)
Bayer Leverkusen – Freiburg: 5-1
Jena – Sindelfingen: 2-0
Bayern – Duisburg: 0-1
Frankfurt – Hoffenheim: 8-2
Cloppenburg – Turbine Postdam: 1-3
Essen-Schönebeck – Wolfsburg: 0-2
1. Tordoia, 27 (9); 2. Victoria B, 20 (9); 3. Rúa Valdeorras, 16 (9);
4. Orzán B, 15 (9); 5. Sar, 15 (9); 6. Conxo, 8 (8); 7. Torre, 8 (9); 8.
At. Melide, 7 (9); 9. 981, 0 (9).
29
FF
Xornada 10 (08/12/2013)
Bayer Leverkusen – Sindelfingen: 8-0
Freiburg – Essen-Schönebeck: 1-1
Wolfsburg – Cloppenburg: (15/02)
Turbine Postdam – Frankfurt: 0-3
Hoffenheim – Bayern: 2-2
Duisburg – Jena: 3-0
Inglaterra
FA Women’s Cup – Copa de Inglaterra
1. Frankfurt, 26; 2. Turbine Potsdam, 23; 3. Wolfsburg, 21 (9); 4.
Bayern, 18; 5. Jena, 14; 6. Essen, 12; 7. Bayer Leverkusen, 12; 8.
Freiburg, 10; 9. Duisburg, 10; 11. Cloppenburg, 9 (9); 11.
Hoffenheim, 8; 12. Sindelfingen, 1.
Mellor marcadora: Šašić (Frankfurt) 14 goles.
Cuarta Eliminatoria (01/12/2013)
/2013)
Chester-Le-Street Town – Tranmere Rovers:
Rovers 0-1
Middlesborough – Sheffield Utd. Com.: 3-2
3
Whitley Bay – Brighouse Town: 2-1
2
Chorley – Huddersfield Town:: 1-6
1
Blackpool Wren Rovers – Hull City: 1-0
1
Liverpool Feds – Peterlee St. Francis: 6-0
6
TNS – Sandiacre Town: 4-0
Reedswood – Leicester City: 2-1
1
Loughborough Students – Cambridge Women’s: 5-2
5
Copsewood Coventry – Nettleham: 1-0
1
Loughborough Foxes – Milton Keynes Dons:
Dons 1-3
Crystal Palace – Maidenhead Utd.: 2-0
2
C&K Basildon – KIKK Utd.: 2-1
Bedford – Westfield: 3-0 (np)
Rangers 0-5
Leverstock Green – Queens Park Rangers:
Ebbsfleet Utd. – Denham Utd.:: 2-5
2
Enfield Town – Norwich City: 3--2
Exeter City – Gosport Borough: 3-1
3
Forest Green Rovers – St. Nicholas: 0-1
0
Plymouth Argyle – Univ. of Portsmouth: 3-0
3 (np)
Larkhall Ath. – Swindon Spitfires: 3-0
3
Chichester City – Gloucester City: 6-0
6
DFB-Pokal
Pokal / Copa de Alemaña
Cuartos de Final (15/12/2013)
Werder – Frankfurt: 0-8
Freiburg – Cloppenburg: 1-0
Essen – Köln: 5-2
Jena – Sand: 0-2
Mellor marcadora: Meyer (Sand) 7 goles.
Francia
D1 Feminine
Italia
Xornada 9 (11/12/2013)
Hénin-Beaumont – Paris St.-Germain: 0-1
Xornada 10 (01/12/2013)
Hénin-Beaumont – Juvisy: 2-4
Guingamp – Muretaine: 5-1
Montpellier – O. Lyonnais: 1-4
Soyaux – Arras: 5-0
Yzeure – Saint-Étienne: 2-1
Paris St.-Germain – Rodez: 7-0
Serie A
Xornada 11 (07/12/2013)
Chiasiellis – Brescia: 1-2
Valpo Pedemonte – Inter: 3-2
Firenze – Mozzanica: 0-0
Pordenone – Como: 3-2
Napoli – AGSM Verona: 1-5
Res Roma – Scalese: 5-0
Riviera di Romagna – Tavagnacco: 0-1
0
Torres – Perugia: 3-0
Xornada 11 (08/12/2013)
Paris St.-Germain – Juvisy: 0-1
Muretaine – Hénin-Beaumont: 1-5
O. Lyonnais – Guingamp: 5-0
Arras – Montpellier: 1-3
Saint-Étienne – Soyaux: 1-2
Rodez – Yzeure: 2-0
Xornada 12 (14/12/2013)
AGSM Verona – Riviera di Romagna: 0-1
0
Brescia – Firenze: 2-0
Como – Chiasiellis: 3-0
Inter – Napoli: 3-2
Tavagnacco – Res Roma: 2-0
Perugia – Pordenone: 1-2
Mozzanica – Valpo Pedemonte: 0-1
0
Scalese – Torres: 0-5
Xornada 12 (15/12/2013)
Juvisy – O. Lyonnais: 0-4
Hénin-Beaumont – Arras: 2-2
Guingamp – Saint-Étienne: 0-3
Montpellier – Rodez: 8-1
Soyaux – Yzeure: 1-0
Muretaine – Paris St.-Germain: 0-9
Xornada 13 (22/12/2013)
Arras – Juvisy: 2-3
O. Lyonnais – Muretaine: 0-7
Saint-Étienne – Hénin-Beaumont: 0-0
Rodez – Guingamp: 0-0
Yzeure – Montpellier: 0-3
Paris St.-Germain – Soyaux: 6-0
Xornada 13 (21/12/2013)
AGSM Verona – Inter: 4-2
Chiasiellis – Mozzanica: 0-2
Firenze – Valpo Pedemonte: 2-1
1
Pordenone – Brescia: 0-2
Napoli – Tavagnacco: 3-6
Res Roma – Perugia: 4-2
Riviera di Romagna – Scalese: 7-0
7
Torres – Como: 6-0
*1. O. Lyonnais, 52; 2. Paris St.-Germain, 46; 3. Montpellier, 43; 4.
Juvisy, 43; 5. Soyaux, 33; 6. Guingamp, 31; 7. Hénin-Beaumont,
Hénin
26;
8. Rodez, 25; 9. St.-Étienne, 24; 10. Arras, 24; 11. Yzeure, 20; 12.
Murertaine, 14.
Mellor marcadora: Delie (Paris St.-Germain)
Germain) 16 goles.
* Partido gañado, 4 pts; empatado, 2 pts.; perdido, 1 pto.
36 3. Brescia, 36; 4. AGSM Verona,
1. Torres, 37; 2. Tavagnacco, 36;
26; 5. Mozzanica, 22; 6. Riviera di Romagna, 22; 7. Pordenone, 20;
8. Res Roma, 19; 9. Valpo Pedemonte, 16; 10. Firenze, 14; 11.
30
FF
Quintajense – Oleiros: 10-1
Viseu 2001 – Pico de Regalados: 2-1
2
Leixões –Pontinha: 3-3 / 4-3
Sousense – Gondim: 3-1
Cadima – Arsenal 72: 3-0
Vila – Esperança: 0-1
Como, 12; 12. Chiasiellis, 10; 13. Napoli, 8; 14. Inter, 7; 15.
Perugia, 6; 16. Scalese, 5.
Mellor marcadora: Panico (Torres) 14 goles.
Coppa de Italia
Terceira Eliminatoria (21/12/2013)
1/12/2013)
Esperança – Viseu 2001: 0-2
Paio Pires – Sacavenense: 0-3
Sousense – Quintajense: 0-1
Os Sandinenses – Eirolense: 4--0
Leixões – Cadima: 1-1 / 5-6
Pasteleira – D. Laura Santos: 1--4
Oitavos de Final (11/12/2013)
Amicizia Lagaccio – Torres: 1-3
Como – Inter: 1-2
Fimauto Valpolicella – Mozzanica: 1-5
Pordenone – Tavagnacco: 0-3
Mestre – Bardolino Verona: 0-5
Firenze – Riviera di Romagna: 0-0 / 4-3
Roma – Res Roma: 1-2
Carpisa Napoli – Acese: 0-2
Xapón
Empress’ Cup / Copa da Emperatriz
Portugal
Nacional
Primeira Eliminatoria (23-24/11
11/2013)
Osaka Un. Health and Sport Sciences – Nittaidai: 2-2 / 4-5
Fukuoka J. Anclas – Ehime: 1-4
Kanto Gakuen Un. – Fujieda Junshin High School:
School 3-1
Nojima Stella Kanagawa – Hinomoto Gakuen Senior H.Sc.:
H
1-2
Naruto Uzushio High School – Fukui Senior High School:
School 0-3
Hooh High School – Cerezo Osaka Sakai:
Sakai 2-0
Nagano Parceiro – Elfen Sayama:
Sayama 0-5
Ange Violet Hiroshima – Shizuoka Sangyo Un.
Un Iwata Bonita: 2-3
Kamimura Gakuen H.Sc. – Hokkaido Bunkyo Un.
Un Meisei H.Sc.: 3-0
Mashiki Renaissance Kumamoto – JFA Academy Fukushima: 0-6
Waseda Un. – Sendai Un.: 3-0
Shimizu Daihachi Pleiades – Japan Soccer College:
College 1-2
Xornada 9 (29/12/2013)
F. Benfica – Boavista: 5-0
Xornada 10 (01/12/2013)
Cesarense – 1º Dezembro: 1-0
Vilaverdense – Valadares Gaia: 2-1
A-dos-Francos – Setúbal: 5-0
F. Benfica – Albergaria: 4-1
Boavista – At. Ouriense:
Xornada 11 (08/12/2013)
F. Benfica – Setúbal: 5-0
Boavista – Albergaria: 0-4
At. Ouriense – Cesarense: 5-1
1º Dezembro – Vilaverdense: 2-3
Valadares Gaia – A-dos-Francos: 1-2
Segunda Eliminatoria (30/11-01/12/2013)
01/12/2013)
Nittaidai – Ehime: 1-2
Kanto Gakuen University – Kibikokusaidaigaku Charme:
Charme 2-8
Tokiwagi Gakuen H. Sc. – Hinomoto Gakuen Senior H.
H Sc.: 0-6
Fukui Senior High School – Hooh High School:
School 1-2
Elfen Sayama –Shizuoka
Shizuoka Sangyo Un.
Un Iwata Bonita: 2-0
Kamimura Gakuen High School – Sfida Setagaya: 1-6
Speranza Osaka Takatsuki – JFA Academy Fukushima:
Fukushima 4-1
Waseda Un. – Japan Soccer College:
College 4-0
Xornada 12 (15/12/2013)
Vilaverdense – Cesarense: 4-1
A-dos-Francos – 1º Dezembro: 4-0
F. Benfica – Valadares – Gaia: 0-2
Boavista – Setúbal: 2-3
Albergaria – At. Ouriense: 3-1
Terceira Eliminatoria (07-08-11/12/2013)
11/12/2013)
INAC Leonessa – Ehime: 10-0
Kibikokusaidaigaku Charme – Urawa Red Diamonds: 2-1
Iga Kunoichi – Hinomoto Gakuen Senior H. Sc.: 3-1
Hooh High School – Vegalta Sendai:
Sendai 0-10
Yunogo Belle – Elfen Sayama: 4-3
Sfida Setagaya – JEF Utd.: 2-5
Albirex Niigata – Speranza Osaka Takatsuki:
Takatsuki 3-0
Waseda Un. – NTV Beleza: 0-4
Xornada 13 (21/12/2013)
At. Ouriense – Vilaverdense: 2-0
Cesarense – A-dos-Francos: 0-6
1º Dezembro – F. Benfica: 1-6
Valadares Gaia – Boavista: 0-1
Setúbal – Albergaria: 1-7
Cuartos de Final (15/12/2013)
INAC Leonessa – Kibikokusaidaigaku
usaidaigaku Charme:
Charme 7-0
Iga Kunoichi – Vegalta Sendai: 2-1
Yunogo Belle – JEF Utd.: 2-0
Albirex Niigata – NTV Beleza:: 1-0
1
Semifinais (21/12/2013)
INAC Leonessa – Iga Kunoichi: 3-2
Yunogo Belle – Albirex Niigata:: 0-1
0
1. A-dos-Francos,
Francos, 36; 2. F. Benfica, 29; 3. At. Ouriense, 27 (12);
4. Albergaria, 25; 5. Vilaverdense, 22; 6. Boavista, 19 (12); 7.
Valadares
res Gaia, 15; 8. Cesarense, 7; 9. Setúbal, 6; 10. 1º
Dezembro, 2.
Mellor marcadora: Sousa (A-dos-Francos) 19 goles.
Taça de Portugal / Copa de Portugal
Final (23/12/2013, en Omiya)
INAC Leonessa – Albirex Niigata:
Niigata 2-2 / 4-3
Segunda Eliminatoria (01/12/2013)
Os Sandinenses – Seia: 9-0
Os Belenenses M.Grande – Eirolense: 0-7
Paredes – Pasteleira: 1-2
D. Laura Santos – Povo de Martim: 2-1
Bobadelense – Paio Pires: 1-1 / 2-3
Sacavenense – Os Belenenses: 1-0
31
Natalia – Nere Carballo – Chama – Carolina –
Irina – Anair
Virginia – Plácido
Cortés – Loló –
Son
on– protagonistas
cada domingo
ninguén
sabe os Arufe
seus
Angy – Covi –pero
Anita
– María
– Mónica –
nomes.
Carminha –Queremos
Jimenaque –o fútbol
Lau feminino
– Fany Varela –
teña outra
dimensión
dimensión.
Geluco Villar –Catu
Catu
– Luchi
– Mabel – Zaira –
Este é un proxecto para editar
House – Xeila
– Fofi Martínez – Mo – Vanesa –
en papel que, polo momento,
en pdf.
Sara Pita – Tania –está
Andrea
Mirón – José Estévez
Queremos
estar moito
tempo pero
– Sophia – Luci
– Tamy
– Karen
– Otegui – Pau
precisamos axuda financeira
– Lu Pujol –SeMsana
– Dama – Sara Mougán –
queres facer a túa doazón
porque
che
e gusta
que facemos,
Ofi – Pincho
– Vicky
– oToni
Pazó – Mayte –
forma
orma parte do Club de amig@s
Lucía Sánchez – Carla
– Helena
– Andrea – Tere
da Revista
FF
– Katy – Nuria
a –Escríbenos
Marcosa Canle – Sarita –
[email protected] e dinos
Flavia – EvaconLago
Míriam
– Olga – Yoli –
canto –desexas
colaborar
para que poidamos seguir.
Rosi – Camisón
– Charly seguir
García – Laura –
Alejandra – Joana – Rosado – Graciela – Iban
López – Anny – Desi – Claudia – Bárbara –
Emma – Ove – David Iglesias – Roci – Eva
Láuzara – Tatiana
Tatian – Drus – Yaiza – Nere Cao –
Ari – Pacy – Pachi – Cristina –Kily
Kily – Andrea
Carid – Loreto – Marta – Susú – Beli – Bibi –
Sandra – Antía – Lara – Uxía – Sheila – Pauleta