Presentación tema 1.- A ciencia, a materia e a súa

A actividade científica
Tema 1
• A ciencia trata de coñecer mellor o
mundo que nos rodea.
• Para poder levar a cabo a actividade
científica necesitamos ter un método
que nos permita chegar a unha
conclusión.
• O método científico consta de varias
etapas
As etapas do método científico:
1.- Observación
• O primeiro que temos que facer é observar un
fenómeno para o que aínda no exista
explicación.
• Ó observar coidadosamente aparecen os
problemas a investigar
• Canto máis sabemos, máis preguntas aparecen
As etapas do método científico:
2.- Hipótese
• Unha vez que temos observado o fenómeno, temos que facer unha hipótese
coherente e comprobable acerca da observación.
• A hipótese ten que dar explicación ós feitos observados e feitos que se
poidan producir no futuro
As etapas do método científico:
3.- Experimentación
• Unha vez que se emite a hipótese pasamos á fase de experimetación
• Experimentar é observar controlando as variables
• Nun experimento modifícase un só factor observando como varían os
restantes
As etapas do método científico:
4.- Conclusións
• Tras o análise dos resultados obtidos nos experimentos, enúncianse as
conclusións da nosa teoría
• As conclusións soen expresarse en forma de fórmulas matemáticas
• A obtención de conclusións supón a finalización da teoría e supón a parte
máis importante da aplicación do método
As etapas do método científico:
5.- Comunicación de resultados
• A teoría científica obtida móstrase á comunidade científica por
medio de artigos publicados en revistas especializadas
• Desta maneira, calquera científico poderá reproducir e ampliar o
seu traballo
O método científico: Un exemplo
1. Observación.- Canto máis quentamos unha peza de ferro máis se
alonga
2. Hipótese.- A lonxitude dunha peza de ferro é proporcional á
temperatura
3. Experimentación.- Collemos unha peza de ferro no laboratorio e
quentámola. Medimos a temperatura e a lonxitude da peza en
diferentes momentos do quentamento
4. Conclusións.- Logo de obter as medidas no laboratorio emitimos a
conclusión de que a peza de ferro aumenta de lonxitude
proporcionalmente ó aumento de temperatura: 𝐿 = 𝐿0 + 𝑘 · (𝑇 − 𝑇0 )
5. Comunicación de resultados: Contactamos cunha revista especializada
en publicacións científicas e publicamos nela os nosos resultados e
conclusións para que a comunidade científica coñeza o noso traballo
O método científico: A teoría
heliocéntrica
Na antigüedade pensábase que a Terra estaba no centro do Universo e que o Sol
xiraba ó redor dela, se embargo, había dous feitos que non podían ser explicados con
esta teoría (nos superaban o test da experimentación)
• O movemento de Venus
• A existencia de outros planetas con satélites
O método científico: A teoría
heliocéntrica
A partir de esta observación desenrólase unha teoría científica:
1. Observación.
2. Hipótese.- A Terra ten un movemento de rotación ó redor do Sol
3. Experimentación.- Usando anteollos astronómicos obsérvase un comportamento similar
dos outros planetas do sistema Solar e da Luna respecto da Terra
4. Conclusións.- Teoría heliocéntrica
A medida: Magnitudes e unidades
• Unha magnitude é calquera propiedade da materia que pode ser medida.
• Como exemplos de magnitudes temos:
• Temperatura
• Velocidade
• Espacio
• Tempo
• Tódalas magnitudes teñen que levar emparellada unha unidade.
• Non ten sentido falar de que a lonxitude de algo é 5, sen embargo sí que
ten sentido decir que algo mide 5 cm ou 5 m
• Cada magnitude ten a súa unidade. Para unificar o criterio entre a comunidade
científica chegouse ó acordo de expresar tódalas magnitudes no Sistema
Internacional de Unidades. Agás EEUU, Liberia e Birmania todo o mundo usa o S.I.
O Sistema Internacional de unidades
Magnitude
Lonxitude
Masa
Tiempo
Intensidade de corrente eléctrica
Temperatura termodinámica
Cantidade de sustancia
Intensidade luminosa
Nombre
metro
kilogramo
segundo
ampere
kelvin
mol
candela
Símbolo
m
kg
s
A
K
mol
cd
Múltiplos e submúltiplos
Factor
1024
1021
1018
1015
1012
109
106
103
102
101
Prefijo
yotta
zeta
exa
peta
tera
giga
mega
kilo
hecto
deca
Símbolo
Y
Z
E
P
T
G
M
k
h
da
Factor
10-1
10-2
10-3
10-6
10-9
10-12
10-15
10-18
10-21
10-24
Prefijo
deci
centi
mili
micro
nano
pico
femto
atto
zepto
yocto
Símbolo
d
c
m
μ
n
p
f
a
z
y
O Sistema Internacional de Unidades:
Múltiplos e submúltiplos
O Sistema Internacional de Unidades:
Múltiplos e submúltiplos do metro
Múltiplos e submúltiplos do metro
Múltiplos e submúltiplos do kilogramo
O sistema Internacional de Unidades:
Notación científica
Habitualmente os resultados exprésanse en notación científica, é dicir, ponse un número
e unha potencia de 10 que indica cantos ceros temos que engadir.
Notación científica
Notación científica
Redondeo e aproximación: cifras
significativas
• Para expresar un resultado, o número de decimais
que temos que utilizar non pode ser indefinido
• Temos que definir un criterio para poder expresar
unha cantidade cun determinado número de
decimais.
• A norma que se usa para aproximar é a seguinte:
• Se a primeira cifra que vamos a eliminar é menor
ou igual a 5, deíxase a última cifra igual
• Se a primeira cifra que vamos a aproximar é maior
que 5, aumentamos a última cifra nunha unidade
Cifras significativas
22,53
Este número sitúase entre 22,5 e 22,6.
A parte centesimal é 0,03 (como non ten
milésimas equivale a 0,030). Ó ser esta parte
centesimal inferior a 0,050 redondeamos á décima
inferior.
Polo tanto 22,53 redondeámolo a 22,5.
62,27
Este número sitúase entre 62,2 y 62,3.
A parte centesimal é 0,07 (como non ten
milésimas equivale a 0,070). Ó ser esta parte
centesimal superior a 0,050 redondeamos á
décima superior.
Polo tanto 62,27 lo redondeamos a 62,3.
Expresión de magnitudes e unidades:A
densidade
Cambio de unidades
Cambio de unidades usando factores de
conversión
Solución
Cambio de unidades. Paso al sistema
internacional
Cambio de unidades. Paso al sistema
internacional
Cambio de unidades. Paso al sistema
internacional
Cambio de unidades. Paso al sistema
internacional
Cambio de unidades: paso ó S.I.
Cambio de unidades: paso ó S.I.
Proyectos de investigación. Análisis y
presentación de datos
Una de las fases que más importancia tiene en la presentación de
los resultados que hemos obtenido después de haber realizado una
experimentación es la representación gráfica de los resultados
obtenidos. La representación gráfica de los resultados obtenidos se
suela hacer, dependiendo del tipo de datos que estemos analizando
en diferentes tipos de gráficos:



Diagramas de dispersión.- Representamos en unos ejes XY los
valores que hayamos obtenido. La variable que representamos
en el eje x es la variable independiente (la que nosotros podemos
controlar) y la variable que representamos en el eje y es la
variable independiente (resultado del experimento).
Histogramas.- Sirven para realizar medidas de frecuencia, es
decir, cuántas veces se repite un determinado resultado al
realizar un experimento.
Diagramas de sectores.- Sirven para representar qué proporción
de una población tiene asociado una determinada característica.
Representación de datos
El tiempo que tarda un péndulo en dar una oscilación en función de la longitud
del mismo fueron medidos en el laboratorio y se recogen en la siguiente tabla
Longitud (m)
0.5
0.6
0.7
0.8
0.9
Periodo (S)
1.41
1.55
1.67
1.79
1.90
Representamos en un gráfico de dispersión los datos obtenidos
Representación gráfica
2
1,8
1,6
Periodo (s)
1,4
1,2
1
0,8
0,6
0,4
0,2
0
0
0,2
0,4
0,6
Longitud (m)
0,8
1
Representación de datos
Representación de datos