A TRADICIÓN MANUSCRITA Grandes cancioneiros • CANCIONEIRO DA AJUDA (A) (CA) ♦ 310 cantigas de amor ♦ 88 follas de pergamiño ♦ Letra gótica minúscula moi regular en tinta negra ♦ É da etapa trobadoresca ♦ Descuberto en 1823 ♦ Encadernado xunto co Nobiliario do Conde de Barcelos ♦ Incompleto e inacabado ♦ Miniaturas (acabadas só hai 16) ♦ Ten pentagrama, mais non notación musical ♦ Encadernación do s. XVI ♦ Tres seccións: ◊ Cantigas sen notación musical<Cancioneiro dos trobadores galegos de Resende de Oliveira ◊ Cantigas con preparación para a notación musical<Cancioneiro aristocrático de R. de Oliveira ◊ Cantigas con algunhas partes preparadas para a notación<Cancioneiro de xoglares de R. de Oliveira ♦ Elaboración: ◊ Carolina Michaëlis: unha única man máis dúas mans que engadiron pequenas cousas. ◊ Maria Ana Ramos: dúas mans e dous momentos compositivos ⋅ 1. doce fascículos iniciais ⋅ 2. dous últimos fascículos ♦ Edicións: ◊ 1823, diplomática. Charles Stuart ◊ 1849, diplomática. Varnhagen ◊ 1904, crítica. Carolina Michaëlis ◊ 1941, diplomática. Henri H. Carter ◊ 1994, facsimilar. Lisboa • CANCIONEIRO DA BIBLIOTECA NACIONAL DE LISDOA ou CANCIONEIRO COLOCCI−BRANCUTI (B) (CB) (CBN) ♦ Compilado por Angelo Colocci ♦ 1647 cantigas (250 só aquí) ♦ 355 follas de papel ♦ Descuberto a fins do XIX ♦ Numerosas notas de Colocci ♦ Trasmite a Arte de trobar ♦ Copiado en Italia no s. XVI ♦ Un copista principal que fai letra itálica chanceleresca e outros (4 ou 5) que escriben en variedades góticas ♦ 41 fascículos ♦ 2 columnas ♦ 2 caras ♦ Tinta negra e sen adornos ♦ Edicións: 1 ◊ 1880, diplomática parcial. Enrico Molteni ◊ 1949−1964, 8 volumes. Elsa Pacheco e J.P. Machado ◊ 1982, facsimilar. Lindley Cintra • CANCIONEIRO DA VATICANA (V) (CV) ♦ Compilado por Colocci (1526) ♦ 1200 cantigas ♦ 210 follas de papel ♦ 11 cadernos ♦ 2 partes: ◊ numerada do 1 ao 10 (tinta negra) ◊ numerada de 1 ao 200 (tinta sepia) ♦ 3 tipos de filigranas ♦ Frecuentes lagoas (faltan ao principio 390 cantigas) ♦ Descuberto a fins do s. XIX ♦ Escrito por unha única man ♦ Letra itálica chanceleresca ♦ Case non hai notas marxinais de Colocci ♦ Primeiro a unha columna e logo a dúas ♦ Edicións: ◊ 1875, Monaci, diplomática ◊ 1878, Teófilo Braga, crítica ◊ 1963, Lindley Cintra, facsimilar ◊ 1870, Varnhagen (50 poemas) ◊ 1947, Caetano López de Moura (Cancioneiro de D. Dinís) • CANCIONEIRO DE BANCROFT LIBRARY ♦ Reaparece en 1983 (fora visto en 1857 en Madrid por Varnhagen) ♦ 272 follas (a 111 está repetida) ♦ É unha copia de V realizada entre 1580 e 1615 ♦ Relación con V: ◊ comezo abrupto ◊ primeira cantiga de Fernán Gonçalves de Seara ◊ nesta cantiga aparece o nº 103 e en romanos 83 ◊ O Bancroft ten unha letra e un papel máis moderno ♦ Está escrito por tres copistas ♦ Letra cursiva ♦ Faltan 43 poemas Outros restos da tradición manuscrita • TAVOLA COLOCCIANA (C) ♦ O autor é Colocci ♦ 8 folios ♦ Lista cos nomes dos trobadores e á súa esquerda números do 1 ao 1675 ♦ Suponse que é o índice de B • PERGAMIÑO VINDEL (R) ♦ Pergamiño escrito por unha soa cara ♦ É un rolo ou folla voante ♦ Finais do XIII−comezos do XIV ♦ Trasmite as sete cantigas de Martin Codax, das que seis teñen música 2 • PERGAMIÑO SHARRER (T) ♦ Pergamiño escrito polas dúas caras ♦ Finais do XIII−comezos do XIV ♦ Trasmite fragmentos de sete cantigas de amor de D. Dinis con notación musical • LAIS DE BRETANHA (Vª) ♦ Tres follas de papel ♦ Trasmite os cinco lais da Bretaña que xa están en B • TENSÓN ENTRE D. AFONSO SANCHEZ E VASCO MARTINS DE RESENDE ♦ Aparece tamén en B e en V ♦ Temos dúas testemuñas ◊ M: unha folla a dúas columnas ◊ P: tres follas de papel 3