Cancioneiros

A TRADICIÓN MANUSCRITA
Grandes cancioneiros
• CANCIONEIRO DA AJUDA (A) (CA)
♦ 310 cantigas de amor
♦ 88 follas de pergamiño
♦ Letra gótica minúscula moi regular en tinta negra
♦ É da etapa trobadoresca
♦ Descuberto en 1823
♦ Encadernado xunto co Nobiliario do Conde de Barcelos
♦ Incompleto e inacabado
♦ Miniaturas (acabadas só hai 16)
♦ Ten pentagrama, mais non notación musical
♦ Encadernación do s. XVI
♦ Tres seccións:
◊ Cantigas sen notación musical<Cancioneiro dos trobadores galegos de Resende de
Oliveira
◊ Cantigas con preparación para a notación musical<Cancioneiro aristocrático de R. de
Oliveira
◊ Cantigas con algunhas partes preparadas para a notación<Cancioneiro de xoglares de
R. de Oliveira
♦ Elaboración:
◊ Carolina Michaëlis: unha única man máis dúas mans que engadiron pequenas cousas.
◊ Maria Ana Ramos: dúas mans e dous momentos compositivos
⋅ 1. doce fascículos iniciais
⋅ 2. dous últimos fascículos
♦ Edicións:
◊ 1823, diplomática. Charles Stuart
◊ 1849, diplomática. Varnhagen
◊ 1904, crítica. Carolina Michaëlis
◊ 1941, diplomática. Henri H. Carter
◊ 1994, facsimilar. Lisboa
• CANCIONEIRO DA BIBLIOTECA NACIONAL DE LISDOA ou CANCIONEIRO
COLOCCI−BRANCUTI (B) (CB) (CBN)
♦ Compilado por Angelo Colocci
♦ 1647 cantigas (250 só aquí)
♦ 355 follas de papel
♦ Descuberto a fins do XIX
♦ Numerosas notas de Colocci
♦ Trasmite a Arte de trobar
♦ Copiado en Italia no s. XVI
♦ Un copista principal que fai letra itálica chanceleresca e outros (4 ou 5) que escriben en
variedades góticas
♦ 41 fascículos
♦ 2 columnas
♦ 2 caras
♦ Tinta negra e sen adornos
♦ Edicións:
1
◊ 1880, diplomática parcial. Enrico Molteni
◊ 1949−1964, 8 volumes. Elsa Pacheco e J.P. Machado
◊ 1982, facsimilar. Lindley Cintra
• CANCIONEIRO DA VATICANA (V) (CV)
♦ Compilado por Colocci (1526)
♦ 1200 cantigas
♦ 210 follas de papel
♦ 11 cadernos
♦ 2 partes:
◊ numerada do 1 ao 10 (tinta negra)
◊ numerada de 1 ao 200 (tinta sepia)
♦ 3 tipos de filigranas
♦ Frecuentes lagoas (faltan ao principio 390 cantigas)
♦ Descuberto a fins do s. XIX
♦ Escrito por unha única man
♦ Letra itálica chanceleresca
♦ Case non hai notas marxinais de Colocci
♦ Primeiro a unha columna e logo a dúas
♦ Edicións:
◊ 1875, Monaci, diplomática
◊ 1878, Teófilo Braga, crítica
◊ 1963, Lindley Cintra, facsimilar
◊ 1870, Varnhagen (50 poemas)
◊ 1947, Caetano López de Moura (Cancioneiro de D. Dinís)
• CANCIONEIRO DE BANCROFT LIBRARY
♦ Reaparece en 1983 (fora visto en 1857 en Madrid por Varnhagen)
♦ 272 follas (a 111 está repetida)
♦ É unha copia de V realizada entre 1580 e 1615
♦ Relación con V:
◊ comezo abrupto
◊ primeira cantiga de Fernán Gonçalves de Seara
◊ nesta cantiga aparece o nº 103 e en romanos 83
◊ O Bancroft ten unha letra e un papel máis moderno
♦ Está escrito por tres copistas
♦ Letra cursiva
♦ Faltan 43 poemas
Outros restos da tradición manuscrita
• TAVOLA COLOCCIANA (C)
♦ O autor é Colocci
♦ 8 folios
♦ Lista cos nomes dos trobadores e á súa esquerda números do 1 ao 1675
♦ Suponse que é o índice de B
• PERGAMIÑO VINDEL (R)
♦ Pergamiño escrito por unha soa cara
♦ É un rolo ou folla voante
♦ Finais do XIII−comezos do XIV
♦ Trasmite as sete cantigas de Martin Codax, das que seis teñen música
2
• PERGAMIÑO SHARRER (T)
♦ Pergamiño escrito polas dúas caras
♦ Finais do XIII−comezos do XIV
♦ Trasmite fragmentos de sete cantigas de amor de D. Dinis con notación musical
• LAIS DE BRETANHA (Vª)
♦ Tres follas de papel
♦ Trasmite os cinco lais da Bretaña que xa están en B
• TENSÓN ENTRE D. AFONSO SANCHEZ E VASCO MARTINS DE RESENDE
♦ Aparece tamén en B e en V
♦ Temos dúas testemuñas
◊ M: unha folla a dúas columnas
◊ P: tres follas de papel
3