EXPLICATIO ICONIS C. i . W Tupfer* C h i*u¿

Anuncio
Sefc&mDMtafetrt mam,
i6
SStóuter, 55áume, größten, 6ß»u5elt»
EXPLICATIO ICONIS C. i .
W Tupfer* C
Limón vulgaris. Ferr. Heß. ip^.Folkam.
Hejp.N0r.L1j4.
S Y N O N Y M A :
Citrus petiolislinearibus, eiusdemque varietés Li-
Ä Ä f e f t S S Ä SS? Ä Tabernsem Herbar T . III. p. f o. Limón vulearis! Bcerh. Ind. Hort. Lugdb. II, p. 240. Limones
h
(Bemeine fimve íittonc.
r
mmi"8MWÍJW:
i*u¿
Limons, 3talián¡№: Limone. © I 9 l i № : T h e t
Ob« Limontree.
'
e n i
^pH«n6ífCÍ>i Iimoenen.
«WMUtfcN uní tMtfttttte « f t i f t e
fce^,
Innia
TrasL 1 0 3 . . Toumef. 6 * 1 . LobcL icon.II) 1 3 4 .
i r a g
á
S e r e f f l c n t í W e ^ m e Wefer «fronen1 íjl: £tmo V
ni
A l m e n e n / . fll«*»te a u * per & a u m fcmonjenfc^'
genannt w í r D ; erroac&gt(jaufíg in Stauen, <Sp ¡ J
unD^oríugall, enmató etfeíelte man Díefe grücfa)¿
fonDertf aué 2í(ten, ¡J3er(ten, unD 2lfíi)rten, nacf)¿
an
HISTORIA EIVS NATVRALIS:
Habitu hanc arborem in Italia, Hifpania, & PortuoaUia, quin & Afia, Media, Perfia, & Aflyriafreouenter obviam aurantiis accederé propius contendunt
dufiern 5lnfe6en behaupten Sabetndmontan, unb D, ¿
tftbmte 93erfafíer De* «lacfwelltfc&en %Uterbud)é, ¿
fotmtie t)enen ^Ottieranjenbaumen a m nac()(íen bei), (fo
e
Tabernaemontanus, &Herbarii Blackwelliani Clariffi-
gegen fc&reibtfy.mgerrarúté in Dem Dritten 35ud& fei
m i A u r o r e s , Ferrarius contra Heíperidum Lib. III.
maiorem tribuit affinitarem cum citro, prout etiam
C & I Bauhinus, quin & Boerhavius Citris eam fimilíorem aífirmant. Breviter ita Ferrarius de limonibus:
Arbor eft fatis procera, nec tarnenadmodum pierumaueramofa, oblongo citri folio, fedbreviore, crebris
¡pefrftifttt-/ Deégíeíc&en f a f p a r unt> 3 j & M n Saufo,
n>te aucl) «oerfcaü eine groffere ae&nfic&fetí mit Den Q¡
odoris, flore propemodum eequali, fruau in ovatam
C&en ©erud), faft Wie Die « l u m e n , Die gruc&ten (IriD h¡
ne[
tronenbdumen $U. gerratiué DrucFt ftd) Furj a(fo t>on fon
£ímonen aué: 3bW £5dume f$nt> ftim(t$ í)0d), t>oct) <p
memÍ0ÍtC& ntC&t fonDerlid) jwetgic&t, tragen (angine $
íronenbídíter, nur efwaé Furjer, Diefelbe(mD mittifa
{Loe aculéis, fed minoribus, & venenatis, languidi Fleínen unD giftigen @fad)eln befejt, ftaben einen
fieuram conslobato, fed contraaiore, remiííius fla- lic&t runD, aber efroaé Fleiner, até Die Sttronen, auA
venté, ac levius odorato citrum ex parte repraefentat, fd)wdd)er gelb, unD ríed)en níd)t fo flarF, ató Die 0 f t
& ubi plures inter varietates eins Lib. Iii, cap. 2, p. 1 ? 1 . nen, Denen fie fonfl jimlí* naí>e bet>Fommen. ?03o 04
Limonem vulgarem defcribit, ita de illo: vulgarium gef)enD$ gerrariué unter Dielen (Spielarten son Simonen,
nomen ea habent limonia mala, quae cibis condiendis Die er in Dem Dritten 33ud) angibt, ¿uerft Die ü D t l i e Ä
exprimentesadhibemus, horum enim fuccoiiores funt, ©attung nennet, betreibt er fte alfO :
werben alt
Diejenige g e m e i n e S i m o n e n genannt, welche wir geiti»
& acriores medulfce, quam quae mandi facile queant,
eadem tarnen poma nonnullis inter fe notis difFerunt,
alia enim funt oblongi corporis, alia nonnihil globofi,
univerfaveroleviter faftigíati, colorís alia diluti, alia
faturatioris, medullae laxioris alia, & alia contraftioris,
ipfe fuccus non ómnibus aeque auíterus eít. Malum
praeterea limoniam alunt pomaria cum oblongi, tum
rotundioris fru£tus promifcue feracem, fic invicem
difcrepant id genus vefca limonia; ceterum arbos alia
pregten @ a f t angenehmer m mac&en. Dann (le ftn¡> uid
faftiger, unD feaben ein fd¡)drfereé Wlaif, até Daß man
fíe effen fonnfe, Dodj bkibtn aucD Diefe ¿imcnen tmmet
nod& nac{) einigen 9}íerfmaíen »oneinanDer «nterfitie&en,
Dann einige jwD idnglid)t, anDere in ettvaé fuglic^í, é
abergeben einígermafifenjugefpijt a u é , einige (tnD ijtk,
anDere fatfer t)on garbe, einige baben ein mebr Mmi,
limones ubertimparitcitreisgrandiores, öcfaporisau-
anDere ein fejtereé № r f , unD Der @ a f t felbfi ífi nit&f Í0
iteritate inguftabiles, inter haec autem difcrimina fimilitudo multiplex, ómnibus enim perfeaa maturitas fere annua, cutis lsevori, quamafperitati propior, caro
exilis, duriufcula, & infipida, fuccofae fpicae ferme
octonae, fuccus peracerbus, femina longa, & perpau-
allen gieicf) fauer. flflan frift ferner in Denen 9Jaum#
ten lángltcbíe, unD ganj runDe ítmonien untereinanDer (in;
unD fo unterfc&eiDen (Id) Diefe eßbare Simonen öonetnam
Der. Uebrígené tragen oft einige 33dume feftr öiele
m o n e n . Die gróflfer até Die red)te ©fronen, unD Wß
nig(ic& ju Den (gpeifen brauchen, um (l'e mit Demat#
ca, folium oblongum, tenue, acuminatum, ac tem- il>rer auénefcmenDen ©dure faft nícDt ju geníeffen finí,
perate virens, materies lenta, fequax, cortice laevis, Sßei) allem Diefem Unterfcí)eiD mlUt ínjwif^en nod) íitt
frigoris patiens, cultu mediocri contenta. Joannes vielfältige 5lel)nlid)fett öor, Dann aífo tvecDeti alie ínnt» •
Bauhinus Hiftorise plantarum univerfalis T . I, Lib. I fcalb eíneé fytyt reíjf, alle Daben eine mel>r glatte afórfl*
elegantem hanc LimoniaE; mali hiftoriam fuggerit: Li- b e h a u t , ein Dünneé, l)ariled)tee, unD unfd)mafW
w
monibus faeies paulo alia, quam Aurantiis, ad Citria
in fpecie difta propius accedentibus, color pallidior
gleifd); Die fafíige, 3lel)rend&nlicí)e @aamenbeJ)á(íerjiii¡>
meiflené 8 an Der gal)!. Der @ a f t i|i fel>rfauer. Die©»
longuidiore croco tingitur. Forma porro eít oblon- menferne (t'nD bet) allen ldng(id)t, aber fel)r wenig/ №
ga, turbinata, rugoiä, & tuberculis inaequalis, fed 58íatt i(í ldnglíd)t, Dunn, jugefpijt, unD tltC&i gatp
minus, quam Citria, minori quoque, a quibus & in ßrün> D a é ^ o l j tji j d b , « n D gibt feftr n a d ) , t>te ÜltnDe
eo dirTerunt, quod cortice pulpofo tenuiore, minus- glatt. Der Q5aum Fan Die ftdlte tt)öl)l »ertragen, «nD\»
que carnofo, íücco autem uberiore donantur, eoque gnüget (id) mit einer miftelmdgigen *}3(iage. %0\)M№
acidiore; fernen non multum abfimile amaricat, fo- ^aul)ingibt in Dem erjten ^3anD Deö erfren «ucfjtfWj
lium autem non gemellum, ut Aurantiis, fed fimplex, allgemeinen i)(ianjenßefcl)ic{)ie eine fefcr fd)6ne ffl$w
longius, latiusque, crenatum, ferratumve, forami- üon Diefen £imonienbdumen, er fagt: @ i e fe&entn et»»
nulentum tarnen Ulis confimiliter, ipinae &hic quoque anDeré a u é , até Die ^omeranjenbdume, unD föirnnj;
reperiuntur, virorque ille perpetuus, at flores purpu- Denen eigentltd) genannten Zitronen nd&er bet), fe&en(P
rei funt, certe rubello paifim adfperfi, dilute rofeo. t)iel blaffer gelb au& 5)ie gcud)ten fepn läwW/
E Cordi defcriptione Limon eft e Citri genere, multo Der £)icfe D o n oben UnD unten jugefptjt, Vü^W/ №
tarnen minore, ac fruticoiiore arbufto, pluribus ab ganj ungleid) üonaufgeworfenen 5tnopf!ein, D^mjJJ
una radice virgis exeuntibus, cum large frucMcat, fub- ger até Die Zitronen / wie fíe auc() überhaupt meífí^'
^
ieftis
öU
Documentos relacionados
Descargar