a cancela, un puerto común charla sobre os produtos de seguro

Anuncio
[email protected]
www.efagalicia.org
www.acancela.es
Fax: 986648284
Tlf: 986648250
Tortoreos s/n. 36440. As Neves (Pontevedra)
A CANCELA
A CANCELA, UN PUERTO
COMÚN
Para las que estamos día a día, año tras
año, dando lo mejor que tenemos en A
Cancela, cada promoción de alumnas se
nos lleva un trocito de nuestra vida, de
nuestras ilusiones, por que, aunque parezca
siempre igual, cada promoción, cada perso−
na que pasa, es diferente y recibe un trato
diferente, personalizado.
Pero para cada una de las alumnas, su
paso por A Cancela es también una impor−
tante etapa de su vida, que se gasta, que
algo deja de ella durante su estancia. Son
ilusiones, alegrías, algún disgusto que otro,
y juventud, los mejores ratos de la juven−
tud.
Testigos del paso de unas y del permane−
cer de otras, son estas piedras, antiguas,
con solera, con otros muchos recuerdos,
pero que pueden albergar otros muchos
más.
Estas piedras, y yo con ellas, os decimos,
volved cuando queráis, visitadnos, que esta
es vuestra casa y al hacerlo, parte de vues−
tra vida se hará presente en un recuerdo
amable. Y entre tanto, fomentad el contacto
entre vosotras. Que A Cancela sea el puerto
común de vuestras añoranzas, para desde
su sosiego relanzaros a la conquista de la
vida.
CHARLA SOBRE OS
PRODUTOS DE SEGURO
O 13 de febreiro un profesional do sector,
Enrique Méndez, impartiu esta conferencia
a alumnado do C.M. de Xestión Administra−
tiva e 2º curso de C.S. de Administración e
Finanzas. Tratou sobre a actividade asegu−
radora privada, non a que desenvolve a
Seguridade Social. Sobre todo se centrou na
solución de casos prácticos plantexados así
como no comentario doutros da súa expe−
riencia.
Hoxe en día a actividade aseguradora se
extende a todos os ámbitos. Así temos
seguros persoais, patrimoniais e asisten−
ciais: seguros de vida (aforro, risco ou
mixtos), de accidentes e de enfermidade;
seguros multirrisco (fogar e pymes), segu−
ros de responsabilidade civil, do automóbil
e seguros asistenciais (asistencia sanitaria,
protección xurídica).
Entre todos eles, o seguro do automóbil
foi o que espertou máis curiosidade. Hai
que ter en conta a preocupación que os
sinistros de tráfico supoñen e, tamén, nal−
gúns casos, as dificultades para asegurar
un vehículo cunha cobertura maior que a
obrigatoria para certa franxa de idade.
Outro grupo de seguros a ter en conta son
os de xubilación (plans de xubilación, plans
de pensións e PIAS). Trátase de produtos de
contratación voluntaria para complementar
no futuro a pensión da Seguridade Social.
Noutros casos a súa contratación é solicita−
da polas entidades financeiras cando se
suscribe outro produto (por exemplo un
préstamo hipotecario).
No 1 ANO I Marzo 08
CARTA DO PRESIDENTE DA
FEDERACIÓN DE EFAS
Finalmente, indicar que a actividade asegu−
radora está regulada por Lei. Aínda así,
convén ter en conta á hora de contratar
que non todas as empresas son iguais.
Sobre todo se debe ter claro o que aparece
nas condicións da póliza.
FORUM GASTRONÓMICO DE
SANTIAGO
O Ciclo Medio de Panificación e Repostería
non deixou pasar unha ocasión tan impor−
tante de poder visitar este Forum Gastronó−
mico 08 ,que podemos decir consiste nun
dos congresos da alta gastronomía, pioneiro
en Europa, de carácter bienal e promotor
das cociñas do Atlántico. Santiago de Com−
postela quere convertirse con este foro no
eixe vertebrador e destino culinario Atlánti−
co por excelencia.
Non faltaron a esta cita os mellores repre−
sentantes gastronómicos como por exem−
plo: Ferrán Adriá, Carmen Ruscalleda, Jordi
Roca, entre moitos outros, todos eles acom−
pañados polos cociñeiros galegos que
representan antes do grupo Nove como:
Pepe Solla ,Marcelo Tejedor, Xosé Canas,
Toñi Vicente... En definitiva, podemos dicir
que este cúmulo de talento gastronómico
propicia, motiva e realza tantos bos produc−
tos, paisaxes, sabores e saberes que esta
terra ten.
Fátima ESTÉVEZ
Normalmente, marzo es un mes ano−
dino sin el frío del invierno y sin la ale−
gría de la primavera, del que muchos
años sólo es destacable que el 19 marzo
se celebra San José y, en España el que
no se llama José se llama Pepe, solo o
con alguna combinación, por aquello de
ampliar las devociones.
Pero este 2008 parece venir distinto,
con acontecimientos que rompen la ruti−
na, que nos obligan a estar atentos, por−
que una vez que pasa el día, pasa la
romería y, a parte de lamentarse, del
"quien lo iba a decir", del "si yo hubiera
sabido", del "¿y se anunció?", etc., ya no
tiene solución. Hay que pechar con las
consecuencias de lo hecho y de lo no
hecho.
Este año, el que no felicite a todos los
Josés, Josefas, Pepes, Pepitas y demás
variantes el próximo 15 de marzo, se le
habrá pasado el santo, porque al caer
dentro de la Semana Santa el día 19, la
festividad se adelanta, para poder feste−
jarla con todo el cariño y boato que San
José se merece.
Nosotros, en esta gran familia que
somos las EFAs, ni nos olvidaremos de
San José, ni nos olvidamos de dedicar
unos renglones de esta carta en A
CANCELA, ya que se incluirá en su nº 1
cuya publicación coincide con el nº 15
de El Baúl de FONTEBOA
Así que este marzo de 2008, también
se destacará por haber sido el mes en el
que se cumplió un sueño, consistente
en que se completase el inicio de la
andadura de las tres EFAs gallegas,
FONTEBOA, PIÑEIRAL y A CANCELA, con
publicaciones que abanderasen las
experiencias de sus exalumnos, exalu−
mnas, de todo su profesorado y colabo−
radores, además del que suscribe.
Y también −¡por qué no!− nos podemos
permitir el soñar con más EFAs. Cada
día que pasa veo con mayor claridad la
maravillosa simbiosis que se consigue y
el efecto benéfico para las personas y
los territorios. Por soñar que no quede,
que para eso, este marzo es especial.
Gabriel TIRAPU
Presidente de la Federación de EFAs.
No 1 ANO I Marzo 08
Tortoreos s/n. 36440. As Neves (Pontevedra)
Tlf: 986648250
Fax: 986648284
www.acancela.es
www.efagalicia.org
[email protected]
ENTREVISTA
"YO REPETIRÍA MI ESTANCIA EN LA EFA" (1)
Por su extensión publicamos en este número
una primera parte de le entrevista, y la conti−
nuaremos en el próximo. (Es que hablamos
demasiado).
Ana Durán es administrativo de la Empresa
Maquinaria Lano S.L., en Ponteareas, desde que
finalizó su formación en la EFA hace 10 años.
Fue alumna de EFA en los años 92−97, al igual
que su hermana mayor. Su padre también echó
una mano desde la inauguración de este centro
y perteneció al Comité Gestor en esos años. La
empresa en que trabaja Ana es colaboradora de
la EFA en Formación en Centros de Trabajo.
−Como veterana has colaborando con la EFA y
apoyado al grupo de antiguas alumnas....
−Si, de hecho seguimos manteniendo contracto y
hacemos actividades como cursos, convivencias,
viajes que organiza el centro, encuentros... y por
eso aún seguimos la mayoría de nosotras
vinculadas al centro.
−Me gustaría que volviéramos a los años pasa−
dos y nos cuentes algo de la vivencia en la EFA.
−La convivencia es lo mejor del sistema forma−
tivo, sin lugar a dudas, y eso que yo estoy a 5
minutos de mi casa pero me quedaba en la Efa,
no lo cambiaría por nada y cuantos más años
pasan más lo valoro aún. Hay muchos valores
humanos y de convivencia que sólo se transmi−
ten conviviendo como hacíamos nosotras de
lunes a viernes, incluso el trato con el profesora−
do era especial, comían, dormían con nosotras y
eso da pie a un trato diferente.
−Eran momentos en que pasabais aquí 5 años,
en periodos de alternancia de quince días en la
escuela, en la Residencia, y quince en casa−
empresa. ¿Qué recuerdas de ese tiempo?
−Nuestro curso fue el primero en que hicimos los
5 años más las prácticas en empresas...¿Qué me
pareció? Pues ahora, que fue muy bonito,
aunque muy estresante en aquellos momentos
en que nosotras solo contábamos con 14/15
años.
En los períodos de la escuela combinábamos 7 u
8 horas diarias de clases, horas de estudio, así
como las tareas asignadas de orden y limpieza
en el centro. En cuanto a las alternancias en
casa, por las mañanas acudíamos a nuestro
trabajo en prácticas y las tardes e incluso los
fines de semana para los deberes y trabajos de
investigación que nos asignaban.
En este período teníamos visita semanal de las
profesoras donde nos ayudaban en las dudas
que tuviéramos. Cada semana teníamos que
desarrollar un trabajo, me acuerdo entre otros
de unos sobre el impacto ambiental, trámites
burocráticos para constitución de una empresa
agrícola, constitución de tu propia explotación
agrícola, desde la constitución burocrática hasta
el producto final, etc. Esto nos llevaba a mane−
jarnos por las diferentes instituciones relaciona−
das con el proyecto. Puedo asegurar que traba−
jábamos más en casa que en el centro.
−Había una convivencia muy estrecha entre
todas las alumnas y profesoras, ¿que vivencia te
quedó y qué guardas con cariño de esos años?
−Muchas 46.,Nuestras tertulias de mediodía con
las tutoras, nuestros festivales y fiestas todos
los jueves por la noche, nuestras trastadas
nocturnas,...
Lo que más nos gustaba era
hacerle gamberradas a las tutoras de guardia...
Varias noches por culpa de las más trastos −yo,
una de ellas, lo reconozco− nos levantaban y nos
castigaban (limpiando, haciendo deporte...).
Recuerdo con mucho cariño las convivencias de
fin de semana que hacíamos todos los años en
otros centros, teníamos muchas actividades con
las profesoras. Debo reconocer que a mí al
principio me costó mucho pero puedo asegurar
que lo repetiría.
−¿Alguna trastada en especial?
−Recuerdo una que hicimos las de mi clase, me
gustó porque la verdad es que mi clase éra−
mos buenas...Resulta que era fin de curso y
nos dedicamos cada día de la última semana
hacerle trastadas a todas los cursos y a todas
las tutoras. La peor fue a Ana Freire, pobriña,
la tuvimos toda la noche buscando desperta−
dores, je, je, cada dos horas sonaba uno aquí,
otro en la esquina de allá, y así casi toda la
noche... Nos salió cara la broma, je, je, pues
tuvo un mal despertar y nos castigó.
−El contacto con las familias era fundamen−
tal ...
−Si, a mis padres les encantaba que viniesen a
visitarnos las tutoras, sobre todo para que les
explicasen nuestro comportamiento en el cen−
tro y en las empresas. Todas las profesoras
conocen muy de cerca nuestro ámbito fami−
liar, por lo que nos ayudaban si cabe aún más.
Por otra parte, padres, alumnas y profesoras
preparábamos unas fiestas familiares estupen−
das: Una semana antes empezaban los prepa−
rativos. Recuerdo a mi padre con el tractor y el
kit de jardinería para poner el colé bonito.
Venían todos los padres a colaborar, montá−
bamos el escenario, las mesas todo, incluso
preparábamos todos los cursos un festival
para la fiesta, era un día especial en el que
ves que tus padres colaboran con tus activi−
dades en el colegio y ellos estrechaban rela−
ciones que a día de hoy mantienen. Este tipo
de cosas hacían unas jornadas familiares idea−
les. No sé, el sistema era perfecto, la familia y
los valores humanos de convivencia estaban a
flor de piel. Ojalá se recuperase el sistema.
Continuará
ELABORACIÓN:
1−.Esponxar os ovos co zucre durante 10 mi−
nutos de batidora con varillas ata conseguir
doblalo volume da mestura.
2−.Añadilo leite a marcha lenta e a continua−
ción a fariña peneirada máis o impulsor (Ro−
yal) e a raspadura de limón.
3−.Por último añadir o aceite amodiño.
4−.Metela mezcla nunha manga pasteleira e
enchelas casulas das madalenas pouco mais
da mitade.
5−.Decorar con zucre e metelas ó forno alto
220ºc.
Puntos clave nesta elaboración:
A opinión de Cristian e Natalia para lograr
unhas magdalenas con volumen o secreta está
en facer moi ben o esponxado e no caso de ter
que deixala masa en reposo traballala cunhas
varillas sempre antes de enchelas casulas
para meter ó forno, polo que intentar non
deixar masa nas casulas moito tempo posto
que este reposo fará que queden unas mada−
lenas planas e sin volume.
Cristian e Natalia de C. M. Panificación e
Repostería.
CENA DE NADAL
Asistieron unas 150 personas, en un
ambiente de gran unidad y alegría. Se celebró
la Santa Misa, hubo una conferencia a la que
asistieron solo los que pudieron caber en la
sala y finalmente, una alumna y su profesora,
que cantan como los ángeles, nos dieron un
concierto que fue muy aplaudido. Después, los
aplausos se hicieron imposibles porque las
delicias que nos habían preparado nos dejaron
a muchas mancas y mudas.
AS MAGDALENAS DA
CANCELA.
INGREDIENTES:
10 ovos
600gr. Zucre.
1200gr. Farina.
40gr. Impulsor.
6dl. Aceite.
6dl. Leite.
Raspadura de limón.
O PAN DE MILLO EN BUSCA DA CALIDADE.
O sector da panadería e repostería do
Condado, Paradanta e Baixo Miño están nun
dos seus mellores momentos posto que
inician a creación dunha asociación que ten
con motivo da participación nun proxecto
"Leonardo" da Unión Europea.
O tema que uniu a todos os integrantes do
sector foi conseguir un producto de calidade
e identificativo da zona, este producto e o
Pan de Millo elaborado de seito tradicional e
con millo branco. Para lograr un pan cuns
parámetros de calidade deste calibre puxé−
monos en mans de don Francisco Tejero téc−
nico asesor de panadería, e podemos decir é
a máxima autoridade no tema da panifi−
cación no noso país.
O curso consitiu nunha semana de traba−
llo con todos os panadeiros implicados par−
tindo da moenda do gran nos muiños de
auga da Rocha en Arbo. Unha das condi−
cións é empregar os muiños da zona, que
están xestionados pola asociación "Amigos
dos Muiños".
O seguinte paso foi un seguemento do pro−
ceso de elaboración nas distintas panaderías
participantes onde fomos recollendo mostras
que logo analizamos co mestre Tejero, ata
escoller de entre o equilibrio óptimo da fór−
mula e o proceso mais idoneo.
Para rematar o curso, fixemos o proceso
definitivo na escola a razón era ter todos os
datos para elaborar o manual e confeccionar
un video con todo o proceso de elaboración o
cal servirá como guía práctica.
En conclusión podemos dicir que foi unha
semana moi intensa e productiva e que en−
cendeu a mecha para que se inicie un plan
de traballo ordenado e uns criterio claro para
todos nesta aventura tan sabrosa.
Fátima ESTÉVEZ
−
Descargar